Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 302/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2019-09-04

Sygn. akt VIII U 302/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

sędzia (del.) Magdalena Kimel

Protokolant

Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2019 r. w Gliwicach

sprawy K. L. (L.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania K. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 3 stycznia 2019 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu K. L. prawo do emerytury pomostowej od dnia 1 grudnia 2018r.

(-) sędzia del. Magdalena Kimel

Sygn. akt. VIII U 302/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 stycznia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu K. L. prawa do emerytury pomostowej albowiem ubezpieczony po dniu 31.12.2008 r nie wykonywał prac w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz.1656). Organ rentowy uznał za udowodniony okres 14 lat 5 miesięcy i 28 dni pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych z powołaniem na nowe wykazy prac wymienionych odpowiednio w załączniku nr 1 lub 2 ustawy o emeryturach pomostowych. Natomiast staż pracy ubezpieczonego w warunkach szczególnych na podstawie ar 4 ustawy wyniósł 16 lat 9 miesięcy i 19 dni.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do spornego świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczony K. L. urodził się w dniu (...)

Ubezpieczony legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 30 lat 11 miesięcy i 8 dni.

Do okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych w rozumieniu 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych organ rentowy zaliczył okresy zatrudnienia:

- od 01.04.1988 r. do 11.01.1990 r., od 13.01.1990 do 22.03.1990 r. oraz od 24.03.1990 r. na stanowisku kierowcy autobusu w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w Ś. (okres 12.01.1990 r do 12.01.1990 r oraz 07.08.1990 r. -17.08.1990 r. urlop bezpłatny, 23.03.1990 r– nieobecność nieusprawiedliwiona),

- od 15.05.1993 r. do 02.06.1995 r. oraz od 04.06.1995 r. do 24.10.1997 – stanowisko kierowcy autobusu w Przedsiębiorstwie (...) w Ś. (03.06.1995 – urlop bezpłatny)

- od 03.08.1998 r. do 14.08.2006 r. na stanowisku kierowcy autobusu TRANSPORT B. N. w N. C.,

Na dzień wydania zaskarżonej decyzji ubezpieczony ukończył 60 lat życia i nie pozostawał w zatrudnieniu.

Odwołujący w okresie zatrudnienia od 19.02.1991 r. do dnia 18.04.1991 r zatrudniony był na podstawie umowy o prace w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku kierowcy autobusu w (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym (...) w B., a od 19.04.1991 r. do 29.02.1992 r. na stanowisku kierowcy autobusu w (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym AGENDA w B..

Przedsiębiorstwo Agenda wykonywało usługi na rzecz Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa (...) w K.. Odwołujący pracował jako kierowca autobusu w transporcie publicznym. Transport był powszechnie dostępny, autobus kursował w ramach linii autobusowej według rozkładu jazdy. Pracę kierowcy autobusu odwołujący wykonywał każdego dnia w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie korzystał z urlopów bezpłatnych.

Również w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym (...) odwołujący pracował jako kierowca autobusu w transporcie publicznym, Przedsiębiorstwo świadczyło usługi na rzecz Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa (...). Odwołujący nie został zgłoszony przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych.

W okresie od dnia 27.09.1979 r. do dnia 09.06.1986 r. odwołujący zatrudniony był w Hucie (...), i w okresie od dnia 27.09.1979 r. do 18.12.1981r i od 1.03.1982 r. do 25.11.1982 r., od 27.05.1983 r. do 06.12.1984 r. oraz od 01.03.1985 r. do 11.11.1985 r., od 16.05.1986 r. do 09.06.1986 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace bezpośrednio przy produkcji ołowiu i kadmu oraz przetwórstwie tych metali. Odwołujący zatrudniony był przy konserwacji i remontach maszyn i urządzeń produkcyjnych w wydziałach będących w ruchu.

Na mocy decyzji z dnia 12.04.2007 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 14.02.2007 r.

Na mocy decyzji z dnia 10.11.2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Ubezpieczony po dniu 31.12.2008 r nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust i 3 ustawy (bezsporne)

Powyższy stan faktyczny, Sąd ustalił w oparciu o akta ZUS, zeznania świadków M. M. (k 29), W. P. (k 29) zeznania ubezpieczonego K. L. (k30).

Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, gdyż były logiczne i spójne. Wprawdzie nie zachowała się dokumentacja osobowa odwołującego z okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym (...) oraz (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym AGENDA w B., niemniej jednak odwołujący nie może ponosić ujemnych konsekwencji z tym związanych. Ustalając charakter pracy wykonywanej przez odwołującego Sąd oparł się na jego zeznaniach. Ponadto okres zatrudnienia odwołującego w wymienionych Przedsiębiorstwach i zajmowane prze niego stanowo wynika ze świadectw pracy znajdujących się w aktach ZUS.

Zgromadzony materiał dowodowy okazał się wystarczający i kompletny do poczynienia ustaleń faktycznych oraz do rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz. 1656 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

W myśl art. 49 ustawy, prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1)po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2)spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3)w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2009r.) miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Natomiast po myśli art. 3 ust. 1 ustawy prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy. Natomiast prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy (art. 3 ust. 3).

Za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2009r. ), w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 1, a za pracowników wykonujących prace o szczególnym charakterze uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 3. (art. 3 ust. 4 i 5).

Za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze uważa się również osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy prace (do 31 grudnia 2008r.) w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. (art. 3 ust. 7)

Zgodnie z treścią art. 12 ustawy przy ustalaniu okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o których mowa w art. 4-11, nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Nie było sporne, że ubezpieczony ukończył 60 lat i legitymuje się wymaganym ogólnym okresem składkowym i nieskładkowym.

Organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury pomostowej albowiem po dniu 31.12.2008r nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy, tj. nie spełnił warunków o którym mowa w art. 4 pkt 6 ustawy o emeryturach pomostowych.

Ubezpieczony po dniu 31.12.2008 r nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust i 3 ustawy (bezsporne)

W niniejszej sprawie Sąd zbadał, czy ubezpieczony spełnił przesłanki o których mowa w cytowanym powyżej art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych.

Przepis ten pozwala na ustalenie prawa do emerytury pomostowej także dla pracownika, który po dniu 31.12.2008 r nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach, w rozumieniu tej ustawy, ale stawia ubezpieczonemu do spełnienia jeszcze dwa dodatkowe warunki:

- pierwszy to spełnienie przesłanek wskazanych w art. 4 pkt 1-5 i 7

te warunki ubezpieczony spełnił albowiem urodził się po dniu 31.12.1948r, ma okres pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze wynoszący, co najmniej 15 lat, osiągnął wiek wynoszący dla mężczyzn co najmniej 60 lat, ma kres składkowy i nieskładkowy wynoszący dla mężczyzn co najmniej 25 lat, przed dniem 01.01.1999 r wykonywał prace w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu art 3 ust1 i 3 ustawy, lub art. 32 i art. 33 ustawy emerytalnej, nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy,

- drugi warunek to: aby w dniu wejścia wżycie ustawy, to jest w dniu 01 stycznia 2009 r osoba ubiegająca się o emeryturę pomostową miała przynajmniej 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach ale tylko w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, czyli prac wskazanych w załączniku nr 1 do tej ustawy.

W załączniku nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych w pkt 8 wymienione zostały prace kierowców autobusów, trolejbusów oraz motorniczych tramwajów w transporcie publicznym.

Organ rentowy uznał za udowodniony okres 14 lat 5 miesięcy i 28 dni pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych z powołaniem na nowe wykazy prac wymienione odpowiednio w załączniku nr 1 lub 2 ustawy o emeryturach pomostowych.

Do okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych organ rentowy nie zaliczył okresu:

- od 19.02.1991 r. do dnia 18.04.1991 r na stanowisku kierowcy autobusu w (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym (...) w B., ( 2 miesiące), ponieważ ubezpieczony nie został zgłoszony przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych

- od 19.04.1991 r. do 29.02.1992 r. na stanowisku kierowcy autobusu w (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym AGENDA w B., albowiem brak dowodów, że odwołujący wykonywał prace w transporcie publicznym. (10 miesięcy i 10 dni)

Pojęcie transportu publicznego (zbiorowego) wyjaśnione zostało w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U.2018.2016 t.j).

Zgodnie z art. 4 ust 1 pkt 140 tej ustawy- publiczny transport zbiorowy to - powszechnie dostępny regularny przewóz osób wykonywany w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej, liniach komunikacyjnych lub sieci komunikacyjnej;

Z zebranego materiału dowodowego wynika, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym AGENDA w B. zatrudniony był na stanowisku kierowcy autobusu, co wynika wprost z treści świadectwa pracy. Przewóz osób dokonywany był w ramach transportu publicznego, Przedsiębiorstwo w którym był zatrudniony wykonywało usługi na rzecz Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa (...) w K.. Transport było powszechnie dostępny, autobus kursował według rozkładu jazdy w ramach różnych linii autobusowych.

Zatem okres zatrudnienia w (...) Agenda jest okresem pracy w warunkach szczególnych o którym mowa w załączniku nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych w pkt 8. Jest to okres wystarczający do uzupełnia stażu pracy warunkach szczególnych albowiem do tego stażu organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu 14 lat 5 miesięcy i 28 dni, co łącznie daje 15 lat 4 miesiące i 8 dni.

Dodatkowo zauważyć należy, że do okresu pracy w warunkach szczególnych należy zaliczyć również okres zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Przewozowym (...) w B., gdyż również w tym okresie odwołujący wykonywał prace kierowcy autobusu w transporcie publicznym.

Ubezpieczony zatem spełnił warunki o których mowa w art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych.

Z uwagi na powyższe Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury pomostowej od dnia 1 grudnia 2018 r.

(-) Sędzia (del.) Magdalena Kimel

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Helena Kalinowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia () Magdalena Kimel
Data wytworzenia informacji: