Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 1320/20 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2020-12-29

Sygn. akt VIII U 1320/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

sędzia Teresa Kalinka

Protokolant

Ewa Grychtoł

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2020 r. w Gliwicach

sprawy M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym i podstawę wymiaru składek

na skutek odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 12 października 2020r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż M. S. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu w okresie od 1 sierpnia 2018 roku do 31 stycznia 2019 roku, a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe oraz Fundusz Pracy wynosi 0 zł (zero złotych).

(-) sędzia Teresa Kalinka

Sygn. akt VIII U 1320/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 12 października 2020r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. stwierdził, że w okresie od 1 sierpnia 2018r. do 31 stycznia 2019r. M. S. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Nadto ZUS
w decyzji tej określił podstawy wymiaru składek na powyższe ubezpieczenia, za poszczególne miesiące w spornych okresach.

W uzasadnieniu organ rentowy podał, że M. S. jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, dokonała z dniem 1 sierpnia 2018r., zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz do ubezpieczenia zdrowotnego i w związku z tym zgłoszeniem zrezygnowała z ulgi o której mowa w art. 18, ust. 1 ustawy z 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców, tj. sześciomiesięcznej, tak zwanej ulgi na start. W konsekwencji organ rentowy ustalił, że od 1 sierpnia 2018r., przysługiwało jej wyłącznie prawo do określone w art. 18a, ust. 1 i art. 20, ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, możliwości opłacania składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne w preferencyjnej wysokości odpowiadającej 30% minimalnego wynagrodzenia.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczona wniosła o jej zmianę i ustalenie, że w spornym okresie nie podlegała ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W uzasadnieniu podniosła, że na skutek błędu obsługującego ją biura rachunkowego, doszło do zgłoszenia w organie rentowym, prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, z nieprawidłowym kodem. Jej wolą było natomiast, od samego początku prowadzenia działalności, skorzystać z tzw. ulgi na start. Następnie po wyjaśnieniu powyższej nieścisłości, dokonano korekty zgłoszenia. Organ rentowy
w momencie złożenia tej korekty, jej nie kwestionował i przyjmował za prawidłowe stanowisko odwołującej, korzystającej przez pierwsze sześć miesięcy prowadzenia działalności z ulgi na start

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo ZUS wnosił o zasądzenie od odwołującej na jego rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu ZUS, podkreślił ponadto, że treść art. 18aa, ust. 1 ustawy systemowej, daje podstawę do przyjęcia, że ubezpieczona dokonując pierwotnie zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, faktycznie zrezygnowała z ulgi na start. Z kolei powołując się na ust. 2 tego przepisu, podkreślił, iż ponowna możliwość skorzystania z tej ulgi, po zrezygnowaniu z niej, zachodzi dopiero na zasadach określonych w art. 18, ust. 1 Prawa przedsiębiorców, tj. po upływie 60 miesięcy od dnia ostatniego zawieszenia lub zakończenia działalności gospodarczej, w związku z której wykonywaniem przysługiwała mu ulga, z której zrezygnował.

Sąd ustalił co następuje:

M. S. po raz pierwszy działalność gospodarczą, pod postacią sklepu z warzywami, zarejestrowała w sierpniu 2018r. Prowadzenie spraw księgowych,
w tym zgłoszeń i rozliczenia z ZUS, zleciła biuru rachunkowemu.

Podejmując prowadzenie działalności gospodarczej odwołująca miała świadomość możliwości skorzystania z określonego w art. 18, ust. 1 ustawy z 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców, prawa do sześciomiesięcznej ulgi na start, tj. z możliwości dokonania przez pierwsze 6 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej zgłoszenia i opłacania wyłącznie składek na ubezpieczenie zdrowotne, przy równoczesnym braku zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych. Zamierzała ona skorzystać z tego uprawnienia, o czym poinformowała pracownika biura rachunkowego, który w jej imieniu miał dokonać stosownego zgłoszenia do ZUS.

Na skutek błędu pracownika biura rachunkowego, ubezpieczona od 1 sierpnia 2018r., została przez to biuro, zgłoszona do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego. Po spostrzeżeniu powyższego błędu biuro rachunkowe 7 sierpnia 2018r., dokonało wyrejestrowania odwołującej z wszystkich powyższych ubezpieczeń i ponownie, z tą samą datą, dokonało jej zgłoszenia wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego, z datą początku podlegania temu ubezpieczeniu, 1 sierpnia 2018r.

Nadto w okresie od 1 sierpnia 2018r. do 31 stycznia 2019r. M. S., z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, opłacała wyłącznie składki na ubezpieczenie zdrowotne, zaś od 1 lutego 2018r., dokonała zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i od tej daty opłacała już składki na te ubezpieczenia. Z kolei ZUS bez zastrzeżeń przyjmował wpłacane przez nią składki.

Następnie w dniu 12 października 2020r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego
i przesłuchania ubezpieczonej w charakterze strony (k.15-16).

Zebrane dowody Sąd uznał za wystarczające i mogące być podstawą ustaleń faktycznych oraz rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

W sprawie nie ulega wątpliwości, że M. S. od 1 sierpnia 2018r., do nadal prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Przedmiotem sporu było natomiast ustalenie, czy w okresie od 1 sierpnia 2018r. do 31 stycznia 2019r. odwołująca podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym
z tytułu prowadzenia ww. działalności gospodarczej, tak jak to twierdzi organ rentowy, czy też wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu, co podnosi odwołująca.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym reguluje ustawa z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2020r., poz. 266 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, zwanej dalej ustawą systemową, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby będące osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Zgodnie z art. 13 pkt 4 ustawy systemowej, osoby prowadzące pozarolniczą działalność obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu
i wypadkowemu podlegają - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie art. 36aa oraz przepisów ustawy z 6 marca 2018r. - Prawo przedsiębiorców.

Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność – w myśl art. 8 ust 6, pkt 1 – uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z 6 marca 2018r. - Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych,
z wyjątkiem ust. 6a.

Jak stanowi art. 18, ust. 7 podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne
i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5 i 5a, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia
31 grudnia danego roku.

Wreszcie, art. 83 ust. 1 ustawy systemowej przyznaje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych kompetencje do wydawania decyzji w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności między innymi: zgłaszania do ubezpieczeń społecznych, przebiegu ubezpieczeń, ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

W niniejszej sprawie przedmiotem sporu było ostatecznie czy wiążąca dla ZUS była, dokonana przez odwołującą w dniu 7 sierpnia 2018r., z datą obowiązującą od
1 sierpnia 2018r., korekta zgłoszenia odwołującej, z tytułu prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego, w miejsce dokonanego 1 sierpnia 2018r., zgłoszenia z tytułu tej działalności, do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego.

W ocenie organu rentowego, dokonana korekta nie posiada doniosłości prawnej, bowiem w jego ocenie, nie pozwalają na to przepisy art. 18aa ustawy systemowej, w zw.
z art. 18 ust. 2 ustawy z 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub
w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres
6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej.

W myśl ust. 2 przedsiębiorca może zrezygnować z uprawnienia, o którym mowa
w ust. 1, przez dokonanie zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych.

Odwołująca faktycznie po raz pierwszy, w dniu 1 sierpnia 2018r., dokonała zgłoszenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, zarówno do ubezpieczenia zdrowotnego, jak i do ubezpieczeń społecznych. Spostrzegła jednak ona swój błąd, gdyż jej intencją od początku było skorzystanie z uprawnienia uregulowanego w art. 18, ust. 1 Prawa przedsiębiorców i w dniu 7 sierpnia 2018r., dokonała korekty swojego zgłoszenia. W rzeczywistości więc dokonała wyrejestrowania ze wszystkich powyższych ubezpieczeń z datą 1 sierpnia 2018r. i równocześnie z tą samą datą przystąpiła wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego.

Organ rentowy stoi na stanowisku, że pierwotnie dokonane przez odwołującą zgłoszenie do „pełnego” ubezpieczenia jest wiążące, a przez to zrezygnowała ona
z możliwości skorzystania z „ulgi na start”.

Wprawdzie zgodnie z art. 18, ust. 8a w przypadku gdy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi zadeklarowana kwota, zadeklarowanie przez ubezpieczonego kwoty wyższej niż obowiązująca go najniższa podstawa wymiaru składek oznacza rezygnację z ustalenia podstawy wymiaru składek w kwocie najniższej
i nie podlega korekcie przez ubezpieczonego za miesiąc, w którym zadeklarował wyższą kwotę podstawy wymiaru składek. Nie można jednak przy tym pominąć tego, że przepis ten wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2019r. i tym samym nie mógł stanowić podstawy do nieuwzględnienia złożonej w dniu 7 sierpnia 2018r., korekty zgłoszenia do ubezpieczeń i nie było zakazu złożenia deklaracji korygującej.

Nie uszło również uwadze Sądu, że możliwość dokonywania korekt, dopuszczona została przez art. 36, ust. 14, zgodnie z którym o zmianach w stosunku do danych wykazanych w zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 10, dotyczących tytułu ubezpieczenia oraz rodzajów ubezpieczeń i terminów ich powstania, płatnik składek zawiadamia Zakład poprzez złożenie zgłoszenia wyrejestrowania i ponownego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych zawierającego prawidłowe dane.

Sąd miał też na uwadze, że zgodnie z art. 43, ust. 1 pkt 2 płatnicy składek,
z zastrzeżeniem ust. 5a-5d, są zobowiązani do złożenia druku - zgłoszenie płatnika składek w Zakładzie w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczeń emerytalnego
i rentowych dla ubezpieczonych wyłącznie zobowiązanych do płacenia składek na własne ubezpieczenia, albo na ubezpieczenia osób z nimi współpracujących.

W ocenie Sądu ubezpieczona dokonując 7 sierpnia 2018r., wyrejestrowania
z ubezpieczeń społecznych od 1 sierpnia 2018r. i ponownego zgłoszenia z tym samym dniem, wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego, wyraziła swoją rzeczywistą wolę,
z jakiego konkretnie ubezpieczenia chce skorzystać. Nadto co ważne zgłoszenie korygujące, nastąpiło w terminie przewidzianym do zgłoszenia się do ubezpieczeń, po raz pierwszy. Sąd podziela również stanowisko Sądu Okręgowego w Rzeszowie, że istotna jest wola osoby prowadzącej działalność gospodarczą ( Sygn. IV U 483/19)

Mając na uwadze całokształt zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że dokonane przez ubezpieczoną, zgłoszenie do ubezpieczenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, po jego korekcie z 7 sierpnia 2018r., w pełni odpowiadało faktycznemu zamiarowi skorzystania przez M. S. z tzw. ulgi na start, tj. określonego w art. 18 ust. 1 Prawa przedsiębiorców, uprawnienia do podlegania przez pierwsze 6 miesięcy prowadzenia po raz pierwszy działalności gospodarczej, wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., Sąd orzekła ja
w sentencji wyroku.

(-) Sędzia Teresa Kalinka

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Helena Kalinowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Teresa Kalinka
Data wytworzenia informacji: