Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Teresa Kalinka
Protokolant:	Ewa Grychtoł

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2015 r. w Gliwicach

sprawy J. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania J. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 6 lipca 2015 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Teresa Kalinka

Transkrypcja uzasadnienia wygłoszonego

w dniu 29.10.2015 r. w sprawie VIII U 1132/15

w zakresie znaczników czasowych 00:06:05 - 00:13:24.

x_ (...)_VIII_U_ (...)_15_54_ (...)_ (...)_ (...)_ (...)_X.mp4

* * * * * * początek tekstu

[ Przewodniczący 00:00:03.421]

Zaskarżoną decyzją z dnia (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. odmówił ubezpieczonemu J. B. prawa do emerytury
na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w związku z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Ponieważ ubezpieczony do dnia 1 stycznia 1999 roku udowodnił 23 lata, 1 miesiąc i 5 dni okresów składkowych i nieskładkowych,
w tym 14 lat i 1 miesiąc pracy w szczególnych warunkach. Do pracy w szczególnych warunkach organ nie zaliczył zatrudnienia od 17 sierpnia 1978 roku do 31 marca
1980 roku, ponieważ w zaświadczeniu o wykonywaniu prac w szczególnych warunkach nie zostało wykazane, w jakim okresie ubezpieczony był zatrudniony jako mistrz,
a w jakim okresie jako mechanik.

W odwołaniu ubezpieczony domagał się zmiany decyzji podnosząc, że organ rentowy bezpodstawnie nie zaliczył do pracy w szczególnych warunkach okresu
zatrudnienia od 17 sierpnia 1978 roku do 31 marca 1980 roku, kiedy pełnił funkcję mistrza mechanika.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Podtrzymując stanowisko zawarte
w zaskarżonej decyzji zwrócił uwagę, że nawet w przypadku uwzględnienia spornego okresu, jako pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze w warunkach szczególnych, ubezpieczony w dalszym ciągu nie spełnił warunków do przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy emerytalno-rentowej, ponieważ do dnia 1 stycznia 1999 roku nie udokumentował, co najmniej 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

J. B. urodził się (...). W czerwcu 2015 roku złożył wniosek
o emeryturę. Do dnia 1 stycznia 1999 udowodnił 23 lata, 1 miesiąc i 5 dni okresów składkowych i nieskładkowych, co wynika z decyzji o ustaleniu kapitału początkowego, jak również z wyliczenia organu rentowego w sprawie emerytalnej. Ubezpieczony pierwszą pracę podjął w dniu 1 września 1975 roku, a więc do dnia 1 stycznia 1999 roku nie może wykazać, co najmniej 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Zdaniem organu rentowego ubezpieczony do dnia 1 stycznia 1999 roku udowodnił jedynie 14 lat i 1 miesiąc pracy w szczególnych warunkach i nie uwzględnił okresu zatrudnienia
od 17 sierpnia 1978 roku do 31 marca 1980 roku w Zakładach (...)
w Z. na stanowisku mistrza mechanika. Ubezpieczony przedstawił świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach w tym okresie. Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie akt organu rentowego i zgromadzone dowody w sprawie nie budzą wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje.

Sąd Ubezpieczeń Społecznych jest związany treścią zaskarżonej decyzji, która w niniejszej sprawie dotyczy odmowy prawa do emerytury. Ubezpieczony domagał się emerytury
na podstawie art. 184 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1988 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz paragrafu 3 i 4 ust. 1. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.
Przytoczone powyżej przepisy stanowią, że prawo do emerytury nabywa mężczyzna,
jeżeli ma ukończone 60 lat, udowodni co najmniej 25 lat okresów składkowych
i nieskładkowych do dnia 1 stycznia 1999 roku, w tym co najmniej 15 lat pracy
w szczególnych warunkach, o której mowa w Wykazie A i do dnia 1 stycznia 1999 roku
ta praca w warunkach szczególnych miała być wykonywana. Mężczyzna nie może być również członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego albo musi złożyć wniosek
o przekazanie środków złożonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym,
za pośrednictwem zakładu na dochody budżetu państwa. Bezspornym w sprawie jest,
że J. B. w dniu (...) ukończył wiek 60 lat i że nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego, ale do dnia 1 stycznia 1999 roku nie udowodnił
co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Tylko łączne spełnienie wszystkich przesłanek z art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych uprawnia do emerytury i sąd nie badał,
czy praca ubezpieczonego świadczona w okresie od 17 sierpnia 1978 roku do 31 marca 1980 roku była pracą w szczególnych warunkach wykonywaną stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, bowiem ubezpieczony bezspornie nie posiada warunku, z którego wynika,
że konieczne jest udowodnienie co najmniej 25 lat okresów składkowych
i nieskładkowych do dnia 1 stycznia 1999 roku. Przepisy dotyczące przyznawania prawa do świadczeń w sposób jednoznaczny precyzują, że warunki wymagane do uzyskania prawa do świadczeń muszą być spełnione na dzień ustanowienia prawa, a ubezpieczony nie może nabyć prawa do emerytury w obniżonym wieku w oparciu o powołane wyżej przepisy, w związku z czym odwołanie oddalono na podstawie art. 477(14)
paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego.

Przepisywanie. (...)

Zatwierdzono transkrypcję dnia 12 listopada 2015 r. godz. 16:54