Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	sędzia (del.) Magdalena Kimel
Protokolant	Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2019 r. w Gliwicach

sprawy M. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania M. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 24 lipca 2019 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od odwołującego na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. kwotę 180zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) sędzia del. Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 1678/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 24 lipca 2019 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. stwierdził, że M. B. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność będącą wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu od:

- 01.11.2013 r.- 28.02.2017 r.

- 01.11.2017 r.- 01.11.2017 r.

- 17.12.2017 r.- 31.01.2018 r.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że na podstawie informacji zawartych w Krajowym Rejestrze Sądowym ustalił, że odwołujący posiada 99 % udziałów w (...) sp zo.o. z siedzibą w K. Młynie. Podkreślił, że ustalenie okresu podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest uzależnione od statusu spółki czy ustalonych zasad zarządzenia spółką. W przypadku jednoosobowej spółki z ograniczona odpowiedzialnością obowiązek ubezpieczeń powstaje z chwilą uzyskania statusu wspólnika tej spółki i istnieje do dnia utarty tego statusu. Nie ma znaczenia, czy taki wspólnik samodzielnie zajmuje się sprawami spółki czy razem ze wspólnikiem mniejszościowym (iluzorycznym).

W odwołaniu od decyzji M. B. zaskarżył decyzję w całości podnosząc, ze nie jest wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ale jedynie wspólnikiem większościowym. Wskazał, że spółka nie wypłacała mu wynagrodzenia, wszystkie decyzje w spółce są podejmowane przez zarząd dwuosobowo, spółka nie wypłacała wspólnikom dywidendy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

M. B. posiada 99% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w K. Młynie.

W okresie od dnia 1 marca 2017 r. do 31 października 2017 r. oraz od 2 listopada 2017 r. do 16 grudnia 2017 roku i od 1 lutego 2018 r. odwołujący zgłoszony jest do ubezpieczeń społecznych jako pracownik.

Powyższy stan faktyczny był bezsporny i został ustalony w oparciu o akta ZUS i zeznania odwołującego M. B. (k 12- 13)

Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 6 ust.1 pkt 5, art.12 ust.1 i art.13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2017r. poz.1778 ze zm.), obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne, które są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność. Osoba prowadząca pozarolniczą działalność, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym od dnia rozpoczęcia wykonywania tej działalności do dnia zaprzestania jej wykonywania, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art.8 ust.6 ustawy systemowej za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się m.in. osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych i wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej.

Bezspornym jest, że odwołujący w okresie objętym decyzją zaskarżoną był jednym z dwóch wspólników spółki posiadając 99% udziałów, podczas gdy drugi wspólnik – miał zaledwie 1 % udziałów w spółce.

Stosownie do cytowanego art.8 ust.6 pkt 4 ustawy systemowej, jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie tytułu wynikającego z art.8 ust.6 pkt 4 – jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą (por. wyroki Sądu Najwyższego z: 11 września 2013r., II UK 36/13, LEX nr 1391783, 3 sierpnia 2011r., I UK 8/11, 9 czerwca 2010r., II UK 33/10, LEX nr 598436). Z treści tego przepisu wynika, że samo posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje o podleganiu przez niego ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej ( art.6 ust.1 pkt 5 ustawy systemowej). Powyższy przepis został wprowadzony od 1 stycznia 2003r. ustawą z 18 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2002 r. Nr 241, poz. 2074), a jego celem było rozszerzenie obowiązku ubezpieczenia społecznego wobec wspólników jednoosobowych spółek z o.o., aby nie musieli oni, w celu objęcia ubezpieczeniem, zawierać umów z własną spółką. Z uzasadnienia do projektu tej ustawy wynika, że ustawodawca kierował się w tym przypadku zasadą powszechności ubezpieczeń społecznych. W uzasadnieniu do wyroku z 15 listopada 2018r. sygn. III AUa 916/18 Sąd Apelacyjny w Katowicach zwrócił uwagę, że stosownie
do orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego ubezpieczenie społeczne jest formą zabezpieczenia społecznego opartą na zasadach przymusu, powszechności, wzajemności,
na obowiązku płacenia składek i na roszczeniowym charakterze świadczeń. Prawo
do świadczeń uzależnione jest od spełnienia ustawowych wymagań dotyczących opłacania składek oraz odpowiedniego czasu trwania ubezpieczenia. Samo objęcie danej osoby ubezpieczeniem emerytalnym nie jest efektem swobodnej decyzji jednostki, ale wynika
z rozstrzygnięcia przyjętego przez ustawodawcę. Osoba, która zalicza się do grupy podmiotów wskazanych w art. 6 i art. 8 ustawy systemowej, nie może zatem, kierując
się szeroko rozumianą swobodą decydowania o własnym postępowaniu, zrzec się statusu ubezpieczonego oraz uchylić się od ustawowych obowiązków wynikających z tego faktu. Odnosząc się do norm konstytucyjnych Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę, że określona w art.22 Konstytucji RP zasada swobody działalności gospodarczej, musi być odczytywana łącznie z normą odwołującą się do solidarności i ważnego interesu publicznego (art.20 Konstytucji RP). Normy konstytucyjne zawierają gwarancje prawa każdego obywatela do zabezpieczenia społecznego (art.67 Konstytucji RP), kształtując zasadę powszechności ubezpieczeń społecznych, poprzez objęcie nimi wszystkich grup zawodowo czynnych. I wreszcie art.84 Konstytucji RP wyznacza obowiązek ponoszenia ciężarów składkowych.

Odwołujący był większościowym wspólnikiem (...) Sp zo.o. posiadając zdecydowaną większość udziałów w spółce, bo 99 %, a w konsekwencji zdecydowaną większość głosów na zgromadzeniu wspólników. Zatem był wspólnikiem dominującym, a więc faktycznie osobą decyzyjną w spółce.

Zgodnie z treścią art. 245 k.s.h uchwały dotyczące działalności spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są podejmowane co do zasady bezwzględną większością głosów.

Pozycja odwołującego jako wspólnika większościowego miała zasadniczy wpływ na działalność spółki. Odwołujący mógł przy takim układzie właścicielskim samodzielnie podejmować uchwały dotyczące spółki. W tym miejscu zaznaczyć należy, że najważniejsze decyzje dotyczące spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w tym co do kierunków jej działalności, zmiany umowy spółki, jej rozwiązania, zbycia przedsiębiorstwa itd. wymagają uchwały zgromadzenia wspólników. Zatem udział drugiego wspólnika posiadającego 1 % udziałów jest iluzoryczny.

Reasumując Sąd uznał, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa i stąd na mocy
art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. i art.99 k.p.c. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 2018r., poz.265 ).

(-) Sędzia (del) Magdalena Kimel