Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 sierpnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	sędzia Teresa Kalinka
Protokolant	Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2019 r. w Gliwicach

sprawy J. G. (1) (G.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o ustalenie kapitału początkowego, wysokość emerytury, wypłatę emerytury wstecz,

na skutek odwołania J. G. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 29 czerwca 2018 r. nr (...)-2018

z dnia 27 września 2018 r. nr (...)-2018

z dnia 4 lipca 2018 r. nr (...)

z dnia 1 października 2018 r. nr (...)

z dnia 20 grudnia 2018 r. nr (...)

1.  zmienia częściowo decyzje z dnia 29 czerwca 2018 roku, 27 września 2018 roku w ten sposób, że zalicza ubezpieczonemu do ustalenia wartości kapitału początkowego jako okresy składkowe :

a)  okres od 1 stycznia 1970 roku do 3 września 1971 roku;

b)  okres od 7 lutego 1972 roku do 4 kwietnia 1973 roku ;

2.  umarza postępowanie w części dotyczącej zaliczenia okresów od 17 stycznia 1974 roku
do 14 marca 1974 , od 17 marca 1975 roku do 2 czerwca 1976 roku , od 19 sierpnia 1976 roku do 18 października 1976 roku, od 2 listopada 1977 roku do 23 marca 1978 roku;

3.  oddala odwołania w pozostałej części od decyzji z dni 29 czerwca 2019 roku
i 27 września 2018 roku;

4.  zmienia zaskarżone decyzje z dni 4 lipca 2018 roku i 1 października 2018 roku w ten sposób, że przelicza emeryturę ubezpieczonemu z uwzględnieniem treści pkt 1 wyroku, poczynając od dnia 1 kwietnia 2018 roku;

5.  oddala odwołanie od decyzji z dnia 20 grudnia 2018 roku.

(-) sędzia Teresa Kalinka

Sygn. akt VIII I 2197 / 18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 czerwca 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. ustalił kapitał początkowy J. G. (1). Do ustalenia wartości kapitału zakład przyjął 4 lata 6 miesięcy i 25 dni okresów składkowych oraz 5 miesięcy okresów nieskładkowych. Do okresów składkowych zaliczono okres 1 lipca 1989 roku do 25 lipca 1990 roku, od 1 września 1993 roku do 31 lipca 1997 roku, w tym okresy nieskładkowe : od 1 sierpnia 1995 roku do 30 września 1995 roku oraz od 2 września 1996 roku do 30 listopada 1996 roku . Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony w 10 lat podlegania ubezpieczeniu to jest od 1989 do 1998 roku wyniósł 31,82 % .

Decyzją z dnia 27 września 2018 roku dokonano przeliczenia kapitału początkowego poprzez doliczenie do okresu składkowego okresu od 17 marca 1975 do 2 czerwca 1976 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie uległ zmianie.

Decyzją z dnia 4 lipca 2018 roku ubezpieczonemu przyznano prawo do emerytury poczynając z od 1 kwietnia 2018 roku tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek. Od 1 sierpnia 2018 roku emerytura wyniosła 495 zł brutto.

Decyzją dnia 1 października 2018 roku przeliczono emeryturę od dnia 1 kwietnia 2018 roku i emerytura wyniosła w 565 złotych brutto,

Decyzją z dnia 20 grudnia 2018 roku odmówiono w J. G. (1) prawa do emerytury od osiągnięcia 65 roku życia , ponieważ zgodnie z art.129 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenie wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, ale nie wcześniej, niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Emerytura została przyznana od miesiąca, w którym został złożony wniosek, czyli od dnia 1 kwietnia 2018roku.

J. G. (1) w odwołaniu od decyzji w z dnia 29 czerwca 2018 roku o ustaleniu kapitału początkowego oraz decyzji z dnia 4 lipca 2018 roku o przyznaniu emerytury domagał się ich zmiany poprzez zaliczenie dodatkowych okresów składkowych i nieskładkowych . Poprzez zaniżenie okresów składkowych otrzymuje świadczenie zaniżonej wysokości. Podniósł, że organ rentowy nie uwzględnił zatrudnienia w zakładzie karnym W. w latach 1972 do 1973 ,w Hucie (...) w K., w Sosnowieckim Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w latach 1969- 1974 , w Przedsiębiorstwie (...) w S. w latach 1980 1990. Z tych samych powodów nie zgodził się z decyzji dnia 27 września 2018 roku i 1 października 2018 roku .

W odwołaniu od decyzji z dnia 20 grudnia 2018 roku zarzucił organowi rentowemu, że z chwilą ukończenia 65 roku życia nie otrzymał żadnej informacji z Zakład Ubezpieczeń Społecznych o tym, że można nabyć prawo do emerytury. Ponadto w roku 2012 był osobą schorowaną i nie mógł podjąć działań w kierunku uzyskania świadczeń emerytalnych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołań od decyzji. Podniósł, że kapitał początkowy został ustalony na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach emerytalnych. Po 1998 roku ubezpieczony nie ma żadnych okresów składkowych nieskładkowych .

W toku postępowania po dostarczeniu przez sąd dokumentów potwierdzających zatrudnienie J. G. (1) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wydał kolejne decyzje o przeliczenia kapitału początkowego, a to decyzję z dnia 4 kwietnia 2019 roku oraz 2 maja 2019 roku . Decyzje o przeliczeniu kapitału początkowego stanowiły podstawę do zmiany decyzji o przeliczeniu emerytury i ostatecznie od 1 lipca 2019 roku odwołujący otrzymuje emeryturę w wysokości 825 zł ( z nadpłatą od kwietnia 2018 roku), a udowodnił 6 lat 6 miesięcy okresów składkowych oraz 5 miesięcy okresów nieskładkowych. Odnośnie decyzji z dnia 20 grudnia 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

J. G. (2) urodził się (...). Dnia 27 kwietnia 2018 roku nadał w urzędzie pocztowym wniosek o emeryturę. W tym czasie odbywał karę pozbawienia wolności .

W informacji o okresach zatrudnienia wskazał, że w latach od 1969 do 1970 pracował w Sosnowieckim Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) , w latach 1972 - 1973 w zakładzie karnym w W. , w latach 1974 - 1975 w ponownie w Sosnowieckim Przedsiębiorstwie Budownictwa (...), w latach od 1973-1977 w Hucie (...) w K.- B., od 1978 roku do 1980 roku był pracownikiem T. S., od 1985 roku do 1989 roku był pracownikiem fizycznym u matki- H. G. (1), a w latach 1994- 1996 prowadzi działalność gospodarczą.

Rozpoznając wniosek organ rentowy ustalił że J. G. (2) podlegał ubezpieczeniu w okresie od 1 lipca 1989 roku do 25 lipca 1990 roku jako osoba współpracująca z H. G. (2), a od 1 września 1993 roku do 31 lipca 1997 był zarejestrowany jako osoba prowadząca działalność gospodarczą , z tym że od 1 sierpnia 1995 roku do 30 września 1995 roku i od 1września 1996 roku do 30 listopada 1996 roku korzystał ze zwolnień lekarskich. Innych dowodów potwierdzających zatrudnienie , bądź okresy opłacania składek organ rentowy nie uzyskał.

Po przyznaniu prawa do emerytury ubezpieczony złożył w organie rentowym zaświadczenie o wykonywaniu pracy w okresie od 17 marca 1975 roku do 2 czerwca 1976 roku podczas odbywania kary pozbawienia wolności a (karta 50 akt emerytalnych ). Okres ten został uwzględniony w decyzji z dnia 27 września 2018 roku o ponownym przeliczeniu kapitału początkowego (karta 65 - 67 a e). W dniu 1 października 2018 roku wydano decyzję o przeliczeniu emerytury z uwzględnieniem zwaloryzowanego kapitału początkowego .

W toku postępowania sądowego Sąd zgromadził dokumenty potwierdzające zatrudnienie w Hucie (...). Z dokumentów tych wynika że ubezpieczony był dwukrotnie zatrudniany w tym zakładzie pracy: od 7 lutego 1972 roku do 4 kwietnia 1973 roku i od 17 stycznia 1974 roku do 14 marca 1974 roku. Organ rentowy uwzględnił jedynie okres od 17 stycznia 1974 roku do 14 marca 1974 roku w decyzji o przeliczeniu kapitału początkowego z dnia 2 maja 2019 roku (karta 80 82 a.e.) Nie zaliczono pierwszego okresu z uwagi na braki w świadectwie pracy .

Z akt osobowych ubezpieczonego z Sosnowieckiego { w latach od 1978 do 1980 pracował w nas budżet S. Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) wynika, że ubezpieczony był tam zatrudniony okresie od 2 listopada 1977 roku do 28 marca 1978 roku. Ten okres również został uwzględniony w decyzji o przeliczeniu kapitału początkowego z dnia 2 maja 2019

W (...) ubezpieczony pracował w okresie od 19 sierpnia 1976 roku do 18 października 1976 roku jako ładowacz . Ten okres stanowił podstawę obliczenia kapitału początkowego .

Z akt osobowych ubezpieczonego z Huty (...) zachował się życiorys z lutego 1972 rok, z którego wynika że J. G. (1) wcześniej pracował w kinie M. i obecnie chce podjęć pracą w Hucie (...). Kolejne dokumenty wskazują, że faktycznie w Hucie pracę świadczył od 7 lutego 1972 roku do 4 kwietnia 1973 roku, a stosunek pracy uległ rozwiązaniu w wyniku porzucenia pracy przez pracownika . Zachowało się świadectwo pracy, karta obiegowa zwolnienia i pismo kierowane do ubezpieczonego o zwolnieniu z dniem 5 kwietnia 1973 roku na skutek niezgłoszenia się do pracy.

Odnalazły się również dokumenty potwierdzające zatrudnienie J. G. (1) w K. M. w S. w charakterze pracownika fizycznego na stanowisko pomocnika i operatora z wynagrodzeniem miesięcznym 1000 zł. od dnia 1 stycznia 1970 roku. Umowa uległa rozwiązaniu z dnia 3 września 1971 roku na wniosek ubezpieczonego . Fakt zatrudnienia w tym okresie potwierdza pismo z dnia 9 stycznia 1970 roku o przyjęciu do pracy z dniem 1 stycznia 1970 i pismo kierownika K. o niezgłoszeniu się ubezpieczonego do pracy od dnia 4 września 1971 roku , pisma odwołującego z dnia 3 września 1971 roku o rezygnacji z pracy oraz karta obiegowa z dnia 20 września 1971 roku.

W toku przesłuchania przed sądem ubezpieczony otrzymał swoje stanowisko zawarte w odwołaniach, jednakże nie potrafił wyjaśnić niezgodności pomiędzy zgłoszonymi żądaniami w odwołaniach od decyzji z treścią kwestionariusza o okresach składkowych wypełnionymi przy składaniu wniosku o emeryturę oraz dokumentami zgromadzonymi przez sąd.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie zgromadzonych akt osobowych. Uznał, że pisma sporządzone przez ubezpieczonego i jego zeznania nie zasługują w dużej części na uwzględnienie albowiem są sprzeczne ich dokumentami z przebiegu zatrudnienia. Ubezpieczony nie mógł pracować w latach 1972 - 73 w Hucie (...), skoro w tym czasie odbywał karę pozbawienia wolności i ma zaliczony w tym okresie okres zatrudnienia w Zakładzie Karnym W.. Potwierdzono pracę w K. M., ale w latach 1970 -1971, w (...) nie mógł pracować w latach 1969 – 1970 , bo z życiorysu sporządzonego w roku 1972 wynika że po przerwaniu nauki w w szkole i zaczął pracować w K. M.. Była to więc jego pierwszą pracę . Z akt osobowych Huty (...) wynika, że ubezpieczony faktycznie pracował w tym zakładzie dwukrotnie, a to od 7 lutego 1972 roku do 4 kwietnia 1973 roku i od 17 stycznia 1974 roku do 14 marca 1974 . Nie pracował w latach 1976 - 77 w Hucie (...), lecz w (...) od 2 listopada 1977 roku do 28 marca 1978 roku Brak jest dowodów potwierdzających pracę o tym zakładzie od 1974 roku.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie w akt emerytalnych ubezpieczonego oraz zachowanych akt osobowych. Jedynie dokumentów zawartych w aktach osobowych sąd dał wiarę bowiem wynika z nich czy i kiedy ubezpieczony w danym zakładzie pracy świadczył. Pomiędzy zawartością wniosku o prawo do emerytury dotyczącego okresów składkowych i zeznaniami ubezpieczonego złożonymi na rozprawie zachowanymi aktami osobowymi istnieją daleko idące różnice wykluczające twierdzenia ubezpieczonego.

Sąd zważył co następuje :

Odwołanie w części zasługiwało na uwzględnienie.

W miarę gromadzenia materiału dowodowego organ rentowy zmieniał zaskarżone decyzje zaliczając kolejne okresy składkowe do ustalenia wartości kapitału początkowego . Ostatecznie organ rentowy zaliczył okresy zatrudnienia :

- w Hucie (...) od 17 stycznia 1974 roku do 14 marca 1974 rok;

- od 17 marca 1975 roku do 2 czerwca 1976 roku w Zakładzie Karnym W.;

- od 19 sierpnia 1976 roku do 18 października 1976 roku w T.;

- od 2 listopada 1977 roku do 28 marca 1978 roku Sosnowieckim Przedsiębiorstwie Budownictwa (...);

- od 1 lipca 1989 roku do 25 lipca 1990 roku jako osoba współpracująca z H. G. (2),

- od 1 września 1993 roku do 31 lipca 1997 jako osoba prowadząca działalność gospodarczą ,

Organ rentowy nie zaliczył okresu od 1 stycznia 1970 roku do 3 września 1971 roku w K. M. i od 7 lutego 1972 roku do 4 kwietnia 1973 roku w Hucie (...). Zdaniem Sądu zgromadzony materiał dowodowy w postaci akt osobowych w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje, że w tych okresach ubezpieczony był pracownikiem tych zakładów, a więc podlegał ubezpieczeniom społecznym i okresy te winny zostać uwzględnione jako okresy składkowe przy ustalaniu wartości kapitału początkowego. To, że na świadectwie pracy i z Huty (...) z 1973 roku nie ma pieczątki imiennej osoby wystawiającej te świadectwo nie przesądza o tym,że ubezpieczony w tym zakładzie nie pracował. Zachowały się podanie do pracy, informacje dotyczące podstawy zwolnienia ubezpieczonego z pracy oraz karta obiegowa z tego okresu wypełniana przy zwolnieniu z dnia 20 września 1973 roku Również dokumenty z K. M. wskazują, że ubezpieczony faktycznie tam pracował, a była to jego pierwsza praca zawodowa , co z kolei wynika z życiorysu zawartego w aktach osobowych z Huty (...) z 1972 roku . W związku z tym zaskarżone decyzje z dnia 29 czerwca i 27 września 2018 roku zmieniono poprzez doliczenie dwóch okresów składkowych uznając, ze spełnione zostały przesłanki z art. 174 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Umorzono postępowanie w części dotyczącej uwzględnienia okresów zatrudnienia w Hucie (...) od 17 stycznia 1974 roku do 14 marca 1974, w Zakładzie Karnym W., w T. i (...). W tym zakresie żądanie ubezpieczonego zostało spełnione (art.477 ¹³ §1 k.p.c.)

Konsekwencją zmiany wartości kapitału początkowego jest zmiana wysokości emerytury ( art. 25 ust.1 ustawy emerytalnej) . W związku z tym decyzje o przyznaniu emerytury i przeliczeniu emerytury należało zmienić.

W zakresie odwołania decyzji z 20 grudnia 2018 roku Sąd w całości podziela stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji . Bezsporne jest , że ubezpieczony ukończył 65 lat w dniu (...). W tej dacie nie mógł nabyć prawa do emerytury, bowiem wiek emerytalny do 30 września 2017 roku wynosił 66 lat i 3 miesiące. Mógł złożyć wniosek od (...)ale wniosek o emeryturę został złożony w kwietniu 2018 roku. Organ rentowy nie obowiązku informowania ubezpieczonych o możliwości nabycia prawa do świadczenia. Również ubezpieczony nie ma obowiązku złożenia wniosku o emeryturę z chwilą uzyskania potencjalnego prawa do emerytury. To ubezpieczony decyduje o dacie skorzystania z prawa. Biorąc pod uwagę treść art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych brak było podstaw wypłaty świadczenia za okres poprzedzający datę złożenia wniosku.

Oddalono również odwołanie w części doliczenia innych okresów składkowych z uwagi na brak dowód potwierdzających zatrudnienie w podawanych prze ubezpieczonego okresach i sprzecznościach pomiędzy zeznaniami, zapisami w aktach emerytalnych i dokumentami zarobkowymi.

Decyzje zmieniono na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.pc, a odwołania oddalono na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.pc.

(-) sędzia Teresa Kalinka