VIII U 391/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2016-09-01
Sygn. akt VIII U 391/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 1 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Grzegorz Tyrka |
Protokolant: |
Igor Ekert |
po rozpoznaniu w dniu 1 września 2016 r. w Gliwicach
na rozprawie
sprawy J. R.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o wysokość emerytury
na skutek odwołania J. R.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 31 grudnia 2015 r. nr (...)
zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje J. R. prawo do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.), poczynając od dnia 1 grudnia 2015 roku.
(-) SSO Grzegorz Tyrka
VIII U 391/16
UZASADNIENIE
Dnia 10 grudnia 2015 roku ubezpieczony J. R. wniósł o przeliczenie wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 roku, Nr 1440 ze zm.) – zwanej dalej ustawą emerytalną.
Decyzją z dnia 31 grudnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu przeliczenia emerytury, albowiem nowo ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (tzw. wwpw) emerytury nie przekracza 250%.
Ubezpieczony wniósł odwołanie, domagając się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie wniosku złożonego dnia 10 grudnia 2015 roku.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. wniósł o oddalenie odwołania.
Na uzasadnienie podano, że organ rentowy obliczył wwpw na podstawie przedłożonego przez ubezpieczonego zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu za lata 1980-1990. Z uwagi na fakt, że do obliczenia wwpw należało przyjąć zarobek z 20 dowolnie wybranych lat, to organ rentowy za pozostały okres przyjął minimalne wynagrodzenie za pracę – art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Ubezpieczony był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w kopalni węgla kamiennego w okresie od dnia 31 maja 1967 roku do dnia 30 czerwca 1990 roku.
Decyzją z dnia 31 marca 1988 roku organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej, której wysokość zmniejszył w związku z kontynuowaniem zatrudnienia pracowniczego.
Zakład pracy ubezpieczonego posiada dokumentację płacową ubezpieczonego tylko za lata 1980-1990, i na tej podstawie wystawił zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (druk Rp-7). Za wcześniejszy okres zatrudnienia ubezpieczonego dokumentacja uległa zniszczeniu.
Wynagrodzenie za lata 1969-1979 Sąd obliczył na podstawie angaży znajdujących się w aktach osobowych. W angażach ubezpieczony albo miał wynagrodzenie zasadnicze, albo wynagrodzenie zasadnicze i dodatek funkcyjny.
Wynagrodzenie za 1969 rok
2 750 zł x 12 m-cy = 33 000 zł
Wynagrodzenie za 1970 rok
(2 860 zł x 2-ce) + (3 200 zł x 4 m-ce) + (4 650 z 6 m-cy) = 46 420 zł
Wynagrodzenie za 1971 rok
(4 650 zł x 2-ce) + (4 750 zł x 4 m-ce) + (5 000 zł x 6 m-ce) = 58 300 zł
Wynagrodzenie za 1972 rok
(5 000 zł x 1-c) + (5 200 zł x 11 m-cy) = 62 200 zł
Wynagrodzenie za 1973 rok
5 200 zł x 12 m-cy = 62 400 zł
Wynagrodzenie za 1974 rok
(5 200 zł x 1-c) + (7 500 zł x 11 m-cy) = 87 700 zł
Wynagrodzenie za 1975 rok
(7 500 zł x 7 m-cy) + (8 000 zł x 5 m-cy) = 92 500 zł
Wynagrodzenie za 1976 rok
8 000 zł x 12 m-cy = 96 000 zł
Wynagrodzenie za 1979 rok
(7 000 zł x 6 m-cy) + (9 000 zł x 3 m-ce) + (9 800 zł x 2 m-ce) = 88 600 zł
Następnie Sąd obliczył wwpw świadczenia z wybranych 20 lat pracy ubezpieczonego, z tym że uwzględnił także okres zatrudnienia pracowniczego po przejściu na emeryturę, co przedstawia poniższa tabela:
1 |
1969 |
33 000,00 zł |
26 088 zł |
126,49% |
|
2 |
1970 |
46 420,00 zł |
26 820 zł |
173,08% |
|
3 |
1971 |
58 300,00 zł |
28 296 zł |
206,04% |
|
4 |
1972 |
62 200,00 zł |
30 108 zł |
206,59% |
|
5 |
1973 |
62 400,00 zł |
33 576 zł |
185,85% |
|
6 |
1974 |
87 700,00 zł |
38 220 zł |
229,46% |
|
7 |
1975 |
95 500,00 zł |
46 956 zł |
203,38% |
|
8 |
1976 |
96 000,00 zł |
51 372 zł |
186,87% |
|
9 |
1977 |
0,00 zł |
55 152 zł |
0,00% |
|
10 |
1978 |
0,00 zł |
58 644 zł |
0,00% |
|
11 |
1979 |
88 600,00 zł |
63 924 zł |
138,60% |
|
12 |
1980 |
233 812,00 zł |
72 480 zł |
322,59% |
|
13 |
1981 |
270 494,00 zł |
92 268 zł |
293,16% |
|
14 |
1982 |
499 727,00 zł |
139 572 zł |
358,04% |
|
15 |
1983 |
736 475,00 zł |
173 700 zł |
423,99% |
|
16 |
1984 |
845 314,00 zł |
202 056 zł |
418,36% |
|
17 |
1985 |
1 162 587,00 zł |
240 060 zł |
484,29% |
|
18 |
1986 |
1 235 299,00 zł |
289 140 zł |
427,23% |
|
19 |
1987 |
1 369 351,00 zł |
350 208 zł |
391,01% |
|
20 |
1988 |
2 270 408,00 zł |
637 080 zł |
356,38% |
|
21 |
1989 |
9 823 990,00 zł |
2 481 096 zł |
395,95% |
|
22 |
1990 |
22 005 503,00 zł |
12 355 644 zł |
178,10% |
|
5705,46% |
:20 |
||||
285,27% |
/dowód z: akt ZUS, akt osobowych ubezpieczonego/.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie J. R. zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15 [podstawa wymiaru składek], z uwzględnieniem art. 110 ust. 3 [wyższy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru], jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.
Ubezpieczony spełnia przesłanki zawarte w art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej.
Należy zwrócić uwagę, że organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję na podstawie przedłożonego przez ubezpieczonego dowodu, tj. druku Rp-7 za lata 1980-1990. Z uwagi na brak zarobków za wcześniejsze lata, organ rentowy przyjął minimalne wynagrodzenie za pracę – zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej. W przypadku ubezpieczonego należało obliczyć wwpw z okresu dowolnie wybranych 20 lat zatrudnienia pracowniczego poprzedzających rok, w którym zgłoszono wniosek o przeliczenie świadczenia w trybie art. 110a ustawy emerytalnej, z tym że część okresu musiała przypadać po nabyciu prawa do emerytury.
Ubezpieczony mógł w postępowaniu przed organem rentowym wykazać wysokość swoich zarobków za okres przed 1980 rokiem, czego nie uczynił. Dopiero w postępowaniu sądowym został przeprowadzony dowód z akt osobowych ubezpieczonego na okoliczność uzyskiwanego zarobku. Postępowanie dowodowe pozwoliło ustalić wysokość wynagrodzenia za lata: 1969-1976, 1979 oraz ponownie ustalić wwpw świadczenia, którego wartość przekracza 250%.
Skoro zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej, to na podstawie tego przepisu oraz art. 477 14 § 2 k.p.c. należało uwzględnić odwołanie i przyznać prawo ubezpieczonemu do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 110 a ustawy emerytalnej, poczynając od dnia 1 grudnia 2015 roku.
(-) SSO Grzegorz Tyrka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację: Grzegorz Tyrka
Data wytworzenia informacji: