Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Kazimierz Cieślikowski

Sędziowie SO Grażyna Tokarczyk (spr.)

SO Marcin Schoenborn

Protokolant Natalia Skalik-Paś

przy udziale Joanny Szlosar-Meller - Prokuratora Prokuratury Rejonowej G. w G.

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2019 r.

sprawy skazanego P. S. , syna W. i W.

ur. (...) w Z.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 26 listopada 2018 r. sygnatura akt IX K 275/18

na mocy art. 437§1 kpk, art. 624§1 kpk

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

sygn. akt VI Ka 253/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach rozpoznał sprawę w przedmiocie wydania wyroku łącznego wobec P. S. skazanego prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 15 listopada 1993 r. (sygn. akt
II K 561/93) za przestępstwo z art. 208 dkk popełnione w dniu 6.06.1993 r. na karę
1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w kwocie 3.000.000 zł, którą to karę pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat, przy czym karę pozbawienia wolności zarządzono następnie do wykonania i karę pozbawienia wolności skazany odbył w całości w okresie od dnia 10.09.2002 r. do dnia 10.09.2003 r., oraz karę grzywny wykonano w całości;

II. Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 4 lipca 2006 r. (sygn. akt II K 59/04), zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 października 2006 r. (sygn. akt VI Ka 748/06) za przestępstwo z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk popełnione w okresie od maja 1999 r. do dnia 21.12.2000 r. na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wymiarze 500 stawek dziennych po 10 zł, którą to karę pozbawienia wolności skazany odbył w całości w okresie od dnia 10.09.2003 r. do dnia 10.03.2007 r. oraz karę grzywny wykonano
w całości;

III. Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 7 października 2015 r. (sygn. akt
IX K 131/12), zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia
18 października 2016 r. (sygn. akt VI Ka 412/16) za przestępstwo z art. 56 ust.
1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie przełomu 2001r. i 2002 r. do września 2002 r. na karę 2 lat
i 10 miesięcy pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wymiarze 280 stawek dziennych po 30 zł, oraz za przestępstwo z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w okresie od 27.06.2007 r. do 16.11.2008 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wymiarze 300 stawek dziennych po 30 zł, przy czym w/w wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach orzeczono karę łączną 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, oraz karę łączną grzywny w wymiarze 400 stawek dziennych po 30 zł, którą to karę łączną pozbawienia wolności skazany odbywa aktualnie w okresie od dnia 05.10.2017 r. do dnia 03.12.2021 r. oraz kary grzywny nie wykonano.

Wyrokiem łącznym z 26 listopada 2018 r. sygn. IX K 275/18 Sąd Rejonowy orzekł, że:

1. na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015 r. orzeczone wyrokami opisanymi wyżej w pkt II i w pkt III (odnośnie czynu z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 § 1 k.k. popełnionego w okresie przełomu 2001r. i 2002 r. do września 2002 r.) części wstępnej wyroku łącznego – jednostkowe kary pozbawienia wolności łączy
i jako karę łączną orzeka wobec skazanego P. S. - karę 4 (czterech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

2. na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015 r. orzeczone wyrokami opisanymi wyżej w pkt II i w pkt III (odnośnie czynu z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 § 1 k.k. popełnionego w okresie przełomu 2001r. i 2002 r. do września 2002 r.) części wstępnej wyroku łącznego – jednostkowe kary grzywny łączy i jako karę łączną orzeka wobec skazanego P. S. – karę grzywny w wysokości 600 (sześćset) stawek dziennych wysokość jednej stawki dziennej ustalając na kwotę
10 (dziesięć) złotych;

3. na podstawie art. 577 k.p.k. zalicza skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, o której mowa w pkt 1 części dyspozytywnej wyroku łącznego okres już odbytej w całości kary pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt:
II K 59/04 Sądu Rejonowego w Zabrzu od dnia 10.09.2003 r. do dnia 10.03.2007 r., oraz okres dotychczas odbytej kary pozbawienia wolności w sprawie IX K 131/12 Sądu Rejonowego w Gliwicach od dnia 05.10.2017 r. do nadal;

4. na podstawie art. 577 k.p.k. zalicza skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny, o której mowa w pkt 2 części dyspozytywnej wyroku łącznego, dotychczas wykonaną w całości karę grzywny w sprawie o sygn. akt: II K 59/04 Sądu Rejonowego w Zabrzu w ilości 500 (pięćset) stawek dziennych;

na zasadzie art. 576 § 1 kpk ustala, iż pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym, podlegają odrębnemu wykonaniu;

5. na zasadzie art. 572 kpk umarza postępowanie w zakresie połączenia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności i grzywny orzeczonych wyrokami opisanymi wyżej w pkt I i w pkt III (odnośnie czynu z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i art. 65 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnionego w okresie od 27.06.2007 r. do 16.11.2008 r.) części wstępnej wyroku łącznego – wobec braku warunków do wydania wyroku łącznego w tym zakresie;

6. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego obciążając nimi Skarb Państwa.

Obrońca skazanego zaskarżyła wyrok w części orzeczenia o karze zarzucając obrazę przepisów postępowania mającą istotny wpływ na treść wyroku art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 kpk, przez przekroczenie granic uznania oraz zastosowanie zasady asperacji i niezastosowania zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności i grzywny pomimo okoliczności podmiotowych dotyczących sprawcy, które przemawiały za zastosowaniem wobec niego zasady pełnej absorpcji, błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść tego orzeczenia polegający na nieprawidłowym ustaleniu, że dotychczasowa postawa skazanego i względy prewencyjne nie przemawiają za zastosowaniem przy ustalaniu wymiaru kary zasady absorpcji, rażącą niewspółmierność kary polegająca ba jej wymierzeniu z zastosowaniem zasady asperacji zamiast absorpcji.

Obrońca wniosła o zmianę wyroku w zaskarżonej części i wydanie wyroku łącznego z zastosowaniem zasady absorpcji i wymierzenie skazanemu kary
3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy przeprowadził w niniejszej sprawie pełne postępowanie
w zakresie koniecznym dla prawidłowego orzekania, trafnie rozpoznał skazania, które należało poddać badaniu tak, zastosował trafnie stan prawny, o czym w sposób wyczerpujący i zasługujący na akceptację wypowiedział się w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, co czyni zbędnym powtarzanie wywodów zaakceptowanych
w pełni przez Sąd odwoławczy.

Sąd orzekający prawidłowo również ocenił okoliczności mające wpływ na wymiar kary łącznej, tak z zakresu okoliczności podmiotowo- przedmiotowych czynów, za które wymierzone zostały kary podlegające łączeniu, jak i oddziaływania kary, czy to na skazanego, czy też w zakresie prewencji ogólnej.

Po pierwsze wypada zatem przypomnieć, że możliwość orzeczenia kary łącznej
w wyroku łącznym istniała w oparciu o przepisy ustawy obowiązujące do dnia 30.06.2015 r., po wtóre spośród czynów, za które P. S. był prawomocnie skazany, w zbiegu realnym pozostawały jedynie orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 4 lipca 2006 r. sygn. akt II K 59/04 oraz Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 7 października 2015 r. sygn. akt IX K 131/12, ale tylko za przestępstwo z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw.
z art. 12 kk i art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie przełomu 2001r. i 2002 r. do września 2002 r., czyli przed wydaniem pierwszego z wymienionych orzeczeń.

Dlatego w grę wchodziło orzeczenie kary łącznej w oparciu o kary jednostkowe: 3 lat
i 6 miesięcy pozbawienia wolności, która stanowiła jednocześnie dolną granicę oraz 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, a także grzywny: 500 stawek dziennych po 10 zł oraz 280 stawek dziennych po 30 zł.

Słusznie Sąd I instancji ocenił, że wzajemny związek pomiędzy przestępstwami jakkolwiek zachodzi to nie jest jednak ścisły, szczególnie oceniając czas działania sprawcy. Podobnie, gdy chodzi o względy wychowawcze, te przez pryzmat oceny penitencjarnej nie przemawiają za orzekaniem zgodnie z życzeniem obrońcy. Opinia o skazanym rysuje się w zasadzie przeciętnie o tyle, że zwraca uwagę odbywanie przez skazanego kary w zwykłym systemie oddziaływania i brak zainteresowania dla odbywania kary pozbawienia wolności w systemie programowego oddziaływania, co skutkowało wnioskiem o umiarkowanej ocenie penitencjarnej.

Oczywistym jest też, że wyrok łączny służy racjonalizacji wykonywania kary, niemniej nie rozumianej jako łagodzenie, lecz jako takie ukształtowanie wymiaru, które pozwoli na realizację jej celów, również wychowawczych, a z pewnością nie może w sobie nieść cech darowania kary, czy też zastępować instrumentów prawa wykonawczego.

Dlatego wymierzone przez Sąd I instancji kary łączne 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wysokości 600 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych ocenić należało, jako należycie uwzględniające wszelkie okoliczności, które mogły zaważyć na wysokości kary łącznej, a wykluczające możliwość zastosowania zasady absorpcji, o jaką postulował obrońca. Nie sposób też w takim jej ich ukształtowaniu doszukać się surowości, a tym bardziej rażąco niewspółmiernej.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok
w mocy. Zauważyć na marginesie należy, że niezrozumiałym jest postawiony alternatywnie wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w świetle obowiązującego już niemal cztery lata art. 437 § 2 zd. 2 kpk, którego zdaje się apelująca nie zna.