Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 28 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w G. VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Teresa Kalinka

Sędziowie: SSO Grzegorz Tyrka

SSR del. Anna Capik – Pater (spr.)

po rozpoznaniu sprawy 28 stycznia 2019r. w G.

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie E. S.

przeciwko J. K.

o wydanie świadectwa pracy

na skutek zażalenia pozwanego J. K.

na postanowienie Sądu Rejonowego w G.

z dnia 7 sierpnia 2018r. sygn. akt VI P 541/18

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

(-) SSO Grzegorz Tyrka (-) SSO Teresa Kalinka (-) SSR del. Anna Capik – Pater (spr.)

Sędzia Przewodniczący Sędzia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2018r. Sąd Rejonowy w G. w sprawie z powództwa E. S. przeciwko J. K. , o wydanie świadectwa pracy i odszkodowanie na wniosek pozwanego o wydanie postanowienia nakazującego powódce zwrot wypłaconej kwoty w oparciu o nieprawomocny wyrok zaopatrzony w rygor natychmiastowej wykonalności i oddalił wniosek.

Sąd Rejonowy ustalił, że wyrok Sądu Rejonowego wydany w sprawie o sygn. akt. (...) w którym nadano rygor natychmiastowej wykonalności w pkt. 5 co do pkt. 2 został uchylony przez Sąd Okręgowy w G. w sprawie o sygn. akt (...) wyrokiem z dnia 10 maja 2018r. i sprawę przekazano Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania , pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego. W międzyczasie pozwany wypłacił powódce kwotę objętą rygorem – 925 zł.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji powołał art. 337 k.p.c. i 338 §1 k.p.c. wskazując, że wyrok sądu wyższej instancji , nie stanowi orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w rozumieniu powołanego art. 338. Zaznaczył także Sąd I instancji, że pozwany wnosił już w sprawie o zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności i wniosek ten został rozpoznany prawomocnie.

Zażalenie wywiódł pozwany wnosząc o uchylenie postanowienia z dnia 7 sierpnia 2018r. oraz wydanie orzeczenia o zwrocie przez powódkę kwoty 925 zł w związku ze spełnieniem przez pozwanego świadczenia wskutek nadania przez Sąd Rejonowy w G. rygoru natychmiastowej wykonalności na wyrok, który na skutek apelacji pozwanego w dniu 10 maja 2018r. został uchylony.

Pozwany podniósł, że nie może pogodzić się z zaskarżonym postanowieniem, ponieważ jeśli jego argumenty okażą się słuszne to bezpodstawnie zatrzymane środki nie pracowałyby u pozwanego w prowadzonej działalności gospodarczej, co spowodowało utratę zysków, Sąd zaś oddalając wniosek o zwrot środków wypłaconych powódce, z góry rozstrzyga wynik postępowania na korzyść powódki. Żalący zarzucił także, Sąd I instancji wydając zaskarżone postanowienie w uzasadnieniu powołał się na art. 338§1 k.p.c. , ale nie wziął pod uwagę art. 338§2 oraz art. 187§1 pkt. 3 k.p.c. jak i dobrych obyczajów jakimi winna się kierować powódka i sama zwrócić nienależne jej środki. Pozwany podniósł także, że obecnie domaga się jedynie zwrotu wypłaconej kwoty, bez obowiązku naprawienie szkody wynikłej z przetrzymywania w/w środków.

Sąd Okręgowy zważył

zażalenie pozwanego jest niezasadne.

Słusznie Sąd I instancji wskazał że wyrok sądu wyższej instancji uchylający wyrok i przekazujący sprawę do ponownego rozpoznania sądowi niższej instancji nie stanowi orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie .

Pozwany wniosek restytucyjny winien złożyć najpóźniej przez zamknięciem rozprawy poprzedzającej wydanie orzeczenia , w którym sąd decyduje o losie wyroku natychmiast wykonalnego ,w następstwie którego zostało spełnione świadczenie. Powódce nie można zarzucać winy w tym, że egzekwowała świadczenie z wyroku nieprawomocnego skoro takie uprawnienie daje jej ustawa. Orzeczenie o restytucji powinno być wydane jednocześnie z uchyleniem wyroku zaopatrzonego w rygor natychmiastowej wykonalności. Wniosku takiego jednak wówczas pozwany nie złożył. Nie należy jednak orzekać o zwrocie spełnionego świadczenia, gdy jego los nie jest jeszcze ostatecznie przesądzony. Dlatego wyraźnie stwierdza art. 338 §1 k.p.c., że orzekanie o restytucji następuje w orzeczeniu kończącym postępowanie , a jak wskazał Sąd I instancji, który to pogląd Sąd Okręgowy podziela uchylenie wyroku i rozstrzygnięcia przez sąd II instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie .

Postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nie zostało przed wyegzekwowaniem świadczenia uchylone. Wówczas zażalenie oddalające wniosek o uchylenie rygoru zostało prawomocnie rozstrzygnięte. W konsekwencji , obecnie o tym, że świadczenie było nienależne przesądzi dopiero treść wyroku prawomocnego kończącego postępowanie w sprawie w której wyrok uchylono. To jednak nie wyłącza możliwości dochodzenia w odrębnym procesie naprawienia szkody poniesionej wskutek wykonania wyroku ( art. 338§2 k.p.c.).

Z przytoczonych wyżej względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397§2 k.p.c. oddalił zażalenie pozwanego.

(-) SSO Grzegorz Tyrka (-) SSO Teresa Kalinka (-) SSR del. Anna Capik – Pater (spr.)

Sędzia Przewodniczący Sędzia