Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Banko

Protokolant: Sandra Olesiak

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2014 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa B. Z., A. Z.

przeciwko D. K.

o zapłatę

1. oddala powództwo;

2. zasądza od powodów B. Z. i A. Z. solidarnie na rzecz pozwanego D. K. kwotę 7.817 (siedem tysięcy osiemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

3. nakazuje pobrać od powodów B. Z. i A. Z. solidarnie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach kwotę 183,77 (sto osiemdziesiąt trzy 77/100) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSO Katarzyna Banko

Sygn. I C 168/13

UZASADNIENIE

Powodowie B. Z. i A. Z. pozwem z dnia 20 czerwca 2013 roku domagali się zasądzenia od pozwanego D. K. kwoty 354.900 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazali, że żądana kwota stanowi karę umowną za 6 miesięcy zwłoki pozwanego w wykonaniu umowy o roboty budowlane. Podali, że termin realizacji przedmiotu umowy upływał w dniu 30 czerwca 2011 roku, a pozwany do chwili wniesienia pozwu nie ukończył robót, pomimo wypłaty całości wynagrodzenia.

Pozwany D. K. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podniósł zarzut wykonania robót w terminie, powołując się na aneks do umowy, którym strony zmieniły termin zakończenia prac na grudzień 2013 roku. Argumentował także, że końcowy protokół odbioru prac został sporządzony, a nadto formalne zakończenie budowy zostało zgłoszone do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego oraz potwierdzone przez przedstawicieli banku kredytującego. Z ostrożności procesowej wniósł o ewentualne miarkowanie rażąco wygórowanej kary umownej.

Sąd ustalił, co następuje:

Na podstawie umowy nr (...) zawartej w dniu 9 sierpnia 2010 roku D. K. zobowiązał się wobec B. i A. Z. do wzniesienia budynku do stanu surowego zamkniętego, dostarczenia materiałów budowlanych ustalonych z inwestorem, wykonania docieplenia ścian budynku oraz elewacji, wykonania tynków wewnętrznych ścian, sufitów oraz wykonania wylewek (podłogi), wykonania instalacji wod-kan oraz CO, a także wykonania docieplenia poddasza oraz zabudowy płytami GK, w zamian za kwotę 390.000 zł. Roboty miały zostać zrealizowane do 30 czerwca 2011 roku, z zastrzeżeniem dopuszczalnej zmiany terminu z uwagi na warunki atmosferyczne. Na wypadek zwłoki w wykonaniu umowy, zastrzeżona została kara umowna w wysokości 0,5 % wartości zamówienia netto za każdy dzień zwłoki.

(dowód: umowa nr (...) k. 11-12, uproszczony kosztorys budowlany k. 99, projekt budowlany k. 225-231)

Dla sfinansowania budowy nieruchomości małżonkowie Z. w dniu 31 sierpnia 2010 roku zawarli z (...) SA Oddział (...) w Z. umowę kredytu mieszkaniowego na kwotę 413.000 zł. Zgodnie z umową, całkowita wypłata kredytu miała nastąpić do dnia 30 września 2011 roku, przy czym kredytobiorcy zobowiązali się do zrealizowania inwestycji i zakończenia budowy w tym terminie. Na życzenie (...) SA (...) podpisali z D. K. aneks do umowy o roboty budowlane, na mocy którego wprowadzono podział robót budowlanych na osiem etapów.

(dowód: umowa kredytu mieszkaniowego k. 158-166, aneks do umowy nr (...) z 04.10.2010 r. k. 14)

Roboty budowlane rozpoczęły się w dniu 5 października 2010 roku. Przystąpiono do wykonania prac związanych z odwodnieniem terenu budowy, jednak nie można ich było kontynuować, gdyż teren okazał się być zbyt mokry.

(dowód: dziennik budowy k. 171-176)

W dniu 5 lutego 2011 roku ze względu na utrzymywanie się złych warunków atmosferycznych (występowanie na terenie działki budowlanej wysokich wód gruntowych), uniemożliwiających prowadzenie prac budowlanych, D. K. i A. Z. podpisali aneks, na mocy którego początek robót został wyznaczony na dzień 10 czerwca 2011 roku, zaś ich zakończenie – na grudzień 2011 roku. Terminy robót wyznaczone zostały po uprzednim uzgodnieniu z kierownikiem budowy J. P.. Roboty budowlane faktycznie zaczęły się w dniu 1 czerwca 2011 roku.

(dowód: aneks do umowy nr (...) z 05.02.2011 r. k. 101, zeznania świadka J. P. – protokół audio-video k. 151, zeznania powoda A. Z. – protokół audio-video k. 213,256, zeznania pozwanego D. K. - protokół audio-video k. 213,256, zawiadomienie o rozpoczęciu robót k. 316)

W dniu 29 sierpnia 2011 roku zawarto kolejny aneks do umowy o roboty budowlane, na mocy którego płatności realizowane miały być przelewem na konto wykonawcy fakturami częściowymi na zasadzie przedpłaty do kolejno planowanych etapów inwestycji określonych w umowie. Zmiana umowy była konieczna z uwagi na brak możliwości pokrycia przez wykonawcę wydatków związanych z zakupem odpowiednich ilości materiałów do realizacji inwestycji. Koresponduje z tym podpisanie aneksu do umowy kredytowej, na mocy którego przewidziano, że warunkiem wypłaty kolejnych transz kredytu jest dostarczenie faktur zgodnie z umową nr (...) (zmienioną w/w aneksami), złożenie dyspozycji wypłaty transzy kredytu, dokonanie opłaty za przeprowadzenie kontroli na terenie budowy oraz potwierdzenie wykonania prac przez inspektora budowlanego (...) S.A., zrealizowanych ze środków finansowych wypłaconych w poprzedniej transzy. Jednocześnie, z uwagi opóźnienie prac z powodu złych warunków atmosferycznych, kredytobiorcy zobowiązali się do zrealizowania inwestycji i zakończenia budowy w terminie do dnia 31 marca 2012 roku.

(dowód: aneks do umowy nr (...) z 29.08.2011 r. k. 13, aneks nr (...) do umowy kredytu mieszkaniowego k. 167-168, uproszczony kosztorys budowlany po korekcie k. 182)

Z uwagi na przedłużające się prace budowlane, strony umowy kredytu mieszkaniowego zawarły w dniu 23 stycznia 2012 roku aneks nr (...) do tej umowy, przewidujący przesunięcie daty zakończenia budowy i zrealizowania inwestycji do dnia 30 czerwca 2012 roku. Całkowita wypłata kredytu miała nastąpić nie później niż do dnia 31 marca 2012 roku.

(dowód: aneks nr (...) do umowy kredytu mieszkaniowego k. 169-170)

Z tytułu zawartej umowy D. K. wystawił następujące faktury VAT:

- nr (...) z 26.10.2010 roku na kwotę 69.500 zł,

- nr (...) z 08.09.2011 roku na kwotę 140.000 zł,

- nr (...) z 22.12.2011 roku na kwotę 64.800 zł,

- nr (...) z 15.03.2012 roku na kwotę 115.700 zł,

tj. faktury na łączną kwotę 390.000 zł, które zostały w całości zapłacone przez (...) SA, jako cztery transze kredytu. Przed wypłatą każdej kolejnej transzy inspektor (...) SA kontrolował (z wynikiem pozytywnym) wykonanie prac finansowanych z poprzedniej transzy.

(dowód: faktury VAT k. 203-206, zeznania powódki B. Z. – protokół audio-video k. 213,256, karta kontroli inwestycji k. 245-246)

W styczniu 2012 roku, po upływie terminu zakończenia budowy wynikającego z aneksu do umowy nr (...) z dnia 5 lutego 2011 roku, B. i A. Z. nie kierowali do D. K. żadnych ponagleń ani wezwań do wydania przedmiotu umowy, nie zgłaszali też przeciwko niemu żadnych roszczeń. Akceptowali kontynuowanie prac, których finansowanie zgodnie ze zmienionym harmonogramem zostało zapewnione poprzez zawarcie w/w aneksu nr (...) do umowy kredytu. Małżonkowie Z. nie chcieli, aby inna osoba dokończyła prace w miejsce D. K..

(dowód: zeznania pozwanego D. K. - protokół audio-video k. 213,256)

Roboty budowlane zostały zakończone w dniu 30 czerwca 2012 roku. Budynek został przekazany B. i A. Z. w stanie nadającym się do użytkowania. Roboty ujęte w etapie drugim, czwartym i siódmym harmonogramu zostały wykonane bez zastrzeżeń. W zakresie robót z etapu pierwszego nie wykonano wszystkich robót podstawowych związanych z tarasem, w ramach etapu trzeciego doszło do niestarannego ułożenia dachówki od strony ogrodu oraz nie dokończono obróbki przy lukarnie od strony ogrodu, co do etapu piątego wadliwość polega na przeróbce kanalizacji sanitarnej przy bramie w garażu oraz braku zamontowania jednego grzejnika CO. Największe niedoróbki pojawiły się na etapie szóstym i obejmują wadliwość w zakresie położenia tynków, wylewki przy bramie garażu oraz braku drzwi do kotłowni i do pomieszczenia gospodarczego. Jeśli natomiast chodzi o etap ósmy, to wykonawca nie zamontował oświetlenia pod balkonami, nie ułożył kostki brukowej oraz nie uporządkował terenu wokół budowy. Wymienione wadliwości nie wpływają na formalną ocenę budowy jako zakończonej. W dniu 16 sierpnia 2012 roku do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w T. wpłynęło zawiadomienie o zakończeniu budowy, które przyjęto bez sprzeciwu.

(dowód: zeznania świadka J. P. – protokół audio-video k. 151, zeznania świadka Z. K. – protokół audio-video k. 151, zeznania świadka J. K. – protokół audio-video k. 151, dziennik budowy k. 171-176, pismo (...) z 24.08.2012 r. k. 188, opinia biegłego k. 275-289, opinia uzupełniająca biegłego k. 351-353, ustna opinia biegłego - protokół audio-video k. 357)

Pismem z dnia 16 stycznia 2013 roku B. i A. Z. zwrócili się do D. K. o sporządzenie protokołu końcowego budowy, wydanie kluczy do domu oraz do blaszanego garażu wraz z pilotem od bramy garażowej, dostarczenia oryginałów faktur wraz z gwarancjami i instrukcjami obsługi (dotyczącymi pieca centralnego ogrzewania, bojlera, okien, drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, bram garażowych i grzejników), a także oddania narzędzi i urządzeń stanowiących ich własność. W odpowiedzi D. K. wskazał, że budowa została zakończona, poza elementami wykończeniowymi, na które nie otrzymał dalszej przedpłaty, podobnie jak nie uiszczono wynagrodzenia za roboty dodatkowe. Do robót dodatkowych należało wykonanie szamba, wykończenie wnętrz tapetą z włókna szklanego oraz malowanie pomieszczeń, a także docieplenie styropianem sufitów.

(dowód: pismo powodów z dnia 16.01.2013 r. z potwierdzeniem odbioru k. 16-17, pismo pozwanego z dnia 16.01.2013 r. k. 18-19, protokół odbioru robót budowlanych k. 108-109, opinia biegłego k. 275-289)

W dniu 13 kwietnia 2013 roku B. i A. Z. przeprowadzili jednostronną inwentaryzację budynku, wobec braku stawiennictwa D. K..

(dowód: pismo powodów z dnia 20.03.2013 r. k. 20-21, pismo pozwanego z 04.04.2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 22-23)

D. K. został bezskutecznie wezwany do zapłaty kary umownej w kwocie 354.900 zł w terminie 10 dni od daty otrzymania wezwania z dnia 14 maja 2013 roku.

(dowód: pismo z 14.05.2013 r. k. 10)

Wnioskiem z dnia 1 lipca 2013 roku B. i A. Z. wystąpili do Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z wnioskiem o zawezwanie D. K. do próby ugodowej w zakresie roszczeń wynikających z umowy nr (...) – żądania usunięcia wad.

(dowód: zawiadomienie o wadzie k. 102, wniosek z 01.07.2013 r. k. 103-104)

Powyższe okoliczności faktyczne Sąd ustalił na podstawie wskazanych dowodów, które były wiarygodne i spójne co do istotnych okoliczności sprawy. Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły niekwestionowane dokumentny urzędowe i prywatne, których prawdziwość nie budziła wątpliwości Sądu, nie kwestionowały ich także strony, reprezentowane przez fachowych pełnomocników.

Wskazać jednak należy, że co do dokumentu prywatnego – aneksu z dnia 5 lutego 2011 roku (k. 101), Sąd oparł się wyłącznie na pierwotnym brzmieniu dokumentu, tj. ustaleniu daty końcowej robót budowlanych na grudzień 2011 roku. Osoby podpisane na tym dokumencie, tj. A. Z., D. K. i J. P. zgodnie potwierdzili okoliczność złożenia podpisów, jednak wyłącznie pod oryginalnym, wydrukowanym tekstem „grudzień 2011 r.”. D. K. utrzymywał, że odręczne przerobienie ostatniej cyfry, tj. „1” na „2”, a następnie skreślenie całej daty i wpisanie obok „2013” zostało dokonane w obecności A. Z. i za jego zgodą. Jednakże przy wymienionych poprawkach widnieje tylko jego parafa, brak zaś podpisu A. Z.. Tymczasem powód wyraźnie zaprzeczył okoliczności dokonywania jakichkolwiek zmian w aneksie, a również J. P. stanowczo stwierdził, że aneks określał datę końcową budowy na grudzień 2011 roku. Nawet jeżeli kierownik budowy nie był obecny przy podpisywaniu aneksu, to logicznym i naturalnym jest, że z racji wykonywanej funkcji zostałby następnie powiadomiony o umownym przedłużeniu okresu trwania robót budowlanych. W świetle powyższych uwag stwierdzić należy, że parafowanie zmiany przez jedną ze stron umowy jest jedynie dowodem na złożenie oświadczenia woli oznaczonej treści przez stronę podpisującą się, natomiast nie stanowi wystarczającego potwierdzeniem na to, że wolą obu stron umowy było dokonanie tej modyfikacji. Konsekwentnie, w tym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego D. K..

Sąd w całości podzielił wnioski opinii biegłego mgr inż. A. S., który w sposób szczegółowy, rzetelny i wiarygodny odniósł się do okoliczności będących przedmiotem sporu między stronami. Opinia poparta była dokumentacją z akt sprawy, przeanalizowaną przez biegłego, a także oględzinami budynku, które przeprowadzono z udziałem stron postępowania. Strona pozwana zakwestionowała w/w opinię i wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu budownictwa. Sąd oddalił ten wniosek, uznając, że uzasadnieniem dla przeprowadzenia takiego dowodu nie może być jedynie fakt, że ustalenia dotychczasowego biegłego nie satysfakcjonują jednej ze stron. Opinia biegłego mgr inż. A. S. jest jasna, spójna i nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, a biegły odniósł się wyczerpująco do zastrzeżeń złożonych przez strony postępowania, wyjaśniając je w sposób racjonalny i logiczny. Ponadto biegły sporządził opinię zgodnie z zaleceniami Sądu co do jej zakresu.

Podstawę ustaleń Sądu stanowiły także logiczne, spójne i przekonujące zeznania wymienionych świadków. Dowód z przesłuchania stron uzupełnił materiał dowodowy, choć Sąd nie dał wiary wszystkim twierdzeniom stron. W szczególności Sąd nie dał wiary powodom w zakresie, w jakim twierdzili, że pozwany nie wykonywał żadnych robót dodatkowych, bowiem przeczą temu ustalenia opinii biegłego, korespondujące z zeznaniami pozwanego. Nadto niewiarygodne, jako sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego i prawidłowego rozumowania, były twierdzenia o braku wiedzy powódki B. Z. o aneksie z dnia 5 lutego 2011 roku, bowiem trudno przypuszczać, aby A. Z. nie poinformował swojej żony o zmianie terminu zakończenia robót, nie tylko z uwagi na łączące ich więzy małżeńskie, ale także ze względu na to, że powódka była również stroną umowy o roboty budowlane oraz współfinansującą inwestycję.

Sąd nie czynił żadnych ustaleń na podstawie dokumentów niewymienionych powyżej, uznając je za zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

W ustalonym stanie faktycznym powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawą materialnoprawną roszczenia powodów był art. 483 k.c., regulujący dopuszczalność zastrzeżenia przez strony kary umownej. Bezsporne w sprawie było, że strony w zawartej umowie przewidziały karę umowną w wysokości 0,5 % wartości zamówienia netto za każdy dzień zwłoki w wykonaniu umowy. Powodowie wezwani do sprecyzowania okresu, za jaki domagają się kary umownej, nie wskazali konkretnych dat, a jedynie zaznaczyli, że żądają kary umownej za okres 6 miesięcy zwłoki, przy czym w rzeczywistości zwłoka pozwanego obejmuje o wiele dłuższy okres. Dla oceny zasadności powództwa konieczne było więc ustalenie, kiedy upływał termin wykonania umowy, a kiedy umowa ta realnie została wykonana.

Jak już zaznaczono przy ocenie materiału dowodowego, z pisemnego aneksu do umowy z dnia 5 lutego 2011 roku wynika, że wolą stron (na dzień spisywania tego aneksu) było przedłużenie umowy do końca grudnia 2011 roku, co znalazło wyraz także w analogicznym aneksie zawartym z (...) SA. Zdaniem Sądu jednak w styczniu 2012 roku doszło do kolejnego przedłużenia tej umowy, tym razem per facta concludentia. Zgodnie z art. 60 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli).

W dniu 23 stycznia 2012 roku B. i A. Z. podpisali aneks nr (...) do umowy kredytu mieszkaniowego, przewidujący przesunięcie daty zakończenia budowy i zrealizowania inwestycji do dnia 30 czerwca 2012 roku, podczas gdy całkowita wypłata kredytu miała nastąpić nie później niż do dnia 31 marca 2012 roku. Jednocześnie finansowanie inwestycji odbywało się przez cały czas na zasadzie przedpłaty dokonywanej przez (...) SA bezpośrednio do wykonawcy, za zgodą inwestora i po skontrolowaniu wykonania poprzedniego etapu. Małżonkowie Z. przez cały okres od grudnia 2011 roku do czerwca 2012 roku nie zakwestionowali takiego sposobu rozliczenia (faktury VAT wystawione przez pozwanego w dniu 22 grudnia 2011 roku i 15 marca 2012 roku zostały zapłacone bez zastrzeżeń), nie zajęli żadnego stanowiska odnośnie ewentualnego zahamowania wypłaty środków D. K. wobec jego opóźnienia, nie notyfikowali też (...) SA uchybień po stronie wykonawcy. W przypadku, gdyby rzeczywiście D. K. w tym okresie przekroczył już termin wykonania robót, to zgodnym z zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego byłoby wstrzymanie ostatniej transzy kredytu w kwocie 115.700 zł, a to chociażby celem potrącenia przy wypłacie wynagrodzenia kwoty obejmującej karę umowną, co zazwyczaj następuje w sytuacji podobnych uchybień po stronie wykonawcy.

W danych okolicznościach, gdyby rzeczywiście D. K. pozostawał w zwłoce z wykonaniem umowy, zupełnie niezrozumiałym jest również brak jakichkolwiek wezwań, ponagleń, czy też żądania wydania przedmiotu umowy w stanie zgodnym z jej treścią. Powodowie zachowywali całkowicie bierną postawę i to aż do początku 2013 roku, kiedy pojawiły się pierwsze pisemne zastrzeżenia pod adresem pozwanego, jednak ich źródła upatrywać należy raczej w niezadowoleniu z jakości wykonanych prac. Sąd nie dał wiary argumentacji strony powodowej, że brak podjęcia aktywności wobec pozwanego, czy też wobec (...) SA wynikał z przymusowej sytuacji, w jakiej powodowie się znaleźli i konieczności ukończenia pracy przez pozwanego. Po pierwsze, sama notyfikacja o pozostawaniu w zwłoce, zagrożenie obciążeniem karą umowną, czy też zahamowaniem wypłaty środków z banku, odniosłaby raczej skutek zgoła przeciwny, skłaniając i mobilizując D. K. do szybszego zakończenia prac w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji. Po drugie, jeżeli niezadowolenie B. i A. Z. z pracy pozwanego było tak duże, to § (...) umowy o roboty budowlane dawał im uprawnienie do odstąpienia od umowy (z zachowaniem prawa do kary umownej) a roboty mógł dokończyć inny wykonawca. Należy zwrócić uwagę na sprzeczne zeznania powódki B. Z. w tym przedmiocie, która z jednej strony twierdziła, że z uwagi na stan zaawansowania prac nie mogła powierzyć pracy innemu wykonawcy i zrezygnować z usług pozwanego, który pozostawał w zwłoce, a z drugiej zeznała, że po zakończeniu prac przez pozwanego, roboty były wykonywane jeszcze przez dwie inne firmy, które kończyły budowę. Nie należy też zapominać, że D. K. wykonywał na rzecz powodów także roboty dodatkowe, nieujęte w umowie, których ukończenie wymagało wydłużenia umownego okresu trwania prac budowlanych, co tylko dodatkowo potwierdza tezę o konkludentnym przedłużeniu obowiązywania tej umowy.

Jeżeli zaś chodzi o wyznaczenie daty, w której pozwany faktycznie ukończył prowadzenie robót budowlanych, to Sąd - wbrew twierdzeniom powodów – przyjął, że nastąpiło to w dniu 30 czerwca 2012 roku, o czym świadczy kilka okoliczności. Przede wszystkim data ta wynika z dziennika budowy i potwierdzona została przez kierownika budowy, a następnie sami powodowie zgłosili zakończenie robót w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w T., które to zawiadomienie zostało przyjęte bez sprzeciwu. Sąd nie mógł uwzględnić tłumaczenia powodów, że uczynili tak tylko wobec obowiązku ukończenia prac do tej daty, nałożonego na nich umową kredytu mieszkaniowego. Gdyby roboty budowlane nie zostały realnie ukończone w tym terminie, to niezależnie od ewentualnej odpowiedzialności powodów względem (...) SA, kierownik budowy nie udzieliłby im wpisu o zakończeniu robót i nie przekazałby budynku do użytkowania, zaś (...) nie mógłby przyjąć zgłoszenia bez sprzeciwu. Podobnie świadectwo charakterystyki energetycznej (k. 232), przedłożone w toku postępowania przez stronę powodową, wskazuje jako datę zakończenia budowy rok 2012.

Fakt ukończenia budowy został potwierdzony także opinią biegłego mgr inż. A. S., który wyjaśnił, że w rozpoznawanej sprawie możemy mówić tylko o nienależytym wykonaniu umowy, tj. istnieniu tzw. „niedoróbek”, natomiast nie należy tego utożsamiać z brakiem ukończenia budowy, bowiem w świetle przepisów Prawa Budowlanego budynek został ukończony i nadaje się do użytku. Jakość wykonanych prac i stan ich zaawansowania pośrednio potwierdzają także kontrole dokonywane przez inspektorów (...) SA – warunkiem wypłaty kolejnej transzy kredytu na rzecz wykonawcy była pozytywna weryfikacja prac objętych poprzednim etapem. (...) SA wypłacił bez zastrzeżeń wszystkie transze kredytu.

Nadto wskazać należy, że w zawezwaniu do próby ugodowej z dnia 1 lipca 2013 roku powodowie wywodzili swoje roszczenie wobec pozwanego z przepisów o rękojmi za wady, jednak warunkiem wystąpienia z tymi roszczeniami jest zakończenie robót budowlanych i wydanie przedmiotu umowy. Podkreślenia wymaga, że w objętym niniejszym postępowaniem sporze nie jest zadaniem Sądu stwierdzenie, czy i w jakim stopniu roboty budowlane zostały wykonane wadliwie, tylko czy w ogóle zostały wykonane – w sposób pozwalający na rozpoczęcie użytkowania tego budynku.

W świetle wszystkich powyższych rozważań stwierdzić trzeba, że pozwany ukończył prace wynikające z umowy nr (...) w terminie, a tym samym brak podstaw do zasądzenia kary umownej za zwłokę w wykonaniu umowy.

Na zasadzie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Sąd zasądził od powodów solidarnie jako przegrywających proces na rzecz pozwanego kwotę 7.817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na które składają się: wynagrodzenie pełnomocnika procesowego będącego adwokatem w kwocie 7.200 zł zgodnie z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 461), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz zaliczka na biegłego w kwocie 600 zł. Ponadto, Sąd nakazał pobrać od powodów B. Z. i A. Z. solidarnie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach kwotę 183,77 zł tytułem nieuiszczonych kosztów opinii biegłego.

SSO Katarzyna Banko