Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Ka 249/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2015-06-19

Sygnatura akt VI Ka 249/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Agata Gawron-Sambura

Sędziowie SSO Bożena Żywioł (spr.)

SSO Kazimierz Cieślikowski

Protokolant Agata Lipke

przy udziale Bożeny Sosnowskiej

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2015 r.

sprawy skazanego S. W. ur. (...) w Z.,

syna B. i B.

w przedmiocie wydania z wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 7 listopada 2014 r. sygnatura akt IX K 1281/13

na mocy art. 437 § 1 kpk, art. 624 § 1 kpk

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. T. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

3.  zwalnia skazanego od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając wydatkami Skarb Państwa.

VI Ka 249/15

UZASADNIENIE

Od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 7 listopada 2014r., sygn.akt IX K 1281/13, apelację wniósł obrońca skazanego S. W..

Zaskarżył orzeczenie w całości zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych polegający na bezpodstawnym uznaniu, że w stosunku do skazanego nie zachodzą okoliczności pozwalające na wymierzenie kary łącznej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji, a także rażącą niewspółmierność orzeczonych wobec skazanego kar łącznych przejawiającą się w nieuwzględnieniu bliskiego związku czasowego i przedmiotowego czynów, co skutkować winno zastosowaniem zasady pełnej absorpcji.

Stawiając takie zarzuty apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec skazanego kary łącznej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji lub uchylenie orzeczenia sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy nie podzielił zarzutów i wniosków apelacji uznając ją za oczywiście bezzasadną.

Apelujący podkreślając związek czasowo-przedmiotowy czynów pozostających w zbiegach realnych pominął całkowicie tę istotną okoliczność, że decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji ogólnej i indywidualnej. Popełnienie większej ilości przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektyw absorpcji /wyrok SA w Warszawie z 12.07.2000r. II Aka 171/00/.

Skoro skazany dopuścił się szeregu przestępstw /kolejne grupy obejmują odpowiednio: 2 czyny i ciąg przestępstw oraz 3 czyny i 2 ciągi przestępstw pozostających w realnym zbiegu/, a nadto wielokrotnie powracał do przestępstwa, to nie ulega wątpliwości, że stosowanie zasady absorpcji jest wykluczone.

Związek przedmiotowy, wyrażający się w podobnym sposobie działania i podobnej kwalifikacji prawnej przestępstw, sam przez się nie przemawia za stosowaniem pełnej absorpcji, jeśli każdy z czynów odznacza się znacznym stopniem społecznej szkodliwości i z tej racji okoliczność popełnienia tych czynów w zbiegu realnym nie powinna pozostać bez znaczenia dla określenia dolegliwości, jaką ma ponieść sprawca./ wyrok SN z 7.01.1974r. III KR 339/73/.

Podniesiona przez apelującego okoliczność w postaci poprawnej opinii z zakładu karnego nie ma takiego znaczenia, jak oczekiwałby tego obrońca i nie może determinować orzeczenia o karze łącznej. Przemawia ona natomiast, podobnie, jak związek przedmiotowy pomiędzy przestępstwami, za zastosowaniem wobec skazanego korzystnej zasady asperacji.

Sąd Rejonowy taką zasadę zastosował, co uzasadnia wniosek, iż zaskarżony wyrok jest trafny i nie wymaga żadnej ingerencji sądu odwoławczego.

Z naprowadzonych względów zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Skazany, jako pozbawiony wolności został zwolniony od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego, którymi obciążono Skarb Państwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marzena Mocek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Agata Gawron-Sambura,  Kazimierz Cieślikowski
Data wytworzenia informacji: