Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 listopada 2024r. Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji odmówi ubezpieczonemu T. Ł. ponownego ustalenia wysokości emerytury, bowiem w sprawie nie zostały przedstawione nowe dowody lub ujawnione nowe okoliczności faktyczne, mające wpływ na wysokość świadczenia.

W odwołaniu ubezpieczony wniósł o jej zmianę, a także o unieważnienie decyzji ustalającej wysokość jego emerytury jako przeciętnej, przy zastosowaniu przepisów Konstytucji RP w miejsce niekonstytucyjnych przepisów ustawy nowelizacyjnej z 16 grudnia 2016r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie, podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Ubezpieczony, ur. (...) decyzją organu rentowego z 11 września 1990r. otrzymał prawo do emerytury milicyjnej. Ubezpieczony pełnił służbę w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w okresie od (...) 1972r. do (...)1990r.

W informacji o przebiegu służby ubezpieczonego z 12 czerwca 2009r. Instytut Pamięci Narodowej wskazał, że w powyższym okresie pełnił on służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o którym mowa w art. 2 ustawy z 18 października 2006r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz.U.2007, Nr 63, poz. 425).

Decyzją z 5 listopada 2009r. ponownie ustalono wysokość emerytury ubezpieczonego od dnia 1 stycznia 2009r.

W informacji o przebiegu służby ubezpieczonego z 5 maja 2017r. Instytut Pamięci Narodowej wskazał, że w okresie od (...) 1972r. do (...) 1990r. pełnił on służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13 b ustawy z dnia 18 lutego 1994r.
o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej oraz ich rodzin.

W oparciu o przepisy tej ustawy, decyzją z 12 lipca 2017r. ponownie ustalono wysokość emerytury ubezpieczonego. Decyzja ta stała się prawomocna, bowiem ubezpieczony nie wniósł od niej odwołania.

/ dowód; akta rentowe ubezpieczonego/

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Z dniem 1 stycznia 2017r. weszła w życie ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji... (Dz. U. 2016.2270), która zobowiązała organ emerytalny do ponownego ustalenia wysokości świadczeń w stosunku do osób, które pełniły służbę na rzecz totalitarnego państwa w formacjach enumeratywnie wymienionych w tej ustawie.

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 1121)- dalej Ustawa - decyzja organu emerytalnego ustalająca prawo do zaopatrzenia emerytalnego lub wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia ulega uchyleniu lub zmianie na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli:

1) zostaną przedstawione nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności faktyczne, które mają wpływ na wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia -

2) decyzja została wydana w wyniku przestępstwa;

3) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;

4) decyzja została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu emerytalnego przez osobę pobierającą świadczenie;

5) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;

6) przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu emerytalnego.

2. Z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 decyzja może zostać uchylona lub zmieniona również przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem sądu lub innego organu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a uchylenie lub zmiana decyzji są niezbędne do zapobieżenia poważnej szkodzie dla interesu publicznego.

3. Z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 można uchylić lub zmienić decyzję także
w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego.

4. Uchylenie lub zmiana decyzji, o której mowa w ust. 1, nie może nastąpić, jeżeli od dnia jej wydania upłynął okres:

1) 10 lat - w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2-4;

2) 5 lat - w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 5;

3) 3 lat - w przypadku określonym w ust. 1 pkt 6.

5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się, jeżeli w wyniku uchylenia lub zmiany decyzji, o której mowa w ust. 1, osoba zainteresowana nabędzie prawo do zaopatrzenia emerytalnego lub prawo do świadczenia pieniężnego z tytułu tego zaopatrzenia w wyższej wysokości.

6. O wszczęciu postępowania z urzędu w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji, o której mowa w ust. 1, organ emerytalny zawiadamia niezwłocznie osobę zainteresowaną.

Bezspornym w rozpoznawanej sprawie jest, że ubezpieczony nie zakwestionował decyzji organu rentowego z 12 lipca 2017r. oraz, że nie przedstawił żadnych nowych dowodów ani nie ujawnił okoliczności faktycznych mających wpływ na wysokość jego emerytury.
Z pewnością nie należą do nich powoływane przez ubezpieczonego opinie prawne dotyczące ustawy nowelizacyjnej z 16 grudnia 2016r. Ustawa ta, co też jest bezsporne, nie została uznana za niezgodną z przepisami Konstytucji RP. Twierdzenia ubezpieczonego, że jako kierownik biura paszportowego, nie uczynił nic co można by było nazwać czynem zbrodniczym, przy równoczesnym wniosku o rozpoznanie sprawy bez jego udziału, również nie mogą być uznane za nowe dowody lub okoliczności.

Nadmienić należy, że zgodnie z powołanymi przepisami Ustawy, możliwość zmiany decyzji przez organ rentowy na skutek ujawnienia nowych dowodów, okoliczności została ograniczona do 5 lat od jej wydania, co w przypadku ubezpieczonego oznacza, że termin ten upłynął z dniem 12 lipca 2022r.

Termin na zmianę decyzji organu rentowego w przypadku gdyby nieprawidłowe obliczenie wysokości świadczenia nastąpiło na skutek błędu organu rentowego wynosi 3 lata, a zatem upłynął z dniem 12 lipca 2020r.

W przypadkach gdy decyzja została wydana w wyniku przestępstwa albo dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe termin w którym organ rentowy może zmienić decyzję wynosi 10 lat, ale na takie okoliczności ubezpieczony się nie powoływał.

Z tych wszystkich przyczyn, Sąd uznał, że skarżona decyzja jest zgodna z prawem, wobec czego oddalił odwołanie.

(-) Sędzia Gryżyna Łazowska