Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Grażyna Tokarczyk

Protokolant Natalia Skalik-Paś

przy udziale Sławomira Zamorskiego

Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Z.

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2018 r.

sprawy M. Z. , syna J. i A.

ur. (...) w K.

oskarżonego z art. 207§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 23 stycznia 2018 r. sygnatura akt IX K 861/17

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 624 § 1 kpk

1. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 2 w ten sposób, że zobowiązuje oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby- jeden raz na dwa miesiące, do 10 dnia każdego miesiąca parzystego;

2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

sygn. akt VI Ka 327/18

UZASADNIENIE

M. Z. stanął pod zarzutem popełnienia czynu polegającego na tym, że w okresie od 2009 r. do 2 listopada 2014 r. w K. przy ul. (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną L. Z. oraz dziećmi D., D. i K. Z. poprzez wszczynanie licznych awantur, wyzywanie słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, grożenie pozbawieniem życia, popychanie, kopanie, szarpanie za ubranie, wyrzucanie z mieszkania i niszczenie przedmiotów, przy czym w dniu 21 października 2012 r. dokonał uszkodzenia ciała L. Z. poprzez uderzenie i kopanie po całym ciele, w wyniku czego doznała obrażeń w postaci stłuczenia klatki piersiowej, które naruszały czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni tj. o przestępstwo z art.207 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Sąd Rejonowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 23 stycznia 2018 roku sygn. akt IX K 861/17 orzekł, że:

1. na podstawie art. 66 § 1 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. warunkowo umarza postępowanie karne wobec M. Z. o opisany w części wstępnej wyroku czyn, stanowiący występek z art. 207 § 1 k.k. i 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok;

2. na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. w związku z art. 67 § 3 k.k. zobowiązuje M. Z. do informowania kuratora o przebiegu okresu próby;

3. na podstawie art. 72 § 1 pkt. 5 k.k. w związku z art. 67 § 3 k.k. zobowiązuje M. Z. do powstrzymywania się w okresie próby od nadużywania alkoholu;

4. na mocy art. 624 § 1 k.p.k. i art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od M. Z. na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 60,00 (sześćdziesiąt) złotych oraz zwalnia go od ponoszenia wydatków, obciążając nimi Skarb Państwa.

Prokurator zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o zobowiązaniu M. Z. do informowania kuratora o przebiegu okresu próby, przy braku oddania oskarżonego pod dozór kuratora sądowego, na niekorzyść oskarżonego, zarzucając niesłuszne niezastosowanie środka w postaci oddania oskarżonego pod dozór kuratora we okresie próby na podstawie art. 67 opar 2 kk, w powiązaniu z orzeczonym w wyroku zobowiązaniem oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby, wnosząc o zmianę wyroku i na podstawie art. 67 § 2 kk oddanie oskarżonego pod dozór kuratora w okresie próby, a w pozostałym zakresie utrzymanie wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja oskarżyciela publicznego okazała się częściowo skuteczna, a to o tyle, że nie podzielając stanowiska o konieczności oddania oskarżonego pod dozór kuratora sądowego, celowym było wskazanie częstotliwości, z jaką winien on informować kuratora o przebiegu okresu próby, o czym orzekł Sąd meriti w punkcie 2 zaskarżonego wyroku.

Dozór kuratora sądowego, na podstawie art. 67 § 2 kk, orzekany jest fakultatywnie i to nie budzi wątpliwości, nawet wobec brzmienia art. 73 § 2 kk, który nie znajduje zastosowania w wypadku warunkowego umorzenia postępowania.

Wydaje się, że skarżący upatruje konieczności, a zatem obligatoryjności orzeczenia o oddaniu oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora li tylko z faktu orzeczenia wobec niego obowiązku z art. 67 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 1 kk, co jest stanowiskiem błędnym. Z pewnością też nie pozbawia to możliwości wykonania orzeczenia.

Znane jest sądowi odwoławczemu jedno ze stanowisk komentatorów, że należy przyjąć, iż obowiązek udzielania informacji sądowi będzie orzekany z reguły wówczas, gdy jednocześnie nie następuje oddanie sprawcy pod dozór, a nakładając dozór, można natomiast orzec obowiązek udzielania kuratorowi informacji o przebiegu okresu próby (Piotr Hofmański, Lech Krzysztof Paprzycki, Andrzej Sakowicz w: Filar M. (red.), Berent M., Bojarski J., Bojarski M., Czarnecki P., Filipkowski W., Górniok O., Guzik-Makaruk E.M., Hoc S., Hofmański P., Kalitowski M., Kulik M., Paprzycki L.K., Pływaczewski E.W., Radecki W., Sakowicz A., Siwik Z., Stefańska B.J., Stefański R.A., Tyszkiewicz L., Wąsek A., Wilk L., Kodeks karny. Komentarz, WK, 2016).

Jednakże wniosek, iż obowiązek informowania kuratora o przebiegu okresu próby jest obligatoryjnie powiązany ze stosowaniem dozoru kuratora, prowadziłby do niepotrzebnego mnożeniem bytów, skoro zgodnie z art. 169 § 3 kkw skazany na obowiązek udzielania informacji na żądanie sądu lub kuratora, a sam kurator ma daleką swobodę w kształtowaniu kontaktów z podopiecznym.

Pamiętać przy tym należy, że zgodnie z art. 177 § 1 kkw, w sprawach związanych z wykonywaniem orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego właściwy jest sąd, który w danej sprawie orzekał w pierwszej instancji (…), zaś w myśl § 2, wykonując orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania karnego w stosunku do sprawcy, który nie został oddany pod dozór lub zobowiązany do wykonania obowiązków związanych z okresem próby, sąd stosuje odpowiednio art. 14, zgodnie z którym w postępowaniu wykonawczym organ postępowania wykonawczego może zarządzić zebranie informacji dotyczących skazanego.

Sąd odwoławczy podziela stanowisko, że jedną z podstawowych funkcji okresu próby jest kontrola nad zachowaniem skazanego, a funkcja ta może być zrealizowana tylko wtedy, gdy sąd będzie miał dokładną informację o zachowaniu się skazanego, uzyskiwaną od niego bezpośrednio lub za pośrednictwem wyznaczonego kuratora. Dlatego obowiązek określony w art. 72 § 1 pkt 1 powinien być nakładany szczególnie wtedy, gdy sąd nie oddaje skazanego pod dozór. Wówczas sąd powinien dokładnie określić sposób i częstotliwość wykonywania tego obowiązku ( Andrzej Zoll w: Wróbel W. (red.), Zoll A. (red.), Barczak-Oplustil A., Bielski M., Bogdan G., Ćwiąkalski Z., Dąbrowska-Kardas M., Górowski W., Iwański M., Jakubowski M., Jodłowski J., Kardas P., Majewski J., Małecki M., Plich A., Pyrcak-Górowska M., Raglewski J., Szewczyk M., Tarapata S. Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Cześć II. Komentarz do art. 53-116, WK, 2016). Obowiązek stawiennictwa i udzielania wyjaśnień jest obowiązkiem nierozerwalnie związanym z warunkowym zawieszeniem wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności wtedy, gdy wobec skazanego orzeczono dozór (zob. art. 169 § 3 kkw). Dlatego w przypadku oddania skazanego sprawcy pod dozór nie trzeba tego typu obowiązku nakładać. Jeśli natomiast sąd nie poddaje skazanego pod dozór, co często się zdarza w praktyce wymiaru sprawiedliwości, to powinien (pomimo że jest to obowiązek fakultatywny) orzec go na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k., gdyż ułatwia on monitorowanie przebiegu okresu próby osoby ( Konarska-Wrzosek V. (red.), Lach A., Lachowski J., Oczkowski T., Zgoliński I., Ziółkowska A., Kodeks karny. Komentarz, WK, 2016).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, podzielając stanowisko Sądu meriti o braku konieczności oddawania oskarżonego pod dozór kuratora, zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 2 w ten sposób, że zobowiązał oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby- jeden raz na dwa miesiące, do 10 dnia każdego miesiąca parzystego, w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymując w mocy, oskarżonego na zasadach słuszności zwalniając od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego.