Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Joanna Smycz
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. S. (S.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 21 sierpnia 2018 r. Znak (...)

oddala odwołanie

Sędzia

Sygn. akt: IX U 1323/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 21.8.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu A. S. (S.) prawa do emerytury wobec
nie udokumentowania wymaganych 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w odwołaniu od powyższej decyzji wnosił o zmianę decyzji i przyznanie emerytury, gdyż pracował w warunkach szczególnych przez 16 lat jako tokarz w żeliwie w Zakładach (...) w R..

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Organ rentowy nie zaliczył do lat pracy w warunkach szczególnych okresu pracy w Zakładach (...) S.A. w R. na stanowisku tokarz w żeliwie, gdyż ubezpieczony nie udowodnił takiego charakteru pracy w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony urodził się (...)

(...) złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 1.01.1999r. łącznie 25 lat,
4 miesięcy i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym żadnych lat pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony złożył wniosek o przekazanie środków z OFE na dochody budżetu państwa.

(dowód: akta emerytalne, w szczególności świadectwo pracy Zakładów (...) w R., z którego wynika, iż odwołujący tam pracował od 1.09.1973r do 30.04.1996r, do dnia 30.06.1976r jako uczeń, a od 1.07.1976r do zakończenia pracy jako tokarz)

Zakłady (...) w R. zajmowały się produkcją urządzeń i części zamiennych oraz remontami urządzeń dla kopalń. Podpadały pod przemysł węglowy. Na tej samej hali mieścił się oddział narzędziowni i dział obróbki mechanicznej.
Dział obróbki mechanicznej zajmował się obróbką i skrawaniem różnych części do urządzeń górniczych.

Ubezpieczony skończył szkołę przyzakładową przy Zakładach (...) w R. i uzyskał zawód tokarza.
Od 1.07.1976r. do 30.04.1996r. pracował jako tokarz w wydziale obróbki mechanicznej.
Zajmował się obróbką żeliwa, z którego powstawały elementy dla urządzeń górniczych. Były to urządzenia typu P., sprzęgła, tarcze dla silników potrzebnych w górnictwie.
W 1983r. dodatkowo ubezpieczony zajmował się obróbką metali.
Z tytułu pracy tokarza nie dostawał żadnych dodatków za pracę w warunkach szkodliwych. Dostawał tylko mleko, czasem zupy regeneracyjne.
W regulaminie zakładowym stanowisko tokarza pracującego w żeliwie nie było zaliczone do pracy w warunkach szczególnych.
Ubezpieczony nie otrzymał od zakładu pracy świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

(dowód: akta osobowe ubezpieczonego, w szczególności pismo odwołującego z 29.01.1973r do dyrekcji (...) o przyjęcie do szkoły przyzakładowej, karta obiegowa przyjęcia uczniowskiego na okres próbny jako tokarza, karta obiegowa odnośnie przyjęcia go od 1.07.1976r do działu obróbki mechanicznej w charakterze tokarza, świadectwo pracy odwołującego z dnia 30.04.1996r., zeznania świadków J. P. i P. S., zeznania ubezpieczonego, protokół elektroniczny, k. 26 a.s.)

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, przekonywujący, spójny
i logiczny przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Strony nie złożyły dalszych wniosków dowodowych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 i 32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1383) w związku
z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze
( Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm. ) pracownik -mężczyzna, który wykonywał prace
w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do Rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

-

ukończył wiek 60 lat,

-

na dzień 1.01.1999r. osiągnął wymagany okres 25 lat zatrudnienia i udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy,

-

nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków z FUS za pośrednictwem ZUS na dochody z budżetu państwa.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do tego, czy ubezpieczony spełnia warunki konieczne do nabycia prawa do tzw. wcześniejszej emerytury, a konkretnie czy ma wymagany okres pracy w warunkach szczególnych w ilości 15 lat.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 14.3.2013 r. sygn.. akt III AUa 85/13 wykaz resortowy nie może rozszerzać, w porównaniu do wykazu A rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43), kwalifikacji stanowisk pracy, na których wykonywane zatrudnienie jest uznawane za pracę w szczególnych warunkach, gdyż byłoby to przekroczeniem granicy delegacji ustawowej (LEX nr 1293663).

W uzasadnieniu tego wyroku wskazano, że samo określenie "szkodliwe warunki pracy" nie jest tożsame z ustawowym pojęciem "praca w warunkach szczególnych. O ile to pierwsze określenie jest podawane bardzo ogólnie i w języku potocznym z dużym zakresem subiektywizmu jako - niekorzystne warunki pracy, to określenie drugie jest pojęciem zdefiniowanym w ustawie i wskutek tego ma walor pojęcia prawnego. Tak więc pracą w szczególnych warunkach jest nie tylko zatrudnienie wykonywane w szkodliwym środowisku pracy, ale jedynie zatrudnienie, które ustawodawca tak właśnie zakwalifikował w obowiązujących przepisach prawa. Jest to wykaz A stanowiący załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Konsekwencją takiej regulacji normatywnej jest niemożność przyjęcia za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, pracy niewymienionej w wykazie, nawet wtedy, gdyby środowisko jej świadczenia było wyjątkowo niekorzystne dla pracownika.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala stwierdzić, iż ubezpieczony od 1.07.1976r. do 30.04.1996r. pracował jako tokarz w wydziale obróbki mechanicznej w Zakładach (...) w R.. Za takim przyjęciem przemawia dokumentacja zawarta w aktach osobowych ubezpieczonego oraz zeznania słuchanych w sprawie świadków i zeznania ubezpieczonego, które Sąd w pełni uznał za wiarygodne jako rzeczowe, spójne, korelujące ze sobą. Ponadto ubezpieczony w spornym okresie nie otrzymywał dodatku za pracę w warunkach szczególnych, nie otrzymał od zakładu pracy świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Praca ubezpieczonego w Zakładach (...) w R. należała do przemysłu węglowego, tj. działu I załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.

W wykazie A dziale I stanowiący załącznik do rozporządzenia jw. nie jest wymienione stanowisko tokarza, jako stanowisko, na którym jest wykonywana praca w warunkach szczególnych. Już fakt ten wskazuje na niemożność uwzględnienia roszczenia ubezpieczonego, bo praca na tym stanowisku nie jest zatrudnieniem wykonywanym w szczególnych warunkach.

Z uwagi na powyższe Sąd w pełni podzielając stanowisko zaprezentowane w przedstawionym wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie stwierdził, iż praca ubezpieczonego wykonywana w spornym okresie w Zakładach (...) w R. nie była pracą wykonywaną w warunkach szczególnych.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd w wyroku na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego jako bezzasadne.

Sędzia