Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 1 marca 2024r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. zwaloryzował świadczenia przysługujące K. D. od dnia 1 marca 2024r. Wskazano w niej, że rentę zwaloryzowano poprzez pomnożenie kwoty świadczenia przysługującego w dniu 29 lutego 2024r.., tj 3925,46 zł przez wskaźnik waloryzacji 112,12%, podwyższono ją do 60% zwaloryzowanej podstawy wymiaru, tj. do kwoty 4837,31 zł (60% z 8062,18zł).

Wskazano, że po zbiegu prawa do świadczeń ubezpieczonemu przysługuje: emerytura w 100%- 6262,70zł oraz renta w 50% w kwicie 2418,66 zł, czyli łącznie miesięcznie 8681 zł.

Następnie od ww. kwoty obliczono zaliczek na podatek dochodowy ( 742 zł) oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne 781,32 zł. Wskazano, że od 1 marca 2024r. wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 7521,36 zł.

W części trzeciej wskazano, że waloryzacji podlega też podstawa wymiaru renty, która po waloryzacji od 1 marca 2024r. wynosi 8062,18 zł.

W swym odwołaniu ubezpieczony wskazał, że nie zgadza się z tą decyzją, bowiem wynika z niej kwota do wypłaty 7521,36 zł, a on otrzymał na konto przelew wynoszący 7731,68 zł. Wniósł o przysłanie nowej decyzji z wyszczególnieniem wysokości dodatku pielęgnacyjnego, ekwiwalentu węglowego oraz podanie wysokości świadczenia do wypłaty miesięcznie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że odwołującemu przysługuje świadczenie w postaci emerytury i renty wypadkowej. Przysługuje mu tez dodatek do emerytury- ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla. Przytoczył brzmienie art. 12 ustawy z 7 września 2007r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego ( t.jedn. Dz. u. z 2022 poz.1309 ze zm.), wskazujący na istnienie tego prawa oraz sposobu jego obliczania i sposobu wypłaty. Wskazał, że powołane w ww. przepisie obwieszczenie Ministra Przemysłu zostało ogłoszone w Monitorze Polskim z 2024 poz.76, w którym wskazano cenę 1 Mg węgla kamiennego( skorygowaną o przewidywany wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych) stanowiącą podstawę ustalenia ekwiwalentu wskazano jako 1169,10zł, podczas gdy w roku poprzednim ta podobnie skorygowana cena wg obwieszczenia z 6.02.2023r. wynosiła 1673,89zł. Stąd w 2024r. wartość ekwiwalentu uległa zmniejszeniu o 105,16 zł miesięcznie. Organ rentowy wskazał, że decyzjami o waloryzacji renty i emerytury dokonał jednocześnie rozliczenia ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla, zważywszy że w styczniu i lutym 2024r. wypłacono ekwiwalent w kwotach obowiązujących w 2023r. dlatego w marcu ekwiwalent obniżono o 210,32 zł ( tj kwotę wypłaconą już w okresie stycznia –lutego 2024r. ponad należną kwotę ekwiwalentu). Organ rentowy wskazał, że należne świadczenie do wypłaty od kwietnia 2024r. wynosi w odniesieniu do odwołującego 7731,68 zł., przedstawiając szczegółowo, co składa się na tę kwotę.

Odpis odpowiedzi na odwołanie doręczono odwołującemu 6.11.2024r., nie wniósł on żadnego oświadczenia w zakreślonym mu terminie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie o tyle tylko należało uwzględnić, że nie zawierało ono informacji o wysokości świadczenia odwołującego do wypłaty od kwietnia 2024r., tj po dokonanym rozliczeniu ekwiwalentu pieniężnego dokonanym w miesiącu marcu. Rację ma skarżący, że w treści zaskarżonej decyzji nie zawarto rachunkowego wyliczenia kwoty do wypłaty, nie przedstawiono też tego, na jakiej podstawie należność w marcu 2024r. była niższa niż w kwietniu. Wyjaśnienie i szczegółowe wyliczenie zostało zawarte dopiero w treści odpowiedzi na odwołanie. Po jej otrzymaniu odwołujący nie złożył żadnych zastrzeżeń do zawartego w niej wyliczenia.

Sąd Okręgowy rozpoznając odwołanie doszedł do przekonania, że decyzja o waloryzacji winna była określać kwotę należnego świadczenia do wypłaty- bez pomniejszeń.

Niewskazanie tej kwoty, a podanie odwołującemu w treści decyzji jedynie kwoty należnej w marcu 2024r. spowodowało po stronie odwołującego wątpliwości co do jego sytuacji prawnej (faktycznej wysokości należnego świadczenia). Należność do wypłaty w marcu 2024r. wskazana w decyzji dotyczyła jednorazowej sytuacji i wynikała z jednorazowego zmniejszenia wysokości świadczenia do wypłaty. Wynikało ono z odliczenia kwoty wypłaconej już z tytułu ekwiwalentu pieniężnego w styczniu i lutym 2024r.- ponad kwotę stanowiącą 1/12 należnego w tym roku ekwiwalentu( w każdym z tych miesięcy). Zmniejszenie owo znajduje swą podstawę w art. 139 ust.1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z art. 84 ust.1 i 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych( per analogiam). Potrącenie to nie narusza praw odwołującego, bowiem w efekcie w ciągu roku 2024r. otrzymał on ekwiwalent pieniężny w wysokości należnej za cały ten rok zgodnie z przepisami ustawy wskazanej w odpowiedzi na odwołanie.

Analiza wyliczenia zawartego w odpowiedzi na odwołanie wskazuje, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa, aczkolwiek zdaniem sądu powinna w sposób jednoznaczny wskazywać należną kwotę i przedstawiać wyliczenie jej składników. Wyliczenie to zawarto dopiero w odpowiedzi na odwołanie, co pozwoliło odwołującemu na pełną wiedzę co do sposobu obliczenia należnego mu świadczenia.

Z opisanych powodów Sąd Okręgowy uznał konieczność dokonania zmiany zaskarżonej decyzji jedynie poprzez uzupełnienie jej treści o wskazanie wysokości świadczenia od kwietnia 2024r.(ze wskazaniem, że na tę wysokość składa się też przysługujący odwołującemu dodatek pielęgnacyjny i ekwiwalent za deputat węglowy).

Z tych przyczyn na podstawie art. 477(14)§2 kpc zmieniono w części zaskarżoną decyzję, a na podstawie art. 477(14)§1 kpc – w pozostałej części odwołanie oddalono.

(-) SSO Gabriela Sobczyk