Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Grzegorz Tyrka
Protokolant:	Igor Ekert

po rozpoznaniu w dniu17 listopada 2016 r. w G.

na rozprawie

sprawy K. W. (1) (W.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania K. W. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 4 sierpnia 2016 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje K. W. (1) prawo do emerytury, poczynając od dnia (...).

(-) SSO Grzegorz Tyrka

Sygn. akt VIII U 1586/16

UZASADNIENIE

Dnia 13.06.2016r. ubezpieczony K. W. (1) wniósł do organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. o przyznanie prawa do emerytury.

Decyzją z dnia 14.08.2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa
do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdyż ubezpieczony nie udowodnił na dzień 01.01.1999r. wymaganego 15 – letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a jedynie 2 lata, 9 miesięcy i 14 dni.

Organ rentowy wskazał, iż do pracy w warunkach szczególnych nie uwzględnił okresu zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 02.03.1983r. do dnia 17.03.1996r., ponieważ
na świadectwie pracy z dnia 15.03.1996r. widnieje stanowisko ślusarz na powierzchni oraz starszy ślusarz na powierzchni, natomiast na zaświadczeniu potwierdzającym wykonywanie pracy w szczególnych warunkach widnieje stanowisko pracy konserwator maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla na powierzchni.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy okresu nie uwzględnionego przez organ rentowy podnosząc, iż pracował wówczas faktycznie jako konserwator maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Jednocześnie organ rentowy dodał, iż do pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu okres jego zatrudnienia w (...) S.A KWK (...) od dnia 18.03.1996r. do dnia 31.12.1998r. na stanowisku konserwatora maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla na powierzchni z wykazu B dział IV poz.9.

Rozpoznając sprawę, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony K. W. (1) w dniu (...). ukończył 60 lat życia, nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, na dzień 01.01.1999r. udowodnił 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

W okresie od dnia 02.03.1983r. do dnia 17.03.1996r. ubezpieczony był zatrudniony
w KWK (...) w B.. Na okoliczność tego zatrudnienia ubezpieczony przedłożył w organie rentowym:

- świadectwo pracy z dnia 15.03.1996r., w którym zawarto zapis, iż w powyższym okresie ubezpieczony pracował w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku ślusarza
na powierzchni od dnia 02.03.1983r. do dnia 31.12.1994r. oraz starszego ślusarza
na powierzchni od dnia 01.01.1995r. do dnia 17.03.1996,

- zaświadczenie pracy z dnia 20.04.2001r., z którego wynika, iż w okresie od dnia 02.03.1983r. do dnia 17.03.1996r. ubezpieczony pracował jako konserwator maszyn
i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla na powierzchni – dział IV poz.9 pkt 2.

Faktycznie w powyższym okresie spornym ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla jako konserwator maszyn i urządzeń. Ubezpieczony dbał o konserwację maszyn i urządzeń, to jest np. zajmował się ich smarowaniem, wymieniał oleje. Wykonywał tę pracę, gdy dane urządzenie było w ruchu, bądź, gdy zostało wyłączone dla celów naprawy i gdy jednocześnie pozostałe urządzenia były w ruchu. Praca taka była uciążliwa ze względu na duży hałas, który wytwarzały pracujące maszyny, wibracje i zapylenie.

Podczas tego zatrudnienia ubezpieczony przebywał na zasiłkach chorobowych: w dniu 27.10.1992r. oraz od dnia 08.01.1996r. do dnia 15.01.1996r.

Razem z ubezpieczonym pracowali w tym czasie:

- K. P., który w KWK (...) był zatrudniony w latach 1976 – 1996 jako: ślusarz na powierzchni, staż pracy pod powierzchnią, w latach 1980 – 1988 konserwator maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla na powierzchni,
a w latach 1988 – 1996 dozór inżynieryjno – techniczny, nadzór bezpośredni - w tym okresie świadek był bezpośrednim przełożonym ubezpieczonego,

- H. M., który zatrudniony był w KWK (...) w latach 1987 – 1996 i pracował w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla ostatnio na stanowisku ślusarza na powierzchni; w świadectwie pracy dotyczącym tego świadka podano, iż w latach 1992 – 1996 świadek wykonywał pracę w warunkach szczególnych jako konserwator maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla.

Ubezpieczony podczas spornego zatrudnienia na KWK (...) rzeczywiście wykonywał taką samą pracę, co w okresie późniejszym od dnia 18.03.1996r.
do dnia 31.12.1998r. w (...) S.A. KWK (...), który to okres organ rentowy zaliczył do pracy w warunkach szczególnych. Odwołujący do KWK (...) przeszedł w związku z likwidacją KWK (...).

W KWK (...) razem z ubezpieczonym pracował K. W. (2).

/dowód z: akt ZUS, akt osobowych ubezpieczonego, zeznań świadków K. W. (2), K. P., H. M. oraz z zeznań ubezpieczonego/.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego K. W. (1) zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 748 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Zgodnie z 184 ust. 1 ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy – tj.01.01.1999r. – osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zgodnie z art. 184 ust. 2 ustawy emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983 roku, Nr 8, poz. 43 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem – pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Do okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach, o których mowa w ust. 1, zalicza się także okresy pracy górniczej w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz okresy zatrudnienia na kolei w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin, a także okresy pracy lub służby, o których mowa
w § 5-10 ( w tym między innymi wymienione w §8a rozporządzenia prace w szczególnych warunkach z wykazu B działu IV poz. 9 „ prace wykonywane bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej węgla w zakładach górniczych … ” ).

Zgodnie z § 3 rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia”, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z cytowanych norm prawnych wynika, iż odwołujący nabędzie prawo do wcześniejszej emerytury w przypadku łącznego spełnienia przesłanek:

- ukończenia wieku 60 lat,

- legitymowania się okresem ubezpieczenia w wymiarze co najmniej 25 lat, przypadającym na dzień 01.01.1999r.,

- legitymowania się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, przypadających na dzień 01.01.1999r.,

- nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

W świetle utrwalonego orzecznictwa sądowego dla oceny, czy pracownik pracował
w szczególnych warunkach nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska tylko rodzaj rzeczywiście powierzonej pracy ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 26.06.2015r. sygn. akt III AUa 168/15 LEX nr 1761793 ).

Ubezpieczony K. W. (1) wiek emerytalny 60 lat ukończył w dniu (...)., na dzień 01.01.1999r. legitymuje się 25 - letnim okresem składkowym
i nieskładkowym, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Spornym pozostawało, czy odwołujący na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, a konkretnie czy istnieją podstawy do zaliczenia do takiej pracy spornego okresu jego zatrudnienia od dnia 02.03.1983r. do dnia 17.03.1996r. w KWK (...) w B..

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że ubezpieczony w powyższym okresie spornym faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę wymienioną w stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. wykazie B dziale IV poz.9 – „ prace wykonywane bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej węgla w zakładach górniczych (…) ”. Praca taka z mocy §4 w/w rozporządzenia jest zaliczana na prawo do emerytury z tytułu pracy
w warunkach szczególnych z wykazu A. Niezależnie od tego należy zauważyć, iż praca
na przeróbce mechanicznej węgla jest wymieniona również w wykazie A dziale I poz.5 załącznika do rozporządzenia. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 05.05.2016r. III AUa 1607/15 Lex nr 2080320 każda praca bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej węgla, o jakiej mowa w wykazie B stanowiącym załącznik do rozporządzenia z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze dziale IV, pod poz. 9, jest jednocześnie pracą w przeróbce mechanicznej węgla wymienioną w wykazie A, dziale I, pod poz. 5.

Ubezpieczony przez cały powyższy sporny okres zatrudnienia faktycznie stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę konserwatora maszyn i urządzeń
na przeróbce mechanicznej węgla. Odwołujący świadczył w tym czasie taką samą pracę
co w okresie późniejszym od dnia 18.03.1996r. do dnia 31.12.1998r. podczas zatrudnienia
w (...) S.A. KWK (...), który to okres organ rentowy zaliczył do pracy w warunkach szczególnych.

Okoliczności dotyczące rzeczywiście wykonywanej przez ubezpieczonego pracy
w okresie spornym potwierdzają zeznania słuchanych w sprawie świadków K. P. i H. M., którzy pracowali razem z ubezpieczonym, korespondujące z nimi zeznania ubezpieczonego oraz zgromadzona w sprawie dokumentacja.

Po zaliczeniu okresu spornego od dnia 02.03.1983r. do dnia 17.03.1996r. do pracy
w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy, ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. posiada ponad 15 - letni okres takiej pracy. Zatem spełnia on wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia.

W konsekwencji powyższego, na podstawie powołanych norm prawnych oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo
do emerytury, poczynając od dnia (...)., to jest od osiągnięcia wieku emerytalnego
60 lat ( zgodnie z art.100 ust.1 ustawy ).

(-) SSO Grzegorz Tyrka