Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2018r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Grzegorz Tyrka
Protokolant:	Dominika Smyrak

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2018r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy K. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania K. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 9 października 2018r. nr (...)- (...)

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje K. B. prawo do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst Dz. U. z 2017r. poz. 1383 ze zm.), poczynając od dnia 1 października 2018 roku;

2)  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

3)  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz K. B. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Grzegorz Tyrka

VIII U 2798/18

UZASADNIENIE

Dnia 4 października 2018 roku ubezpieczony K. B. wniósł o przeliczenie wysokości emerytury na podstawie art. 110 i art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 roku, Nr 887.) – zwanej dalej ustawą emerytalną.

Decyzją z dnia 9 października 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu przeliczenia emerytury, albowiem nowo ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (tzw. wwpw) emerytury wyniósł 228,93% i nie przekroczył 250% (art. 110a ustawy emerytalnej) oraz był niższy od poprzedniego (art. 110 ustawy emerytalnej).

Ubezpieczony wniósł odwołanie, domagając się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie wniosku złożonego dnia 4 października 2018 roku oraz zasądzenie od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na swoją rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Ubezpieczony podniósł, że jego zarobki sprzed 1978 roku można odtworzyć na podstawie akt osobowych (orzeczenie Sądu Najwyższego w sprawie I UZ 28/17).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wniósł o oddalenie odwołania.

Na uzasadnienie podano, że organ rentowy obliczył wwpw świadczenia na podstawie przedłożonego przez ubezpieczonego zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu za lata 1978-2007.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w kopalni węgla kamiennego w okresie od dnia 25 sierpnia 1957 roku do dnia 31 grudnia 1988 roku.

Decyzją z dnia 25 maja 1983 roku organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej, której wysokość zmniejszył w związku z kontynuowaniem zatrudnienia pracowniczego.

Zakład pracy – kopalnia węgla kamiennego posiada dokumentację płacową ubezpieczonego tylko za lata 1978-1988, i na tej podstawie wystawił zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (druk Rp-7). Za wcześniejszy okres zatrudnienia ubezpieczonego dokumentacja płacowa uległa zniszczeniu.

Organ rentowy do obliczenia wwpw świadczenia przyjął wykaz zarobków przedstawionych przez pracodawcę na druku Rp-7 za lata 1978-1988 oraz wykaz zarobków za lata 1990-1991, 1993-1999, kiedy ubezpieczony świadczył pracę poza górnictwem.

Na podstawie umowy o pracę, aneksów do tej umowy, aktów normatywnych: Karty Górnika, UZP dla Górnictwa z dnia 15 grudnia 1957 roku Sąd dokonał obliczenia rocznych zarobków ubezpieczonego za lata 1967-1977, a następnie dokonał obliczenia wwpw świadczenia za te lata. W dalszej kolejności ustalony za każdy rok wwpw świadczenia należało podstawić w miejsce wwpw świadczenia za lata 1990-1991, 1993-1999.

Obliczenia Sądu przedstawiają się następująco:

1.  1967

Wynagrodzenie zasadnicze (1500 zł x7) + (1650 zł x 5) = 18 750 zł

KG 18 750 zł x 20% = 3 750 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 26 500 zł : 24 192 zł = 109,54%

II wersja 18 750 zł : 24 192 zł = 77,50%

2.  1968

Wynagrodzenie zasadnicze (1650 zł x 7) + (1750 zł x 5) = 20 300 zł

KG 20 300 zł x 20% = 4 060 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 28 360 zł : 25 272 zł = 112,22%

II wersja 20 300 zł : 25 272 zł = 80,33%

3.  1969

Wynagrodzenie zasadnicze 2200 zł x 12 = 26 400 zł

KG 26 400 zł x 20% = 5 280 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 35 680 zł : 26 088 zł = 136,77%

II wersja 26 400 zł : 26 088 zł = 101,20%

4.  1970

Wynagrodzenie zasadnicze 2 400 zł x 12 = 28 800 zł

KG 28 800 zł x 20% = 5 760 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 38 560 zł : 26 820 zł = 143,77%

II wersja 28 800 zł : 26 820 zł = 107,38%

5.  1971

Wynagrodzenie zasadnicze (2400 zł x 4) + (3600 zł x 8) = 38 400 zł

KG 38 400 zł x 20% = 7 680 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 50 080 zł : 28 296 zł = 176,99%

II wersja 38 400 zł : 28 296 zł = 135,71%

6.  1972

wynagrodzenie zasadnicze (3600 zł x 7) + (3700 zł x 5) = 43 700 zł

KG 43 700 zł x 20% = 8 740 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 56 440 zł : 30 108 zł = 187,46%

II wersja 43 700 zł : 30 108 zł = 145,14%

7.  1973

wynagrodzenie zasadnicze (3700 zł x 7) + (3900 zł x 5) = 45 400 zł

KG 45 400 zł x 20% = 9 080 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 58 480 zł : 33 576 zł = 174,17%

II wersja 45 400 zł : 33 576 zł = 135,22%

8.  1974

Wynagrodzenie zasadnicze 3900 zł x 12 = 46 800 zł

KG 46 800 zł x 20% = 9 360 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 60 160 zł : 38 220 zł = 157,40%

II wersja 46 800 zł : 38 220 zł = 122,45%

9.  1975

Wynagrodzenie zasadnicze + dodatek funkcyjny 5 850 zł x 12 = 70 200 zł

KG 70 200 zł x 20% = 14 040 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 88 240 zł : 46 956 zł = 187,92 %

II wersja 70 200 zł : 46 956 zł = 149,50%

10.  1976

Wynagrodzenie zasadnicze + dodatek funkcyjny

(5850 zł x 10) + (6250 zł x 2) = 71 000 zł

KG 71 000 zł x 20% = 14 200 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 89 200 zł : 51 372 zł = 173,64%

II wersja 71 000 zł : 51372 zł = 138,21%

11.  1977

Wynagrodzenie zasadnicze + dodatek funkcyjny

(6250 zł x 7) + (6500 zł x 5) = 76 250 zł

KG 76 250 zł x 20% = 15 250 zł

Deputat węglowy 4 000 zł

Razem 95 500 zł : 55 152 zł = 173,16%

II wersja 76 250 zł : 55 152 zł = 138,25%

Obliczony przez Sąd wwpw świadczenia z wybranych 20 lat pracy ubezpieczonego, przy uwzględnieniu okresu zatrudnienia pracowniczego po przejściu na emeryturę, przedstawia poniższa tabela:

1	1978	289,69%
2	1979	294,77%
3	1980	331,92%
4	1981	323,51%
5	1982	399,31%
6	1983	395,02%
7	1984	401,01%
8	1985	417,03%
9	1986	436,28%
10	1987	400,97%
11	1988	341,96%
12	1977	138,25%
13	1976	138,21%
14	1975	149,50%
15	1974	122,45%
16	1973	135,22%
17	1972	145,14%
18	1971	135,71%
19	1970	107,38%
20	1969	101,20%
		5204,53%

: 20 lat = 260,23%

/dowód z: akt ZUS, akt osobowych ubezpieczonego/.

W toku postępowania ubezpieczony skutecznie cofnął odwołanie w zakresie art. 110 ustawy emerytalnej.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie K. B. zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15 [podstawa wymiaru składek], z uwzględnieniem art. 110 ust. 3 [wyższy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru], jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

Ubezpieczony spełnia przesłanki zawarte w art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej.

Należy zwrócić uwagę, że organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję na podstawie przedłożonego przez ubezpieczonego dowodu, tj. druku Rp-7. Z uwagi na brak zarobków za okres sprzed 1978 roku należało odtworzyć zarobki na podstawie akt osobowych. Następnie należało obliczyć wwpw z okresu dowolnie wybranych 20 lat zatrudnienia pracowniczego poprzedzających rok, w którym zgłoszono wniosek o przeliczenie świadczenia w trybie art. 110a ustawy emerytalnej, z tym że część okresu musiała przypadać po nabyciu prawa do emerytury.

Ubezpieczony mógł w postępowaniu przed organem rentowym wykazać wysokość swoich zarobków za okres przed 1978 roku, czego nie uczynił. Dopiero w postępowaniu sądowym został przeprowadzony dowód z akt osobowych ubezpieczonego na okoliczność uzyskiwanego zarobku. Postępowanie dowodowe pozwoliło ustalić wysokość wynagrodzenia za lata 1967-1977 oraz ponownie ustalić wwpw świadczenia, którego wartość przekracza 250%. Uwadze nie może umknąć fakt, że odtworzone zarobki ubezpieczonego przyjęte do obliczenia wwpw świadczenia ustalono tylko na podstawie wynagrodzenia zasadniczego.

Skoro zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej, to na podstawie tego przepisu oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. należało uwzględnić odwołanie i przyznać prawo ubezpieczonemu do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 110 a ustawy emerytalnej, poczynając od dnia 1 października 2018 roku, tj. miesiąca, w którym zgłoszono wniosek (art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej).

Na mocy art. 355 k.p.c. umorzono postępowanie w zakresie przeliczenia emerytury na mocy art. 110 ustawy emerytalnej.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 roku, poz. 1804) w brzmieniu obowiązującym od dnia 27 października 2016 roku.

(-) SSO Grzegorz Tyrka