Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2021 r.

S ąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek (spr.)
Sędziowie:	Anna Capik-Pater del. Magdalena Kimel
Protokolant:	Ewa Gambuś

po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2021r. w Gliwicach

sprawy z powództwa M. R.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G.

o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 18 listopada 2020 r. sygn. akt VI P 389/19

I.  zmienia zaskarżony wyrok:

1.  w punkcie 1 częściowo w ten sposób, że zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 11.541,25 zł (jedenaście tysięcy pięćset czterdzieści jeden złotych i dwadzieścia pięć groszy) tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę;

2.  w punkcie 2 w ten sposób, że zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

II.  oddala apelację w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 750 zł (siedemset pięćdziesiąt złotych) tytułem opłaty od pozwu.

(-) sędzia Anna Capik-Pater (-) sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek (spr.) (-) sędzia del. Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII Pa 14/21

UZASADNIENIE

Powódka M. R. domagała się zasądzenia od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...)'' w Gliwicach 27 699 zł tytułem odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę oraz zasądzenia od pozwanej na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania według norm przypisanych. W uzasadnieniu podała, że była zatrudniona u pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas określony na stanowisku pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu. Stosunek pracy powstał 11 marca 2019 r. i był przewidziany na czas pełnienia przez powódkę funkcji Prezesa Zarządu. Następnie 25 listopada 2019 r. powódka otrzymała wiadomość mailową o tym, że została odwołana z p.o. Prezesa Zarządu i że w konsekwencji rozwiązano z nią umowę o pracę zawartą na czas określony. Niemniej zdaniem powódki pozwana wypowiadając jej umowę o pracę naruszyła szereg przepisów prawa pracy, m.in.: art. 30 § 3 Kodeksu pracy, albowiem pozwana nie złożyła powódce oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę na piśmie, art. 30 § 5 k.p. poprzez brak pouczenia o prawie odwołania do sądu pracy, art. 41 k.p. poprzez złożenie wypowiedzenia podczas zwolnienia lekarskiego powódki. Powódka swoje roszczenie oparła na art. 50 § 3 k.p., wskazując że na kwotę dochodzonego przez nią roszczenia składa się odszkodowanie w wysokości jej trzymiesięcznego wynagrodzenia.

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości, a także zasądzenia od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych. Uzasadniając swoje stanowisko wskazała, że rzeczywiście powódka była zatrudniona u pozwanej od 11 marca 2019 r. na stanowisku p.o. Prezesa Zarządu, na podstawie umowy o pracę na czas określony, tj. na okres pełnienia funkcji p.o. Prezesa Zarządu w pełnym wymiarze. Podniosła, że uchwałą Rady Nadzorczej z 5 marca 2019 r. (uchwala Nr 1) powódka została oddelegowana, jako członek rady do czasowego pełnienia funkcji p.o. Prezesa Zarządu, a następnie uchwałą Nr 2 z 5 marca 2019 r. Rada Nadzorcza pozwanej określiła warunki zatrudnienia powódki do pełnienia funkcji członka Zarządu Spółdzielni. Z kolei uchwałą Rady Nadzorczej pozwanej Nr 6 z 23 listopada 2019 r. powódka została odwołana z funkcji p.o. Prezesa Zarządu. Tym samym łącząca strony umowa o pracę z 11 marca 2019 r. uległa rozwiązaniu 23 listopada 2019 r., wskutek upływu czasu, na który została zawarta. Dalej pozwana wskazała, że przyczyną przedterminowego odwołania powódki z funkcji p.o. Prezesa Zarządu były stwierdzone przez Radę Nadzorczą nieprawidłowości, w szczególności: nadużycia finansowe polegające na nieuzasadnionym wydatkowaniu środków finansowych pozwanej, wprowadzanie lokatorów w błąd co do wysokości zwrotu wartości wkładów mieszkaniowych, załatwianie w czasie pracy spraw prywatnych, szkalowanie pozwanej przez powódkę za pomocą portali społecznościowych, bezzasadne zgłoszenie włamania do gabinetu Prezesa Zarządu wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 238 k.k., czy niezabezpieczenie toku bieżących spraw pozwanej, w tym płatności. Pozwana wskazała, że każdy z tych zarzutów mógł stanowić samoistną podstawę rozwiązania z powódką umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym określonym w art. 52 k.p. Gdyby więc łączący strony stosunek pracy nie uległ rozwiązaniu wskutek upływu czasu, na który umowa o pracę została zawarta, pozwana z uwagi na ilość i ważkość stawianych powódce zarzutów, rozwiązałaby z nią umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Wyrokiem z 18 listopada 2020 r. (sygn. akt VI P 389/19) Sąd Rejonowy w Gliwicach w pkt 1 oddalił powództwo, w pkt 2 zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powy ższy wyrok Sąd Rejonowy wydał w oparciu o następujący stan faktyczny:

Uchwałą Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...)'' w Gliwicach Nr 1/03/2019 z 5 marca 2019 r. powódce M. R. zawieszono członkostwo w Radzie Nadzorczej na okres pełnienia przez nią funkcji członka Zarządu – pełniącej obowiązki Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej ,,(...)'' w Gliwicach.

Tego samego dnia, Uchwałą Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...)'' w Gliwicach Nr 2/03/2019 w sprawie określenia warunków zatrudnienia członka Rady Nadzorczej wyznaczonego do czasowego pełnienia funkcji członka Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...)'' w Gliwicach - ustalono warunki zatrudnienia M. R. wyznaczonej do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu na okres do 31 grudnia 2019 r. W punkcie 1 ppkt a-g powołanej uchwały wskazano, że podstawą zatrudnienia powódki u pozwanej jest umowa o pracę zawarta na czas określony – na okres pełnienia funkcji członka Zarządu pełniącej obowiązki Prezesa Zarządu. Ustalono, że miejscem pracy powódki będą G.. Powódka będzie zatrudniona u pozwanej na pełny etat za wynagrodzeniem zasadniczym – 9233 zł brutto miesięcznie oraz otrzymywać będzie premię uznaniową w wysokości 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Termin rozpoczęcia pracy ustalono na 11 marca 2019 r.

W dniu 11 marca 2019 r. pomiędzy pozwaną Spółdzielnią Mieszkaniową (...)'' w Gliwicach, a powódką doszło do zawarcia umowy o pracę na czas określony. W § 1 ww. umowy wskazano, że strony oświadczają, iż pracownik zobowiązuje się do świadczenia pracy na rzecz pracodawcy, począwszy od 11 marca 2019 r. na czas określony – przez okres pełnienia funkcji Członka Zarządu – pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu na warunkach określonych w uchwale Nr 2/03/2019.

Zawierając powyższą umowę powódka nie miała żadnych wątpliwości, co do jej treści i przez cały okres zatrudnienia u pozwanej nie składała w tym zakresie żadnych zastrzeżeń.

Pozwana w okresie od(...). przebywała na zwolnieniu lekarskim.

Następnie Uchwałą Nr 6/11/2019 z 23 listopada 2019 r. Rada Nadzorcza Spółdzielni Mieszkaniowej (...)'' w Gliwicach odwołała powódkę z funkcji pełniącej obowiązki Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej ,,Zielony Zakątek'' w Gliwicach. O powyższym poinformowano powódkę 25 listopada 2019 r. wysłanym do niej mailem. Maila nadała pracownica pozwanej J. F.. W mailu poinformowano powódkę, iż uchwałą Rady Nadzorczej z 23 listopada 2019 r. została jednogłośnie odwołana z funkcji p.o. Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w Gliwicach i tym samym rozwiązaniu uległa łącząca ją z pozwaną umowa o pracę.

Ze świadectwa pracy wystawionego przez pozwaną 25 listopada 2019 r. wynika, że powódka była zatrudniona u pozwanej w okresie od 11 marca 2019 r. do 23 listopada 2019 r., a stosunek pracy ustał na skutek rozwiązania umowy o pracę wskutek upływu czasu, na który została zawarta, art. 30 § 1 pkt 4 k.p.

Powyższych ustaleń Sąd Rejonowy dokonał na podstawie akt osobowych powódki, kopii wiadomości mailowej z 25.11.2019 r. (k. 7), kopii zwolnień lekarskich (k. 8-9), dokumentacji dołączonej przez pozwaną (k. 28-45).

Sąd Rejonowy pominął dowody z zeznań świadków T. N., M. D., J. F., K. P., K. K., B. W. na podstawie art. 2352 § 1 pkt 2 k.p.c., uznając że dowody te są nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Postanowieniem tym Sąd pominął również dowód z przesłuchania strony pozwanej na podstawie art. 2352 § 1 pkt 2 k.p.c., uznając iż dowód ten jest nie istotny dla rozstrzygnięcia sprawy.

W tak ustalonym stanie faktycznym S ąd Rejonowy uznał, że roszczenia powódki nie zasługiwały na uwzględnienie.

Na wstępie rozważań prawnych Sąd I instancji wskazał, ze przedmiotem sporu w sprawie było ustalenie, czy zawarta pomiędzy stronami umowa była umową o pracę zawartą na czas określony, czy umową na czas wykonywania określonej pracy.

Sąd Rejonowy podał, że zgodnie z art. 25 § 1 k.p. umowę o pracę można zawierać na okres próbny, czas nieokreślony albo na czas określony, co oznacza, że obecnie w katalogu umów o pracę nie ma umowy na czas wykonywania określonej pracy. Zatem prezes zarządu może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub na czas określony.

Dalej Sąd I instancji zwrócił uwagę, że w niniejszej sprawie strony zawarły umowę na czas określony, co wynika z treści umowy o pracę z 11 marca 2019 r., a konkretnie z jej § 1, zgodnie z którym pracownik zobowiązuje się do świadczenia pracy na rzecz Pracodawcy na czas określony, tj. przez okres pełnienia funkcji Członka Zarządu – pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu na określonych w tym paragrafie warunkach. Zdaniem Sądu Rejonowego oznacza to, że umowa została zawarta na czas określony – czas kadencji, tj. pełnienia przez powódkę funkcji Prezesa Zarządu. Powołanie do zarządu jak i odwołanie powoduje tylko powstanie lub ustanie stosunku organizacyjnego. Stosunek pracy jest natomiast odrębnym stosunkiem prawnym od członkostwa w Zarządzie. Sąd I instancji uznał zatem, że umowa o pracę na czas określony z 11 marca 2019 r. rozwiązała się z upływem czasu na jaki została zawarta, tj. z dniem 23 listopada 2019 r., czyli z dniem odwołania powódki z funkcji p.o. Prezesa Zarządu. Sąd Rejonowy zaznaczył, że zawarta przez powódkę umowa wyraźnie odnosi czas jej trwania do czasu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, a jednocześnie nie ma przeszkód prawnych dla związania czasu trwania umowy z pełnieniem funkcji w zarządzie. Sąd Rejonowy podkreślił, że w art. 25 § 1 k.p. w obecnym brzmieniu nie ma już umowy na czas wykonania określonej pracy ale należy uznać, że teraz takie umowy, na czas pełnienia funkcji są umowami zawartymi na czas określony.

Sąd I instancji zaznaczył, że powódka została odwołana z funkcji pełniącej obowiązki Prezesa Zarządu uchwałą Rady Nadzorczej z 23 listopada 2019 r., zaś Rada Nadzorcza może niewątpliwie odwoływać członka zarządu w każdym czasie, co oznacza, że odwołanie nie jest niczym ograniczone, żadną konkretną przyczyną i uzależnione jedynie od woli Rady Nadzorczej. Sąd Rejonowy dodał, że sporządzenie uzasadnienia ma jedynie walor informacyjny i dotyczy jedynie stosunku organizacyjnego, a nie stosunku pracy członka zarządu. Zatem w przypadku odwołania członka zarządu spółdzielni uzasadnienie tego odwołania nie jest wiążące dla Sądu Pracy. W ocenie Sądu Rejonowego z chwilą odwołania powódki z funkcji pełniącej obowiązki Prezesa Zarządu pozwanej stosunek pracy powódki i pozwanej ustał bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli przez którąkolwiek ze stron.

Sąd I instancji zwrócił uwagę, w toku postępowania że powódka nie kwestionowała legalności podjętej uchwały, a nadto wskazał, że mając na względzie art. 17 pkt 42 k.p.c., Sąd Rejonowy nie miał prawa ustalania, czy uchwała z 23 listopada 2019 r. była uchwałą ważną.

Wobec powyższych rozważań, Sąd I instancji oddalił powództwo powódki.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, zasądzając od powódki na rzecz pozwanej kwotę 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Apelacj ę od powyższego wyroku wniosła powódka, zaskarżając wyrok w całości.

Powódka skarżonemu wyrokowi zarzuciła:

1)  naruszenie prawa materialnego, a to:

a)  art. 65 § 2 k.c. w zw. z art. 11 k.p. przez wadliwą ocenę rzeczywistej woli stron zarówno w momencie zawierania jak i obowiązywania umowy o pracę, przejawiającą się w uznaniu, że przedmiotowa umowa została zawarta na czas pełnienia przez powódkę funkcji Prezesa Zarządu, podczas gdy zwłaszcza z uchwały o powołaniu powódki wynika, że umowy została zawarta na czas oznaczony, tj. do 31 grudnia 2019 r.;

b)  art. 25 § 1 k.p. polegające na uznaniu, że łącząca strony umowa została zawarta na czas określony – czas kadencji, tj. pełnienia przez powódkę funkcji Prezesa Zarządu, a w konsekwencji błędne zastosowanie art. 30 § 1 pkt 4 k.p. poprzez przyjęcie, że umowa o pracę łącząca strony uległa rozwiązaniu z dniem ukończenia pracy, dla której była zawarta, tj. z dniem podjęcia uchwały o odwołaniu powódki z funkcji Prezesa Zarządu, podczas gdy z przedmiotowego stanu faktycznego wynika, że umowa łącząca strony była umową zawartą na czas oznaczony, tj. do 31 grudnia 2019 r., a do jej zakończenia mogło dojść zarówno na mocy wypowiedzenia jak i z upływem określonego czasu;

c)  art. 56 § 1 k.p. w zw. z art. 30 § 3, 4, 5 k.p. w zw. z art. 41 k.p. poprzez ich niezastosowanie pomimo tego, że pozwany z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu i rozwiązywaniu umów o pracę, a to w czasie usprawiedliwionej jej nieobecności, bez wskazania uzasadnienia oraz bez zawartego pouczenia wyraził jednostronnie wolę rozwiązania umowy o pracę z powódką;

d)  art. 18 § 1 k.p. w zw. z art. 11 k.p. i art. 30 § 1 k.p. poprzez błędne przyjęcie, że jednostronna czynność prawna polegająca na odwołaniu prezesa zarządu dokonana w ramach innego niż relacja wynikająca z prawa pracy, stosunku prawnego może rodzić bezpośrednie skutki w sferze wyłącznie normowanej przez prawo pracy w postaci rozwiązania stosunku pracy;

2)  naruszenie prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wydane orzeczenie, a to art. 227 w zw. z art. 299 w zw. z art. 162 k.p.c., polegające na pominięciu wniosku powódki o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z przesłuchania powódki, podczas gdy przesłuchanie jej miało istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, zwłaszcza biorąc pod uwagę wolę stron co do treści wiążącej ich umowy o pracę.

W związku z powyższym powódka wnosiła o zmianę zaskarżonego wyrku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 27 699 zł oraz kosztów procesu za obie instancje, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka podkreślała, że zgodnie z wolą stron umowy o pracę z 11 marca 2019 r. stosunek pracy powódki u pozwanej miał trwać na czas określony, tj. do 31 grudnia 2019 r., zaś pracodawca godził się na możliwość zakończenia stosunku pracy niezależnie od trwania stosunku korporacyjnego (w treści umowy o pracę przewidział możliwość zakończenia umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia), zatem nie można uznać, by czynność prawna polegająca na odwołaniu powódki z funkcji Prezesa Zarządu rodziła bezpośrednie skutki w sferze pracowniczej i odwrotnie. W konsekwencji nie sposób uznać, by podjęta uchwała o odwołaniu powódki z funkcji była równoznaczna z rozwiązaniem z nią stosunku pracy, który trwał nadal, mimo tego, że nie była już prezesem.

W odpowiedzi na apelację pozwana wniosła o jej oddalenie oraz o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów postępowania za drugą instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, iż zarzuty apelacji są bezpodstawne i ostatecznie podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

S ąd Okręgowy w Gliwicach zważył:

Apelacja powódki zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe w prawidłowym zakresie, jednakże – w ocenie Sądu Okręgowego – wysnuł błędne wnioski z przeprowadzonych dowodów. Tymczasem, wynik postępowania dowodowego przed Sądem I instancji wskazuje, że roszczenia powódki co do zasady są uzasadnione.

W przedmiotowej sprawie powódka domagała się odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę.

Inicjując rozważania prawne, należy wskazać, że zgodnie z art. 25 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.) umowę o pracę zawiera się na okres próbny, na czas nieokreślony albo na czas określony.

Z kolei jak stanowi art. 30 § 1 k.p. umowa o pracę rozwiązuje się:

1) na mocy porozumienia stron;

2) przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem);

3) przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia);

4) z upływem czasu, na który była zawarta.

Zgodnie z art. 30 § 3 k.p. oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie.

W myśl art. 30 § 5 k.p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę lub jej rozwiązaniu bez wypowiedzenia powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy.

Art. 56 § 1 k.p. stanowi natomiast, że pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy.

W pierwszej kolejności należy zgodzić się z Sądem I instancji, że w niniejszej sprawie strony zawarły 11 marca 2019 r. umowę o pracę na czas określony. W umowie o pracę z 11 marca 2019 r. wskazano, że pracownik zobowiązuje się do świadczenia pracy na rzecz pracodawcy na czas określony, tj. przez okres pełnienia funkcji Członka Zarządu – pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu na określonych w tym paragrafie warunkach. Rację ma zatem Sąd I instancji, wskazując że umowa o pracę została zawarta na czas określony – czas pełnienia przez powódkę funkcji Prezesa Zarządu. Jednakże – zdaniem Sądu Okręgowego – czas trwania umowy o pracę został ściśle oznaczony na datę 31 grudnia 2019 r., co wprost zapisano w uchwale nr 1/03/2019 Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...), wskazując że powódka została wyznaczona do pełnienia funkcji Członka Zarządu – pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu – na okres do 31 grudnia 2019 r. Tym samym umowa o pracę powódki była zawarta na czas określony od 11 marca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. W uchwale nr 2/03/2019 Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) określono z kolei warunki zatrudnienia powódki, precyzując miejsce i rodzaj świadczonej pracy, wymiar czasu pracy, system czasu pracy, wynagrodzenie. Wprawdzie nie wskazano tam daty obowiązywania umowy o pracę, jednak – zdaniem Sądu Okręgowego – nie było to potrzebne, skoro kwestię tę sprecyzowano w uchwale nr 1/03/2019.

W ocenie Sądu Okręgowego, mając na względzie charakter stanowiska pracy powódki, zapisy umowy o pracę należy interpretować łącznie z uchwałami Rady Nadzorczej, a także ze Statutem Spółdzielni Mieszkaniowej (...) wG..

Zgodnie z § 57 pkt 3 Statutu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) członków Zarządu wybiera i odwołuje Rada Nadzorcza. Z kolei w pkt 4 podano, że z członkami Zarządu zatrudnionymi w Spółdzielni Rada Nadzorcza nawiązuje stosunek pracy na podstawie umowy o pracę stosownie do wymogów Kodeksu Pracy. Jak wynika zaś z pkt 5, odwołanie członka Zarządu nie narusza jego uprawnień wynikających ze stosunku pracy.

Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że w umowie o pracę z 11 marca 2019 r. strony ustaliły w § 2, że „termin wypowiedzenia umowy o pracę wynosi: 1) 2 tygodnie, jeżeli Pracownik będzie zatrudniony u Pracodawcy krócej niż 6 miesięcy, 2) 1 miesiąc, jeżeli Pracownik będzie zatrudniony u Pracodawcy co najmniej 6 miesięcy a krócej niż 3 lata, 3) 3 miesiące, jeżeli Pracownik będzie zatrudniony u Pracodawcy co najmniej 3 lata”.

W ocenie Sądu Okręgowego zapisy umowy o pracę z 11 marca 2019 r., w której wskazano okresy wypowiedzenia umowy o pracę świadczą niewątpliwie o tym, że wolą stron umowy o pracę było jej zawarcie na czas określony, oznaczony konkretną datą, a więc do 31 grudnia 2019 r. Gdyby zaś przyjąć – jak twierdziła strona pozwana – że zamiarem storn umowy o pracę było ścisłe skorelowanie okresu obowiązywania umowy o pracę powódki z pełnieniem funkcji Prezesa Zarządu i automatyczne rozwiązanie tej umowy w momencie odwołania jej z funkcji pełniącej obowiązki Prezesa Zarządu przez Radę Nadzorczą Spółdzielni, wówczas określenie okresów wypowiedzenia w umowie o pracę z 11 marca 2019 r. byłoby zupełnie bezcelowe. ‘

Mając na uwadze powyższe okoliczności jak również cytowane wyżej zapisy Statutu Spółdzielni oraz postanowienia umowy o pracę z 11 marca 2019 r., Sąd Okręgowy podzielił stanowisko apelującej, zgodnie z którym umowa o pracę z 11 marca 2019 r. była zawarta na czas określony od 11 marca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., zaś postępowanie pozwanej polegające na rozwiązaniu z powódką umowy o pracę z chwilą podjęcia przez Radę Nadzorczą Spółdzielni uchwały z 23 listopada 2019 r. o odwołaniu powódki z funkcji pełniącej obowiązki Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej(...), a wiec bez wypowiedzenia, naruszało przepisy prawa pracy o rozwiązywaniu umowy o pracę zawartej na czas określony. W ocenie Sądu Okręgowego nie można zgodzić się z konkluzjami poczynionymi przez Sąd I instancji, zgodnie z którymi umowa o pracę powódki z pozwaną rozwiązała się z upływem czasu, na który była zawarta.

Sąd Okręgowy uznał za uzasadnione zarzuty apelacji dotyczące naruszenia zaskarżonym wyrokiem przepisów prawa materialnego, tj. art. 65 § 2 k.c. w zw. z art. 11 k.p., poprzez wadliwą ocenę rzeczywistej woli stron umowy o pracę z 11 marca 2019 r. co do oznaczenia czasu trwania umowy o pracę.

W konsekwencji słuszny okazał się także podniesiony przez powódkę zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 25 § 1 k.p. oraz art. 30 § 1 pkt 4 k.p. poprzez przyjęcie, że umowa o pracę łącząca strony uległa rozwiązaniu z dniem ukończenia pracy, dla której była zawarta, tj. z dniem podjęcia uchwały o odwołaniu powódki z funkcji Prezesa Zarządu, podczas gdy w istocie umowa łącząca strony była umową zawartą na czas oznaczony, tj. do 31 grudnia 2019 r., a do jej zakończenia – w przypadku skrócenia przez Radę Nadzorczą kadencji powódki jako Prezesa Zarządu – mogło dojść na mocy wypowiedzenia umowy o pracę.

Z aprobatą Sądu Okręgowego spotkały się także pozostałe podniesione przez apelującą zarzuty dotyczące naruszenia poprzez niezastosowanie prawa materialnego, tj. art. 50 § 3 k.p. w zw. z art. 30 § 3, 5 k.p. i art. 41 k.p. Jak wskazano wyżej pozwana, w sposób naruszający przepisy prawa pracy rozwiązała umowę o pracę z powódką, bez wymaganego pisemnego oświadczenia o wypowiedzeniu stosunku pracy, bez zastosowania okresu wypowiedzenia, bez stosownego pouczenia o prawie odwołania do sądu pracy, jak również w trakcie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy uznał, że roszczenie powódki dotyczące odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy jest co do zasady uzasadnione i słuszne.

Na uwzględnienie nie zasługiwała natomiast kwota żądanego odszkodowania w wysokości 27 699 zł.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 50 § 3 k.p. jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu takiej umowy, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie.

Z kolei jak stanowi art. 50 § 4 odszkodowanie, o którym mowa w § 3, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące.

Wynagrodzenie powódki wynosiło 9233 zł brutto miesięcznie. Z kolei pozwana rozwiązała z powódką stosunek pracy 23 listopada 2019 r., zaś umowa o pracę miała trwać do 31 grudnia 2019 r. Mając zatem na uwadze powyższe przepisy, należało uznać, że wysokość odszkodowania powódki za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy winna wynosić 11 541,25 zł.

Reasumując, Sąd uznał, że apelacja powódki z wyżej wskazanych przyczyn zasługiwała zatem na uwzględnienie w części, dlatego na mocy art. 386 par. 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1 częściowo w ten sposób, że zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 11 541,25 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, natomiast w pozostałej części – na podstawie art. 385 § 1 k.p.c. – oddalił apelację.

Na mocy art. 98 k.p.c. oraz przepisów § 9 ust. 1 pkt 1 i § 10 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. 1800) zasadzono od pozwanej na rzecz powódki koszty zastępstwa procesowego za I i II instancję.

O kosztach sądowych orzeczono w punkcie 2 wyroku, na podstawie art. 113 ust. 1, art. 96 ust. 1 pkt 4 i art. 13 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 755 ze zm.) nakazując pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 750 zł tytułem opłaty od pozwu.

(-) sędzia Anna Capik-Pater (-) sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek (spr.) (-) sędzia del. Magdalena Kimel