VI Ka 242/20 - wyrok Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2020-08-04

Sygnatura akt VI Ka 242/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 sierpnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący sędzia Piotr Mika

Protokolant Aleksandra Pawłowska

przy udziale Adama Szewca Prokuratora Prokuratury Rejonowej G.w G.

po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2020 r.

sprawy M. K. ur. (...) w P.

syna P. i T.

oskarżonego z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 10 października 2019 r. sygnatura akt III K 867/17

na mocy art. 437 § 1 kpk i art. 636 § 1 kpk

1.  utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy;

2.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania odwoławczego w kwocie 20 zł (dwadzieścia złotych) i wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 420 zł (czterysta dwadzieścia złotych).

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 242/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 10 października 2019 r. sygn. III K 867/17

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Z apelacji oskarżonego i jego obrońcy:

naruszenie art. 41 § 1 k.p.k. poprzez niewyłącznie sędziego Anny Malinowskiej od prowadzenia postępowania sądowego pomimo jej wniosku w tym przedmiocie w sytuacji, gdy sędzia na etapie postępowania przygotowawczego w tejże sprawie w dniu 7 marca 2017 r. wydała postanowienie, na mocy którego uchyliła postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G. (...) r. o umorzeniu dochodzenia, w którym to przedstawiła swoje stanowisko w sprawie i wyraziła pogląd w zakresie popełnienia przestępstwa, przez co istnieje obiektywna wątpliwość co do bezstronności sędziego rozpoznającego niniejszą sprawę, co znajduje potwierdzenie w fakcie złożenia żądania o wyłączenie przez samego sędziego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Żądanie sędziego o wyłączenie od udziału w sprawie zostało uzasadnione wyłącznie faktem wydania przez sędziego postanowienia o uchyleniu postanowienia prokuratora o umorzeniu dochodzenia i wyrażeniem w uzasadnieniu postanowienia sądu poglądu co do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Problem jednak w tym, że sędzia uchylając postanowienie o umorzeniu dochodzenie nie wyraziła poglądu, czy materiał dowodowy zgromadzony przed umorzeniem postępowania wskazywał czy też nie wskazywał na sprawstwo oskarżonego, lecz stwierdziła jedynie, że istnieje konieczność uzupełnienia postępowania o wskazane przez nią czynności dowodowe. Sędzia nie wypowiedziała się przy tym na temat wiarygodności relacji pokrzywdzonego jak też podejrzanego. W takiej sytuacji całkowicie prawidłowo żądanie sędziego o wyłączenia od udziału w sprawie zostało rozpatrzone negatywnie postanowieniem sądu z dnia 9 października 2017 r. i całkowicie zgodzić się należy z uzasadnieniem tej decyzji, w którym wskazano, że sędzia uchylając postanowienie o umorzeniu dochodzenia nie wypowiedziała się w sposób, który mógłby świadczyć o wątpliwościach co do jej bezstronności w sprawie. Nie można zgodzić się z poglądem, że na istnienie takich wątpliwości wskazywać może samo złożenie żądania wyłączenia, skoro przepisy procedury karnej nie przewidują w takiej sytuacji automatycznego wyłączenia od udziału w sprawie. a zakładają merytoryczne badanie faktycznych przesłanek wyłączenia, tj. badanie, czy w rzeczywistości istnieją w sprawie okoliczności mogące być źródłem uzasadnionych wątpliwości co do braku bezstronności sędziego w sprawie.

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Uwzględnienie zarzutu mogłoby uzasadniać jedynie konieczność uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Wniosek o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego uznać należy tym samym za z gruntu niezasadny. Wobec niestwierdzenia uchybienia wskazanego w zarzucie brak było również podstaw dla uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

3.2.

Z apelacji oskarżonego:

naruszenie art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez:

1. odmowę uznania wyjaśnień oskarżonego za wiarygodne mimo że były one spójne, kompletne i korespondowały z zeznaniami M. S.,

2. uznanie za wiarygodne zeznań świadka J. D. - żony pokrzywdzonego mimo że :

- różniły się one w swej treści od zeznań pokrzywdzonego co do obecności świadka przy zawieraniu umów z oskarżonym,

- świadek jest osobą emocjonalnie związaną z pokrzywdzonym i przedstawiała opis zdarzeń objętych aktem oskarżenia w sposób korzystnych dla pokrzywdzonego i siebie,

- sposób zachowania świadka, w tym treść składanych pism i oświadczeń powinny prowadzić do oceny zeznań świadka z większą ostrożnością;

3. uznanie za wiarygodne zeznań W. D., gdy analiza tych zeznań złożonych w dniu przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie, w dniu 18 sierpnia 2016 r. oraz w dniu 17 kwietnia 2017 r. prowadzi do wniosków, że zeznania te są wewnętrznie sprzeczne, a nadto nie znajdują potwierdzenia w zeznaniach J. D.;

4. uznanie relacji świadka M. S. za ogólnikową, podczas gdy świadek w sposób szczegółowy przedstawił sposób działania spółki (...) s.c. podejmowane przez pracowników czynności w ramach działalności spółki w zakresie m.in. braku kontaktu z klientami, potwierdzając tym samym wyjaśnienia oskarżonego;

5. uznanie, że z przedłożonych przez obrońcę oskarżonego dokumentów nie wynika, aby były prowadzone czynności na rzecz pokrzywdzonego w związku z zawartą umową, podczas gdy analiza dokumentu w postaci "odpowiedzi na zlecenie wstępne" podpisanego przez pokrzywdzonego wskazuje, jakie czynności zostały dokonane na rzecz pokrzywdzonego, a tym samym świadczy, że oskarżony wywiązał się z zawartej umowy,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad 1 Sam fakt, że relacja oskarżonego jest spójna i koresponduje z relacją innego świadka nie stanowi bezwzględnego powodu, dla którego należy obdarzyć ją walorem wiarygodności. Ocena wiarygodności wyjaśnień oskarżonego musiała zostać dokonana zgodnie z art. 410 k.p.k. przy uwzględnieniu wszystkich innych dowodów przeprowadzonych w toku postępowania i wynikających z tych dowodów okoliczności. To powody, dla których uznano za wiarygodne relacje pokrzywdzonego i jego żony stają się rzeczywistą przyczyną odmowy przyznania wiarygodności relacji oskarżonego.

Ad 2 Fakt, że pokrzywdzony w swoich zeznaniach nie wskazywał swojej żony J. D. jako osoby towarzyszącej mu w czasie podpisywania umów z firmą oskarżonego wcale nie musi prowadzić do wniosku, że jego relacje i zeznania świadka J. D. są niewiarygodne. Z relacji J. D. wynika przecież, że na moment podpisywania umów była ona wypraszana przez oskarżonego z pokoju. Również kwestia zwrotu podpisanych przez pokrzywdzonego dokumentów miała być omawiana z oskarżonym wyłącznie przez pokrzywdzonego i przebieg rozmowy, jak też podjętych przez oskarżonego działań świadek znała wyłącznie z relacji swojego męża. W takiej sytuacji nie tylko znaczny upływ czasu pomiędzy opisywanymi przez świadków zdarzeniami a momentem złożenia zeznań mógł wpłynąć na sprzeczności w ich relacjach, na co wskazywał sąd I instancji, ale również przekonanie samego pokrzywdzonego o tym, że był jedynym bezpośrednim świadkiem zawierania umów z oskarżonym i rozmowy dotyczącej zakończenia współpracy. W takiej sytuacji zgodne z zasadami doświadczenia życiowego jest postępowanie osób, które przed organami ścigania nie wskazują na udział osób postronnych, aby nie angażować tych osób w postępowanie. Fakt emocjonalnego zaangażowania świadka W. D. oraz występujące po jej stronie zainteresowanie korzystnym dla pokrzywdzonego wynikiem postępowania nie może być uznany za okoliczność przesądzającą o braku wiarygodności świadka i musi być oceniany w powiązaniu z innymi okolicznościami. Idąc tropem rozumowania oskarżonego w istocie każdemu pokrzywdzonemu i członkom jego rodziny można by arbitralnie zarzucić niewiarygodność z uwagi na interes w postaci pociągnięcia sprawcy przestępstwa do odpowiedzialności karnej i uzyskanie z tego tytułu odszkodowania lub zadośćuczynienia. Fakt emocjonalnego zachowania J. D. w czasie czynności procesowych również sam w sobie nie może świadczyć o niewiarygodności świadka.

Ad 3 Sprzeczności w zeznaniach pokrzywdzonego również nie świadczą same w sobie o niewiarygodności tego świadka i w zgodzie z doświadczeniem życiowym zostały wytłumaczone przez sąd I instancji odległym czasem pomiędzy opisywanymi przez niego zdarzeniami a momentem składania przez niego zeznań. Z relacji świadka wynika również jednoznacznie, że miał on niski poziom kompetencji w kwestiach prawnych, nie rozumiał znaczenia podejmowanych przez siebie czynności, co wpłynąć musiało na mankamenty jego relacji.

Ad 4 Relacja M. S. opisująca zasady, na jakich działała firma (...) s.c., nie mogła stanowić zaprzeczenia relacjom pokrzywdzonego i jego żony. M. S. opisywał jak wyglądała legalna działalność spółki, nie był obecny przy podpisywaniu umów przez pokrzywdzonego, stąd jego zeznania nie mogły stanowić przeciwdowodu dla zeznań pokrzywdzonej i jego żony. Możliwości kontaktu z pokrzywdzonym nie wykluczył sam oskarżonym, trudno więc uznać, aby zeznania świadka mogły potwierdzić relację oskarżonego.

Ad 5 Wbrew twierdzeniom apelującego dokument o nazwie "odpowiedź na zlecenie wstępne" nie wykazuje podjęcia przez firmę (...) s.c. działań w celu wywiązania się z umów zawartych z pokrzywdzonym. Co prawda zapisy znajdujące się na nim wskazują na stworzenie prognozy, do jakich kwot można by obniżyć raty spłacanych przez pokrzywdzonego należności, lecz równocześnie dokumenty zaoferowane przez oskarżonego i jego obrońcę nie wykazują, aby prognoza ta tworzona była w oparciu o rzeczywisty kontakt z wierzycielami czy też komornikiem. Okoliczność ta musi budzić istotne zastrzeżenia, skoro wśród licznych dokumentów przedłożonych przez oskarżonego i obronę odnaleźć można dokumenty potwierdzające kontakt z wierzycielami innych klientów firmy. Brak dokumentów potwierdzających taki kontakt w sprawach pokrzywdzonego uznać należy za okoliczność daleko atypową, która potwierdza relację pokrzywdzonego i jego małżonki o braku jakichkolwiek śladów i efektów działań do podjęcia których zobowiązywała firma (...) s.c. Brak dokumentów potwierdzających kontakt firmy oskarżonego z wierzycielami pokrzywdzonego musi budzić tym większe zdziwienie, skoro w odpowiedzi na zlecenie wstępne uwzględniono 11 wierzycieli a łączna liczba pism, które zgodnie z umową miały zostać wysłane to 25. Co równie istotne, daleko atypową okolicznością jest również brak śladów działań firmy (...) s.c. w celu windykacji pożyczek zaciągniętych przez pokrzywdzonego w związku z zawarciem umów z tą firmą. W istocie w aktach sprawy znajduje się tylko jeden monit w sprawie zapłaty należności z tytułu pożyczek z kwietnia 2011 roku

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

brak uchybienia wskazanego w zarzucie

3.3.

Z apelacji oskarżonego:

naruszenie art. 167 k.p.k. poprzez nierozpoznanie wniosku dowodowego w przedmiocie przesłuchania prezesa zarządu spółki (...) - K. H. w sytuacji, kiedy przeprowadzenie tego dowodu mogłoby się przyczynić do ustalenia stanu faktycznego niniejszej sprawy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wykazanie zgodnie z wnioskiem dowodowym jak wyglądała działalność firmy (...) s.c., w szczególności zwieranie umów z klientami i sposób ich wykonania, nie może zaprzeczyć możliwości podejmowania przez oskarżonego działań sprzecznych z przyjętymi procedurami.

Wniosek

o przesłuchanie świadka K. H. w postępowaniu odwoławczym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Okoliczność jak wyglądała działalność firmy (...) s.c. zgodna z założonymi zgodnymi z prawem procedurami została wykazana zgodnie z twierdzeniem oskarżonego jego wyjaśnieniami oraz zeznaniami M. S. a przy tym nie ma wpływu na ocenę wiarygodności pokrzywdzonego i jego żony

3.4.

Z apelacji oskarżonego:

rażąca niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonego w postaci 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat w sytuacji, kiedy zasadnym jest wymierzenie wobec oskarżonego wyłącznie kary grzywny przy zastosowaniu art. 37 a k.k., biorąc pod uwagę, że oskarżony jest osobą dotychczas niekaraną

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Mimo braku uprzedniej karalności oskarżonego, stopień jego winy i stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu są na tyle wysokie, że ich odzwierciedlenie wymaga orzeczenia wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. Na szczególne potępienie zasługuje działanie oskarżonego związane z wykorzystaniem pokrzywdzonego znajdującego się w trudnej sytuacji życiowej a zwłaszcza wykorzystanie niskich kompetencji pokrzywdzonego w zakresie rozpoznania znaczenia podejmowanych przez siebie czynności prawnych

Wniosek

brak wniosku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.5.

Z apelacji obrońcy:

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść, a polegający na przypisaniu oskarżonemu zarzuconego czynu, a w szczególności przyjęciu, iż to oskarżony rozmawiał z pokrzywdzonym i zawierał z nim umowy oraz dokonał zniszczenia dokumentów wprowadzając pokrzywdzonego w błąd co do faktu rozwiązania zawartego z nim stosunku prawnego, jak i błędnego przyjęcia, iż umowy zawarte przez pokrzywdzonego nie były wykonywane, podczas gdy prawidłowa analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego powinna prowadzić do wniosku, iż oskarżony nie dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Możliwość przypisania oskarżonemu zarzuconego przestępstwa wynika ewidentnie z treści dowodów uznanych przez sąd I instancji za wiarygodne. W takiej sytuacji nie można mówić o uchybieniu w postaci błędu w ustaleniach faktycznych, z którym mamy do czynienia wyłącznie wówczas, gdy treść dowodów uznanych za wiarygodne nie wskazuje na popełnienie przestępstwa.

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

brak uchybienia wskazanego w zarzucie

3.6.

Z apelacji obrońcy:

naruszenie art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. , art. 92 k.p.k. i art. 410 k.p.k. polegające na błędnej ocenie zgromadzonego materiału dowodowego z naruszeniem zasady obiektywizmu oraz oparciu orzeczenia bez uwzględnienia części zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności w zakresie zeznań złożonych przez M. S., co skutkowało:

- błędnym uznaniem za wiarygodne zeznań J. D. i W. D. mimo ich negatywnego nastawienia do osoby oskarżonego, obarczania winą za wszelkie niepowodzenia finansowe oraz utratę zdrowia i w konsekwencji domagania się zasądzenia należności na rzecz pokrzywdzonego i to w sytuacji gdy J. D. jako żona była zainteresowana korzystnym dla pokrzywdzonego rozstrzygnięciem oraz w sytuacji wzajemnych sprzeczności w treści wskazanych świadków, jak i z pominięciem treści pisma (...) sp. z o.o. wskazującego na sposób postępowania pokrzywdzonego i jego małżonki oraz daty powstania ich problemów finansowych,

- błędnym przyjęciem, że zeznania M. S. nie były istotne dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie, w sytuacji gdy świadek wyjaśnił podział zadań w firmie, zakres obowiązków wspólników, miejsce wykonywania umów o wykup mediacji, a co istotne zeznania ww. świadka wskazują na brak zamiaru bezpośredniego oskarżonego w popełnieniu przestępstwa,

- pominięciem dowodu z dokumentów przedstawionych przez oskarżonego w postaci sporządzonych przez spółkę (...) s.c. pism do instytucji finansowych wskazujących na miejsce wykonywania umów o wykup mediacji i podział obowiązków w spółce oraz odpowiedzialności za nadzór pracowników,

- błędnym przyjęciu, iż wyjaśnieniom oskarżonego nie można przypisać wiary w zakresie, w jakim twierdził, że nie miał kontaktu z W. D., jak również, że nie było takiej sytuacji, aby w obecności pokrzywdzonego niszczył dokumenty w postaci podpisanych przez niego umów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

patrz: sekcja 3.2

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

brak uchybienia wskazanego w zarzucie

3.7.

Z apelacji obrońcy:

naruszenie art. 424 § 1 k.p.k. poprzez sporządzenie uzasadnienia wyroku niespełniającego wymogów ww. przepisu, w szczególności poprzez nieodniesienie się do istotny zarzucanego oskarżonemu czynu, a to w postaci zamiaru działania oskarżonego, w tym czy oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim obejmującym zarówno cel działania sprawcy , jak i sam sposób działania zmierzający do zrealizowania tego celu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Mimo że uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie zawiera konkretnych depozycji na temat powodów, dla których zachowanie oskarżonego ustalone w oparciu o dowody uznane za wiarygodne zostało ocenione przez sąd I instancji za działanie podjęte z zamiarem bezpośrednim, to jednak zasadność przyjęcia takiego zamiaru oskarżonego wynika z treść wskazanych dowodów. Wynika z nich jednoznacznie , że pokrzywdzony został wprowadzony przez oskarżonego w błąd co do faktu, że podpisane przez niego dokumenty, w tym weksle in blanco, zostały przez oskarżonego zniszczone a tym samy doszło do zwolnienia pokrzywdzonego z zobowiązań wynikających z podpisanych przez niego umów. Z faktu ,że do zniszczenia tych umów i weksli w istocie nie doszło i były one później podstawę dochodzenia od pokrzywdzonego roszczeń wynika jednoznacznie , iż działania oskarżonego nie mogły być podjęte w sposób niezmierzony, nieumyślny. Oskarżony zważywszy na poziom jego wiedzy musiał mieć świadomość, że zachowanie podpisanych przez pokrzywdzonego dokumentów będzie mogło być w przyszłości użyte do dochodzenia roszczeń. Brak jakichkolwiek okoliczności w sprawie, które mogłyby świadczyć o pomyłce oskarżonego i nieumyślności. Tym samym wskazane uchybienie nie może zostać ocenionej jako mające wpływ na treść zaskarżonego wyroku.

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

brak uchybienia wskazanego w zarzucie

3.8.

Z apelacji obrońcy:

błąd w ustaleniach faktycznych polegający na braku przyjęcia, że czyn oskarżonego stanowił wypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 286 § 3 k.k., podczas gdy występujące w sprawie okoliczności przedmiotowo-podmiotowe, w tym przede wszystkim wartość ewentualnej korzyści majątkowej i próba usiłowania a nie dokonania przestępstwa wskazywały, iż jego czyn należało zakwalifikować jako wypadek mniejszej wagi

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut błędnie sformułowany, wskazujący w istocie na uchybienie w postaci naruszenia prawa materialnego. Do naruszenia prawa materialnego jednak nie doszło, gdyż uznaniu czynu za wypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 286 § 3 k.k. na przeszkodzie stały takie okoliczności czynu jak działanie oskarżonego związane z wykorzystaniem pokrzywdzonego znajdującego się w trudnej sytuacji życiowej a zwłaszcza wykorzystanie niskich kompetencji pokrzywdzonego w zakresie rozpoznania znaczenia podejmowanych przez siebie czynności prawnych

Wniosek

o zmianę wyroku i zakwalifikowanie czynu oskarżonego z art. 13 §1 k.k. w zw. art. 286 § 3 k.k. i wymierzenie za ten czyn kary grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 30 złotych każda

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

brak uchybienia wskazanego w zarzucie

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Przypisanie oskarżonego przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. oraz wymierzona oskarżone oskarżonemu kary, zastosowany środek probacyjny oraz obciążenie oskarżonego kosztami procesu.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w sprawie powołanych w apelacjach uchybień, ani też uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k. i art. 455 k.p.k.) Co prawda w ocenie sądu odwoławczego przypisanie oskarżonego przestępstwa oszustwa w formie stadialnej usiłowania było nieprawidłowe, gdyż działanie oskarżonego polegało w istocie na wprowadzeniu pokrzywdzonego w błąd co do okoliczności powodującej zwolnienie go z długu, którego abstrakcyjnym źródłem były podpisane przez pokrzywdzonego weksle. Pozostawienie w dyspozycji oskarżonego weksli in blanco przy równoczesnym zaniechaniu przez pokrzywdzonego podjęcia czynności mających na celu wypowiedzenie umowy świadczy, że w istocie doszło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a czyn winien był zostać zakwalifikowany jako popełniony w formie dokonania. Co prawda nieuwzględnienie pozwów opartych na wekslach sprawiło, że nie doszło do powstania szkody w majątku pokrzywdzonego, nie mniej powstanie szkody w majątku pokrzywdzonego nie jest znamieniem przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 k.k.. Z uwagi jednak na zaskarżenie wyroku wyłącznie na korzyść oskarżonego zgodnie z zakazem wynikającym z art. 434 § 1 k.p.k. dokonanie zmiany wyroku na niekorzyść oskarżonego było niemożliwe.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zgodnie z regułą wskazaną w przepisie art. 636 § 1 k.p.k. nieuwzględnienie apelacji wywiedzionych wyłączenie przez oskarżonego i jego obrońcę skutkuje obciążeniem oskarżonego kosztami procesu za postępowanie odwoławcze. W sprawie brak było okoliczności z art. 624 § 1 k.p.k. świadczących o nadmiernej dolegliwości obowiązku zapłaty tych kosztów przez oskarżonego ze względu na jego sytuację rodzinną, majątkową czy też wysokość dochodów. Za zwolnieniem z obowiązku zapłaty kosztów procesu nie przemawiały też względy słuszności. Oskarżonego obciążono wydatkami postępowania, które sprowadzały się wyłącznie do ryczałtu kwocie 20 zł za doręczenia pism i wezwań zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz.U. 2013.663 j.t.) Oskarżonego obciążono również opłatą za nieuwzględnioną apelację skierowaną przeciwko rozstrzygnięciu o winie w wysokości opłaty należnej za postępowanie przed sądem I instancji, stosownie do art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (j.t. Dz.U. z 1983 r., nr 49 poz. 223 z późn. zm.)

1PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie za przypisane przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. oraz orzeczona za nie kara

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazanie za przypisane przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. a z ostrożności procesowej zakwalifikowanie czynu jako usiłowania oszustwa w typie podstawowym mimo okoliczności pozwalających uznać czyn za wypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 286 § 3 k.k.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Dąbek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Piotr Mika
Data wytworzenia informacji: