Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Bożena Żywioł

Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura

SSO Kazimierz Cieślikowski (spr.)

Protokolant Aleksandra Studniarz

przy udziale Andrzeja Zięby

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2014 r.

sprawy skazanego R. H. syna J. i J.,

ur. (...) G.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 7 października 2013 r. sygnatura akt II K 713/13

na mocy art. 437 kpk i art. 438 kpk

1.  uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Zabrzu do ponownego rozpoznania;

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. D. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt VI Ka 36/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Zabrzu z wniosku skazanego R. H. prowadził postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, obejmującego kary orzeczone wobec tego skazanego prawomocnymi wyrokami. W wyroku łącznym z dnia 7 października 2013 r. Sąd I instancji uznał, że zachodzą podstawy do orzeczenia wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności.

Połączył zatem kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 23.12.2010 r. sygn. II K 666/10,

2.  Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 4.09.2012 r. sygn. II K 584/11, orzekając karę łączną w wymiarze 7 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu okres kar odbytych w tych sprawach.

Sąd skazanego zwolnił z kosztów sądowych, którymi obciążył Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku Sądu Rejonowego apelację osobistą wniósł skazany.

Twierdził, że Sąd I instancji nie dokonał dokładnej analizy prawnej i rodzinnej skazanego, obraził prawo materialne a to art. 86 § 1 kk i orzekł karę rażąco wysoką.

Domagał się złagodzenia kary łącznej do 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, lub uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Z powodu poważnego uchybienia przepisom prawa procesowego zaskarżony wyrok musiał zostać uchylony a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania. Owym naruszeniem było przeprowadzenie rozprawy o wyrok łączny bez zawiadomienia o jej terminie wyznaczonego obrońcy skazanego.

Gdy sprawa była prowadzona przed Sądem Okręgowym w Katowicach, wyznaczono skazanemu R. H. obrońcę z urzędu (k. 44). Wyznaczenia tego nikt nigdy nie cofnął a wyznaczenie -jak wynika z jego konstrukcji- obejmowało obronę w sprawie a nie tylko ten etap, który toczył się przed Sądem Okręgowym w Katowicach.

Sąd Okręgowy w Katowicach umorzył postępowanie tylko częściowo a w tym zakresie jakiego dotyczył wniosek skazanego, uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Zabrzu. Jest więc oczywiste, że skazany posiadał ustanowionego zarządzeniem obrońcę z urzędu. Sąd I instancji tego obrońcy o terminie rozprawy nie zawiadamiał i zaniechał doręczenia mu odpisu wyroku z uzasadnieniem. Jakkolwiek obrona nie była obligatoryjna, to hipotetyczny wpływ uchybienia Sądu I instancji na treść wyroku wydaje się oczywisty, bowiem obrońca skazanego mógł przedstawić Sądowi I instancji argumentację rzutującą na wymiar kary łącznej.

Z tych względów apelację skazanego Sąd uwzględnił a odniesienie się do zarzutów odwoławczych byłoby przedwczesne.

Trzeba tylko zasygnalizować, że skazany posiada nadal obrońcę wyznaczonego przez Sąd Okręgowy w Katowicach a obrońca wyznaczony na karcie 134 miał umocowanie tylko do etapu postępowania odwoławczego.

Na marginesie tylko należy zauważyć, że orzeczenie o „rozwiązaniu” kary łącznej wymierzonej innym wyrokiem jest pozbawione jakiegokolwiek znaczenia prawnego. Taki wyrok bowiem traci moc (w odpowiednim zakresie) z chwilą wydania nowego wyroku łącznego a nie wskutek orzeczenia o „rozwiązaniu” kary łącznej.