Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR del. Renata Stańczak
Protokolant:	Anna Krzyszkowska

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2016 r. w Gliwicach

sprawy K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o podstawę wymiaru składek

na skutek odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 15 lipca 2015 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od ubezpieczonej K. K. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSR del. Renata Stańczak

Sygn. akt VIII U 1445/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15.07.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. stwierdził, że od dnia 01.01.2015r. podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę ubezpieczonej K. K. u płatnika składek A. (...) A. M. stanowi kwota 1.750,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy zakwestionował wysokość ustalonego przez ubezpieczoną i płatnika składek wynagrodzenia w kwocie 4.500,00 zł brutto, które to wynagrodzenie, zdaniem organu rentowego, było wygórowane i służyło stworzeniu dla ubezpieczonej możliwości uzyskania świadczeń z ubezpieczeń społecznych w wyższej wysokości. Organ rentowy zwrócił uwagę, iż ubezpieczona została zatrudniona u płatnika składek A. (...) A. M. od dnia 22.12.2014r. z wynagrodzeniem 1.680,00 zł brutto, w dniu 02.01.2015r. aneksem do umowy o pracę z dnia 22.12.2014r. ustalono wysokość jej wynagrodzenia od dnia 01.01.2015r. na kwotę 4.500,00 zł, następnie od dnia 04.02.2015r. ubezpieczona stała się niezdolna do pracy w związku z ciążą. Zdaniem organu rentowego w takim stanie faktycznym, gdy aneksem do umowy o pracę z dnia 02.01.2015r. podwyższono wynagrodzenie ubezpieczonej przy jednoczesnym braku zmian w zakresie pełnionych obowiązków i biorąc pod uwagę fakt, że zgłoszenie roszczenia o wypłatę świadczenia z tytułu niezdolności do pracy nastąpiło po krótkim okresie podlegania ubezpieczeniom społecznym, należy stwierdzić, iż celem podwyższenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne było uzyskanie przez ubezpieczoną wysokiego świadczenia z tytułu ubezpieczenia. Nadto organ rentowy dodał, iż przychody płatnika składek nie pozwalały na zatrudnienie pracownika za wynagrodzeniem w wysokości 4.500,00 zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji sprecyzowanym na rozprawie w dniu 30.11.2015r. ubezpieczona domagała się jej zmiany przez przyjęcie, iż podstawę wymiaru składek za okres od dnia 01.01.2015r. z tytułu zatrudnienia ubezpieczonej na podstawie umowy o pracę u A. M. wynosi kwota 4.500,00 zł. Na rozprawie w dniu 29.02.2016r. pełnomocnik ubezpieczonej złożył wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska ubezpieczona podniosła, iż aneksem do umowy o pracę z dnia 02.01.2015r. rozszerzono jej zakres obowiązków i w następstwie tego podwyższono wynagrodzenie oraz, iż w dniu 04.02.2015r. trafiła do szpitala w stanie zagrażającym poronieniem, jednakże w miarę poprawy stanu zdrowia wracała do pracy i czynnie pełniła wszystkie obowiązki zlecone przez pracodawcę.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy złożył wniosek o zasądzenie od ubezpieczonej na rzecz tego organu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wskazując, iż wartość przedmiotu sporu wynosi: 3.121,00 zł.

Sąd ustalił, co następuje:

Zainteresowany A. M. od września 2013r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami, w tym samochodami sprowadzanymi z zagranicy, pod nazwą A. (...) A. M.. Generalnie od rozpoczęcia tej działalności zainteresowany podjął współpracę z ubezpieczoną K. K., która wykonywała na rzecz zainteresowanego czynności urzędowe. Faktycznie współpraca ta polegała na tym, że ubezpieczona mogła korzystać z samochodu zainteresowanego, również dla swoich celów zawodowych, a w zamian załatwiała sprawy urzędowe dla zainteresowanego, który płacił za paliwo i ubezpieczenie samochodu. Zainteresowany zajmował się wówczas naprawą i przygotowaniem samochodów do sprzedaży.

W dniu 01.12.2014r. zainteresowany i ubezpieczona zawarli w formie aktu notarialnego umowę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ta nie została jednakże nigdzie zgłoszona i nie rozpoczęła prowadzenia działalności.

Następnie na podstawie umowy o pracę z dnia 22.12.2014r. zainteresowany zatrudnił ubezpieczoną na czas nieokreślony na stanowisko pracownika biurowo – administracyjnego za wynagrodzeniem 1.680,00 zł brutto. Według zakresu obowiązków z dnia 22.12.2014r. do zadań ubezpieczonej należało: przygotowanie umów kupna – sprzedaży, wystawianie faktur, kompletowanie dokumentów związanych z kupnem i sprzedażą samochodów, wyjaśnianie spraw konfliktowych w sprawach ubezpieczeń kupionych samochodów, kompletowanie dokumentacji rachunkowej, wystawianie ogłoszeń kupna- sprzedaży samochodów w Internecie, gazetach.

Aneksem do umowy o pracę z dnia 02.01.2015r. zmieniona została wysokość wynagrodzenia ubezpieczonej, które od dnia 01.01.2015r. zostało ustalone na kwotę 4.500,00 zł.

Dla ubezpieczonej sporządzony został również nowy zakres obowiązków, w którym dodano do obowiązków odwołującej jw.: działanie jako pełnomocnik w załatwianiu spraw ubezpieczeń kupionych samochodów oraz w wypisywaniu, podpisywaniu deklaracji (...) 3 i dostarczaniu do Urzędu Skarbowego, działanie jako przedstawiciel do kontaktu z klientami zagranicznymi przy sprowadzaniu samochodów z zagranicy ( bardzo dobra znajomość języka niemieckiego ), składanie zamówień i odbiór części do napraw samochodów.

Z zeznań zainteresowanego, ubezpieczonej oraz świadka D. K., która w ramach prowadzonego przez siebie biura rachunkowego, od września 2013r. prowadziła również dokumentację firmy zainteresowanego wynika, iż ubezpieczona od początku zatrudnienia u zainteresowanego w dniu 22.12.2014r., także po zawarciu aneksu do umowy o pracę faktycznie wykonywała generalnie takie same czynności jak w zakresie obowiązków sporządzonym do aneksu umowy o pracę ( zakres rozszerzony ). Czynności takie świadczyła również przed zawarciem umowy o pracę z zainteresowanym, a więc w ramach współpracy, przy czym w nieco mniejszym zakresie, gdy od zawarcia tej umowy wykonywała je codziennie od 8 do 15/16. Wymienieni zeznali również, iż wynagrodzenie w kwocie 4.500,00 zł miało być ustalone ubezpieczonej już od początku zawarcia umowy o pracę, a tylko wskutek pomyłki zostało wykazane w niższej wysokości, również – jak zeznała świadek D. K. - wskutek pomyłki pierwotny zakres obowiązków załączony do umowy o pracę z dnia 22.12.2014r. został sporządzony w niepełnej wersji.

Ubezpieczona zawierając umowę o pracę z zainteresowanym była już w ciąży. Z Karty ciąży wynika, iż pierwsza wizyta miała miejsce w dniu 23.10.2014r. Od dnia 04.02.2015r. ubezpieczona stała się niezdolna do pracy w związku ze stanem ciąży i niezdolność ta trwała do dnia 17.02.2015r., w tym od dnia 04.02.2015r. do dnia 10.02.2015r. ubezpieczona przebywała w Szpitalu (...) w B. na Oddziale Położniczo - Ginekologicznym w związku z zagrażającym porodem przedwczesnym. Ponownie niezdolną do pracy ubezpieczona była w okresach od dnia 13.03.2015r. do dnia 27.03.2015r. od dnia 10.04.2015r. do dnia 30.04.2015r.

W dniu 19.06.2015r. ubezpieczona urodziła dziecko. Ojcem dziecka jest zainteresowany.

Zainteresowany oprócz ubezpieczonej nie zatrudniał innej osoby. Po przejściu ubezpieczonej na zwolnienie lekarskie przejął jej obowiązki zawodowe.

Zainteresowany od listopada 2013r. nie opłacał składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, a także nie opłacił składek na ubezpieczenia za ubezpieczoną K. K..

Zaległość zainteresowanego z tego tytułu, według stanu na dzień 14.09.2015r., wynosi:

1)  na ubezpieczenia społeczne za okres od 11/2013r. do 07/2015r. – 6.655,64 zł ( należność główna ) plus 376,00 zł ( odsetki na dzień 15.09.2015r. ) plus dalsze odsetki liczone do dnia zapłaty włącznie, plus 23,20 zł ( koszty upomnienia ) plus 46,40 zł ( koszty egzekucji ),

2)  na ubezpieczenie zdrowotne – za okres od 11/2013r. do 07/2015r. – 6.923,89 zł ( należność główna ) plus 476,00 zł ( odsetki na dzień 15.09.2015r. ) plus dalsze odsetki liczone do dnia zapłaty włącznie, plus 23,20 zł ( koszty upomnienia ), plus 46,40 zł ( koszty egzekucji ),

3)  na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od 12/2014r. do 07/2015r. – 279,88 zł ( należność główna ) plus 23,20 zł koszty upomnienia i 3,90 zł ( koszty egzekucji ).

Z podatkowej księgi przychodów i rozchodów wynika, iż z tytułu działalności gospodarczej zainteresowany w 2014r. wykazał stratę w kwocie 16.962,75 zł, a w 2015r., to jest do sierpnia 2015r. dochód w kwocie 1.087,96 zł. Od września 2015r., gdy działalność nie przynosiła spodziewanych efektów finansowych, zainteresowany zawiesił jej prowadzenie.

Ubezpieczona K. K. urodziła się w dniu (...), posiada wykształcenie średnie: ukończyła Liceum Ekonomiczne w Zespole Szkół (...) w G., a w okresie od dnia 16.07.2014r. do dnia 31.07.2014r. odbyła kurs kadrowo - płacowy. Ubezpieczona przez około 5 lat była zatrudniona na podstawie umowy o pracę przy handlu odzieżą używaną. Następnie w ramach własnej działalności zajmowała się pośrednictwem kredytowym, a także transportem i spedycją. Przed zawarciem umowy o pracę z zainteresowanym ubezpieczona była (...) Spółki (...) – udziały w tej spółce zakupiła w dniach 19.09.2014r. i 29.10.2014r., a sprzedała w dniu 28.08.2015r., gdy faktycznie Spółka nie prowadziła działalności, a ubezpieczona nie wykonywała na jej rzecz żadnej pracy. W dniu 01.01.2014r. ubezpieczona zawarła umowę zlecenia z (...) Sp. z o.o. w T. na okres do dnia 31.12.2014r. – przedmiotem tej umowy było świadczenie usług pomocy przy prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz dodatkowo świadczenie usług opieki nad osobami starszymi lub chorymi, a także usług informacyjno – rekrutacyjnych mających na celu pozyskiwanie personelu dla zleceniodawcy.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, dokumentów i pism złożonych przez ubezpieczoną na rozprawie w dniu 30.11.2015r. w postaci odpisu z KRS odnośnie spółki (...), odpisu Aktu Notarialnego, odpisu umowy sprzedaży udziałów, umowy zlecenia z dnia 01.01.2014r., karty informacyjnej leczenia szpitalnego oraz odpisu z podatkowej księgi przychodów i rozchodów dotyczącej działalności zainteresowanego, deklaracji podatkowych i pisma do Naczelnika Urzędu Skarbowego w B., zeznań świadków A. J., D. K. i Ł. N., zeznań zainteresowanego oraz ubezpieczonej ( protokół elektroniczny z rozpraw z dnia: 25.01.2016r. czas 00:13:05 – 01:02:40, z dnia 29.02.2016r. czas 00:02:06 – 01:14:31 ) jako okoliczności bezsporne, bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów i nie kwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej K. K. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015r., poz.121 ) – zwanej dalej ustawą, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów.

Po myśli art. 11 ust. 1 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12, zaś według art. 12 ust. 1 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

Za pracownika natomiast – w myśl art. 8 ust. 1 – uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem, że jeżeli pracownik spełnia kryteria określone dla osób współpracujących, o których mowa w ust. 11 – dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jako osoba współpracująca.

W rozpoznawanej sprawie nie był przedmiotem sporu fakt podlegania przez ubezpieczoną K. K. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu jako pracownika zatrudnionego u zainteresowanego A. M..

Przedmiotem sporu była natomiast wysokość wynagrodzenia ustalonego w aneksie z dnia 02.01.2015r. do umowy o pracę na kwotę 4.500,00 zł brutto, gdy organ rentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazał, iż ustalenie tak wysokiego wynagrodzenia miało na celu jedynie zapewnienie ubezpieczonej możliwości skorzystania z wyższych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że samo zawarcie umowy o pracę nawet w okresie ciąży i nawet, gdyby głównym motywem było uzyskanie zasiłku macierzyńskiego, nie jest naganne, ani tym bardziej sprzeczne z prawem ( por wyrok Sądu Najwyższego z dnia z dnia 06.02.2006r., III UK 156/05, LEX nr 272549, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04.08.2005r., II UK 320/04, OSNP 2006/7-8/122).

Natomiast ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być, w konkretnych okolicznościach, uznane za nieważne, jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu (art. 58 § 2 i §3 k.c. w związku z art. 300 k.p.) ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23.01.2014r., I UK 302/13, LEX nr 1503234, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 09.08.2005r., III UK 89/05, OSNP 2006/11-12/192). Każdorazowo jednak należy badać okoliczności konkretnego przypadku.

Na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych wysokość osiąganego wynagrodzenia ma doniosłe skutki, gdyż wynagrodzenie stanowi podstawę wymiaru składek na poszczególne ubezpieczenia, a zatem ma przełożenie na wysokość pobieranych świadczeń. Niesie to za sobą skutki zarówno w sferze interesu ubezpieczonego jak i interesu społecznego. Ustalenie nadmiernie wygórowanego wynagrodzenia prowadzącego – w okolicznościach konkretnej sprawy – do pobierania wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nieadekwatnych do odprowadzonych wcześniej składek pozostaje w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, do których na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych należy zaliczyć m. in. zasadę równego traktowania wszystkich ubezpieczonych, zasadę solidaryzmu ubezpieczeń społecznych, zasadę ochrony interesów i niepokrzywdzenia innych ubezpieczonych, zasadę nieuprawnionego nieuszczuplania środków FUS.

Zgodnie z art. 78§1 kodeksu pracy (t.j. Dz.U. z 2014r., poz.1502) wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość pracy.

Przyjmuje się, że podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy. Ocena godziwości wynagrodzenia wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji ( por. uzasadnienie do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 27.04. 2005r., II UZP 2/05, OSNP 2005/21/338).

W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd orzekający podzielił wątpliwości organu rentowego co do wysokości ustalonego przez strony wynagrodzenia w aneksie z dnia 02.01.2015r. do umowy o pracę, które również w ocenie tut. Sądu zostało zawyżone.

Zdaniem Sądu wynagrodzenie to nie znajdywało uzasadnienia w kondycji finansowej firmy prowadzonej przez zainteresowanego A. M..

Ze zgromadzonego materiału dowodowego sprawy wynika, iż zainteresowany od listopada 2013r. nie odprowadzał składek na własne ubezpieczenia oraz za cały 2014r. wykazał stratę z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w wysokości prawie 17.000,00 zł. W takiej sytuacji przyznanie ubezpieczonej od stycznia 2015r. wynagrodzenia w kwocie 4.500,00 zł budzi poważne wątpliwości zważywszy, że generowało ono dodatkowe znaczne koszty dla zainteresowanego, gdy tymczasem nie był on w stanie płacić bieżących zobowiązań związanych z działalnością firmy. Zresztą po zatrudnieniu ubezpieczonej, zainteresowany nie odprowadzał składek należnych na ubezpieczenia również za ubezpieczoną, a ostatecznie ze względu na brak rentowności działalności, zawiesił jej prowadzenie od września 2015r.

Nadto zwraca uwagę niekonsekwencja w twierdzeniach ubezpieczonej, która w odwołaniu od decyzji zaskarżonej uzasadniała podwyższenie jej wynagrodzenia od stycznia 2015r. zwiększeniem zakresu obowiązków, gdy tymczasem zeznając przed tut. Sądem wskazywała, iż praktycznie od września 2013r. wykonywała na rzecz zainteresowanego takie same czynności, co potwierdzili zainteresowany i świadek D. K..

Przyjmując w ślad za zeznaniami ww., że ubezpieczona na podstawie umowy o pracę z dnia 22.12.2014r. i dalej w okresie spornym od dnia 01.01.2015r. miała wykonywać takie same czynności jakie wcześniej świadczyła w ramach współpracy z zainteresowanym, gdy strony zamierzały usankcjonować wykonywanie przez ubezpieczoną takich czynności przez zawarcie umowy o pracę i nawet biorąc pod uwagę fakt, że na podstawie umowy o pracę ubezpieczona miała wykonywać pracę w zwiększonym, w stosunku do poprzedniego wymiarze czasu pracy, to jest codziennie, nieuzasadnione zdaniem Sądu było ustalenie jej wynagrodzenia miesięcznego od dnia 01.01.2015r. na poziomie 4.500,00 zł brutto w szczególności w sytuacji, gdy wcześniej ( przed zawarciem umowy o pracę ) z tytułu wykonywania takich czynności zainteresowany nie płacił ubezpieczonej wynagrodzenia, a tylko w zamian za ich wykonanie użyczał własnego samochodu, opłacał paliwo i ubezpieczenie samochodu, a więc jego koszty związane ze świadczeniem czynności jw. przez ubezpieczoną były nieznaczne.

Wreszcie, należy zauważyć, iż w czasie nieobecności w pracy ubezpieczonej, na jej miejsce nie została zatrudniona inna osoba, a obowiązki ww. zostały przejęte przez zainteresowanego.

Reasumując, Sąd uznał, że zawarte w aneksie do umowy o pracę zapisy określające wynagrodzenie ubezpieczonej K. K. były – w opisanych wyżej okolicznościach niniejszej sprawy - sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i miały na celu umożliwienie pobierania przez ubezpieczoną wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Sąd miał tu na uwadze fakt, że ubezpieczona stała się niezdolna do pracy zaledwie po krótkotrwałym, bo niespełna 2 - miesięcznym okresie zatrudnienia. A zatem mając na uwadze treść art. 58 kodeksu cywilnego postanowienia te należało uznać za nieważne.

Jednocześnie Sąd uznał, iż ustalona przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji podstawa wymiaru składek ubezpieczonej w kwocie 1.750,00 zł, a więc w kwocie odpowiadającej obowiązującemu w 2015r. minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, jest odpowiednia w szczególności przy uwzględnieniu możliwości finansowych zainteresowanego, a także jakości i charaktery świadczonej pracy przez ubezpieczoną.

W konsekwencji powyższego, na podstawie uregulowań prawnych powołanych na wstępie rozważań, Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. w pkt 1 wyroku oddalił odwołanie jako bezzasadne.

W pkt 2 wyroku Sąd na podstawie art.98 k.p.c. i art.99 k.p.c. w związku z §2 ust.1 i ust.2 oraz §6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 490 ze zm. ) zasądził od ubezpieczonej na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, wyliczoną od wartości przedmiotu sporu – 3.121,00 zł.

W świetle ukształtowanego stanowiska judykatury w sprawie, w której wniesiono odwołanie od decyzji organu rentowego ustalającej obowiązek ubezpieczenia oraz określającej wymiar składek, wynagrodzenie radcy prawnego powinno być ustalone na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r., a więc uzależnione od wartości przedmiotu sporu ( por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 12.11.2012r. III AUz 290/12 ).

SSR del. Renata Stańczak