Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. R. (R.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania A. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 5 października 2017 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn.akt IX U 1649/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5.10.2017r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił A. R. prawa do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury w trybie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS gdyż kwestię tą rozstrzygnął decyzją z dnia 30.03.2016r, która jest prawomocna, a nie przedłożył żadnych nowych dowodów i nie zostały ujawnione nowe okoliczności.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę wnosząc o powołanie biegłego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Podniósł, że wyliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury od podstawy wymiaru przyjęty z lat 1969, 1971-1972, 1980-1994, 2008-2009 wyniósł 190,46% bo za okresy zatrudnienia od 15.10.1968r do 31.12.1979r przyjął wobec braku dokumentacji najniższe wynagrodzenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Emeryturę górniczą przyznano A. R. decyzją z dnia 1.04.1994r od 9.01.2004r, a pracę w kopalni wykonywał od 15.04.1994r.

Ubezpieczony od 30.07.1968r do 15.04.1994r był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w KWK (...) na następujących stanowiskach:

od 30.07.1968r do 14.10.1968r – robotnik powierzchni

od 15.10.1968r do 31.05.1969r – robotnik p.z.

od 01.06.1969r do 30.04.1970r – młodszy górnik p.z.

od 01.05.1970r do 31.08.1992r – górnik p.z.

od 01.09.1992r do 15.04.1994r – górnik-cieśla p.z.

(świadectwo pracy, akta osobowe).

Od 14.09.1974r ubezpieczony był czynnym członkiem drużyny ratowniczej w kopalnianej stacji ratownictwa górniczego. Pracował w oddziale wydobywczym z tym, że po zostaniu ratownikiem, nie był kierowany do urabiania ścian ale do pracy różnych pomocniczych by być w gotowości. A. R. brał udział w trzech akcjach.

Był wynagradzany w systemie akordowym, premie otrzymywał bardzo rzadko, rzadko dostawał dodatek za pracę w warunkach dużego zapylenia. Pracował w systemie trzyzmianowym. W latach 70-tych pracował w 2-3 niedziele w miesiącu (zeznania ubezp. k. 14a akt spr.).

Nie zachowała się dokumentacja płacowa ubezpieczonego sprzed 1980r poza kartą zasiłkową (k.13 akt sprawy).

W decyzji z dnia 1.04.1994r przyznającej ubezpieczonemu emeryturę obliczono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z 5-ciu lat, tj. od 1984r do 1988r i przed ograniczeniem wyniósł on 287,92%.

Składając 10.02.2016r wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury w trybie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS przedłożył zaświadczenie Rp-7 o wynagrodzeniu za 1994r oraz za lata 2007-2009. We wniosku tym domagał się przeliczenia emerytury przyznanej decyzją z dnia 1.04.1994r oraz decyzją z dnia 21.03.2013r, której podstawą wymiaru była podstawa wymiaru emerytury z decyzji z dnia 1.04.1994r ale która nie była wypłacana bo po jej obliczeniu na podstawie art. 183 ustawy o emeryturach i rentach okazała się niższa. We wniosku ubezpieczony wskazał, że domaga się przeliczenia na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach. Wcześniej ubezpieczony złożył zaświadczenie o wynagrodzeniu i zatrudnieniu za lata 1980-1994 wydane w oparciu o dokumentację zarobkową.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru za wykazane okresy kształtowały się następująco:

1)  1980 – 207,73%

2)  1981 – 224,88%

3)  1982 – 290,17%

4)  1983 – 289,67%

5)  1984 – 270,28%

6)  1985 – 277,99%

7)  1986 – 283,61%

8)  1987 – 315,36%

9)  1988 – 311,13%

10)  1989 – 226,86%

11)  1990 – 235,88%

12)  1991 – 222,66%

13)  1992 – 194,19%

14)  1993 – 211,58%

15)  1994 – 45,02%

(załączone akta rentowe).

W oparciu o zapisy znajdujące się w karcie zasiłkowej ubezpieczonego (załączone akta osobowe) Sąd odtworzył podstawę wymiaru składek ubezpieczonego za następujące okresy w następujący sposób:

1973r – suma zarobków za V-VII = 16991,08x4=67964,32 zł

+ 4400 wartość deputatu węglowego za 8 ton=72364,32 zł

1974r – suma zarobków za V-VII = 21318,85x4=85275,40 zł

+4400 deputat węglowy = 89675,40 zł

1975r – suma zarobków za X-XII.1976r = 21298x4=85192 zł

+4400 deputat węglowy = 89592 zł

1976r – suma zarobków za X-XII = 21298x4=85192 zł

+ 4400 deputatu węglowego = 89592 zł

1979r – suma zarobków za IV-VI = 27583,50x4=110334 zł

+4400 deputat węglowy = 114734 zł

Przy tak obliczonej podstawie wymiaru składek wskaźnika wysokości podstawy wymiaru za powyższe okresy wynosił

zarobek ubezpieczonego średni zarobek w kraju wskaźnik wysokości podst.wym. 1973 – 72364,20 zł : 33576 = 215,52%

1974 – 89675,40 zł : 38220 = 234,62%

1975 – 89592 zł : 46956 = 190,79%

1976 – 89592 zł : 51372 = 174,39%

1979 – 114734 zł : 63924 = 179,48%

łącznie 994,48

Łączny wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ubezpieczonego wyliczony z lat 1980-1994, to jest za 15 lat na podstawie złożonego zaświadczenia o zarobkach wynosił 3607,01%.

Po dodaniu do niego wskaźnika wyliczonego z odtworzonych zarobków za brakujące 5 lat 3607,01% łącznie za 20 lat wynosi 4601,81 : 20 daje 230,09% i jest niższy niż 250%.

W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016, poz. 887) można dokonać ponownego ustalenia wysokości emerytury jeżeli wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony od podstawy wymiaru przypadającej w całości lub w części po przyznaniu emerytury albo 20 lat wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu lub 10-ciu kolejnych lat z 20 lat poprzedzających wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury jest wyższy niż 250%.

Zachowała się dokumentacja zarobkowa ubezpieczonego za 15 lat i z tego okresu tylko przez 7 lat ubezpieczony miał zarobki na tyle wysokie, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru był wyższy niż 250%.

Ponadto zauważyć należy, że za 1994r, który uwzględnić trzeba jako rok przypadający w części po przyznaniu emerytury, wskaźnik wynosi tylko 45,02%.

Ponieważ zachowała się karta zasiłkowa ubezpieczonego, Sąd w oparciu o zawarte w niej zapisy zawierające kwoty sumy zarobków na podstawie których wyliczono zasiłek chorobowy, był w stanie odtworzyć zarobki za brakujące 5 lat.

W karcie tej podane zarobki za lata 1973, 1974, 1976 i 1979 skoro obejmowały trzy miesiące, pomnożył razy 4 i dodał wartość deputatu węglowego bo nie był on wliczany do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

Za rok 1975 wobec braku zapisów w karcie zasiłkowej, Sąd przyjął wynagrodzenie także jak w 1976 roku.

Wskazane kwoty zasiłkowe i wynagrodzenie w karcie zasiłkowej za inne lata sprzed 1980 roku są niższe niż przyjęte przez Sąd.

Wobec tych zapisów w karcie zasiłkowej, Sąd był w stanie w miarę precyzyjnie odtworzyć zarobki ubezpieczonego za brakujące 5 lat więc nie było potrzeby powoływania biegłego.

Ubezpieczony nie wykazał, że przed 1980 rokiem brał udział w akcjach ratunkowych i z uwagi na upływ czasu nie pamiętał ile te akcje trwały, zatem nie było możliwości doliczenia dodatków za udział w akcjach ratowniczych.

W tym stanie rzeczy, skoro wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury z uwzględnieniem podstawy wymiaru składek za 1994r, tj. przypadającej w części po przyznaniu emerytury jest niższy niż 250%, nie zostały spełnione przesłanki z art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Zasadnie tez organ rentowy podniósł, że po uprawomocnieniu się decyzji z 30.03.2016r składając wniosek w dniu(...)nie przedłożył żadnych nowych dowodów, o których mowa w art. 114 ww ustawy.

Dlatego też Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego jako niezasadne.

Sędzia