Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 851/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 17 czerwca 2019 r - sygn.akt III K 631/17

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. poprzez całkowite, bezkrytyczne danie wiary w całości zeznaniom P. W. w sytuacji, gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zasady doświadczenia życiowego winny skutkować uznaniem tych zeznań za niewiarygodne, co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych polegającego na uznaniu, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut okazał się niezasadny, gdyż oceny i ustalenia faktyczne oraz w konsekwencji oceny prawne były prawidłowe i mieściły się w pełni w granicach zakreślonych zasadą wynikająca z art. 7 kpk. Sąd I instancji prawidłowo, zgodnie z wymogami logiki i wiedzy oraz doświadczenia odrzucił jako niewiarygodną wersję S. S. i M. S. (1) opierając się na relacjach świadka P. W.. Oceny i ustalenia Sądu Rejonowego w żadnej mierze nie zostały dotknięte dowolnością, zwłaszcza z tej przyczyny, iż nie zgadza się z nimi apelujący.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego aktem oskarżenia czynu lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Tak sformułowany zarzut nie mógł spowodować zmiany wyroku i uniewinnienia oskarżonego, ani też uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

3.2.

Obraza przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. poprzez całkowite zmarginalizowanie wyjaśnień oskarżonego w zakresie, w którym opisuje on przyczynę podjęcia decyzji o pomocy „znajomemu P." i uznawaniu tej pomocy jako dopuszczalnej, co w świetle konfrontacji z zeznaniami świadka doprowadziło w konsekwencji do błędnych ustaleń faktycznych i bezzasadnego uznania, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut okazał się niezasadny gdyż oceny i ustalenia faktyczne oraz w konsekwencji oceny prawne były prawidłowe i mieściły się w pełni w granicach zakreślonych zasadą wynikająca z art. 7 kpk. Sąd I instancji prawidłowo, zgodnie z wymogami logiki i wiedzy oraz doświadczenia odrzucił jako niewiarygodną wersję S. S. i M. S. (1) opierając się na relacjach świadka P. W.. Oceny i ustalenia Sądu Rejonowego w żadnej mierze nie zostały dotknięte dowolnością, zwłaszcza z tej przyczyny iż nie zgadza się z nimi apelujący.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego aktem oskarżenia czynu lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Tak sformułowany zarzut nie mógł spowodować zmiany wyroku i uniewinnienia oskarżonego, ani też uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

3.3.

Obraza przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. poprzez ustalenie, że działaniem swoim oskarżony wyczerpał znamiona ustawowe zarzucanych mu przestępstw w sytuacji, gdy prawidłowa ocena wskazuje, iż w zachowaniu oskarżonego nie można dopatrzeć się realizacji tych znamion co doprowadziło do bezpodstawnego uznania go winnym zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut okazał się niezasadny gdyż oceny i ustalenia faktyczne oraz w konsekwencji oceny prawne były prawidłowe i mieściły się w pełni w granicach zakreślonych zasadą wynikająca z art. 7 kpk. Sąd I instancji prawidłowo, zgodnie z wymogami logiki i wiedzy oraz doświadczenia odrzucił jako niewiarygodną wersję S. S. i M. S. (1) opierając się na relacjach świadka P. W.. Oceny i ustalenia Sądu Rejonowego w żadnej mierze nie zostały dotknięte dowolnością, zwłaszcza z tej przyczyny iż nie zgadza się z nimi apelujący.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego aktem oskarżenia czynu lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Tak sformułowany zarzut nie mógł spowodować zmiany wyroku i uniewinnienia oskarżonego, ani też uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

1 OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Sąd Okręgowy stwierdził brak konsekwentnego wskazania w dyspozycji zaskarżonego wyroku stosowanych przepisów ustawy karnej. W punkcie 2 określono bowiem - z powołaniem się na art. 4 § 1 kk, że w zakresie rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności - zastosowania znajdują art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w brzmieniu sprzed 1 lipca 2015 r. W pozostałych punktach nie określono natomiast, czy zastosowane są również przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu znowelizowanym, jakie obowiązuje od wspomnianej daty, czy też w brzmieniu pierwotnym.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

W przypadku oceny, że dla oskarżonego względniejsze są przepisy pierwotne , to znaczy obowiązujące w chwili czynu, a tak należało przyjąć w rozpatrywanym przypadku, potrzebne było jasne i jednoznaczne wskazanie nich zastosowania w każdym kolejnym punkcie dyspozycji zapadłego wyroku, nie zaś tylko w niektórych z nich. Taka redakcja wyroku wprowadza w błąd.

Brak wskazania, iż stosowane są przepisy ,,stare" oznacza bowiem użycie przepisów obowiązujących na moment orzekania. W dotychczasowej redakcji wyrok należałoby zatem odczytywać, że w jego punkcie 1 zastosowano przepisy w wersji sprzed nowelizacji, podobnie w punkcie 3, zaś w punkcie 2 - przepisy znowelizowane. Tymczasem stosownie do ogólnej reguły z art.4 § 1 kk dopuszczalne jest jedynie zastosowanie w całości ,,starej'' lub ,,nowej'' ustawy. Wykluczone jest natomiast wykorzystanie częściowo przepisów pierwotnych i równocześnie częściowo przepisów zmienionych

1 ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1 5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w zakresie przyjęcia sprawstwa i winy oskarżonego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Rejonowy słusznie dał wiarę świadkowi P. W. i zasadnie na jego właśnie relacjach oparł w przeważającej części ustalenia faktyczne, a odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego S. S. w tych fragmentach, w których nie przyznawał się on do postawionego zarzutu i przeczył swemu sprawstwu i winie, a które pozostawały w sprzeczności z wersją zaprezentowaną przez świadka.

P. W. w sposób dokładny i szczegółowy opisał przebieg inkryminowanych zdarzeń, rolę jaką sam w nich odegrał, a także rolę i udział oskarżonego. W szczególności, co się tyczyło "zlecenia" wyłudzenia kredytu, dostarczenia świadkowi danych osobowych na nazwisko A. S., spreparowania dowodu osobistego zawierającego te dane, a zarazem fotografię W. oraz zorganizowania i przeprowadzenia akcji przestępczej, sposobu wejścia w posiadanie przelanej przez bank gotówki z wykorzystaniem konta matki, a nadto dalszych losów pieniędzy.

Świadek nie ukrywał swojego uczestnictwa w przedmiotowych zdarzeniach, nie dążył do umniejszenia swojej roli ani też nie przejawiał tendencji do "przerzucenia" odpowiedzialności wyłącznie na S. S.. Co więcej, P. W. opis wypadków przedstawił składając wyjaśnienia w charakterze podejrzanego w sprawie Prokuratury Okręgowej w R. - sygn akt (...), a zatem wprost godząc się na poniesienie odpowiedzialności karnej również za przedmiotowy czyn.

Przebieg wypadków zaprezentowanych przez świadka był przy tym na tyle złożony i skomplikowany, iż trudno zakładać aby stanowił li tylko następstwo fantazji P. W.. Niełatwo byłoby bowiem wszystkie przedstawione przez świadka szczegóły wymyśleć i tak doskonale dostosować do realiów faktycznych rozpatrywanego przypadku.

Z drugiej strony "konkurencyjna" wersja oskarżonego raziła naiwnością. Nikt średnio rozgarnięty, kierujący się elementarnym rozsądkiem życiowym nie podjąłby takich działań, które opisywał S. S. - działań szczególnie wysokiego ryzyka - na rzecz i na korzyść nieznanej w sumie osoby, co do której oskarżony nie był w stanie wskazać nawet personaliów i to tych fałszywych, nie wspominając już o personaliach rzeczywistych.

Nie sposób było uwierzyć w to wszystko co relacjonował oskarżony, a zwłaszcza, by prowadząc działalność gospodarczą wykazał tak dalece posuniętą naiwność i nieporadność życiową. Słusznie tym samym Sąd Rejonowy odrzucił tę wersję jako niewiarygodną, pomimo jej wewnętrznej spójności i konsekwencji S. S. w zakresie przedstawiania jej w kolejnych fazach procesu karnego, jak również pomimo oparcia, które znajdowała w zeznaniach matki.

Za niewiarygodnością oskarżonego przemawiał także cały szereg dostrzeżonych w sprawie istotnych faktów. W przypadku przebiegu zdarzeń zgodnego z relacjami S. S., świadek K. L. nie miałby najmniejszych szans zapoznania oskarżonego, gdy tymczasem z jego zeznań wynikało iż poznał go właśnie za pośrednictwem W. - występującego wówczas pod nazwiskiem A. S.. Z całą pewnością jedna rata kredytu została przy tym spłacona, po tym jak pieniądze z banku przelane zostały na konto M. S. (1). Czynność taka nie miałaby natomiast racji bytu, gdyby faktycznie - jak podnosił oskarżony - pieniądze miały być przeznaczone wyłącznie dla W..

Świadek M. S. (2) nie miała - wbrew odmiennym tezą obrońcy - bezpośredniego kontaktu z osobą podającą się za A. S.. Świadek M. S. (3) również relacjonowała wyłącznie na podstawie danych wynikających z dokumentacji bankowej. Żadna z nich nie podważyła zatem skutecznie wersji P. W..

0.1 5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zaskarżony wyrok zmieniono przyjmując, że w punktach: 1,2 i 3 znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym w chwili czynu.

Zwięźle o powodach zmiany

W nawiązaniu do uchybień Sądu Rejonowego dostrzeżonych przez Sąd odwoławczy i podlegających uwzględnieniu z urzędu, wyrok zmieniono w powyższy sposób dla zapewnienia jasności i jednoznaczności wskazania jaka wersja ustawy karnej znajduje całościowe zastosowanie - zgodnie z regulacją art. 4 § 1 kk.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

W obliczu nieuwzględnienia apelacji wniesionej wyłącznie na korzyść oskarżonego przez jego obrońcę, zasądzono od S. S. na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania odwoławczego w kwocie 20,00 zł i wymierzono mu opłatę w kwocie 180, 00 zł - zgodnie z ogólną zasadą przewidzianą przez art. 636 § 1 kpk.

1PODPIS

Sędzia Krzysztof Ficek Sędzia Arkadiusz Łata Sędzia Piotr Pawlik

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego S. S..

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazanie za przestępstwo z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk przy zastosowaniu art. 11 § 2 kk .

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana