Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 416/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2021-07-20

Sygn. akt VIII U 416/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek

Protokolant

Iwona Sławińska

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2021 r. w Gliwicach

sprawy T. Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania T. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 12 stycznia 2021 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek

Sygn. akt VIIIU 416/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 12 stycznia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. ponownie ustalił ubezpieczonemu T. Ż. wysokość emerytury od 15 lutego 2018 r., tj. od dnia, od którego podjęta byłaby wypłata tej emerytury. Organ rentowy wskazał, że ustalona w decyzji emerytura jest nadal świadczeniem mniej korzystnym od dotychczas pobieranej wcześniejszej emerytury przyznanej decyzją z 21 października 2013 r., wobec czego Zakład będzie kontynuował wypłatę tej emerytury.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji z 12 stycznia 2021 r., domagając się jej zmiany i orzeczenia co do istoty sprawy, a nadto zasądzenia od organu rentowego na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Skarżonej decyzji zarzucił naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, wskazując na wadliwe uzasadnienie decyzji, a nadto naruszenie art. 194j § 1 w zw. z art. 194i ustawy emerytalnej poprzez ich niezastosowanie i ponowne obliczenie wysokości emerytury z zastosowaniem art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej, podczas gdy wystąpiły po jego stronie przesłanki uzasadniające ponowne przeliczenie wysokości przyznanej emerytury na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej bez pomniejszania podstawy obliczenia emerytury o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranej wcześniejszej emerytury, mianowicie ubezpieczony urodzony w 1953 r. złożył przed 2013 r. wniosek o przyznanie mu emerytury wymienionej w art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej. Ubezpieczony domagał się uwzględnienia w jego sprawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2019 r. o sygn. P 20/16.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił:

Ubezpieczony T. Ż., urodzony (...), od 22 kwietnia 1996 r., tj. od zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego, ma ustaloną na podstawie decyzji z 10 czerwca 1996 r. emeryturę górniczą (...) bez względu na wiek (art. 50e ustawy emerytalnej).

W dniu 15 października 2013 r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie mu emerytury górniczej ze względu na wiek. Decyzją z 21 października 2013 r. (...) Oddział w Z. przyznał ubezpieczonemu emeryturę górniczą (...) na podstawie art. 50a ustawy emerytalnej od 1 października 2013 r., tj. od miesiąca, w którym zgłosił wniosek.

W dniu 16 lutego 2018 r. ubezpieczony złożył ponowny wniosek o emeryturę po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego, a prawomocną decyzją z 23 marca 2018 r. organ rentowy przyznał mu prawo do emerytury na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej od 15 lutego 2018 r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość świadczenia została ustalona z zastosowaniem art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej, tj. z pomniejszeniem wysokości świadczenia obliczanego na zasadach określonych w art. 25 i art. 26 ustawy emerytalnej o kwotę będącą sumą kwot już wypłaconych emerytur. Emerytura ustalona decyzją z 23 marca 2018 r. została zawieszona, ponieważ wypłacana emerytura górnicza przyznana na podstawie art. 50a okazała się świadczeniem korzystniejszym.

W dniu 29 lipca 2020 r., w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2019 r. o sygn. P 20/16, ubezpieczony złożył wniosek o ponowne obliczenie wysokości emerytury z powszechnego wieku emerytalnego bez zastosowania art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej.

Zaskarżoną decyzją z 12 stycznia 2021 r. (...) Oddział w Z. z urzędu ponownie ustalił wysokość emerytury ubezpieczonego od 15 lutego 2018 r., tj. od dnia, od którego podjęta byłaby wypłata tej emerytury. W decyzji wskazano, że podstawa obliczenia emerytury podlega w dalszym ciągu pomniejszeniu o kwoty pobranej emerytury przysługującej na podstawie art. 50a ustawy emerytalnej, do której prawo zostało ustalone na wniosek złożony w 2013 r. Natomiast podstawa obliczenia emerytury nie została pomniejszona o kwoty pobranej emerytury przysługującej na podstawie art. 50e ustawy emerytalnej, do której prawo zostało ustalone na wniosek złożony przed 1 stycznia 2013 r. Wysokość emerytury została ustalona na zasadach określonych w art. 25 i art. 26 ustawy emerytalnej i kształtowała się następująco:

-

kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 24 371,20 zł,

-

kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 1 006 571,14 zł,

-

suma kwot pobranych emerytur na podstawie art. 50a (za okres od 1 października 2013 r. do 31 stycznia 2018 r.) wyniosła 213 285,89 zł,

-

średnie dalsze trwanie życia wniosło 219,60 miesięcy,

-

wyliczona emerytura wyniosła 3723,39 zł, tj. [(24 371,20 + 1 006 571,14) – 213 285,89] 219,60 = 3723,39.

W decyzji tej wskazano, że emerytura ustalona tą decyzją jest świadczeniem mniej korzystnym od dotychczas pobieranej wcześniejszej emerytury górniczej przyznanej decyzją z 21 października 2013 r., wobec czego Zakład będzie kontynuował wypłatę wcześniejszej emerytury.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego jako okoliczności jednoznacznie wynikające z tych dowodów.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony domagał się przeliczenia emerytury z powszechnego wieku emerytalnego przyznanej decyzją skarżoną bez odliczenia sumy kwot pobranych wcześniej emerytur górniczych. Odliczenia takiego organ rentowy dokonał w oparciu o art. 25b ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. z 2021 r., poz. 291 ze zm.).

Zgodnie z powołanym przepisem Jeżeli ubezpieczony pobrał emeryturę częściową lub emeryturę na podstawie przepisów art. 46, 50, 50a, 50e, 184 lub art. 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2019 r. poz. 2215 oraz z 2021 r. poz. 4), podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ustaloną zgodnie z ust. 1, pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Wyrokiem z 6 marca 2019 r. w sprawie P 20/16 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2017 r., w zakresie, w jakim dotyczy kobiet urodzonych w roku 1953, które przed 1 stycznia 2013 r. nabyły prawo do emerytury na podstawie art. 46 tej ustawy, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji RP.

Wyrok Trybunału został opublikowany w dniu 21 marca 2019 r. w Dz.U. z 2019 r., poz. 539.

Należy podkreślić, że ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1222) przez art. 1 dodany został art. 194i i art. 194j.

Przepis art. 194i ustawy emerytalnej stanowi, że do ustalenia podstawy obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ubezpieczonego urodzonego w 1953 r., nie stosuje się przepisu art. 25 ust. 1b, jeżeli wniosek o przyznanie tej emerytury zgłosi w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. poz. 1222), pod warunkiem że prawo do emerytury przed osiągnięciem wieku emerytalnego ma ustalone na podstawie wniosku złożonego przed dniem 1 stycznia 2013 r.

Ustawa ta weszła w życie z dniem 10 lipca 2020 r.

Wobec faktu, że ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury górniczej z art. 50a w dniu 15 października 2013 r. i decyzją z 21 października 2013 r. to świadczenie zostało mu przyznane, nie ma możliwości ustalenia podstawy obliczenia emerytury z powszechnego wieku emerytalnego bez zastosowania art. 25 ust. 1b, tj. bez pomniejszenia o kwoty pobranej emerytury przysługującej na podstawie art. 50a ustawy emerytalnej.

Mając na uwadze powyższe, zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa.

W konsekwencji Sąd na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako bezzasadne.

(-) sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Helena Kalinowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek
Data wytworzenia informacji: