Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 października 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 4 października 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania S. M. (M.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania S. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 29 czerwca 2017 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 2 czerwca 2017r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1064/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.06.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu S. M. (M.) prawa do wcześniejszej emerytury wskazując, iż nie spełnia on ustawowych warunków do jej uzyskania, gdyż nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. 25 lat ogólnego stażu pracy i 15 lat pracy wykonywanej w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury po uprzednim zaliczeniu do ogólnego stażu pracy zatrudnienia od 1.03.1997r. do 31.12.1997r. w (...) s.c oraz do stażu
w warunkach szczególnych okresu pracy od 16.06.1980 do 31.07.1994r. w Przedsiębiorstwie (...) w K. w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji. Okres pracy od 1.03.1997r. do 31.12.1997r. w (...) s.c w R. nie został zaliczony do ogólnego stażu pracy z powodu braku świadectwa pracy lub zaświadczenia z wykazem przebytych niezdolności do pracy z powodu choroby. Natomiast okres pracy od 16.06.1980 do 31.07.1994r. w Przedsiębiorstwie (...) w K. nie został zaliczony do pracy w warunkach szczególnych z powodu braku świadectwa pracy w warunkach szczególnych.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 2.06.2017r. złożył wniosek o przyznanie uprawnień do wcześniejszej emerytury
z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach w rozpoznaniu, którego Oddział ZUS wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Oddział ZUS uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia w łącznym wymiarze 24 lat, 10 miesięcy i 23 dni okresów składkowych i nieskładkowych,
w tym 2 lata, 9 miesięcy i 14 dni okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach (tj. od 19.06.1975r. do 13.04.1977r., od 2.01.1998r. do 31.12.1998r.).

Ubezpieczony nie jest członkiem OFE.

(dowód: dokumentacja akt organu rentowego)

Od 1.03.1997r. do 31.12.1997r. ubezpieczony pracował w (...) s.c. jako kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, w pełnym wymiarze czasu pracy.

W firmie były samochody marki S., D., M., wszystkie miały ciężar całkowity powyżej 3,5 tony.

Kierowcy wozili ogólnospożywcze towary, którymi handlowała firma.

Ubezpieczony jako kierowca jeździł po towary do hurtowni i na giełdy.

Zatrudnieni pracownicy w firmie w każdym dniu pracy podpisywali listę obecności. Była taka praktyka w firmie, że nie można było uzyskać urlopu bezpłatnego , nawet były trudności z uzyskaniem urlopu wypoczynkowego.

Ubezpieczony w takcie tego zatrudnienia nie miał żadnych urlopów bezpłatnych, nie korzystał z zasiłków chorobowych.

Za ten okres zatrudnienia ubezpieczonemu nie zostały odnotowane żadne okresy niezdolności do pracy z powodu choroby w legitymacji ubezpieczeniowej.

(dowód: akta osobowe ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w Furaż S.C , zeznania świadków: I. D., K. K. i zeznania ubezpieczonego, protokół elektroniczny, k. 40 akt)

Od 16.06.1980 do 31.07.1994r. ubezpieczony pracował w Przedsiębiorstwie (...) w K. jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Prawo jazdy kategorii C posiada od 16.06.1975r.

Ubezpieczony jako kierowca jeździł S. 28, a potem S. 200. S. (...) miał ładowność 5 ton, a S. (...) miał ładowność 5,5 ton.

Ubezpieczony przewoził różne produkty spożywcze - mąkę, cukier, sól oraz artykuły przemysłowe.

Zdarzało się też, że ubezpieczony jeździł po towary do producentów.

Praca ta była wykonywana przez ubezpieczonego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W zakładzie w R. było około 120 samochodów ciężarowych, kierowców zawsze było mniej, około 100.

W sytuacji, gdy pracownik miał nieusprawiedliwione nieobecności od razu był zwalniany. Polityka firmy była taka, iż nigdy nie udzielano urlopów bezpłatnych.

W trakcie tego zatrudnienia ubezpieczony nie miał żadnych urlopów bezpłatnych, jak też żadnych nieusprawiedliwionych nieobecności. Był rzetelnym pracownikiem.

(dowód: dokumentacja znajdująca się w aktach osobowych ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w K., prawo jazdy kategorii C, zeznania świadków: Z. O. i L. T., zeznania ubezpieczonego, protokół elektroniczny, k. 40 akt)

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, przekonywujący, logiczny
i spójny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Strony nie zgłosiły dalszych wniosków dowodowych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 i 32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1383) w związku
z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze
(Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm.) pracownik -mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do Rozporządzenia, nabywa prawo
do emerytury, jeżeli:

1.  ukończył wiek 60 lat,

2.  na dzień 1.01.1999r. osiągnął wymagany okres 25 lat zatrudnienia i udowodnił
co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy,

3.  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym
na danym stanowisku pracy.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. posiada łącznie 25 lat ogólnego stażu pracy i 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, iż ubezpieczony od 1.03.1997r. do 31.12.1997r. pracował w (...) s.c. w pełnym wymiarze czasu pracy i nie korzystał z urlopów bezpłatnych, zasiłków chorobowych, nie miał też żadnych nieusprawiedliwionych nieobecności.

Za takim przyjęciem przemawia dokumentacja jego akt osobowych ze wskazanego okresu zatrudnienia, w której brak jest jakiejkolwiek adnotacji o okresach urlopów bezpłatnych, nieusprawiedliwionych nieobecności i zasiłków chorobowych, treść legitymacji ubezpieczeniowej zawartej w aktach ZUS, w której także nie odnotowano okresów niezdolności do pracy z powodu choroby, jak również zeznania świadków I. D. i K. K. odnośnie polityki firmy w zakresie braku udzielania pracownikom urlopów bezpłatnych, traktowania nieusprawiedliwionych nieobecności, które Sąd podzielił jako rzeczowe, logiczne, spójne ze sobą i z zebraną w sprawie dokumentacją.

Tym samym okres pracy w (...) s.c. od 1.03.1997r. do 31. 12 1997r. (10 miesięcy) należy zaliczyć na podstawie art. 5 ust.1 pkt. 1 w związku z art. 6 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS jako okres składkowy do ogólnego stażu pracy ubezpieczonego, co spowoduje uzyskanie przez niego wymaganego stażu okresów składkowych i nieskładkowych w wymaganym wymiarze 25 lat (25 lat, 8 miesięcy i 23 dni).

Zgodnie z wykazem A, dział VIII poz. 2 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalistycznych (specjalnych) pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów
o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów jest pracą w szczególnych warunkach, uprawniającą do niższego wieku emerytalnego.

Jak wykazało również przeprowadzone postępowanie dowodowe niewątpliwie
do okresów pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć okres zatrudnienia, tj. od 16.06.1980 do 31.07.1994r. w Przedsiębiorstwie (...) w K. w charakterze kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony tj. poz.2 Wykazu A, stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, gdy praca taka wykonywana była w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ustalając powyższe Sąd oparł się na danych wynikających z treści zgromadzonej
w sprawie dokumentacji jego akt osobowych, prawa jazdy kategorii C, a także na zeznaniach świadków Z. O. i L. T., wreszcie zeznaniach ubezpieczonego.

Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, zasadniczo
ze sobą zgodne, korespondujące z treścią powołanej w sprawie dokumentacji, nie były też one kwestionowane przez organ rentowy.

Po doliczeniu do stażu pracy w warunkach szczególnych uznanego przez ZUS w wymiarze 2 lata, 9 miesięcy i 14 dni spornego okresu od 16.06.1980 do 31.07.1994r. (14 lat, 1 miesiąc i 26 dni) ubezpieczony posiada wymagane 15 lat takiej pracy.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony na dzień złożenia wniosku ostatecznie spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do świadczenia na podstawie powołanych przepisów ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Wobec powyższego Sąd z mocy art.477 ^{( 14)}§2 kpc w wyroku zmienił zaskarżoną decyzję
w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 2 czerwca 2017r., tj. od daty złożenia wniosku zgodnie z uregulowaniem art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej, który stanowi, iż świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Sędzia