Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział X Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Leszek Guza

Protokolant: Anna Rogal

po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2014 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa T. D.

przeciwko J. P.

o zapłatę

i sprawy połączonej do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia

z powództwa T. D.

przeciwko J. P.

o zapłatę

I. w sprawie z powództwa głównego

1) oddala powództwo;

2) zasądza od powoda T. D. na rzecz pozwanego J. P. kwotę 3 617,00 (trzy tysiące sześćset siedemnaście 00/100) zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

II. w sprawie połączonej do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia

1) oddala powództwo;

2) zasądza od powoda T. D. na rzecz pozwanego J. P. kwotę 3 617,00 (trzy tysiące sześćset siedemnaście 00/100) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Leszek Guza

Sygn. akt X GC 262/13

UZASADNIENIE

Powód T. D. wniósł pozew o zasądzenie od pozwanego J. P. kwoty 117.773,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17 listopada 2012 roku i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że na zlecenie pozwanego wykonał 12 stropnic tylnych, 7 stropnic zasadniczych, prace dodatkowe przy 14 stropnicach zasadniczych i skrzyżowanie oraz spawanie konstrukcji stalowej. Za wykonane prace powód wystawił fakturę na kwotę 162.876,60 zł z której pozwany nie zapłacił kwoty 117.773,60 zł.

W dniu 22 marca 2013 roku Sąd Okręgowy w Gliwicach wydał w niniejszej sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniając powództwo w całości.

Sprzeciw od powyższego nakazu wniósł pozwany zaskarżając go w całości domagając się oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, że prowadził z powodem współpracę w ramach której znajdował on klientów dla których wykonanie usług podzlecał powodowi. Celem realizacji konkretnego podzlecenie przez powoda, dostarczał on powodowi określonego rodzaju towaru, których koszt zakupu w całości go obciążał. W ramach wykonania poszczególnych zleceń to on zamawiał u osób trzecich usługi które były powodowi niezbędne dla wykonania zobowiązań wobec klientów. Na koniec danego miesiąca strony wspólnie ustalały saldo zobowiązań i w sposób dokonania wzajemnych rozliczeń. W okresie od dnia 21 grudnia 2012 r, do dnia 11 marca 2013 pozwany dostarczył powodowi towary wymienione w fakturach VAT.

Powód nie kwestionował powyższego sposobu rozliczeń. Pozwany wskazał, że powód jest mu winien kwotę 3.664,66 zł powstałych po potrąceniu wzajemnych wierzytelności stron. Pozwany dostarczył powodowi spawarkę Powertec 505s o wartości 44.280 zł wraz z 2 sztukami przewodu spawalniczego oraz 2 sztukami przewodu masowego, spawarkę magster 500 W , 2 sztuki przewodu spawalniczego , drut i została wykonana na rzecz powoda przez osoby trzecie obróbka skrzyni ognioszczelnej. Fakt dostarczenia tych towarów wynika z faktury nr (...). Ponadto na podstawie faktury VAT nr (...) pozwany dostarczył powodowi obróbki mechaniczne blach do skrzyni ognioszczelnej 12/KAZ-EX -05-S oraz płytkę frezerską do gwintów (pkt. 1 i 2 faktury), W dniu 30 stycznia 2013 roku na rzecz powoda została wykonana przez osoby trzecie obróbka skrzyni ognioszczelnych KAZ (pkt . 3 faktury) ucho transportowe 5T THIELE oraz elementy śrutowane. W dniu 16 stycznia 2013 roku na rzez powoda wykonano elementy wypalane i pozwany dostarczył również śruby M16 wraz z toczeniem oraz drut spawalniczy i blachę.

W dniu 26 marca 2013 roku pozwany złożył powodowi oświadczenie o potrąceniu wierzytelności pieniężnej w kwocie 310.809,44 zł. W wyniku potrącenia wzajemne wierzytelności umorzyły się do wierzytelności niższej, a więc do kwoty 310.809,44 zł ,. Z uwagi na fakt , iż po dokonanym potrąceniu po stronie pozwanego „niedopłata” w kwocie 3.664,66 zł, niezwłocznie przekazał powyższą kwotę na rachunek bankowy powoda. Powód nie zwrócił pozwanemu kwoty 184.500 zł. Tym samym to powód jest dłużnikiem powoda.

W odpowiedzi na sprzeciw powód ograniczył powództwo do kwoty 114.108,94 zł. Powód potwierdził, że strony zawarły dnia 30 listopada 2010 porozumienie „konsorcjum” i uzgodniły, że będą prowadzić wspólną działalność gospodarczą, rozliczać się z poszczególnych zadań oraz uzyskiwanych zysków. Strony ustaliły, że pozwany będzie załatwiał zlecenia na wykonanie robót, będzie dostarczał na własny koszt materiały potrzebne do wykonania robót oraz będzie rozliczał te roboty , a strony będą dzielić się zyskiem po połowie. Strony zaproponowały współpracę firmie (...) S.A.

Sąd do niniejszej sprawy dołączył sprawę X GC 283/13 w której powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 87.022,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 marca 2013 roku do dnia zapłaty i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że należność ta wynika z faktury VAT nr (...) z dnia 18 lutego 2013 roku. Powód na zlecenie pozwanego zrealizował stropnicę M -106. Pozwany w odpowiedzi na wezwanie powoda do zapłaty pismem z dnia 26 marca 2013 roku potwierdził swoje zobowiązanie z tytułu faktury VAT (...) . Powód nie wyraził zgody na potrącenie i zakwestionował faktury VAT pozwanego nr (...) oraz 1/03/2013 Pozwany w dniu 9 kwietnia dokonał wpłaty kwoty 3.664,66 zł nie precyzując wysokości kwoty którą należy zaliczyć na poczet faktury VAT (...) i powód przyjął, że na konto faktury VAT nr (...) nie zostało nic zapłacone.

W dniu 16 kwietnia 2013 roku Sad Okręgowy wydał w tej sprawie nakaz zapłaty uwzględniając powództwo w całości.

Pozwany wniósł od powyższego nakazu sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, że roszczenie powoda dochodzone niniejszym pozwem jest niezasadne albowiem wierzytelność pieniężna powoda względem niego wygasła, na skutek wzajemnej kompensaty zobowiązań, potwierdzonej dokonanym przez niego potrąceniem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód T. D. zawarł z pozwanym J. P. dnia 30 listopada 2010r. umowę na podstawie której podjęli oni współpracę w zakresie spawalnictwa oraz obróbki ślusarskiej. Przedmiotem ich wspólnej działalności obejmować miała przede wszystkim montaż, spawanie, obróbkę ślusarską konstrukcji stalowych. Strony ustaliły, że jeśli którakolwiek z nich pozyska zlecenie, którego przedmiot wchodzi w zakres tych działań to pozwany odpowiedzialny będzie za wywiązanie się z finansowo- ekonomicznej oraz prawnej części zlecenia, a powód jest odpowiedzialny za wykonanie fizyczne części zlecenia. Strony ustalił, ze wspólnie prowadzą sprawy i reprezentują konsorcjum. W każdym z realizowanych wspólnie kontraktów ich udział w zyskach i stratach będzie przez nich wspólnie ustalany przed podpisaniem kontraktu, biorąc pod uwagę procent, jaki w całości kontraktu stanowi część prawna oraz część finansowo – ekonomiczna.

( umowa konsorcjum k 114)

Strony w ramach umowy podjęły współpracę z firmą (...) która przeprowadziła audyt w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej przez powoda.

Za wykonane usługi powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 162.876,60 zł z których do zapłaty pozostała kwota 117.773,60 zł oraz fakturę VAT nr (...) na kwotę 87.022,50 zł

Pismem z dnia 4 marca 2013 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 117.773,60 zł wynikającej z tej faktury, a pismem z dnia 21 marca 2013 roku kwoty 87.022,50 zł

(dowód: faktura VAT k 12, wezwanie do zapłaty 14, dowody dostawy, Wz, notatki służbowe protokoły techniczne odbioru robót k 18- 46; faktura VAT k 12 akt GC 283/13, wezwanie do zapłaty 13 akt GC 283/13, dowody dostawy, Wz, notatki służbowe k 23- 31 akt GC 283/13)

Pozwany dostarczył powodowi towary i usługi wymienione w fakturach VAT nr (...) z dnia 21 grudnia 2012 roku i 1/03/2013 z dnia 11 marca 2013 roku na łączną kwotę 310.809,44 zł.

(dowód faktura VAT (...) k 63, dokumenty wydania i zamówienia k 64- 75, Faktura VAT nr (...) k 79 Dowody WZ, dowody dostawy, protokoły odbioru, potwierdzenia zapłaty, zamówienia k 80- 99)

W dniu 26 marca 2013 roku pozwany złożył oświadczenie o potrąceniu wierzytelności pieniężnej w kwocie 310.809,44 zł przysługującej mu względem powoda, z wierzytelnością powoda w kwocie 314.474,10 zł. Pozwany dnia 8 kwietnia 2013 roku dokonał na rzecz powoda wpłaty kwoty 3.664,66 zł. Powód w oświadczeniu z dnia 4 kwietnia 2013 roku nie uznał potrącenie dokonanego przez pozwanego wskazując, że obie faktury zostały przez niego zakwestionowane i odesłane i nie mogą być przedmiotem potrącenia.

(dowód: oświadczenie o potrąceniu k 19 akt GC 283/13, pismo powoda k 20 akt GC 283/13, potwierdzenie przelewu k 22 akt GC 283/13)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedstawionych przez strony. Zeznający w sprawie świadkowie potwierdzili jedynie, że strony współpracowały ze sobą, jednak żaden z nich nie wskazała w jaki sposób strony się rozliczały miedzy sobą.

Sad Okręgowy zważył co następuje:

Powód podnosił w pozwach w obu połączonych sprawach, że podstawą faktyczną jego żądania jest wykonanie na zlecenie pozwanego określonych elementów, za które ten nie zapłacił.

W toku postępowania, na skutek zarzutów podniesionych przez pozwanego powód zmienił tę podstawę żądania i przyznał, że strony łączyła umowa współpracy w ramach której strony wspólnie pozyskiwały oraz wykonywały określone zlecenia i miały się dzielić się osiągniętym zyskiem w równych częściach.

Skoro więc miedzy stronami było bezsporne to, że zawarły umowę konsorcjum na podstawie której prowadzili oni wspólną działalność przy realizacji zamówień, to powód nie może opierać swych roszczeń na twierdzeniach o należnym mu wynagrodzeniu za wykonanie określonych elementów.

Ustalenia między stronami były bowiem takie, że powód fizycznie wykonywał zadania, a pozwany zajmował się stroną finansowo – księgową i prawną oraz w części finansował zakup materiałów. Każda ze stron ponosiła określone koszty wykonywania zleceń a osiągniętym zyskiem strony miały dzielić się po połowie.

Dlatego rozstrzygnięcie sporu w niniejszej sprawie winno sprowadzać się do ustalenia jakie zyski osiągnęły strony z prowadzonej wspólnie działalności - którym to zyskami miały się następnie dzielić.

Zgodnie z zasadą kontradyktoryjności ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania cywilnego. To one, a nie Sąd są wyłącznym dysponentem toczącego się postępowania i one wreszcie ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Ciężar dostarczenia w postępowaniu sądowym materiału procesowego spoczywa zasadniczo na stronach, a Sąd utracił prawo prowadzenia dochodzenia w celu ustalenia dowodów koniecznych dla rozstrzygnięcia sprawy. Zatem Sąd orzeka według twierdzeń i dowodów stron, a sam tylko wyjątkowo może dopuścić dowód nie wskazany przez stronę. W szczególności zaś okolicznością przemawiającą przeciwko prowadzeniu przez sąd postępowania dowodowego z urzędu jest gospodarczy charakter sprawy, związany z profesjonalizmem obu stron

W rozpatrywanej sprawie, reguła dowodowa z art. 6 k.c. nakładała na stronę powodową obowiązek wykazania jakie strony (powód) poniosły koszty w związku z realizacją wspólnych inwestycji oraz jaki z tych wspólnie realizowanych umów osiągnęły zysk podlegający podziałowi.

Z zebranego w sprawie materiał wynika bowiem, że strony miały prowadzić wspólną działalność gospodarczą i rozliczać się z poszczególnych zadań oraz uzyskiwanych zysków. Zyskami strony miały dzielić się po połowie.

W niniejszej sprawie powód nie wykazał jakie poniósł koszty wykonania wspólnie pozyskanych zleceń i jaki strony osiągnęły wspólnie zysk podlegający podziałowi.

W szczególności powód nie złożył żadnych dokumentów , które pozwoliłyby ustalić jakie poniósł koszty przy wykonywaniu zleceń ani nie wniósł o powołanie biegłego na okoliczność ustalenia rozliczeń pomiędzy stronami.

Dla uwzględnienia powództwa powód winien wykazać poniesione koszty w ramach współpracy i wykazać zysk który miałby zostać podzielony.. Powód tych okoliczności w żaden sposób nie udowodnił.

W związku z powyższym Sąd oddalił powództwo w obu połączonych sprawach.

O kosztach postępowania Sad orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi w całości powoda, jako przegrywającego sprawę. Sąd obciążył powoda koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3.617 zł od każdej z połączonych spraw.