Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

UZASADNIENIE

Decyzją z 25 października 2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C., powołując się na art. 83 ust. 2 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ustalił, dla M. M., wysokość zaległych składek:

-

na ubezpieczenie zdrowotne w ramach zakresu numerów deklaracji 01-39, za okres od grudnia 2018r. do grudnia 2019r., w kwocie 4.325,76 zł wraz
z odsetkami, w kwocie 785,00 zł;

W uzasadnieniu powyższej decyzji, organ rentowy wskazał, że płatnik składek M. M. był zobowiązany do opłacania comiesięcznych składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz, że od składek nieuiszczonych w terminie naliczane są odsetki za zwłokę. W załączniku do tej decyzji organ rentowy zamieścił szczegółowe zestawienie należnych i nieopłaconych składek z rozbiciem na poszczególne miesiące za które miały być opłacone, jak również
z uwzględnieniem należności głównej i należnych odsetek.

Od powyższej decyzji odwołanie wniósł M. M.. W odwołaniu kwestionował on ustaloną przez ZUS wysokość zaległości. W uzasadnieniu wskazał, że faktycznie działalności gospodarczej w okresie spornym nie prowadził i tym samym nie osiągał z tego tytułu przychodów.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swe dotychczasowe stanowisko. W uzasadnieniu ZUS, w pierwszej kolejności wskazał, że sporne zadłużenie składkowe, w związku ze składkami na ubezpieczenia zdrowotne, przysługuje za okresy podlegania przez odwołującego temu ubezpieczeniu w związku
z dokonaniem przez niego wpisu do CEiDG jako wspólnika spółki osobowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony M. M. był (...) spółki (...), Spółki Cywilnej” z siedzibą w R..

W okresie objętym zaskarżoną decyzją działalność gospodarcza prowadzona przez odwołującego w formie spółki cywilnej była wpisana do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wykreślenie nastąpiło w dniu 31 grudnia 2019 roku.

M. M. od dnia 14 maja 2012 roku zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Spółce komandytowej z siedzibą w W.. W okresie zatrudnienia nie brał już aktywnego udziału w prowadzeniu spółki cywilnej. Za namową S. S. nie dokonał wyrejestrowania prowadzonej przez siebie w tej formie działalności gospodarczej z ewidencji działalności gospodarczej. Powyższe związane było z tym, że na spółkę jako podmiot postępowania administracyjno – skarbowego, zostały wydane decyzje o udzieleniu koncesji na handel wyrobami alkoholowymi.

Odwołujący za rok podatkowy 2018- złożył zeznanie podatkowe PIT – 36,
w którym wykazał przychód ze stosunku pracy w kwocie 68.453,26 zł i z umowy cywilnoprawnej w kwocie 6.274,71 zł oraz w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w kwocie 991.147,29 zł.

Z kolei za rok podatkowy 2019, złożył zeznanie podatkowe PIT – 37, w którym wykazał przychód ze stosunku pracy w kwocie 86.962,27 zł i z umowy cywilnoprawnej w kwocie 4.174,72 zł.

W roku 2019 odwołujący nie uzyskał przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Decyzją z 25 października 2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C., powołując się na art. 83 ust. 2 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ustalił, dla M. M., wysokość zaległych składek:



na ubezpieczenie zdrowotne w ramach zakresu numerów deklaracji 01-39, za okres od grudnia 2018r. do grudnia 2019r., w kwocie 4.325,76 zł wraz
z odsetkami, w kwocie 785,00 zł

Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, pisemnej informacji Promotory (...) (k.116-117), pisemnej informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. (k.188), a także częściowo w oparciu o zeznania świadków A. G. A. L., K. P., B. K., B. S., A. C. (k.45-52, 202v), S. S., M. C. (k.93-95), przesłuchania odwołującego (k.45, 47-48, 95-97, 202-203).

Zeznania świadków w znacznej części nie były przydatne dla dokonania ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Świadkowie nie mieli bowiem wiedzy na temat przychodów uzyskiwanych przez odwołującego z prowadzonej działalności gospodarczej w spornym okresie, a także daty faktycznego zaprzestania przez odwołującego prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej. Świadkowie opisywali wyłącznie własne obserwacje a mianowicie- czy widywali odwołującego w sklepie w którym pracowali (świadek A. G., K. P., A. L., B. K., B. S.), przy czym świadkowi nie posiadali informacji w jakim charakterze pojawiał się M. M. w sklepie- czy jako wspólnik spółki cywilnej czy jako przedstawiciel firmy w której zatrudniony był w ramach umowy o pracę.

Sąd nie dał wiary zeznaniom odwołującego w zakresie jakim zeznał, że nie uzyskał przychodów z tytułu działalności gospodarczej w roku 2018, gdyż pozostają w sprzeczności z Informacją Naczelnika Urzędu Skarbowego w C..

Sąd oddalił wniosek o zawieszenie pozstępowania do czasu zakończenia postępowania karnego, albowiem ustalenia faktyczne dokonane w niniejszej sprawie są wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. M. częściowo zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem niniejszego postępowania, było określenie zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu zarejestrowanej przez odwołującego działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej.

Zgodnie z treścią art. 66 ust. 1 punkt 1 lit. c ustawy z 27 sierpnia 2004r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jednolity Dz.U. z 2024r., poz. 146 ze zm.) obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi lub ubezpieczeniem społecznym rolników, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą lub osobami z nimi współpracującymi, z wyłączeniem osób, które zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 punkt 1 lit. a i c-i, powstaje i wygasa w terminach określonych w przepisach o ubezpieczeniach społecznych (art. 69 ust. 1 ww. ustawy).

Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 punkt 1 lit. c, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Składka w nowej wysokości obowiązuje od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku (art. 81
ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 82 ust. 1 ww. ustawy w przypadku gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie. Zatem jeżeli powstanie zbieg tytułów, to obowiązek odprowadzenia składki na ubezpieczenie zdrowotne zaistnieje z chwilą, gdy z obu tytułów zostanie osiągnięty przychód. W przypadku, gdy osoba zarejestruje działalność gospodarczą, lecz nie osiąga z tego tytułu przychodów obowiązek zapłaty składek nie powstaje do momentu uzyskania pierwszego
przychodu (J.Nowak-Kubiak, B. Łukasik, Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych, Wolters Kluwer, komentarz do art. 82 oraz ugruntowane orzecznictwo sądów powszechnych: wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 5 września 2019 r., III AUa 172/19, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 7 lipca 2009 r., III AUa 281/09 Biul. SA Sz 2011/1/144-151; wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 29 stycznia 2014 r., III AUa 823/13, i z dnia 7 grudnia 2017 r., III AUa 469/17), wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 2 listopada 2016 r., III AUa 556/16. Skoro w przepisach określających obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne, ustawodawca konsekwentnie odnosi się nie do tytułu ubezpieczenia, ale do uzyskiwanych z niego przychodów, należy uznać, że dopiero ich osiągnięcie wywołuje skutek w postaci obowiązku zapłaty składki.

W rozpoznawanej sprawie znajduje zatem zastosowanie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z opieki zdrowotnej zgodne z którym, w przypadku gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art.66 ust.1 (w przypadku odwołującego tym drugim tytułem jest umowa o pracę), składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie. Powyższe unormowanie odnosi się do pojęcia „przychodu” dla określenia momentu powstania obowiązku opłacania składki z kilku tytułów, co oznacza, ze przepisy te uzależniają powstanie obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenie zdrowotne od uzyskania "przychodu".

Z (...) Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. (k 188 a,s) jednoznacznie wynika, że odwołujący z tytułu prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej w roku 2018 uzyskał przychód. Tej okoliczności nie zdołały podważyć zeznania świadka A. C., która składała zeznania roczne w imieniu odwołującego. Skoro ubezpieczony uzyskał przychód z tytułu działalności gospodarczej w roku 2018, to obciąża go obowiązek zapłaty składki zdrowotnej za ten okres.

Mając tą okoliczność na uwadze - w tym zakresie Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c odwołanie oddalił.

Jeżeli chodzi o rok 2019, to z zebranego materiału dowodowego, wynika że odwołujący w tym roku nie prowadził już działalności gospodarczej jako wspólnik spółki cywilnej, i nie osiągał z tego tytułu przychodów.

Skoro ubezpieczony nie uzyskiwał żadnych przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej w roku 2019, to nie miał obowiązku opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu tej działalności (tak też wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 8 kwietnia 2014r. III AUa 632/13, wyrok Sądu Apelacyjnego
w Łodzi z 22 marca 2013r. III AUa 1008/12).

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, iż ubezpieczony nie jest dłużnikiem z tytułu niepłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od stycznia do grudnia 2019r.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 zdanie pierwsze dokonując ich stosunkowego rozdzielenia przy założeniu, że odwołujący wygrał proces w 95 %. (zadłużenie z tytułu składek : 4.325,76, składka za rok 2018 – 217,92 zł, składki za rok 2019 – 4.107,84 zł). Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalona została w oparciu o § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U poz.1.800 ze zm) (900 x 95 %= 855 zł, 900 x 5 % = 45 zł; 855 zł -45 zł = 810 zł).

(-) Sędzia (del) Magdalena Kimel