Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania K. K. (1) (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania K. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 23 sierpnia 2017 r. Znak (...)

1.  odrzuca odwołanie w części dotyczącej podstawy wymiaru składek za lata 1988-1989.

2.  w pozostałym zakresie oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1338/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23.08.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w R. przeliczył K. K. (1) od 1.07.2017r. emeryturę korygując wskaźnik wysokości podstawy emerytury wyliczonej w trybie art.183 na 185,50 % ale na podstawie art.26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wyliczył ją w wyższej wysokości na kwotę 3.620,78 zł przyjmując wysokość kapitału początkowego na kwotę 704286,79 zł.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę wnosząc o obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiary emerytury z okresu 1986-1995 roku i przyjęcie za okres jego pracę za granicą gdzie był oddelegowany w latach 1988-1989r., od 1991-1993 i od 1995-1996 zarobków zastępczych W. P. za lata 1988-1989 w miejsce wskazanych przez zakład zarobków A. K..

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie .

Podniósł, że przedstawione przez ubezpieczonego zaświadczenia o zarobkach W. P. za lata 1988,1989,1993r. są analogiczne jak zaświadczenia z dnia 22.03.2000r. a w przypadku lat 1991 i 1992 mniej korzystne niż zaświadczenie z 22.03.2000r. a kwestia ta była przedmiotem sprawy IX U 564/09.

Podwyższenie wskaźnika wysokości podstawy emerytury obliczonej na podstawie art.183 do wysokości 185,50% nie miało wpływu na wysokość świadczenia, gdyż wyższa okazała się emerytura obliczona na podstawie art.26.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. K. (1) od 1.05.2000r. pobiera emeryturę górniczą.

Podstawa jego wymiaru została obliczona w oparciu o wynagrodzenie z lat 1986 do 1995r. i wskaźnik wysokości podstawy jej wymiaru wyniósł 185,44%.

Za okres od 16.02.1988r. do 6.10.1989r. organ rentowy do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia przyjął wynagrodzenie pracownika zastępczego wskazanego przez pracodawcę A. W. . Za okresy od 1.07.1991r. do 31.10.1991r. i od 25.05.1992r. do 31.10.1993r. organ rentowy przyjął do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia wynagrodzenie w wysokości średniej krajowej od którego była odprowadzona składka.

W dniu 24.02.2009r. ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie emerytury domagając się przyjęcia jako podstawy wymiaru za okres od 16.02.1988r do 6.10.1989r. wynagrodzeń pracownika W. P. a za okres od 1991-1993 zarobków M. W..

Organ rentowy decyzją z dnia 09.03.2009r. odmówił ubezpieczonemu ponownego przeliczenia podstawy wymiaru zaznaczając, że do ustalenia podstawy wymiaru emerytury za wskazane we wniosku okresy przyjęto wynagrodzenie zastępcze pracownika w kraju na tym samym stanowisku a od 1.01.1991r. zgodnie z przepisami do ustalenia podstawy wymiaru za okresy pracy za granicą przyjęto kwoty od których została opłacona składka na ubezpieczenie społecznej w kraju ( akta rentowe).

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i w wyniku jej rozpoznania tut. Sąd wyrokiem z dnia 09.02.2010r. sygn. akt IX U 564/09 oddalił jego odwołanie.

W pisemnym uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że zarobki W. P. w przypadku ich ograniczenia do okresu spornego powoduje, iż wynagrodzenie to jest niższe od wynagrodzeń A. W. ( akta tut. Sądu IX U 564/09).

Decyzją z dnia 20.11.2012r. przeliczono emeryturę górniczą ubezpieczonego w oparciu o zarobki 1985-1994r. i wskaźnik wysokości podstawy jej wymiaru wyniósł 185,50%.

Decyzją z dnia 7.12.2012r. przyznano ubezpieczonemu emeryturę wcześniejszą i obliczono jej wysokość na podstawie art.26 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Kolejną decyzją z dnia 8.01.2016r. przyznano ubezpieczonemu emeryturę od 14.12.2016r. z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość kapitału początkowego ustalono w oparciu o zarobki z lat 1985-1994 i wskaźnik wysokości podstawy jego wymiaru wyniósł 193,16% przy zastosowaniu art.174 ust.36 w/w ustawy.

W dniu 18.07.2017r. ubezpieczony złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury i przyjęcie zarobków z lat 1988 i 1989r. w oparciu o zarobki W. P. i wykazanych średnich zarobków krajowych za lata 1991,1992,1993r., za które pracodawca opłacił składkę.

Nadto do wniosku ubezpieczony załączył swoje zaświadczenie o wynagrodzeniu za lata 1995,1996 oraz 2001 i 2003.

Zaświadczenie o zarobkach W. P. było takie same jak złożone przy wniosku w 2009r.

Najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z lat 1985-1994r. wyniósł 185,50 % ( akta rentowe).

W oparciu o powyższe Sąd zważył, co następuje:

Przeliczenie emerytury ubezpieczonego z uwzględnieniem w podstawie wymiaru zarobków za lata 1988-1989 w oparciu o zarobki pracownika zastępczego W. P. były już przedmiotem postępowania w prawomocnie zakończonej przed tut. Sądem sprawie IX U 564/09.

Zgodnie z art.199 par.1 pkt.2 kpc Sąd odrzuci pozew jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona.

Zatem w tym zakresie na podstawie cytowanego art.199 par.1 pkt.2 kpc Sąd odwołanie odrzucił orzekając jak w pkt. 1 wyroku.

Zgodnie z par.10 pkt.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1.04.1985 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent ( Dz. U. z 1989r., Nr.11, poz.63 ze zm), jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru, pracownik był zatrudniony za granicą, do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się za okresy tego zatrudnienia

1) kwoty od których za te okresy opłacono składkę na ubezpieczenie społeczne w kraju.

Przedłożone przez ubezpieczonego wraz z wnioskiem zaświadczenie o podstawie wymiaru składek za które opłacono składki nie jest żadną nową okolicznością ani nowym dowodem , bo wynika to ze znajdującego się już w aktach rentowych zaświadczenia o wynagrodzeniu z dnia 13.04.2000r.

Wykazana też podstawa wymiaru składek za 1995 ,1996 oraz 2001 ,2003 w złożonym przez ubezpieczonego zaświadczeniu nie pozwala na korzystniejsze wyliczenie wysokości emerytury ubezpieczonego.

Dlatego też Sąd na mocy art.477 ¹⁴par.1 kpc oddalił odwołanie jako niezasadne orzekając jak w pkt.2 wyroku.

Sędzia