Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Maria Gawlik
Protokolant:	Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2014 r. w Gliwicach

sprawy H. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania H. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 18 grudnia 2012 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Maria Gawlik

Sygn. akt VIII U 277/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 grudnia 2012r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., odmówił ubezpieczonemu H. B. (B.) prawa do emerytury w niższym wieku w oparciu o art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), ponieważ nie udowodnił on żadnego zatrudnienia w szczególnych warunkach przy pracach wymienionych
w wykazie A

W odwołaniu od zaskarżonej decyzji ubezpieczony H. B. domagał się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do wcześniejszej emerytury. Podniósł, że udowodnił wymagany okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, wykonując pracę w wymienionych zakładach pracy co potwierdzą świadkowie: H. L., Z. M., W. T., W. G., S. S., K. K. oraz J. K..

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Gliwicach ustalił i zważył,
co następuje:

W dniu 12.12.2012r., ubezpieczony H. B., urodzony (...) złożył wniosek o emeryturę w wieku niższym niż 65 lat z tytułu wykonywania pracy
w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego fundusz emerytalnego, 60 lat ukończył z dniem (...)., a na dzień 31.12.1998 r. udokumentował wymagany ponad 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Organ rentowy nie uwzględnił ubezpieczonemu do 31.12.1998r., żadnych okresów pracy w szczególnych warunkach, ponieważ nie przedłożył świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach z adnotacją pracodawcy
o wykonywaniu tego typu pracy z podaniem wykazu i działu, w którym stanowisko pracy zostało wyszczególnione.

Z treści odwołania wynika, że ubezpieczony H. B. domaga się zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych następujących okresów:

⚫

od 25.07.1968r. 21.04.1969r. oraz od 15.04.1971r. do 5.08.1972r.
w Przedsiębiorstwie (...)
w K. na stanowisku mechanika samochodowego; w okresie od 22.04.1969r. do 14.04.1971r. – okres służby wojskowej,

⚫

od 18.02.1975r. do 31.08.1975r. w Przedsiębiorstwie (...) w Z. na stanowisku operatora dźwigu samochodowego,

⚫

od 5.09.1975r. do 3.11.1975r. oraz od 1.12.1975r, do 15.03.1976r.
w Przedsiębiorstwie (...) w B. Zakład (...) w Z. na stanowisku pomocnik maszynisty, maszynista żurawia

Do odwołania ubezpieczony dołączył kserokopię świadectwa pracy z dnia 4.04.1977r. potwierdzającego zatrudnienie w powyższym przedsiębiorstwie w okresie od 5.09.1975r. do 15.03.1976r. Organ rentowy odmówił zaliczenia powyższego okresu do stażu pracy z uwagi na brak zaświadczenia potwierdzającego zatrudnienie. Celem zaliczenia powyższego okresu ubezpieczony powinien przedłożyć oryginał świadectwa pracy.

⚫

od 8.04.1977r. do 31.12.1982r. w (...) K. na stanowisku mechanika samochodowego,

⚫

od 1.01.1983r. do 31.12.1989r. w Zakładzie (...)
w Z. na stanowisku kierowca-mechanik

Ze świadectwa pracy z dnia 30.05.1991r. wynika, że zatrudnienie ubezpieczonego
w powyższym zakładzie obejmowało okres od 1.01.1983r. do 31.05.1991r. z tym, iż w 1990r. odbywało się w wymiarze ½ etatu, a w 1991r. ¼ etatu. Okres od 1.01.1991r. do 31.05.1991r. nie został zaliczony w ogóle do stażu pracy z uwagi na zatrudnienie
w wymiarze niższym niż ½ etatu.

⚫

Od 18.05.1992r. do 15.08.1993r. w Zakładzie Produkcyjno-Handlowym wł. A. K. w Z. na stanowisku kierowcy.

Ponieważ ubezpieczony nie wykazał 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych organ rentowy wobec niespełnienia przesłanek do przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia wydał decyzję odmowną.

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17.12.1998r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) w powiązaniu z § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.) ubezpieczonym mężczyznom urodzonym przed dniem 1.01.1949r. będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przy pracach wymienionych w wykazie A, przysługuje prawo do emerytury w razie łącznego spełnienia następujących warunków:

1. osiągnięcia wieku emerytalnego 60 lat

2. posiadania wymaganego okresu zatrudnienia wynoszącego 25 lat, w tym

co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy,
w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z kolei zgodnie z treścią art. 184 ust 1 ustawy, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury
w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl ust. 2 emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Zgodnie z przepisem art. 227 k.p.c. w po­stępowaniu sądowym nie istnieją ograniczenia dowodowe z § 2 pkt 2 Roz­porządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r., Nr 8, poz. 43
z późniejszymi zmianami), a co za tym idzie fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach mógł być wykazany wszelkimi dowo­dami, w tym zeznaniami świadków (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8.12.1998r., sygn. akt II UKN 357/98,OSNP z
2000r., Nr 3, poz. 112).

Okoliczność sporna w przedmiotowej sprawie dotyczyła rozmiaru okresu pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w warunkach szczególnych przed
31.12.1998 r.

Warunkiem nabycia uprawnień emerytalnych według art. 184 jest spełnienie przesłanki stażu przed dniem 1.01.1999r. Brak w treści art. 184 przesłanki końcowej daty spełnienia pozostałych warunków nabycia uprawnień emerytalnych (tj. na dzień 31.12.2008r.) powoduje, że ubezpieczeni, którzy w chwili wejścia w życie ustawy
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych posiadali wymagany okres ubezpieczenia (szczególny i zwykły), mogą realizować prawo do emerytury na starych zasadach po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w art. 32 również po dniu 31.12.2008r. oraz nieprzystąpieniu do OFE i rozwiązaniu stosunku pracy. Wszystkie przesłanki muszą zostać spełnione łącznie.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału Sąd przyjął, że ubezpieczony H. B. będąc zatrudnionym w okresach spornych od 5.09.1975r. do 15.03.1976r. oraz od 18.05.1992r. do 15.08.1993r. wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę w warunkach szczególnych na kolejno stanowiskach maszynisty żurawia oraz kierowcy samochodu ciężarowego, co jednak nie pozwala na uznanie, że legitymuje się co najmniej 15 latami takiej pracy k. 17 akt sądowych.

Sąd uznał, że w pozostałym okresie spornym ubezpieczony nie pracował
w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Sąd nie dał wiarę zeznaniom świadków potwierdzających charakter pracy ubezpieczonego uznając, że świadkom nie był w pełni znany charakter pracy ubezpieczonego i nie zawsze byli oni jego współpracownikami – dowód: k. 43-44 oraz 55-56 akt sądowych.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał, że ubezpieczony nie legitymuje się wymaganym 15 - letnim okresem pracy w szczególnych warunkach i z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSO Maria Gawlik