Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

UZASADNIENIE

do wyroku końcowego z dnia 25 kwietnia 2014 roku

Powód M. S., pozwem z dnia 8 grudnia 2009 roku, wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty:

⚫

600.000zł tytułem zadośćuczynienia za doznany przez niego uszczerbek na zdrowiu, wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17 grudnia 2009 roku,

⚫

56.000zł tytułem skapitalizowanej renty wyrównawczej za okres od 1 lipca 2007 roku do 31 grudnia 2009 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 stycznia 2010 roku,

⚫

177.690,20zł tytułem zwrotu poniesionych przez niego wydatków na lekarstwa, kosztów leczenia i rehabilitacji,

⚫

2000zł miesięcznie tytułem bieżącej renty, płatnej do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności

Na uzasadnienie swego żądania powód podał, że w dniu 30 czerwca 2007 roku uległ bardzo poważnemu wypadkowi komunikacyjnemu, w wyniku którego doznał rozległych obrażeń ciała w postaci urazu wielomiejscowego, ostrej niewydolności oddechowej, niedowładu kończyn górnych i porażenia kończyn dolnych, wieloodłamowego złamania trzonu kręgu C5 ze stenozą kanału kręgowego oraz zwichnięcia C4 i C5 po stronie lewej, złamania wyrostków stawowych oraz poprzecznych kręgów C4 i C5 po stronie lewej, złamania tylnego łuku C1 po stronie prawej, złamania obu trzonów kości podudzia prawego w ½ z przemieszczeniem oraz odłamem pośrednim, zespołu pozmiażdżeniowego podudzia prawego – amputacja kończyny dolnej prawej na poziomie uda ze względu na stan kliniczny, płynu w lewej jamie opłucnej, niedodmy płuca prawego, stłuczenia płuc oraz podejrzenia ropnia mózgu. Sprawcą wypadku był Z. K., który wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 6 kwietnia 2009 roku w sprawie o sygnaturze III K 1830/07 został uznany za winnego spowodowania wypadku drogowego. Wyrok ten został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 9 października 2009 roku w sprawie o sygnaturze VI Ka 685/09. Odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku in solidum z jego sprawcą wynika z faktu zawarcia przez sprawcę umowy ubezpieczenia z pozwanym o numerze 212/06086851. W wyniku wypadku powód doznał rozległych obrażeń ciała, co spowodowało u niego cierpienia fizyczne i psychiczne, co z kolei uzasadnia wysokość dochodzonego przez nią zadośćuczynienia. Dodatkowo powód całkowicie utracił zdolność do pracy zarobkowej, co uzasadnia żądanie renty tymczasowej. W następstwie wypadku powód poniósł szereg wydatków z tytułu rehabilitacji i konsultacji medycznych, dojazdów do placówek medycznych, przystosowania samochodu do potrzeb osoby niepełnosprawnej, wydatków na lekarstwa, zakupu sprzętu rehabilitacyjnego, kosztów przebudowy domu do potrzeb osoby niepełnosprawnej. Łączne wydatki do końca października 2009 roku wyniosły 372.923,40zł. Część kosztów w wysokości 195.233,20zł została zrefundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Niepełnosprawnych oraz założonej na rzecz poszkodowanego Fundacji (...). Pozostałe wydatki w wysokości 177.690,20zł zostały poniesione przez powoda. W dniu 10 listopada 2009 roku powód wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty kwoty 600.000zł tytułem zadośćuczynienia, kwoty 177.690,20zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów leczenia, rehabilitacji i wydatków na lekarstwa, kwoty 2000zł tytułem renty tymczasowej. Odsetek od dochodzonych kwot z tytułu zadośćuczynienia oraz zwrotu wydatków powód domaga się od 17 grudnia 2009 roku, tj. od dnia następnego po dacie żądanej zapłaty, określonej w wezwaniu z 10 listopada 2009 roku.

Pozwany (k.24) wniósł o oddalenie powództwa jako bezzasadnego, wygórowanego i nieuzasadnionego oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwany podał, iż szkoda została przez powoda zgłoszona stosunkowo niedawno, a sprawa nie należy do prostych zatem nadal trwa weryfikacja otrzymanych i zbieranie dalszych dokumentów, które miałyby uzasadnić żądania strony pokrzywdzonej. Konieczne jest także zbadanie poszkodowanego przez lekarza (...) dla ustalenia procentowego, trwałego uszczerbku na zdrowiu, co jest utrudnione z powodów obiektywnych. Pozwany nie przeczy, że stan poszkodowanego jest bardzo poważny i rozważa przyznanie kwoty bezspornej zadośćuczynienia, tym niemniej wysokość żądanego w pozwie zadośćuczynienia jest rażąco wysoka i nie znajduje oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym. Jest ono sprzeczne z zasadą kompensacyjną tego rodzaju świadczeń. Nie istnieje żadna taryfa świadczeń z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu, jednak ciężar dowodowy w całości spoczywa na powodzie i to także przed zakładami ubezpieczeń w postępowaniach likwidacyjnych. Zadośćuczynienie ma mieć charakter nie tylko kompensacyjny i prezentować ekonomicznie odczuwalną wartość, ale powinno być utrzymane w rozsądnych granicach i dostosowane do aktualnych stosunków majątkowych w społeczeństwie. Niezależnie od tego zgłoszenie szkody winno nastąpić na stosownym formularzu, który został przez powoda złożony pod koniec listopada 2009 roku, zatem powództwo wpłynęło przedwcześnie, gdyż zakład ubezpieczeń ma gwarantowany ustawą okres co najmniej 30 dni na likwidację szkody, a w przypadkach skomplikowanych, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie, ma prawo przedłużyć likwidację szkody na czas nieokreślony, albowiem ustawa określa wtedy wyłącznie czas niezbędny na wydanie decyzji końcowej (14 dni) od dnia uzyskania ostatniego niezbędnego dokumentu. Powód również co do zasady ani wysokości nie wykazał żądanej renty skapitalizowanej i bieżącej. Do pozwu nie dołączono też żadnego dokumentu mogącego wskazywać na żądanie tak wysokiego odszkodowania. Spis wydatków i kosztów związanych z leczeniem to pisma prywatne, a nie dokumenty obiektywnie wykazujące wysokość poniesionych wydatków. Niesłuszne jest także żądanie ustawowych odsetek od daty wcześniejszej, aniżeli data wyrokowania.

Na rozprawie w dniu 24 marca 2010 roku (k.91) powód ograniczył żądanie zadośćuczynienia do kwoty 560.000zł wraz z ustawowymi odsetkami od 17 grudnia 2009 roku w związku z uiszczeniem przez pozwanego kwoty 40.000zł. w pozostałym zakresie podtrzymał pozew.

Pismem procesowym z dnia 14 lipca 2010 roku (k.118) powód sprecyzował swe żądanie renty uzupełniającej, domagając się przyznania mu renty w wysokości 3000zł za okres od 1 lipca 2007 roku do 31 lipca 2010 roku (po skapitalizowaniu kwotę 111.000 zł), wraz z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym od daty doręczenia pisma modyfikującego żądanie stronie pozwanej. Konieczność zwiększenia renty powód uzasadnił rzeczywistymi kosztami leczenia, rehabilitacji i nauki (zakupy lekarstw, środków higieny osobistej, środków czystości, kosztów rehabilitacji powoda w domu i poza nim, koszty dojazdu na studia samochodem do tego specjalnie przystosowanym). Powód wniósł także o przyznanie renty tymczasowej w wysokości 3000zł od dnia 1 sierpnia 2010 roku na przyszłość, płatnej do dnia 15-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, oraz ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość.

Pismem procesowym z dnia 14 października 2010 roku (k.155) powód ograniczył żądanie zadośćuczynienia do kwoty 500.000zł wraz z ustawowymi odsetkami od 17 grudnia 2009 roku w związku z uiszczeniem przez pozwanego dalszej kwoty w wysokości 60.000zł. Odsetek od otrzymanych przez powoda dwóch rat (40.000zł i 60.000zł) powód domaga się za okres od daty wymagalności roszczenia do daty otrzymania tych należności przez powoda. W związku z wypłatą przez pozwanego części należności za poszczególne rodzaje wydatków, powód sprecyzował także pozew w pozostały zakresie. Poza wspomnianym wyżej zadośćuczynieniem powód żądał kwot:

⚫

41.823,33zł za zakup sprzętu rehabilitacyjnego (46.501,67 – wypłacone przez pozwanego 4678,34zł),

⚫

8554,64zł za przystosowanie mieszkania (25.536,04zł – kwota wypłacona 16.982,40zł),

⚫

37.361,15zł za rehabilitację i konsultacje medyczne (70.236,15zł – wypłata 32.875zł),

⚫

11.949,49zł za zakup leków (22.710,30zł – wypłata 10.760,81zł),

⚫

45.551zł tytułu zwrotu kosztów zakupu samochodu dla powoda i przystosowania go do jego potrzeb,

⚫

54.300,46zł za koszty przejazdów według stanu na dzień 30.09.2010r.

Powód cofnął roszczenia w zakresie wypłaconych przez pozwanego kwot.

Powód cofnął także żądanie renty tymczasowej z tytułu zwiększonych potrzeb życiowych (kwota 111.000zł) i w to miejsce wniósł o zasądzenie faktycznie poniesionych kosztów związanych z następstwami wypadku według powyższego zestawienia.

Pismem procesowym z dnia 9 maja 2011 roku (k.187) powód rozszerzył żądanie odszkodowawcze o kwotę 23.429,66zł.

Pismem procesowym z dnia 18 listopada 2011 roku (k.301) powód rozszerzył żądanie pozwu w zakresie dochodzonego zadośćuczynienia o kwotę 400.000zł do łącznej sumy 900.000zł (ponad wypłacone już 100.000 zł). Powód zaktualizował również żądanie pozwu w zakresie odszkodowania związanego z wypadkiem – kosztów i wydatków poniesionych przez powoda w okresie od 1 stycznia 2011 roku do 31 października 2011 roku. Żądanie to rozszerzył o kwotę 90.628,86zł. Odsetek od rozszerzonego powództwa w zakresie zadośćuczynienia i odszkodowania za wydatki poniesione w 2011 roku powód zażądał od dnia doręczenia w/w pisma stronie pozwanej.

Pismem procesowym z dnia 20 stycznia 2012 roku (k.486) powód ograniczył żądanie zadośćuczynienia do kwoty 700.000zł w związku z wypłatą przez pozwanego kwoty 200.000zł z tego tytułu.

Na rozprawie w dniu 21 lutego 2012 roku (k.491), powód sprecyzował swe aktualnego stanowisko, dochodząc:

1.  kwoty 700.000zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami liczonymi w następujący sposób:

⚫

od kwoty 600.000zł od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 5 stycznia 2010 roku,

⚫

od kwoty 560.000zł od dnia 6 stycznia 2010 roku do dnia 25 lipca 2010 roku,

⚫

od kwoty 500.000zł od dnia 26 lipca 2010 roku do dnia 20 stycznia 2012 roku,

⚫

od kwoty 300.000zł od dnia 21 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 400.000zł od dnia 26 listopada 2011 roku do dnia zapłaty.

W pozostałym zakresie co do wypłaconych przez pozwanego kwot: 40.000zł, 60.000zł i 200.000zł powód cofnął żądanie,

2. kwoty 242.983,92zł tytułem odszkodowania za okres do 30 października 2011 roku wraz z ustawowymi odsetkami, liczonymi w następujący sposób:

⚫

od kwoty 177.690,20zł od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pozwu (22 grudnia 2009 roku) do dnia zapłaty częściowo spełnianych świadczęń przez stronę pozwaną,

⚫

od kwoty 65.293,72zł od dnia 11 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty

w pozostałym zakresie powód cofnął żądanie zasądzenia odszkodowania.

3.  powód wniósł o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość po dacie wyrokowania.

4. powód cofnął żądanie renty skapitalizowanej jak i na przyszłość, albowiem w jej miejsce domagał się zasądzenia odszkodowania odpowiadającego wysokości rzeczywiście poniesionych przez niego kosztów,

Pismem procesowym z dnia 24 lutego 2012 roku (k.496) powód sprecyzował swe stanowisko odnośnie żądania odsetek:

1. od dochodzonego zadośćuczynienia w następujący sposób:

⚫

co do cofniętej kwoty 40.000zł – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 6 stycznia 2010 roku,

⚫

co do cofniętej kwoty 60.000zł – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 25 lipca 2010 roku,

⚫

co do cofniętej kwoty 200.000zł – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 2 stycznia 2011 roku.

⚫

od pozostałej kwoty 300.000zł – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty rozszerzonego powództwa o 400.000zł – odsetki od dnia 24 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty,

2. od dochodzonego odszkodowania w następujący sposób

⚫

od wypłaconej kwoty 65.296,55zł – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 26 września 2010 roku,

⚫

od kwoty 112.393,65zł z tytułu niewypłaconego odszkodowania (stan żądania na dzień 27 września 2010 roku) – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 87.146,42zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 19 listopada 2010 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 23.429,66zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 14 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 90.628,86zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 24 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty.

W dniu 12 lipca 2012 roku Sąd wydał wyrok częściowy dotyczący żądania zadośćuczynienia, w którym:

1.  zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda M. S. kwotę 700 000 (siedemset tysięcy) złotych tytułem zadośćuczynienia, wraz z odsetkami liczonymi w następujący sposób:

1.  od kwoty 40 000 (czterdzieści tysięcy) złotych od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 6 stycznia 2010 roku;

2.  od kwoty 60 000 (sześćdziesiąt tysięcy) złotych od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 25 lipca 2010 roku;

3.  od kwoty 200 000 (dwieście tysięcy) złotych od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 2 stycznia 2011 roku;

4.  od kwoty 300 000 (trzysta tysięcy) złotych od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty;

5.  od kwoty 400 000 (czterysta tysięcy) złotych od dnia 26 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty;

2.  umorzył postępowanie co do żądania zasądzenia kwoty 300 000 (trzysta tysięcy) złotych;

3.  oddalił żądanie dotyczące zadośćuczynienia w pozostałym zakresie.

Od wyroku tego pozwany wywiódł apelację.

Wyrokiem z dnia 5 lutego 2013 roku Sąd Apelacyjny w Katowicach zmienił zaskarżony wyrok w zakresie odsetek a w pozostałej części apelację oddalił, pozostawiając Sądowi Okręgowemu w Gliwicach rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego w orzeczeniu kończącym postępowanie.

Na rozprawie w dniu 4 lipca 2013r. (k.673) powód sprecyzował, iż obecnie domaga się zasądzenia kwoty 242.983,94 zł tytułem odszkodowania oraz odsetek według żądania określonego w piśmie z dnia 24 lutego 2012r. Nadto wnosił o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Pismem procesowym z dnia 11 marca 2014r. (k.798,799) powód wskazał, iż aktualnie w zakresie odszkodowania dochodzi kwoty 264.353 zł wraz z dotychczas żądanymi odsetkami. Podał, iz łączne odszkodowanie za okres do października 2011r. wyliczył na kwotę 376.834 zł a kwotę tę pomniejszył o wypłacone mu 112.481 zł. (w dniu 27.09.2010r. kwotę 65.296,55 zł i w dniu 12.01.2012r. kwotę 47.181,99 zł).

Pozwany wnosił o oddalenie żądania odszkodowawczego, wskazując, iż jest wygórowane i niewykazane.

Na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2014r (k.809) pozwany wskazał, iż dwoma pismami z dnia 30.08.2012r. poinformował powoda o przyznaniu mu odszkodowania (k.804-808), na co powód zaprzeczył ażeby przyznane i wypłacone mu kwoty (w tym tytułem renty płaconej przez pozwanego od stycznia 2012r.) dotyczyły roszczeń objętych żądaniem w niniejszej sprawie (a dotyczących okresu do października 2011r.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 czerwca 2007 roku powód uległ wypadkowi komunikacyjnemu, w wyniku którego powód doznał rozległych obrażeń ciała w postaci urazu wielomiejscowego, ostrej niewydolności oddechowej, niedowładu kończyn górnych i porażenia kończyn dolnych, wieloodłamowego złamania trzonu kręgu C5 ze stenozą kanału kręgowego oraz zwichnięcia C4 i C5 po stronie lewej, złamania wyrostków stawowych oraz poprzecznych kręgów C4 i C5 po stronie lewej, złamania tylnego łuku C1 po stronie prawej, złamania obu trzonów kości podudzia prawego w ½ z przemieszczeniem oraz odłamem pośrednim, zespołu pozmiażdżeniowego podudzia prawego – amputacja kończyny dolnej prawej na poziomie uda ze względu na stan kliniczny, płynu w lewej jamie opłucnej, niedodmy płuca prawego, stłuczenia płuc oraz podejrzenia ropnia mózgu. Sprawcą wypadku był Z. K., który wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 6 kwietnia 2009 roku w sprawie o sygnaturze III K 1830/07 został uznany za winnego spowodowania wypadku drogowego. Wyrok ten został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 9 października 2009 roku w sprawie o sygnaturze VI Ka 685/09. Odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku in solidum z jego sprawcą wynika z faktu zawarcia przez sprawcę umowy ubezpieczenia z pozwanym o numerze (...).

(Okoliczności bezsporne)

Powód uległ wypadkowi komunikacyjnemu w dniu 30 czerwca 2007 roku, został potrącony na przejściu dla pieszych. Było to w dniu ogłoszenia wyników matury. Nieprzytomny trafił do szpitala, gzie był wprowadzony w śpiączkę farmakologiczną przez miesiąc. Doznał urazu kręgosłupa, amputowano mu prawą kończynę dolną. Po wypadku przeszedł dwie operacje: operację kręgosłupa i operację amputacji kończyny. Po opuszczeniu szpitala powód przez pół roku przebywał na rehabilitacji w R., następnie w U. i S.. Później przez półtora roku był dowożony przez rodziców codziennie bądź co drugi dzień na rehabilitację z G. do B.. Obecnie nadal nieustannie, codziennie poddawany jest rehabilitacji w warunkach domowych przez rehabilitantów.

Powód był konsultowany w placówce medycznej w H.oraz w Centrum Paraplegii w Szwajcarii. W klinice w Niemczech w D. poddany był nowatorskiemu leczeniu polegającym na przeszczepie komórek macierzystych. Stan powoda po tym zabiegu był bardzo ciężki,powód bardzo cierpiał gdyż podane komórki podrażniają czasowo układ nerwowy prowadząc do dużych dolegliwości. Powód w Niemczech przeszedł dwie operacje, czeka go tam trzecia operacja mająca na celu poprawienie sprawności ręki.

Powód porusza się na wózku inwalidzkim. Powód ma porażenie czterokończynowe ze spastyką kończyn. Ma niedowład kończyn górnych, zanik mięśni dłoni. Funkcja chwytna palców jest zerowa. Powód jest niewydolny ruchowo, nie potrafi samodzielnie przekręcić się na łóżku. Wielokrotnie w ciągu nocy przekręcają go rodzice, których powód przywołuje dzwonkiem bądź krzykiem. Powód miewa bolesne skurcze spastyczne. Powód ma częste infekcje górnych dróg oddechowych oraz układu moczowego.

Rodzice powoda dostosowali dom do potrzeb powoda, by umożliwiać mu samodzielność w maksymalnym zakresie. Przeprowadzono w tym celu m.in. adaptację łazienki, kuchni, zamontowano windę Zakupili również samochód do potrzeb osoby niepełnosprawnej za kwotę 45.551 zł. Jest to samochód używany, napędzany olejem napędowym, został zakupiony w Niemczech. Całodobową opiekę zapewniają powodowi rodzice a w zwłaszcza matka, która podporządkowała życie pod pod jego potrzeby. Powód wymaga pomocy we wszelkim zakresie, przy czynnościach fizjologicznych, jedzeniu, kąpieli. Powód wymaga diety lekkostrawnej. Matka dowozi go na leczenie, rehabilitację, na uczelnię.

Powód jest tetraplegikiem. Nie rusza nogą, ma niedowład kończyn górnych w znacznym zakresie. Nie włada palcami. Rękami jest w stanie włożyć do przymocowanej opaski łyżkę ale spożycie posiłku jest bardzo utrudnione. Nie potrafi wziąć kubka do ręki. Nie potrafi sam zmienić pozycji.

W chwili obecnej powód jest w stanie samodzielnie założyć koszulkę, jednak nie jest w stanie jej ściągnąć. Przy zakładaniu protezy i ubieraniu pomaga mu mama (włącznie z zakładaniem majtek). Po dwóch latach nauczył się myć zęby szczoteczką przymocowaną do dłoni przy pomocy rzepu. Polega to na tym, ze w łazience ma specjalnie przystosowaną umywalkę, do której jest w stanie samodzielnie podjechać, oprzeć się o nią, nałożyć pastę do zębów i umyć zęby. Posila się samodzielnie, także łyżką przyczepioną do dłoni, choć sam nie jest w stanie przyrządzić sobie żadnego posiłku. Nie może używać rzeczy ostrych z uwagi na niebezpieczeństwo skaleczenia się (co miało miejsce parę razy w przeszłości). Nie jest w stanie utrzymać noża i widelca. Pije przez słomkę, bo nie jest w stanie utrzymać kubka. Nie jest w stanie umyć się samodzielnie ani załatwić swych potrzeb fizjologicznych. Przy myciu i innych czynnościach toaletowych pomagają mu rodzice (inna osoba musi przesadzić go na wózek toaletowy-powód nie może korzystać z normalnej toalety, podać czopek, wytrzeć, umyć i posprzątać po powodzie). Powód oddaje mocz przez cewnik i potrzebuje pomocy innej osoby przy jego zakładaniu.

Przez dwie godziny każdego dnia do powoda przychodzi rehabilitant. Rehabilitacja jest nastawiona na poprawę napięcia mięśni, które u powoda funkcjonują oraz na rozciąganiu mięśni, bywa jednak bolesna. Powód cierpi na bóle brzucha i klatki piersiowej, od czterech lat odczuwa ogromny ból w prawej ręce, gdzie ma uszkodzony nerw (nawet, gdy wieje wiatr i porusza włosy powoda na ręce). Powód odczuwa duży ból, gdy ma pełny pęcherz i nie może się wypróżnić. Przy pełnym pęcherzu pojawiają się u powoda poty i bóle głowy. Przez brak mięśni stabilizujących kręgosłup dochodzi do uciskania kręgów, co powoduje niemożność oddania moczu i ból. Żeby powód się wypróżnił konieczne jest „opukiwanie” pęcherza moczowego. Ciężko jest powodowi obyć się bez leków przeciwbólowych. Bierze także leki nasenne, albowiem od chwili wypadku ma zaburzenia snu (śpi maksymalnie po 4 godziny dziennie – bez leków sen trwa godzinę). Powód nie jest w stanie przekręcić się na łóżku ani podnieść do pozycji siedzącej – wymaga przy tym pomocy innych osób. Powód używa protezy na nogę. Jest mu ona bardzo pomocna –umożliwia stabilność w siedzeniu i w jakiejkolwiek innej pozycji. W wyniku wypadku powód ma całe ciało niestabilne, a brak nogi jeszcze pogłębia tę niestabilność. Spowodowało to pojawienia się u powoda garbu żebrowego. Powód nie jest w stanie podnieść dużego podręcznika. Często chcąc coś podnieść posługuje się zębami, przez co ma popękane podstawy zębów.

Powód studiuje wieczorowo psychologię. Zajęcia trwają od 16:00-21:00 od poniedziałku do czwartku na Uniwersytecie (...) w K.. Na zajęcia powoda zawozi i odbiera matka. W budynku uczelni powód zmuszony jest korzystać z pomocy koleżanek i kolegów (pomagają mu sforsować próg w drzwiach, sporządzić kserokopie notatek i podręczników). Powód zaczął studiować psychologię, albowiem około dwóch lat po wypadku pojawiły się u niego myśli samobójcze i w kierunku studiów widział szanse na rozwiązanie problemu. W trakcie liceum powód przez okres trzech lat przygotowywał się do studiów o profilu medycznym. Marzył o weterynarii. Przed wypadkiem prowadził także bardzo aktywny tryb życia. Był ratownikiem wodnym. Od 13 roku życia przez pięć lat uczęszczał na basen, od 10 roku życia był snowbordzistą, samodzielnie jeździł na zawody, miał zamiar zostać instruktorem. Dodatkowo powód uprawiał wspinaczkę ścianową i windsurfing, jeździł na rowerze. Ojciec powoda jest lekarzem, siostra stomatologiem.

Powód przed wypadkiem miał kolegów i koleżanki. Kontakty te wskutek wypadku zostały zerwane. Życie powoda po wypadku uległo całkowitej destrukcji. Poza uczelnią nie ma on kolegów i koleżanek. Powód jest przykuty do wózka inwalidzkiego i miewa wrażenie, że ludzie go unikają. Samodzielnie z domu nie jest w stanie wyjechać.

Po wypadku zmienił się charakter powoda, stał się bardziej drażliwy, niecierpliwy, miewa zmienne nastroje.

W następstwie przebytego wypadku, po przeprowadzonym badaniu, u powoda rozpoznano: przebyty w czerwcu 2007 roku uraz wielomiejscowy ze złamaniem kręgosłupa szyjnego, leczony operacyjnie i wielomiejscowe złamanie kości podudzia prawego, stan po amputacji prawej kończyny dolnej na wysokości ½ uda z powodu rozległości urazu, niedowład czterokończynowy, nasilony bardziej po stronie prawej, dysfunkcję pęcherzowo-cewkową neurogenną z nadaktywnością wypieracza i podejrzeniem dyssynergii wypieracz-zwieracz zewnętrzny, dysfunkcję autonomiczną, zaburzenia adaptacyjne pourazowe, obniżenie funkcji poznawczych nasilone w miernym stopniu. Stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda, w związku ze zdarzeniami z dnia 30 czerwca 2007 roku, wynosi 210%. Stopień ten został ustalony z uwzględnieniem następujących parametrów:

⚫

niedowład czterokończynowy bardziej nasilony po stronie prawej – 100%,

⚫

stan po amputacji prawej kończyny dolnej na wysokości ½ uda – 70%,

⚫

dysfunkcję pęcherzowo-cewkową neurogenną z nadaktywnością wypieracza i podejrzeniem dyssynergii wypieracz-zwieracz zewnętrzny i dysfunkcję autonomiczną – 20%,

⚫

zaburzenia adaptacyjne pourazowe – 10%,

⚫

obniżenie funkcji poznawczych nasilone w miernym stopniu – 10%

Stwierdzone u powoda deficyty funkcji poznawczych manifestują się zwiększoną męczliwością i obniżoną wydolnością sprawności poznawczej, zaburzeniami procesów pamięciowych, w tym obniżonym tempem uczenia się, szybkim zapominaniem nowo wyuczonych informacji oraz trudnościami ze sprawnym przetwarzaniem informacji przy sprawności intelektualnej na górnej granicy przeciętnej. Rokowanie co do poprawy przez powoda funkcjonowania układu nerwowego jak przed wypadkiem jest złe. Rokowanie co do uzyskania przez powoda pełnej samodzielności i uniezależnienia się od osób drugich jest niepewne. Obecny stan funkcjonalny powoda został osiągnięty głównie dzięki jego wytrwałości i staraniom oraz dzięki wytrwałości i pomocy całej rodziny. Powód wymaga pomocy innych osób przy przekładaniu w nocy, przesadzaniu podstawowych czynnościach higienicznych i fizjologicznych, przy przemieszczaniu się poza miejscem zamieszkania. Podjęcie pracy zawodowej przez powoda w przyszłości, mimo podjęcia przez niego studiów, z uwagi na zakres jego kalectwa będzie znacząco utrudnione. Obecny stan powoda grozi w przyszłości ujawnieniem się licznych powikłań, takich jak groźne dla życia infekcje dróg oddechowych i moczowych. Z uwagi na dysfunkcję narządów ruchu powód narażony jest na utrwalone przykurcze, podwichnięcia i zwichnięcia stawów, złamania kości na tle ich odwapnienia, odleżyny, zachłystowe zapalenia płuc, problemy z oddawaniem stolca. Po każdym z zabiegów operacyjnych u powoda natężenie dolegliwości bólowych w trójstopniowej umownej skali, gdzie wyróżniony jest stopień nasilenia bólu: znaczny, mogło być okresowo znaczne nawet przez 1-2 tygodnie po urazie, z tym że powód przez pierwsze dni po urazie był nieprzytomny stąd jego odczuwanie bólu mogło być zniesione. Potem dolegliwości przez okres około 3-4 tygodni mogły mieć okresowo natężenie średnie. Przy aktualnym stanie funkcjonalnym powoda nie można wykluczyć możliwości utrzymywania się okresowo dolegliwości bólowych o małym bądź średnim natężeniu.

Powód obecnie wymaga dalszej intensywnej rehabilitacji i usprawnienia. Intensywnie korzysta z rehabilitacji.

Uzasadnione było prowadzone do tej pory leczenie rehabilitacyjne, masaże, zakup sprzętu rehabilitacyjnego.

Przed wypadkiem powód był seksualnie sprawny, nawiązujący relacje heteroseksualne, czuł się atrakcyjny pod względem fizycznym. Był mężczyzną wysportowanym, poprzez osiągnięcia sportowe wysoko ceniony przez środowisko społeczne koleżanek i kolegów, nie miał problemów z wchodzeniem w relacje intymne z kobietami, co potwierdzało jego atrakcyjność fizyczną. Po wypadku funkce seksualne ma zaburzone. Po wypadku mocnemu zredukowaniu legły relacje społeczne powoda – utrata kontaktu z kolegami i koleżankami. Powód nie jest w stanie nadążyć za grupą rówieśniczą, nie czuje się atrakcyjny dla innych ludzi, zwłaszcza dla kobiet w sferze seksualnej. Dysfunkcja seksualna nakłada się w sposób znaczący na funkcjonowanie powoda.

Powód bierze szereg leków, w tym antybiotyków. Wymaga zakupu m.in. cewników, pieluch, chusteczek, podkładów oraz środków higienicznych w dużym zakresie. Dla powoda zostało zakupionych wiele urządzeń, które są konieczne bądź bardzo pomocne w leczeniu i rehabilitacji oraz w funkcjonowaniu.

Powód obecnie ma 26 lat.

Pismem z dnia 10.11.2009r. (doręczonym pozwanemu w dniu 12.11.2009r) powód wezwał pozwanego do zapłaty m.in. kwoty 177.690,20 zł z tytułu odszkodowania w związku z wypadkiem z dnia 30.06.2007r., wyznaczając termin płatności do dnia 16.12.2009r.

Prowadzenie rehabilitacji, u takiego pacjenta jak powód, jest sprawą najważniejszą. Poprawa nawet niewielkiego stopnia upośledzenia funkcji ruchowej, możliwość poprawy samoobsługi, poprawa aktywności i obecność wśród ludzi oraz poprawa podstawowych czynności życiowych, była możliwa tylko dzięki pracy samego powoda, jego rodziny i wszystkich zespołów medycznych wykonujących zabiegi rehabilitacyjne. Poniesione przez powoda koszty zakupu sprzetu rehabilitacyjnego, poprawa i przystosowanie pomieszczeń oraz zakup przedmiotów pomagających w poprawie ruchomości był zasadny.

Zasadne było ponoszenie przez powoda kosztów na antybiotyki, leki p/bólowe, urologiczne, uspokajające, wspomagające leczenie i zapobiegające infekcjom górnych dróg oddechowych, wspomagających pracę przewodu pokarmowego.

Zasadne było ponoszenie kosztów na środki pielęgnacyjne i poprawiające stan ogólny powoda oraz umożliwiające lepsze dbanie o higienę. Zasadne też było ponoszenie kosztów na środki zaopatrzenia ortopedycznego.

Zasadność ponoszenia kosztów na suplementy diety i leki witaminowe budzi wątpliwości.

Powód, przy zakupie sprzętów oraz środków medycznych korzystał w miarę możliwości z dofinansowania NFZ.

dowody: zeznania świadka A. S. k.97-100, 104-107, 559-562, zeznania świadka J. S. k.107-109, 122,123, 164,65, 562-564, opinia (...) w T. Zakładu medycyny Sądowej w B. k.274-288, opinia biegłego seksuologa A. M. k.537-540, wezwanie z 10.11.2009r k.11-14, przesłuchanie powoda k.593-596, opinia biegłego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii oraz rehabilitacji medycznej A. P. k. 687-689, 709-735, 768-770, e-protokół k.811,

dokumentacja przedłożona przez powoda w postaci faktur i rachunków związanych z leczeniem i rehabilitacją (tj.: stanowiąca załączniki do pisma powoda z 18.10.2010r. k.155-158 /znajdująca się w dołączonym do akt skoroszycie koloru fioletowego/, załączona do pisma powoda z 9.05.2011r. k.187-235, załączona do pisma powoda z 18.11.2011r. k.301,302, 329-467 – niesporna co do autentyczności, uznana za przyznaną co do faktu poniesienia wydatków (art..230 kpc)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy. Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów gdyż nie były kwestionowane przez strony, ich prawdziwość nie została zaprzeczona. Wiarę dowodowi z opinii instytutu oraz z opinii biegłego seksuologa sąd dał albowiem są one rzetelne, jednoznaczne, kompleksowe i oparte o szczegółową dokumentacje medyczną oraz badanie powoda. Opinie są wiarygodne albowiem zostały sporządzone profesjonalnie; strony przy tym nie zakwestionowały opinii. Wiarę dowodom z zeznań świadków oraz z przesłuchanie powoda sąd dał albowiem były one zgodne, logiczne, konsekwentne, znajdujące odbicie w pozostałych dowodach – tym samym były one w pełni wiarygodne.

Wiarę dowodowi z opinii biegłego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii oraz rehabilitacji medycznej A. P. sąd dał albowiem była była sporządzona w sposób wykazujący znajomość opiniowanej problematyki, biegły wskazywał drogę, która dochodził do swych wniosków a swoje wnioski prezentował zdecydowanie i przekonująco. Strony wątpliwości dotyczące jego opinii miały możność wyjaśnić w toku przesłuchania biegłego na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2014r. Strony nie podważyły przekonująco ustaleń i wniosków tej opinii, nie wykazały innych okoliczności niż płynące z opinii – tym samym sąd opinię biegłego P. uznał za miarodajną i rzetelną.

Biegły P. analizował w swej opinii w szczególności dokumentację przedłożoną przez powoda w postaci faktur i rachunków związanych z leczeniem i rehabilitacją (tj.: stanowiących załączniki do pisma powoda z 18.10.2010r. k.155-158 /znajdujących się w dołączonym do akt skoroszycie koloru fioletowego/, załączone do pisma powoda z 9.05.2011r. k.187-235, załączone do pisma powoda z 18.11.2011r. k.301,302, 329-467). Sąd uwzględnił stanowisko i wnioski biegłego co do zasadności poniesienia danych kosztów, jednakże sąd w aspekcie rachunkowym oparł się na własnych wyliczeniach {o czym w dalszej części uzasadnienia).

Sąd zważył, co następuje:

O żądaniu zasądzenia zadośćuczynienia Sąd Okręgowy orzekł wyrokiem częściowym z dnia 12 lipca 2012 roku. Do rozpoznania zatem pozostały pozostałe roszczenia.

Po sprecyzowaniu roszczeń na rozprawie w dniu 21 lutego 2012 roku (k.491) oraz w piśmie z dnia 24 lutego 2012 roku (k.496), powód domagał się zasądzenia kwoty 242.983,92zł tytułem odszkodowania za okres do 30 października 2011 roku wraz z ustawowymi odsetkami, liczonymi w następujący sposób:

⚫

od wypłaconej kwoty 65.296,55zł – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 26 września 2010 roku,

⚫

od kwoty 112.393,65zł z tytułu niewypłaconego odszkodowania (stan żądania na dzień 27 września 2010 roku) – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 87.146,42zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 19 listopada 2010 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 23.429,66zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 14 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 90.628,86zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 24 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty.

Nadto powód wniósł o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za skutki wypadku.

Powód cofnął w pozostałym zakresie żądanie zasądzenia odszkodowania, cofnął również żądanie zasądzenia renty skapitalizowanej jak i na przyszłość, albowiem w jej miejsce domagał się zasądzenia odszkodowania odpowiadającego wysokości rzeczywiście poniesionych przez niego kosztów,

Pismem procesowym z dnia 11 marca 2014r. (k.798,799) powód wskazał, iż aktualnie w zakresie odszkodowania dochodzi kwoty 264.353 zł wraz z dotychczas żądanymi odsetkami. Podał, iz łączne odszkodowanie za okres do października 2011r. wyliczył na kwotę 376.834 zł a kwotę tę pomniejszył o wypłacone mu 112.481 zł. (w dniu 27.09.2010r. kwotę 65.296,55 zł i w dniu 12.01.2012r. kwotę 47.181,99 zł).

Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu.

Zgodnie z art. 444 § 1 kc, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe stąd koszty.

Odpowiedzialność pozwanego była bezsporna, sporna była wysokość roszczeń.

Powód uległ wypadkowi komunikacyjnemu w dniu 30 czerwca 2007 roku, został potrącony na przejściu dla pieszych.

W następstwie przebytego wypadku, po przeprowadzonym badaniu, u powoda rozpoznano: przebyty w czerwcu 2007 roku uraz wielomiejscowy ze złamaniem kręgosłupa szyjnego, leczony operacyjnie i wielomiejscowe złamanie kości podudzia prawego, stan po amputacji prawej kończyny dolnej na wysokości ½ uda z powodu rozległości urazu, niedowład czterokończynowy, nasilony bardziej po stronie prawej, dysfunkcję pęcherzowo-cewkową neurogenną z nadaktywnością wypieracza i podejrzeniem dyssynergii wypieracz-zwieracz zewnętrzny, dysfunkcję autonomiczną, zaburzenia adaptacyjne pourazowe, obniżenie funkcji poznawczych nasilone w miernym stopniu. Stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda, w związku ze zdarzeniami z dnia 30 czerwca 2007 roku, wynosi 210%.

Po opuszczeniu szpitala powód przez pół roku przebywał na rehabilitacji w R., następnie w U. i S.. Później przez półtora roku był dowożony przez rodziców codziennie bądź co drugi dzień na rehabilitację z G. do B.. Obecnie nadal nieustannie, codziennie poddawany jest rehabilitacji w warunkach domowych przez rehabilitantów.

Powód porusza się na wózku inwalidzkim. Powód ma porażenie czterokończynowe ze spastyką kończyn. Ma niedowład kończyn górnych, zanik mięśni dłoni. Funkcja chwytna palców jest zerowa. Powód jest niewydolny ruchowo, nie potrafi samodzielnie przekręcić się na łóżku. Wielokrotnie w ciągu nocy przekręcają go rodzice, których powód przywołuje dzwonkiem bądź krzykiem. Powód miewa bolesne skurcze spastyczne. Powód ma częste infekcje górnych dróg oddechowych oraz układu moczowego. Powód jest tetraplegikiem. Nie rusza nogą, ma niedowład kończyn górnych w znacznym zakresie. Nie włada palcami. Rękami jest w stanie włożyć do przymocowanej opaski łyżkę ale spożycie posiłku jest bardzo utrudnione. Nie potrafi wziąć kubka do ręki. Nie potrafi sam zmienić pozycji.

Na utraconą kończynę powód zakłada protezę Przy zakładaniu protezy i ubieraniu pomaga mu mama.Po dwóch latach nauczył się myć zęby szczoteczką przymocowaną do dłoni przy pomocy rzepu. Polega to na tym, ze w łazience ma specjalnie przystosowaną umywalkę, do której jest w stanie samodzielnie podjechać, oprzeć się o nią, nałożyć pastę do zębów i umyć zęby. Posila się samodzielnie, także łyżką przyczepioną do dłoni, choć sam nie jest w stanie przyrządzić sobie żadnego posiłku. Nie może używać rzeczy ostrych z uwagi na niebezpieczeństwo skaleczenia się. Nie jest w stanie utrzymać noża i widelca. Pije przez słomkę, bo nie jest w stanie utrzymać kubka. Nie jest w stanie umyć się samodzielnie ani załatwić swych potrzeb fizjologicznych. Przy myciu i innych czynnościach toaletowych pomagają mu rodzice (inna osoba musi przesadzić go na wózek toaletowy-powód nie może korzystać z normalnej toalety, podać czopek, wytrzeć, umyć i posprzątać po powodzie). Powód oddaje mocz przez cewnik i potrzebuje pomocy innej osoby przy jego zakładaniu.

Rodzice powoda dostosowali dom do potrzeb powoda, by umożliwiać mu samodzielność w maksymalnym zakresie. Przeprowadzono w tym celu m.in. adaptację łazienki, kuchni, zamontowano windę Zakupili również samochód do potrzeb osoby niepełnosprawnej za kwotę 45.551 zł. Jest to samochód używany, napędzany olejem napędowym, został zakupiony w Niemczech. Całodobową opiekę zapewniają powodowi rodzice a w zwłaszcza matka, która podporządkowała życie pod pod jego potrzeby. Powód wymaga pomocy we wszelkim zakresie, przy czynnościach fizjologicznych, jedzeniu, kąpieli. Powód wymaga diety lekkostrawnej. Matka dowozi go na leczenie, rehabilitację, na uczelnię.

Przez dwie godziny każdego dnia do powoda przychodzi rehabilitant. Rehabilitacja jest nastawiona na poprawę napięcia mięśni, które u powoda funkcjonują oraz na rozciąganiu mięśni, bywa jednak bolesna. Powód cierpi na bóle brzucha i klatki piersiowej, od czterech lat odczuwa ogromny ból w prawej ręce, gdzie ma uszkodzony nerw. Powód odczuwa duży ból, gdy ma pełny pęcherz i nie może się wypróżnić. Przy pełnym pęcherzu pojawiają się u powoda poty i bóle głowy. Przez brak mięśni stabilizujących kręgosłup dochodzi do uciskania kręgów, co powoduje niemożność oddania moczu i ból. Żeby powód się wypróżnił konieczne jest „opukiwanie” pęcherza moczowego. Ciężko jest powodowi obyć się bez leków przeciwbólowych. Bierze także leki nasenne, albowiem od chwili wypadku ma zaburzenia snu (śpi maksymalnie po 4 godziny dziennie – bez leków sen trwa godzinę). Powód nie jest w stanie przekręcić się na łóżku ani podnieść do pozycji siedzącej – wymaga przy tym pomocy innych osób. Powód używa protezy na nogę. Jest mu ona bardzo pomocna –umożliwia stabilność w siedzeniu i w jakiejkolwiek innej pozycji. W wyniku wypadku powód ma całe ciało niestabilne, a brak nogi jeszcze pogłębia tę niestabilność. Spowodowało to pojawienia się u powoda garbu żebrowego. Powód nie jest w stanie podnieść dużego podręcznika. Często chcąc coś podnieść posługuje się zębami, przez co ma popękane podstawy zębów.

Powód studiuje wieczorowo psychologię. Zajęcia trwają od 16:00-21:00 od poniedziałku do czwartku na Uniwersytecie (...) w K.. Na zajęcia powoda zawozi i odbiera matka. W budynku uczelni powód zmuszony jest korzystać z pomocy koleżanek i kolegów (pomagają mu sforsować próg w drzwiach, sporządzić kserokopie notatek i podręczników). Powód zaczął studiować psychologię, albowiem około dwóch lat po wypadku pojawiły się u niego myśli samobójcze i w kierunku studiów widział szanse na rozwiązanie problemu.

Powód przed wypadkiem miał kolegów i koleżanki. Kontakty te wskutek wypadku zostały zerwane. Życie powoda po wypadku uległo całkowitej destrukcji. Poza uczelnią nie ma on kolegów i koleżanek. Powód jest przykuty do wózka inwalidzkiego i miewa wrażenie, że ludzie go unikają. Samodzielnie z domu nie jest w stanie wyjechać.

Po wypadku zmienił się charakter powoda, stał się bardziej drażliwy, niecierpliwy, miewa zmienne nastroje.

Rokowanie co do poprawy przez powoda funkcjonowania układu nerwowego jak przed wypadkiem jest złe. Rokowanie co do uzyskania przez powoda pełnej samodzielności i uniezależnienia się od osób drugich jest niepewne. Obecny stan funkcjonalny powoda został osiągnięty głównie dzięki jego wytrwałości i staraniom oraz dzięki wytrwałości i pomocy całej rodziny. Powód wymaga pomocy innych osób przy przekładaniu w nocy, przesadzaniu podstawowych czynnościach higienicznych i fizjologicznych, przy przemieszczaniu się poza miejscem zamieszkania. Podjęcie pracy zawodowej przez powoda w przyszłości, mimo podjęcia przez niego studiów, z uwagi na zakres jego kalectwa będzie znacząco utrudnione. Obecny stan powoda grozi w przyszłości ujawnieniem się licznych powikłań, takich jak groźne dla życia infekcje dróg oddechowych i moczowych. Z uwagi na dysfunkcję narządów ruchu powód narażony jest na utrwalone przykurcze, podwichnięcia i zwichnięcia stawów, złamania kości na tle ich odwapnienia, odleżyny, zachłystowe zapalenia płuc, problemy z oddawaniem stolca. Po każdym z zabiegów operacyjnych u powoda występuje natężenie dolegliwości bólowych. Przy aktualnym stanie funkcjonalnym powoda nie można wykluczyć możliwości utrzymywania się okresowo dolegliwości bólowych o małym bądź średnim natężeniu.

Powód obecnie wymaga dalszej intensywnej rehabilitacji i usprawnienia. Intensywnie korzysta z rehabilitacji. Uzasadnione było prowadzone do tej pory leczenie rehabilitacyjne, masaże, zakup sprzętu rehabilitacyjnego.

Powód bierze szereg leków, w tym antybiotyków. Wymaga zakupu m.in. cewników, pieluch, chusteczek, podkładów oraz środków higienicznych w dużym zakresie. Dla powoda zostało zakupionych wiele urządzeń, które są konieczne bądź bardzo pomocne w leczeniu i rehabilitacji oraz w funkcjonowaniu.

Prowadzenie rehabilitacji, u takiego pacjenta jak powód, jest sprawą najważniejszą. Poprawa nawet niewielkiego stopnia upośledzenia funkcji ruchowej, możliwość poprawy samoobsługi, poprawa aktywności i obecność wśród ludzi oraz poprawa podstawowych czynności życiowych, była możliwa tylko dzięki pracy samego powoda, jego rodziny i wszystkich zespołów medycznych wykonujących zabiegi rehabilitacyjne. Poniesione przez powoda koszty zakupu sprzętu rehabilitacyjnego, poprawa i przystosowanie pomieszczeń oraz zakup przedmiotów pomagających w poprawie ruchomości był zasadny.

Zasadne było ponoszenie przez powoda kosztów na antybiotyki, leki p/bólowe, urologiczne, uspokajające, wspomagające leczenie i zapobiegające infekcjom górnych dróg oddechowych, wspomagających pracę przewodu pokarmowego.

Zasadne było ponoszenie kosztów na środki pielęgnacyjne i poprawiające stan ogólny powoda oraz umożliwiające lepsze dbanie o higienę. Zasadne też było ponoszenie kosztów na środki zaopatrzenia ortopedycznego.

Powód, przy zakupie sprzętów oraz środków medycznych korzystał w miarę możliwości z dofinansowania NFZ.

Zasadność ponoszenia kosztów na suplementy diety i leki witaminowe budzi natomiast pewne wątpliwości.

Sąd oceniając wysokość należnego powodowi odszkodowania oparł się - w zakresie ustalania zasadnie poniesionych kosztów na leczenie, rehabilitację i przystosowania mieszkania i urządzeń do jego sytuacji życiowej – na opinii biegłego z zakresu chirurgii urazowej i ortopedii oraz rehabilitacji medycznej A. P.. Opinia ta była dla sądu wiarygodna a tym samym mogła stanowić podstawę ustaleń. Strony nie podważyły przekonująco ustaleń i wniosków tej opinii, nie wykazały innych okoliczności niż płynące z opinii – tym samym sąd opinię biegłego P. uznał za miarodajną i rzetelną. Biegły P. analizował w swej opinii w szczególności dokumentację przedłożoną przez powoda w postaci faktur i rachunków związanych z leczeniem i rehabilitacją (tj.: stanowiących załączniki do pisma powoda z 18.10.2010r. k.155-158 /znajdujących się w dołączonym do akt skoroszycie koloru fioletowego/, załączone do pisma powoda z 9.05.2011r. k.187-235, załączone do pisma powoda z 18.11.2011r. k.301,302, 329-467). Sąd uwzględnił stanowisko i wnioski biegłego co do zasadności poniesienia danych kosztów, jednakże sąd w aspekcie rachunkowym oparł się na własnych wyliczeniach.

Sąd zatem odszkodowanie wyliczył w następujący sposób:

Rok 2007

W załączniku do pisma powoda z 18.10.2010r., koszty te przez powoda zostały wyliczone na kwotę 19.236,19 zł. Sąd za zasadne uznał koszty w wysokości 18.483,46 zł.

Na kwotę tę składa się:

- 1.594,66 zł na zakup sprzętu rehabilitacyjnego;

- 560 zł rehabilitacja i konsultacje medyczne;

- 1.907,80 zł za zakup leków: za wskazaniem biegłego nie zostały uznane za zasadne wydatki na niektóre leki i farmaceutyki, co do których biegły podał, iż ich zasadność jest warunkowa, zależna od wpisu lekarza prowadzącego (k.710-712 akt)- strona powodowa nie wykazała ażeby konieczne było ich stosowanie, by było to zlecone przez lekarza prowadzącego;

- 14.421 zł za dojazdy: są to koszty poniesione przez najbliższych powoda na dojazdy w odwiedziny w placówkach medycznych, w których przebywał powód; odwiedziny były celowe i konieczne przy stanie zdrowia powoda; zasadne było liczenie kosztów dojazdu według stawki obowiązującej w rozporządzeniu określającym zasady zwrotu kosztów za korzystanie z samochodu służbowego w celach prywatnych.

Rok 2008

W załączniku do pisma powoda z 18.10.2010r., koszty te przez powoda zostały wyliczone na kwotę 142.296,20 zł. Sąd za zasadne uznał koszty w wysokości 131.751,82 zł.

Na kwotę tę składa się:

- 38.364.23 zł na zakup sprzętu rehabilitacyjnego;

- 16.982,44 zł za likwidację barier architektonicznych;

- 23.075 zł rehabilitacja i konsultacje medyczne (taka kwota wynika z załączonych faktur);

- 3.554,67 zł za zakup leków: za wskazaniem biegłego nie zostały uznane za zasadne wydatki na niektóre leki i farmaceutyki, witaminy czy suplementy diety, co do których biegły podał, iż ich zasadność jest warunkowa, zależna od wpisu lekarza prowadzącego (k.715-717 akt)- strona powodowa nie wykazała ażeby konieczne było ich stosowanie, by było to zlecone przez lekarza prowadzącego;

- 45.551 zł za zakup samochodu i przystosowanie go do potrzeb osoby niepełnosprawnej: konieczny był zakup dla powoda pojazdu umożliwjającego funkcjonowanie (np. dojazd na leczenie, rehabilitację, na uczelnię), powód nie jest w stanie funkcjonować w inny sposób przy swojej niepełnosprawności, koszt zakupu samochodu w dniu 20.06.2008r. był niewygórowany (samochód 3-letni sprowadzony z zagranicy), koszty zakupu samochodu czy innego pojazdu inwalidzkiego należą do kosztów objętych art. 444 par. 1 kc, jeżeli jest on konieczny do kompensowania kalectwa osoby poszkodowanej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 25.04.2013r., I ACa 356/13, Lex nr 1316330);

- 4.224,48 zł za dojazdy: do czerwca 2008 tj. do czasu zakupu samochodu inwalidzkiego koszty te wyniosły 1.158,41 zł i stanowią iloraz przejechanych kilometrów (1386) oraz przelicznika 0,8358 zł/km według stawki obowiązującej w rozporządzeniu określającym zasady zwrotu kosztów za korzystanie z samochodu służbowego w celach prywatnych; za dalszą część roku koszty te stanowią faktycznie poniesione wydatki na paliwo (w sytuacji gdy pozwany zwrócić ma koszty poniesione na zakup samochodu, niezasadne byłoby obciążanie go kosztami amortyzacji samochodu, które to koszty mieszczą się w stawce 0,8358 zł/km) – w taki sposób sąd za okres lipiec-grudzień 2008r. naliczył koszty w wysokości 3.066,07zł, co odpowiada ilorazowi przejechanych kilometrów (11.884), średniego spalania (6 litrów oleju napędowego) oraz średniej ceny oleju napędowego w tym okresie (4,30 zł).

Rok 2009

W załączniku do pisma powoda z 18.10.2010r., koszty te przez powoda zostały wyliczone na kwotę 63.576,62 zł. Sąd za zasadne uznał koszty w wysokości 46.378,26 zł.

Na kwotę tę składa się:

- 2.174,83 zł na zakup sprzętu rehabilitacyjnego: (nie został uznany za zasadny koszt zakupu materaca);

- 6.855,49 zł za likwidację barier architektonicznych;

- 24.081 zł rehabilitacja i konsultacje medyczne (taka kwota wynika z załączonych faktur);

- 6.952,16 zł za zakup leków: za wskazaniem biegłego nie zostały uznane za zasadne wydatki na niektóre leki i farmaceutyki, witaminy czy suplementy diety, co do których biegły podał, iż ich zasadność jest warunkowa, zależna od wpisu lekarza prowadzącego (k.719-721 akt)- strona powodowa nie wykazała ażeby konieczne było ich stosowanie, by było to zlecone przez lekarza prowadzącego;

- 5.774,78 zł za dojazdy: co odpowiada ilorazowi przejechanych kilometrów (25.328), średniego spalania (6 litrów oleju napędowego) oraz średniej ceny oleju napędowego w tym okresie (3,80 zł); wbrew stanowisku strony pozwanej za zasadne należy uznać refundację kosztów przejazdów również za dojazdy na uczelnię: studia dla powoda stanowią formę terapii (poprawa aktywności i obecność wśród ludzi), nie jest pewne czy powód będąc osobą zdrową dojeżdżałby na uczelnię własnym samochodem, czy też korzystałby z innych środków komunikacji.

Rok 2010

W załączniku do pisma powoda z 18.10.2010r., koszty te przez powoda zostały wyliczone za okres do końca września na kwotę 39.726,61 zł. Sąd za zasadne uznał koszty w wysokości 32.176,94 zł.

Na kwotę tę składa się:

- 2.428,94 zł na zakup sprzętu rehabilitacyjnego;

- 1.698,11 zł za likwidację barier architektonicznych;

- 18.320,15 zł rehabilitacja i konsultacje medyczne (zgodnie z żądaniem);

- 6.762,74 zł za zakup leków: za wskazaniem biegłego nie zostały uznane za zasadne wydatki na niektóre leki i farmaceutyki, witaminy czy suplementy diety, co do których biegły podał, iż ich zasadność jest warunkowa, zależna od wpisu lekarza prowadzącego (k.724-727 akt)- strona powodowa nie wykazała ażeby konieczne było ich stosowanie, by było to zlecone przez lekarza prowadzącego; za zasadna sad uznał fakturę związana z usługą hotelowa jako związaną z leczeniem i rehabilitacja powoda – powód wymaga opieki innych osób również na wyjazdach;

- 2.967 zł za dojazdy: co odpowiada ilorazowi przejechanych kilometrów (11.500), średniego spalania (6 litrów oleju napędowego) oraz średniej ceny oleju napędowego w tym okresie (4,30 zł); wbrew stanowisku strony pozwanej za zasadne należy uznać refundację kosztów przejazdów również za dojazdy na uczelnię: studia dla powoda stanowią formę terapii (poprawa aktywności i obecność wśród ludzi), nie jest pewne czy powód będąc osobą zdrową dojeżdżałby na uczelnię własnym samochodem, czy też korzystałby z innych środków komunikacji.

W załączniku do pisma powoda z 9.05.2011r. k.187-235, koszty powoda wyliczone za okres od października do końca grudnia 2010r. wyniosły kwotę 23.429,66 zł. Sąd za zasadne uznał koszty w wysokości 19.412,66 zł.

Na kwotę tę składa się:

- 10.409,82 zł. na zakup sprzętu rehabilitacyjnego; (8.840,82 zł według rachunków, w tym przeliczona z franków faktura nr (...) + 1569zł; kwota 1569 zł odpowiada połowie kosztów zakupu ipada wraz z osprzętem – k.198-200 – zakup ten był uzasadniony z uwagi na przydatność z uwagi na ograniczenia ruchowe powoda, jednakże w związku z faktem, że ipadami posługują się również osoby zdrowe, koszt należało zweryfikować;

- 5.440 zł rehabilitacja i konsultacje medyczne (zgodnie z fakturami);

- 2.147,20 zł za zakup leków: za wskazaniem biegłego (zgodnie z fakturami);

- 1.415,64 zł za dojazdy: co odpowiada ilorazowi przejechanych kilometrów (5487), średniego spalania (6 litrów oleju napędowego) oraz średniej ceny oleju napędowego w tym okresie (4,30 zł).

Za cały rok 2010 r. sąd za zasadne uznał koszty w wysokości 51.589,60 zł.

Rok 2011

W załączniku do pisma powoda z z 18.11.2011r. k.301,302, 329-467,, koszty te przez powoda zostały wyliczone za okres do końca października 2011 na kwotę 90.628,86 zł. Sąd za zasadne uznał koszty w wysokości 81.440,34 zł.

Na kwotę tę składa się:

- 1939,26 zł na zakup sprzętu rehabilitacyjnego;

- 34.687,15 zł za likwidację barier architektonicznych;

- 36.025,60 zł rehabilitacja i konsultacje medyczne: za zasadną sąd uznał również fakturę związana z usługą hotelowa jako związaną z leczeniem i rehabilitacja powoda;

- 3.668,33 zł za zakup leków: za wskazaniem biegłego (k.731-733 akt);

- 5.120 zł za dojazdy: co odpowiada ilorazowi przejechanych kilometrów (17.069), średniego spalania (6 litrów oleju napędowego) oraz średniej ceny oleju napędowego w tym okresie (5 zł); wbrew stanowisku strony pozwanej za zasadne należy uznać refundację kosztów przejazdów również za dojazdy na uczelnię: studia dla powoda stanowią formę terapii (poprawa aktywności i obecność wśród ludzi), nie jest pewne czy powód będąc osobą zdrową dojeżdżałby na uczelnię własnym samochodem, czy też korzystałby z innych środków komunikacji.

Łączna suma wydatków zasadnych wynosi 329.643,48zł (18.483,46 + 131.751,82 + 46.378,26 + 51.589,60 + 81.440,34)

Na poczet roszczeń objętych żądaniem powoda pozwany wypłacił łącznie 112.480,54 zł.

Do zasądzenia zatem pozostała kwota 217.162,94 zł.

Biorąc wszystko powyższe pod uwagę orzeczono jak w pkt 1 wyroku na podstawie art. 444 § 1 kc.

Powód wniósł o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za skutki wypadku z dnia 30 czerwca 2007r. Sąd uwzględnił to roszczenie (art.189kpc). Wprawdzie z uwagi na aktualne brzmienie art.442 (1) par.3 kc prawdopodobieństwo przedawnienia roszczeń ulega zminimalizowaniu, to jednak sąd uznał, iż powód ma interes prawny w tego rodzaju ustaleniu, gdyż nadal powstają jego roszczenia za kolejne okresy czasu nieobjęte sporem w niniejszej sprawie oraz w celu usunięcia wątpliwości prawnych na tym tle.

Pozwany w toku procesu zapłacił powodowi kwotę 112.480,54 zł tytułem dochodzonego w sprawie odszkodowania (w dniu 27.09.2010r. kwotę 65.296,55 zł i w dniu 12.01.2012r. kwotę 47.181,99 zł). Powód cofnął żądanie w tym zakresie, jak również cofnął żądanie zasądzenia renty (tak skapitalizowanej, jak i comiesięcznej). Powód skutecznie cofnął te żądania, a zatem w tej części postępowanie umorzono na podstawie art. 355§ 1 kpc.

W zakresie żądania głównego w pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone jako niezasadne i nieudowodnione.

Powód żądał odsetek od dochodzonego odszkodowania w następujący sposób:

⚫

od wypłaconej kwoty 65.296,55zł – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia 26 września 2010 roku,

⚫

od kwoty 112.393,65zł z tytułu niewypłaconego odszkodowania (stan żądania na dzień 27 września 2010 roku) – odsetki od dnia 17 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 87.146,42zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 19 listopada 2010 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 23.429,66zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 14 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 90.628,86zł z tytułu rozszerzonego żądania odszkodowania – odsetki od dnia 24 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty.

Punktem wyjścia wskazanych terminów zasądzenia odsetek jest art. 455 kc, zgodnie z którym jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Zatem w wypadku zobowiązań bezterminowych, a takie na ogół stanowią zobowiązania odszkodowawcze, określenie terminu spełnienia świadczenia zależy od wezwania wierzyciela skierowanego do dłużnika, w którym oznaczy on żądaną kwotę, bowiem dopiero wtedy dłużnik popada w opóźnienie, a w związku z tym możliwe jest dochodzenie odsetek na podstawie art. 481 kc. W przypadku firmy ubezpieczeniowej odpowiadającej z tytułu odpowiedzialności cywilnej, uwzględnić należy również termin wynikający z art. 14 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych (...).

Sąd uznał żądanie odsetkowe za uzasadnione w przeważającej części. Pozwany pozostawał w zwłoce co do zasady po upływie 30 dni od dnia zgłoszenia żądania (art. 14 ust. 1 w/w ustawy). Pozwany nie spełniając roszczenia w tym czasie powodował, iż powód nie miał możliwości czerpania korzyści z odszkodowania.

Sąd uznał, odnośnie roszczeń odszkodowawczych określonych przez powoda pismem z dnia 18 października 2010r. (k.155-157), że ich wymagalność nastąpiła po upływie 30 dni od dnia doręczenia tego pisma (co nastąpiło na rozprawie w dniu 20 października 2010r k.164). Wcześniejsze zgłoszenie roszczeń w piśmie z dnia 10.11.2009r. miało nazbyt abstrakcyjny charakter, nie pozwalało na weryfikację roszczeń w terminie wynikającym z art. 14 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych (kwestia ta w każdym razie nie została wykazana). Tak zatem odsetki od kwoty 163.493,93 zł (będącej różnicą między odszkodowaniem naliczonym do września 2010r. a wypłaconą przez pozwanego kwotą 65.296,55 zł) sąd zasądził za okres od 20.11.2010r. do 11.01.2012r. Dalsze odsetki od kwoty 116.309,94zł (przy uwzględnieniu wypłaty odszkodowania w kwocie 47.183,99zł dokonanej w dniu 12.01.2012r.), sąd zasądził od dnia 12.01.2012r.

Od kwoty 19.412,66 zł (żądanie dotyczące okresu październik – grudzień 2010r.) sąd zasądził odsetki od dnia 9.07.2011r. Pozwany pismo to otrzymał nie później niż w dniu 9.06.2011r (arg. z pisma k. 252).

Od kwoty 81.440,34 zł (żądanie za okres styczeń – październik 2011r.) odsetki zasądzono od dnia 26.12.2011r. Pismo zawierające rozszerzone żądanie pozwany otrzymał bowiem 25.11.2011r. (k.509) (+ 30 dni na likwidację szkody).

Żądanie odsetkowe w pozostałym zakresie zostało oddalone jako niezasadne i niewykazane.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Wartość przedmiotu sporu wynosiła ostatecznie 1.376.834zł. Powód wygrał co do 1.329.643 zł (w tym 1.000.000 zadośćuczynienie, 329.643 zł odszkodowanie), uwzględniając w tym kwoty wypłacone przez pozwanego w toku procesu, co do których umorzono postępowanie. Jako że powód uległ jedynie w nieznacznej części (wygrał w 96,57%), należał mu się zwrot kosztów w całości. W skład zasądzonych kosztów procesu wchodzą koszty zastępstwa procesowego przed sądem pierwszej instancji (według podwójnej taryfy uzasadnionej nakładem pracy i dużą wartością przedmiotu sporu – 7200 zł x2) oraz koszty zastępstwa procesowego wdług taryfy przed sądem drugiej instancji (5.400 zł) – łącznie 19.817 zł

Na zasadzie art. 113 ust.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazano pobrać od pozwanego kwotę 66.482,15 zł tytułem opłaty od pozwu (opłata naliczona od kwoty wygranej przez powoda tj.1.329.643 zł).

Pozwany wniósł zaliczkę na wydatki w kwocie 10.000 zł. Z kwoty tej wykorzystano łącznie 7.316,24 zł (k.293, 546, 548, 692, 738, 773, 819), zatem niewykorzystane 2.683,76 zł należało pozwanemu zwrócić.

SSO Andrzej Kieć