Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 1911/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-02-24

Sygn. akt VIII U 1911/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Janina Kościelniak

Protokolant:

Kamila Niemczyk

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. w Gliwicach

sprawy E. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania E. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 17 czerwca 2013 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 9 czerwca 2013 r.

(-) SSO Janina Kościelniak

Sygn. akt. VIII U 1911/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17.06.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu E. Z. (Z.) prawa do emerytury w niższym wieku w oparciu o art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) w związku z §2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 ze zm.), ponieważ nie udowodnił on 15 - letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany, wskazując nadto, że w okresie od 1.02.1980 r. do 30.11.1995 r. wykonywał wyłącznie zawód spawacza elektryczno-gazowego, nie wykonując przy tym innych prac.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony E. Z., urodzony (...) w dniu 22.05.2013 r. złożył wniosek o emeryturę w wieku niższym niż 65 lat z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony 60 lat ukończył w dniu 9.06.2013 r.

Skarżący, na dzień 1 stycznia 1999 r., legitymuje się okresem składkowym
i nieskładkowym w wymiarze ponad 25 lat.

W okresie od 1.02.1980 r. do 30.11.1995 r. ubezpieczony był zatrudniony kolejno:

- w okresie od 1.02.1980 r. do 31.08.1992 r. w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w G. na stanowisku ślusarz-spawacz,

- w okresie od 1.09.1992 r. do 30.11.1995 r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z.o.o. na stanowisku ślusarz-spawacz.

Organ rentowy do stażu pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu 3 lata, i 21 dni.

ZUS nie zaliczył do okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych zatrudnienia w :

- okresie od 1.02.1980 r. do 31.08.1992 r. w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w G. na stanowisku ślusarz-spawacz,

- okresie od 1.09.1992 r. do 30.11.1995 r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z.o.o. na stanowisku ślusarz-spawacz.

ZUS nie uwzględnił w/w okresów do stażu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych, ponieważ w świadectwach wykonywania pracy w warunkach szczególnych, wystawionych za w/w okresy powołano się na wykaz A, dział XIV, poz. 12 pkt. 1 stanowiący załącznik do Zarządzenia Nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1.08.1983 r. w sprawie wykazu stanowisk w zakładach podległych ministrowi Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Pod wskazaną pozycją figuruje stanowisko spawacza elektrycznego i gazowego, co nie odpowiada stanowisku zajmowanemu przez odwołującego tj. spawacza-ślusarza.

Przedmiotem działalności Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) w G., w którym ubezpieczony pracował w okresie od 1.02.1980 r. do 31.08.1992 r. było budownictwo, tj. prowadzenie robót ziemnych, m.in. budowa gazociągów, rurociągów. Odwołujący pracował wówczas w jednym z oddziałów w/w przedsiębiorstwa, tj. Zakładzie Produkcji (...). Zakład ten znajdował się na hali podzielonej na dwie części oddzielone od siebie ścianą działową. Pierwsza z nich zajmowała się tzw. „przygotówką spawalniczą”, polegającą na wykonawstwie elementów sanitaryjno - inżynieryjnych, które następnie były spawane. Na hali zatrudnieni byli spawacze, ślusarze, jeden traser oraz jeden frezer. Skarżący pracował w części spawalniczej wykonując czynności spawania gazowego, elektrycznego, a także czynności wypalania. W ramach wymienionych czynności spawano części do elementów sanitarno-inżynieryjnych, m.in. elementy takie jak odwadniacze, nasuwki, kompensatory, kolana, a także przejścia przez ściany żelbetowe. Spawano również drobne konstrukcje stalowe takie jak słupy. Odwołujący wykonywał wyłącznie czynności spawania i wypalania stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W części spawalniczej hali znajdowało się sześć stanowisk spawalniczych, a przy każdym z nich znajdował się stół na którym spawano, a także wentylator. Stanowiska te były oddzielone od siebie parawanami brezentowymi. Pracownicy wykonujący czynności spawalnicze, w tym ubezpieczony posługiwali się takimi narzędziami jak palniki gazowe, elektryczne, palniki acetylenowe, spawarki, oraz elektrody.

Spawacze otrzymywali za pracę w warunkach szczególnych dodatek pieniężny, którego nie wypłacano pracownikom zatrudnionym na innych stanowiskach, m.in. ślusarzom. Dodatkowe zaszeregowanie spawaczy, tj. zatrudnienie na stanowisku spawacza-ślusarza, pomimo faktycznego wykonywania czynności wyłącznie spawalniczych wiązało się z większym angażem.

Zakres czynności ubezpieczonego w okresie od 1.09.1992 r. do 30.11.1995 r., gdy zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z.o.o., pokrywał się z zakresem obowiązków wykonywanych w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w G.. Odwołujący wykonywał czynności spawania stale i w pełnym wymiarze czasu pracy z tą różnicą, że czynności te wykonywał na innej hali, gdzie znajdowało się mniej stanowisk spawalniczych. Hala ta położona była w pobliżu wcześniejszego miejsca zatrudnienia.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o : akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonego, książeczkę spawalniczą, umowę o pracę odwołującego, zeznania świadków: M. S., H. R., M. R. oraz zeznania ubezpieczonego.

Zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych oraz do rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl 184 ust 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2012r. – emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługiwała pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy – w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Z dniem 1.01.2013 r. treść art. 184 ust. 2 ustawy, uległa zmianie – na mocy art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 11 maja 2012r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012r. poz. 637). Zgodnie z aktualnie obowiązującym art. 184 ust 2 ustawy, od 1 stycznia 2013r. rozwiązanie stosunku pracy nie jest już przesłanką konieczną do nabycia emerytury na podstawie tego przepisu.

W zakresie określenia wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 32 ust. 1 w/w ustawy, rodzajów prac lub stanowisk oraz warunków, na podstawie których ubezpieczonym przysługuje prawo do emerytury art. 32 ust. 4 odsyła do uregulowań Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zm.).

W myśl § 3 i 4 rozporządzenia, pracownik który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w załączonym do rozporządzenia wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1. osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 60 lat dla mężczyzn

2. ma wymagany 25 - letni okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 i 2 w/w rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy.

Natomiast jak stanowi § 1, ust. 1 i 2 rozporządzenie stosuje się do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach, wymienione w § 4-15 rozporządzenia oraz
w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia, zwanych dalej "wykazami". Właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz centralne związki spółdzielcze
w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustalają w podległych
i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których są wykonywane prace
w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B.

Zgodnie z wykazem A, dział XIV pkt. 12, tj. prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym są pracami w szczególnych warunkach, uprawniającymi do niższego wieku emerytalnego.

W przedmiotowej sprawie okoliczność sporna dotyczyła posiadania przez ubezpieczonego (na dzień 1.01.1999 r.) wymaganego 15-letniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych. organ rentowy nie uwzględnił bowiem ubezpieczonemu całego okresu zatrudnienia wskazanego przez skarżącego, jako wykonywanego w szczególnych warunkach.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym 15 - letnim okresem pracy wykonywanej w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Jak wynika z postępowania dowodowego ubezpieczony od 1.02.1980 r. do 30.11.1995 r wykonywał pracę w charakterze spawacza stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie ulega wątpliwości, iż ubezpieczony wykonujący prace polegające na spawaniu i wypalaniu elementów sanitaryjno - inżynieryjnych takich jak odwadniacze, nasuwki, kompensatory, kolana, a także przejścia przez ściany żelbetowe, wykonywał typowe prace spawacza. Z kolei fakt niewykonywania innych czynności poza wyżej wymienionymi, wskazuje, iż odwołujący pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Przez wzgląd na powyższe Sąd uznał, iż pomimo formalnego zaszeregowania odwołującego na stanowisku ślusarz - spawacz, skarżący faktycznie wykonywał wyłącznie pracę w charakterze spawacza.

Spełnienie pozostałych przesłanek nie było sporne. Ubezpieczony posiada wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a w dniu 9.06.2013 r. ukończył wymagany wiek, nie jest członkiem OFE.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę Sąd Okręgowy na mocy art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSO Janina Kościelniak

Zarządzenie:

1. uzasadnienie odnotować,

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu.,

3. kalendarz 14 dni lub z wpływem.

G., dnia ........

J.S.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Helena Kalinowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Janina Kościelniak
Data wytworzenia informacji: