Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. A. (A.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o przeniesienie odpowiedzialności za składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy

na skutek odwołania A. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 25 kwietnia 2014 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn.akt IX U 1427/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25.04.2014r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

stwierdził, że A. A. ponosi odpowiedzialność za zaległości(...) Spółki z o. o. w R. z tytułu nieopłaconych za okres od listopada 2010r do grudnia 2010r składek na:

- ubezpieczenia społeczne w kwocie 14.840,30 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 6.158 zł i kosztami egzekucji w kwocie 933,10 zł,

- ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 4.368,22 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 1.812 zł i kosztami egzekucji kwocie 274,80 zł,

- Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w kwocie 1.389,24 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 576 zł i kosztami egzekucji w wysokości 87,50 zł

łącznie 30.439,16 zł.

W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że A. A. pełnił funkcję prezesa zarządu spółki w tym okresie, w którym powstały zaległości a egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna.

A. A. odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę przez zwolnienie go z obowiązku opłacania składek oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Zarzucił, że nie miał wpływu na spłatę zobowiązań spółki, nie ponosi winy za nie wystąpienie z wnioskiem o jej upadłość bo w okresie sprawowania przez niego funkcji prezesa zobowiązania spółki nie przewyższały sumy aktywów.

Ponadto zarzucił przedawnienie wydania zaskarżonej decyzji w świetle art. 31 i 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 118§1 ordynacji podatkowej bo upłynął 5 letni okres dotyczący wydania decyzji ostatecznej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Tutejszy Sąd wyrokiem z dnia 28.01.2015r sygn. akt IX U 1105/14 oddalił odwołanie A. A..

Ubezpieczony złożył apelację od tego wyroku.

Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 31.03.2016r sygn.akt III AUa 1226/15 uchylił zaskarżony wyrok, zniósł w całości postępowanie i przekazał sprawę tutejszemu Sądowi do ponownego rozpoznania pozostawiając mu rozstrzygniecie o kosztach instancji odwoławczej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny podniósł, że w sprawie doszło do nieważności postępowania gdyż Sąd I instancji wezwał do udziału w sprawie w charakterze zainteresowanej „(...)” Spółka z o. ., która w trakcie wezwania jak i w toku postępowania sądowego, nie miała organu, który mógłby działać w jej imieniu i w jej imieniu nie miał prawa działać także kurator.

Sąd Apelacyjny wskazał, że w dniu 1.03.2016r spółka została wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego, przy czym na dzień wyrokowania przez Sąd Apelacyjny wpis ten nie był prawomocny i nie może sanować nieważności postępowania przed Sądem I instancji.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji wobec uprawomocnienia się postanowienia z dnia 29.02.2016r sygn. akt GL.X.Ns.Rej. KRS/(...) Sądu Rejonowego w Gliwicach o rozwiązaniu „(...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, na mocy art. 25D ust. 1 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym i wykreśleniu podmiotu z Krajowego Rejestru Sądowego postanowieniem z dnia 12.09.2016r umorzył postępowanie w zakresie dotyczącym zainteresowanej „(...) Sp. z o. o. w R..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R. została zarejestrowana KRS dnia 18.05.2010r i jej wspólnikami była (...) Sp. z o. o. i (...) Sp. z o. o. (k.145-149 akt spr.).

(...) Sp. z o. o. była (...) zaś (...) Sp. z o. o. wspólnikami byli K. S. oraz J. S. (k. 114-120 akt spr.).

A. A. pracę w firmie (...)-1” Sp. z o. o. rozpoczął 1.11.2010r gdyż firma, w której był wcześniej zatrudniony ogłosiła upadłość.

B. C. i K. S. przedstawili mu się jako właściciele spółki. Zaproponowali mu wynagrodzenie w kwocie 2.000 zł. Jego głównym zadaniem było skalkulowanie produkcji tak, by była ona opłacalna.

„(...) Sp. z o. o. zajmowała się produkcją mebli tapicerowanych, kanapy i sofy w hali położonej w R. przy ul. (...).

Park maszynowy, na którym odbywała się produkcja nie należała do S. (...)”. Materiały do produkcji tych mebli zamawiała i za nie płaciła (...) Sp. z o. o.

Były one sprzedawane w sklepie (...) przez (...) Sp. z o. o. (zezn. ubezp. k. 157-158 akt spr).

Zgromadzenie wspólników „(...) Sp. z o. o. uchwałą z dnia 16.11.2010r odwołał ze składu jej zarządu K. S. a powołał na prezesa zarządu A. A. a kolejną uchwałą z 20.01.2011r odwołano go z funkcji prezesa zarządu (akta ZUSu).

Obejmując funkcję prezesa zarządu „(...) Sp. z o. o. A. A. nie zapoznał się z listą pracowników, nie miał dostępu do konta bankowego firmy. Nie otrzymał żadnej dokumentacji firmy.

Nie podejmował żadnych czynności w kwestiach kadrowych i finansowych. Nie pytał czy są zaległości z tytułu składek. Wiedział jedynie, że pracownicy około 20-tu otrzymują wynagrodzenie za pracę (zezn. A.A. k. 158 akt spr.).

I. K. w ramach prowadzonego biura rachunkowego prowadziła obsługę finansową „(...)” Sp. z o. o. i z ubezpieczonym miała kontakt, kiedy przyprowadziła do K. S. po objęciu przez niego funkcji prezesa a potem telefonicznie. Informowała ona odwołującego się, że bieżące środki (...)” Sp. z o. o. nie wystarczają na pokrycie zobowiązań i zagrożona była płynność finansowa spółki.

Zwracała uwagę na konieczność jej dokapitalizowania. Miało to miejsce w grudniu 2010r.

Podwyższenie kapitału miało polegać na wniesieniu gotówki do kasy i wniesienie akcji jakiegoś przedsiębiorstwa zagranicznego (d. zeznania św. I. Ł.-K. k. 172a-173 akt spr.).

W dniu 18.01.2001r został sporządzony przez I. K. wstępny bilans na dzień 31.12.2010r, z którego wynikało, że zobowiązania „(...) Sp. z o. o. w tytułu podatków i składek na ubezpieczenie w wysokości 150.490,96 zł oraz z tytułu wynagrodzeń 21.930,18 zł (załączony bilans k.28-29 akt spr.).

Spółka (...)-1” nie miała żadnego majątku (zezn. odwoł. k. 158a).

Uchwałą z dnia 20.01.2011r odwołano A. A. z funkcji prezesa zarządu „(...)” Sp. z o. o. z tym dniem (akta ZUSu).

Odwołujący pracował nadal w spółce jako kierownik produkcji od maja 2011r. Popadł jednak w konflikt z B. C. z powodu niedostatecznych środków finansowych na produkcji i warunków pracy.

Wypowiedział więc pracę i w okresie wypowiedzenia został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy (zeznania odwoł. k. 158a akt spr.).

Pismem z dnia 27.12.2012r Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. zwrócił ZUS O/R. tytuły wykonawcze gdy nie było możliwości podjąć czynności egzekucyjne wobec spółki wobec jej niedziałania i braku majątku…(akta ZUSu II tom).

W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 31 i 32 ustawy z dnia 13.10.1998r o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015r, poz. 121 ze zm.) do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio między innymi art. 108§4 i art. 116 ustawy z dnia 29.08.1997r ordynacja podatkowa.

Zgodnie zaś z art. 116§1 ustawy z dnia 29.08.1997r ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r, poz. 613 j.t.) za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej w ordynacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub części bezskuteczna a członek zarządu:

1.  nie wykazał, że:

a)  we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości.

b)  niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy.

2.  nie wskazuje mienia spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części.

Stosownie do art. 118 ww ustawy nie można wydać decyzji o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym powstała zalęgłość podatkowa, upłynęło 5 lat.

Niesporne jest między stronami, że „(...) Sp. z o. o. nie miała żadnego majątku, egzekucja wobec niej w tej sytuacji okazała się bezskuteczna i w lutym 2016r została rozwiązana bez postępowania likwidacyjnego i wykreślona z krajowego rejestru sądowego.

Nie ulega też wątpliwości, że nie został zgłoszony wniosek o upadłość spółki.

Zdaniem Sądu odwołujący się nie wykazał, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy.

Z uwagi na nieobecność w Polsce i brak adresów za granicą, nie było możliwe przesłuchanie w charakterze świadków ani K. S. ani B. C., który wchodzi w skład walnego zgromadzenia wspólników.

Nie zachowały się też żadne dokumenty finansowe spółki, nawet w wersji elektronicznej w biurze rachunkowym.

Nie można się też zgodzić z twierdzeniem A.A., że trudności finansowe spółki były przejściowe, co potwierdza przedłożony bilans, a zatem nie było potrzeby składania wniosku o upadłość w okresie pełnienia przez niego funkcji prezesa.

Uważna analiza przedmiotowego wstępnego bilansu pozwala stwierdzić, że mimo podwyższenia kapitału w grudniu 2010r poprzez wniesienie udziału innej spółki o wartości 35.000 zł jej zobowiązania tylko z tytułu podatków i składek wynosiły 150.490,96 zł, zaś z tytułu wynagrodzeń 21.930 zł.

Wniesienie udziałów nieznanej zagranicznej spółki o wartość 35.000 zł miało jedynie znaczenie księgowe i w żaden sposób nie wpłynęło na możliwość realizacji jej zobowiązań składkowych, czy też podatkowych.

Odwołujący się nie podjął też żadnych skutecznych kroków aby dochodzić należnych spółce kwot od (...) Sp. z o. o. w wysokości 86.462,50 zł.

Z zeznań A.A. wynika, że podejmując się pełnienia funkcji prezesa zarządu „(...) nie miał dostępu ani do dokumentacji kadrowej, finansowej, uprawnień do konta bankowego, co więcej interesował się przede wszystkim procesem produkcji.

O istotnym zagrożeniu płynności finansowej spółki i jej zobowiązaniu zawiadomiła go telefonicznie właścicielka biura rachunkowego obsługująca spółkę.

Okoliczność, że odwołujący zwracał się do K. S. i B. C. o podwyższenie kapitału spółki i spłacenie należności, nie może powodować zwolnienia go od odpowiedzialności za zaległe zobowiązania składkowe bo mimo, że były podjęte w celu poprawy rentowności spółki, to nie przyniosły oczekiwanego efektu.

Zdaniem Sądu członek zarządu nie może uchylić się od odpowiedzialności za zaległości składkowe z powodu zastanego w spółce stanu jej finansów bo podejmując się takiej funkcji, powinien się z takim stanem zapoznać.

Bierna postawa A.A. w prowadzeniu spraw spółki i ograniczenia swych zainteresowań do procesu produkcji oraz brak jego doświadczenia w prowadzeniu spraw spółki nie jest okolicznością świadczącą o tym, że niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy.

Wobec braku dokumentacji finansowej spółki i innych dowodów bezprzedmiotowe było dopuszczanie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości i księgowości.

Skoro, jak wynika z okoliczności sprawy, „(...)Sp. z o. o. nie miała żadnego majątku trwałego a z zakupionych przez (...) Sp. z o. o. materiałów i na maszynach należących do tej spółki produkowała sofy, kanapy, które też sprzedawała Spółka (...) i za które zalegała z zapłatą kwoty 86.000 zł, to przy uwzględnie4niu jeszcze zobowiązań składkowych i podatkowych zaległych i bieżących powstających z mocy prawa w okresie pełnienia przez odwołującego się funkcji prezesa zarządu istniały podstawy do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości (...)Sp. z o. o.

W ocenie Sądu A.A. w świetle zebranego materiału dowodowego nie wykazał braku swej winy w tym zakresie.

Chybiony jest też zarzut odwołującego się, że doszło do przedawnienia jego odpowiedzialności zgodnie z art. 118§1 ordynacji podatkowej.

Powoływany przepis mówi bowiem, że nie można wydać decyzji o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym powstała zaległość podatkowa, upłynęło 5 lat.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że chodzi o „wydanie decyzji”. Z utrwalonych w judykaturze poglądów wynika, że powyższy przepis ma charakter kompetencyjny wprowadzający zakaz dokonania określonej w nim czynności po upływie wskazanego czasu, w związku z tym musi być wykładany ściśle. Oznacza to, że pojęcie wydanie decyzji nie obejmuje jej doręczenia czy też jak podnosi A.A. wydania ostatecznej decyzji.

Z tych też względów na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc Sąd oddalił odwołanie jako niezasadne.

Sędzia: