Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIKa764/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1. CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Gliwicach z 23 maja 2019 roku,

sygn. akt IX K 121/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

oskarżyciel posiłkowy

oskarżyciel prywatny

obrońca

oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

w całości

na korzyść

co do winy

na niekorzyść

w części

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia
albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej
czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada
prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść
orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego
zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2. USTALENIE FAKTÓW W ZWIĄZKU Z DOWODAMI
PRZEPROWADZONYMI PRZEZ SĄD ODWOŁAWCZY

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

M. D. (1)

karalność skazanego

karta karna

117-118

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu
z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

karta karna

Karta karna została wydana przez uprawniony organ, dane są aktualne, zaczerpnięte z Krajowego Rejestru Karnego, określają karalność skazanego.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające
znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu
z pkt 2.1.
albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH
ZARZUTÓW I WNIOSKÓW

Lp.

Zarzut

Rażąca niewspółmierność kary

zasadny

częściowo zasadny

niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy prawidłowo zgromadził materiał dowodowy i właściwie go ocenił. Poczynił również prawidłowe ustalenia w zakresie wymiaru kary łącznej, wziął pod uwagę zarówno opinie o skazanym, jego postawę jak i wykonanie przez niego zadań określonych w indywidualnym programie oddziaływania. W zakreślonym przez Sąd Rejonowy stanie faktycznym, nie sposób ocenić, by wymierzona przez ten Sąd kara była niewspółmiernie surowa. Sąd I instancji miał również na względzie prewencyjne oddziaływanie kary, cele zapobiegawcze i wychowawcze, jednocześnie baczył, by orzeczona kara mieściła się w granicach wyznaczonych przez art. 86 § 1 kk. Zdaniem Sądu Okręgowego, kara łączna w wymiarze 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności jest karą adekwatną i stanowi odzwierciedlenie zawartości kryminalnej czynów skazanego.

Wniosek

Zmiana orzeczonej kary łącznej i orzeczenie kary w najniższym możliwym wymiarze

zasadny

częściowo zasadny

niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie dostrzegł jakiejkolwiek okoliczności, która pozwoliłaby na orzeczenie kary łącznej w niższym wymiarze.

4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

W sprawie nie ujawniły się okoliczności podlegające uwzględnieniu z urzędu.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok utrzymany w mocy w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W sprawie Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie dowodowe i właściwie poczynił ustalenia faktyczne, prawidłowo zastosował normy dotyczące wymierzania kary łącznej i właściwie określił wyroki, które podlegają łączeniu jak i ustalił wysokość kary łącznej.

Na marginesie wskazać należy, iż niezasadny był wniosek Prokuratora o umorzenie postępowania z uwagi na fakt, iż skazany odbył karę z wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach, sygn. akt III K 282/18 bowiem Sąd ocenia stan faktyczny sprawy na dzień wydania wyroku przez Sąd Rejonowy. W dacie wyrokowania przez Sąd Rejonowy skazany odbywał karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach, sygn. akt III K 282/18. Fakt zakończenia odbywania kary przez skazanego w dniu 17 listopada 2019 roku, a w związku z tym zmiana stanu faktycznego, nie wpływa w żaden sposób na sposób wyrokowania przez Sąd odwoławczy. Sąd II instancji związany jest ustaleniami poczynionymi przez Sąd Rejonowy, nie jest to również okoliczność, którą Sąd odwoławczy uwzględnia z urzędu, apelacja zaś została wniesiona jedynie przez obrońcę skazanego na jego korzyść. Trzeba w tym miejscu przypomnieć, że prawo procesowe służy do realizacji norm prawa karnego materialnego, a zatem co do zasady nadrzędność przepisów prawa karnego materialnego nad procesem karnym stanowi ważną dyrektywę interpretacyjną. Bezsporne jest, że niejednokrotnie barierą do realizacji norm prawa karnego materialnego będą przepisy prawa procesowego, zwłaszcza zakazy procesowe, a w postępowaniu odwoławczym, zakaz reformationis in peius. Pomimo sygnalizacji przez Prokuratora, że zaistniała negatywna przesłanka prawnomaterialna w zakresie orzeczonej kary łącznej (tj. wykonanie kary przez skazanego z wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach, sygn. akt III K 282/18), Sąd odwoławczy nie orzekł w tej sytuacji reformatoryjnie albowiem uznał, iż uchylenie wyroku łącznego i umorzenie postępowania prowadziłoby do pogorszenia sytuacji skazanego. Uchylenie kary łącznej, w wymiarze 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności, prowadziłoby do obowiązku wykonania przez skazanego wyroków z kar jednostkowych, tj. 6 miesięcy oraz 1 rok i 5 miesięcy pozbawienia wolności, co stoi w sprzeczności z zasadą reformationis in peius. Z powyższych względów niemożliwym stało się umorzenie postępowania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2019 roku, sygn. akt V KK 516/18).

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6. KOSZTY PROCESU

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasądzenie od Skarbu Państwa nieuiszczonych kosztów obrony z urzędu w kwocie 147,60zł na rzecz adw. J. D. Rozstrzygnięcie oparto na podstawie art. 636 §1 kpk, art. 29 ust. 2 ustawy – Prawo o adwokaturze w zw. z §17 ust. 5 i §4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

3

Zwalniając oskarżonego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze Sąd miał na względzie okoliczności przewidziane w art. 624 § 1 kpk a mianowicie trudną sytuację materialną i rodzinną oskarżonego oraz fakt odbywania przez niego kary izolacyjnej.

7. PODPIS