Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek
Protokolant:	Monika Holona

przy udziale:

po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania W. Z. (Z.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania W. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 6 lipca 2012r. Znak (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż ustala, że wysokość podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego powinna być uwzględniona w oparciu o wskaźnik w wysokości 74,97% (siedemdziesiąt cztery 97/100 procent).

Sędzia

Sygn. akt IX U 1306/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 06 lipca 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przyznał ubezpieczonemu W. Z. (Z.) począwszy od dnia 01.07.2012r. prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przyjmując do ustalenia podstawy tego świadczenia przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany poprzez ponowne ustalenie wysokości emerytury z uwzględnieniem wynagrodzeń jakie osiągał w latach 1970-1980, a następnie sprecyzował swoje żądanie wnosząc o ponowne ustalenie podstawy wymiaru emerytury również w oparciu o wynagrodzenia jakie uzyskiwał w pozostałych okresach swojego zatrudnienia, po wcześniejszym odtworzeniu wartości tych wynagrodzeń przez biegłego sądowego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie wskazując

w uzasadnieniu, że podstawa wymiaru emerytury została ustalona w oparciu o zarobki z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych z całego okresu ubezpieczenia na podstawie przedłożonych zaświadczeń dotyczących ubezpieczonego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony W. Z. urodził się w dniu (...)

W dniu 29.05.2012r. wystąpił z wnioskiem o ustalenie uprawnień do emerytury w rozpoznaniu którego, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Podstawę wymiaru emerytury organ rentowy ustalił na podstawie art.15 ust.6 powołanej ustawy, czyli w oparciu o wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składek z 20 lat kalendarzowych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu tj. z lat 1967-1973, 1983 – 1988, 1990 – 1991, 1995-1999. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 50,93%.

Organ rentowy przyjął za udowodniony staż pracy ubezpieczonego w łącznym wymiarze 32 lat i 7 miesięcy okresów składkowych i nieskładkowych.

Ubezpieczony domagał się odtworzenia wartości swoich wynagrodzeń za lata zatrudnienia w stosunku do których, z uwagi na brak dokumentacji zarobkowej organ rentowy przyjął minimalne wynagrodzeń. W okresach tych ubezpieczony był zatrudniony :

⚫

od 12.07.1966r. do 24.12.1966r. w (...) we W. na stanowisku kelnera

⚫

od 25.02.1967r. do 13.07.1967r. we (...) Fabryce (...) na stanowisku pomoc ślusarza,

⚫

od 01.08.1967r. do 31.05.1968r. w (...) na stanowisku ślusarza maszyn i urządzeń,

⚫

od 04.02.1971r. do 18.07.1974r. w Fabryce (...) we W. na stanowisku pomoc ślusarza, a następnie malarza,

⚫

od 24.05.1975r. do 31.01.1978r. w (...) W. na stanowisku malarza,

⚫

od 22.04.1978r. do 01.10.1979r. (...) W. na stanowisku bufetowego baru wagonowego,

⚫

od 01.12.1979r. do 31.05.1981r. (...) W. na stanowisku sprzedawcy peronowego,

⚫

od 16.05.1988r. do 28.02.1989r. (...) w R. na stanowisku robotnika drogowego.

W celu odtworzenia wysokości wynagrodzenia, jakie otrzymywał ubezpieczony w okresach j.w.w wersji najbardziej prawdopodobnej Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu wynagrodzeń i płac mgr W. S..

W opinii sporządzonej w dniu 10.10.2013r. biegły sądowy po dokonaniu szczegółowej analizy akt emerytalnych ubezpieczonego, dokumentów z akt osobowych oraz zeznań ubezpieczonego przy uwzględnieniu przepisów obowiązujących w spornych okresach wskazał, iż zasadne jest przyjęcie następujących wartości wynagrodzeń za poszczególne lata: 1966r. - 5.094,00 zł

1967r. -11.211,00 zł

1968r. - 4.992,00 zł

1971r. - 13.598,00 zł

1972r.- 15.323,00 zł

1973r. - 28.800,00 zł

1974r. - 15.650,00 zł

1975r. - 14.595,00 zł

1976r. - 24.192,00 zł

1977r. - 24.192,00 zł

1978r. - 24.266,00 zł

1979r. - 25.838,00 zł

1980r. - 44.169,00 zł

1981r. -16.778,00 zł

1988r. - 171.920,00 zł

1989r. - 52.640,00 zł

W hipotetycznym wyliczeniu sporządzonym przez organ rentowy na podstawie ustalonych przez biegłego zarobków za sporne lata w wysokościach j.w. wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 74,97%.

Opinię zakwestionował organ rentowy w części jakiej dotyczyła wynagrodzenia za okres od 24.05.1975r. do 31.01.1978r. w (...) W. oraz od 04.02.1971r. do 18.07.1974r. w Fabryce (...) wskazując, iż w pierwszym z tych okresów biegły ustalając wysokość wynagrodzenia przyjął stawkę godzinową 10,50 zł, która to stawka dotyczyła jedynie końcowego okresu zatrudnienia. Co do drugiego z powyższych okresów organ rentowy podniósł, iż wobec braku dokumentacji należało przyjąć stawkę minimalną.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta emerytalne, zeznania ubezpieczonego (nagranie z rozprawy w dniu 02.09.2013r. minuty od 00:07:36 do 00:26:39), akta osobowe z okresu zatrudnienia w (...) we W., we (...) Fabryce (...), w (...), w (...) w R. oraz opinię biegłego sądowego z zakresu wynagrodzeń i płac mgr W. S. z dnia 10.10.2013r. (k.110-121a.s.) i opinię uzupełniającą z dnia 14.12.2013r. (k.149-152), wyliczenia organu rentowego (k.170a.s).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Bezsporny pomiędzy stronami jest fakt zatrudnienia ubezpieczonego we wnioskowanych okresach wymienionych powyżej. Spór zaś w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia wartości wynagrodzeń jakie faktycznie osiągał ubezpieczony z tytułu powyższego zatrudnienia, ponieważ zachowała się jedynie szczątkowa dokumentacja płacowa dotycząca tych okresów.

Ustalając wysokość podstawy wymiaru składek za sporne okres Sąd w pełni podzielił wnioski wynikające z powołanej powyżej opinii biegłego sądowego.

W ocenie Sądu opinia jest rzetelna, logicznie i przekonywująco uzasadniona, wydana na podstawie szczegółowej analizy dokumentacji z akt osobowych i emerytalnych ubezpieczonego, z uwzględnieniem obowiązujących w powyższych latach przepisów płacowych.

Sąd podzielił stanowisko biegłego również co do wysokości wynagrodzenia dotyczącej okresów zakwestionowanych przez organ rentowy tj. od 24.05.1975r. do 31.01.1978r. w (...) W. oraz od 04.02.1971r. do 18.07.1974r. w Fabryce (...) uznając powyższe wyliczenia za prawidłowe. Zdaniem Sądu przyjęcie stawki 10,50zł w stosunku do całego okresu zatrudnienia w (...) nie budzi wątpliwości biorąc pod uwagę, iż był to stosunkowo krótki okres pracy, a ubezpieczony rozpoczynał i kończył zatrudnienie na tym samym stanowisku - malarza. Co do drugiego z powyższych okresów należy stwierdzić, iż ustalone przez biegłego wynagrodzenie za ten okres, w sposób jedynie nieznaczny różni się od wynagrodzenia minimalnego i z całą pewnością jest niższe od tego, jakie faktycznie ubezpieczony otrzymywał – zwłaszcza, iż w tym okresie płaca zasadnicza pracowników produkcyjnych, do których należał ubezpieczony, kształtowała się powyżej minimalnego wynagrodzenia nawet w najniższych grupach uposażenia. Ponadto biegły przyjął do wyliczenia stawkę zasadniczą, zaś ubezpieczony był wynagradzany w systemie akordowym.

Z tych powodów Sąd nie uwzględnił zastrzeżeń złożonych wobec powyższej opinii uznając wyliczenie biegłego za prawidłowe.

Zajmując takie stanowisko Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia