Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Łącka
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania E. J. (J.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania E. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 16 grudnia 2016 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do wcześniejszej emerytury poczynając od dnia 25 października 2016r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 159/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 16 grudnia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu E. J. (J.) prawa do emerytury, na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z §15 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r., ponieważ w ocenie organu rentowego, nie spełnił on ustawowych warunków do jej uzyskania, w szczególności nie udokumentował, na dzień 01.01.1999r., 15 lat pracy nauczycielskiej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy dodał, że do pracy w szczególnym charakterze nie zaliczył ubezpieczonemu okresu zatrudnienia jako nauczyciela zawodu pod ziemią od 1 września 1976r. do 31 sierpnia 1988r., gdyż ubezpieczony wykonywał pracę instruktora praktycznej nauki zawodu, a pracę taką można zaliczyć do pracy w szczególnym charakterze dopiero od 1 września 1988r., gdyż od tej daty, na mocy przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 10 sierpnia 1988r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów Karty Nauczyciela na instruktorów praktycznej nauki zawodu …, instruktorzy praktycznej nauki zawodu zostali objęci przepisami Karty Nauczyciela, w tym w zakresie uprawnień emerytalnych.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony urodzony (...), od 1 września 2003r. uprawniony jest do emerytury wcześniejszej na postawie ustawy z 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela.

Ubezpieczony 25 października 2016r. złożył wniosek o emeryturę z tytułu pracy w szczególnym charakterze.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję omówioną na wstępie.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu, na dzień 01.01.1999r ., 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w tym żadnego okresu pracy w szczególnym charakterze.

Ubezpieczony od 1 września 1976r. do 31 sierpnia 1995r. zatrudniony był w (...) Szkole (...) w C. w pełnym wymiarze czasu pracy, kolejno na stanowiskach: od 1 września 1976r. do 31 sierpnia 1990r. nauczyciela zawodu pod ziemią, a od 1 września 1990r. do 31 sierpnia 1995r. kierownika zajęć praktycznych.

Następnie ubezpieczony zatrudniony był u następcy prawnego (...) KWK (...) – w Zespole Szkół w C. jako nauczyciel - kierownika szkolenia praktycznego w pełnym wymiarze godzin od 1 września 1995r. do 31 sierpnia 2003r.

Podstawą zatrudnienia ubezpieczonego jw. były przepisy ustawy z 27 kwietnia 1972r. Karta praw i obowiązków nauczyciela, a następnie ustawy z 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela.

W okresie od 1 września 1976r. do 31 sierpnia 1990r. tygodniowy wymiar czasu pracy ubezpieczonego wynosił 22 godziny zajęć dydaktycznych, a od 1 września 1990r. do 31 sierpnia 1995r. i od 1 września do 31 sierpnia 2003r. – 4 godziny tygodniowo zajęć dydaktycznych (wynikający z zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z 20 lipca 1982r. w sprawie obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych nauczycieli, którym powierzono funkcje kierownicze i zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 28 maja 1997r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania i rozmiaru zniżek nauczycielom, którym powierzono stanowisko kierownicze w szkołach oraz szczegółowych zasad zwalniania od obowiązku realizacji tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych).

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe ustalił Sąd na podstawie dokumentacji znajdującej się w aktach ZUS, aktach osobowych ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w (...) Szkole (...) w C. i (...) Szkole Zawodowej w C..

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za przekonywujący, wystarczający do rozstrzygnięcia sprawy.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2016r., poz. 887 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z §15 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) nauczyciel, wychowawca lub inny pracownik pedagogiczny wykonujący pracę nauczycielską wymienioną w art. 1 pkt 1-7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1982 r. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 287, Nr 31, poz. 214 i z 1983 r. Nr 5, poz. 33), określoną w tej ustawie jako praca zaliczona do I kategorii zatrudnienia, nabywa prawo do emerytury na zasadach określonych w § 4 i jest uważany za wykonującego prace w szczególnym charakterze.

Jak wynika z §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Bezsporne jest między stronami, że ubezpieczony ukończył 60 lat, iż na dzień 01.01.1999r. udokumentował ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz, że nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Spór polegał na ustaleniu czy ubezpieczony, na dzień 01.01.1999r., legitymuje się okresem co najmniej 15 lat pracy w szczególnym charakterze, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż ubezpieczony wykonywał pracę w szczególnym charakterze w rozumieniu §15 powołanego Rozporządzenia w okresie zatrudnienia w (...) Szkole (...) w C. od 1 września 1976r. do 31 sierpnia 1995r., jak również w Zespole Szkół w C. od 1 września 1995r. do 31 sierpnia 2003r.

Przez cały okres jw. ubezpieczony zatrudniony był na podstawie ustawy z 27 kwietnia 1972r. Karta praw i obowiązków nauczyciela i następnie ustawy z 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela, w placówce oświatowej – tj. w szkole publicznej, w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy Karta praw i obowiązków nauczyciela i ustawy Karty Nauczyciela.

Ubezpieczony przez cały okres od 1 września 1976r. do 31 sierpnia 2003r. wykonywał pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przewidzianym dla stanowiska, które zajmował, który to wymiar regulowały przepisy ustaw jw. oraz aktów wykonawczych – zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 28 maja 1997r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania i rozmiaru zniżek nauczycielom, którym powierzono stanowiska kierownicze w szkołach oraz szczegółowych zasad zwolnienia od obowiązku realizacji tygodniowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych (M.P. Nr 36, poz. 347).

Podkreślić należy, iż nie ma racji organ rentowy, który przyjął, że ubezpieczony w okresie od 1 września 1976r. do 31 sierpnia 1988r. był instruktorem praktycznej nauki zawodu, do którego zastosowaniem ma rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 10 sierpnia 1988r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów Karty Nauczyciela na instruktorów praktycznej nauki zawodu oraz na niektórych innych pracowników uspołecznionych zakładów pracy prowadzących prace pedagogiczne i wychowawcze (Dz. U. z 1988r. Nr 34, poz. 26), w związku z czym pracy ubezpieczonego wykonywanej przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, tj. przed 1 września 1988r. nie można zaliczyć do pracy w szczególnym charakterze. Wskazać bowiem należy, iż rozporządzenie jw. dotyczy instruktorów praktycznej nauki zawodu zatrudnionych w innych miejscach niż szkoły, natomiast ubezpieczony zatrudniony był w okresie spornym wyłącznie w szkole, na podstawie ustawy Karta Nauczyciela, co jednoznacznie wynika z dokumentacji akt osobowych ubezpieczonego, których organ rentowy nie kwestionował, i na podstawie których w 2003r. przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury tzw. nauczycielskiej w oparciu o art. 88 Karty Nauczyciela.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd ustalił, iż zostały spełnione warunki prawa do świadczenia w sytuacji, gdy przy uwzględnieniu okresu pracy w szczególnym charakterze od 1 września 1976r. do 31 grudnia 1998r. uznanego przez Sąd, ubezpieczony posiada, na dzień 01.01.1999r., wymagany co najmniej 15 letni okres takiej pracy i stąd, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od daty złożenia wniosku, zgodnie z uregulowaniem art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

SSO Mariola Łącka