Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Bożena Żywioł

Protokolant Barbara Szkabarnicka

przy udziale Andrzeja Zięby Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016 r.

sprawy A. W. zd. L. ur. (...) w G.

córki R. i B.

oskarżonej z art. 178a§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 18 listopada 2015 r. sygnatura akt VII K 470/15

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Zabrzu.

VI Ka 5/16

UZASADNIENIE

Od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 18 listopada 2015r., sygn.akt VII K 470/15, apelację wniósł Prokurator.

Zaskarżył orzeczenie w całości, na niekorzyść oskarżonej A. W. zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych wyrażający się w przyjęciu, że ujawnione w toku postępowania dowody i ustalone na ich podstawie okoliczności pozwalają na przyjęcie, że stopień społecznej szkodliwości zarzuconego oskarżonej czynu nie jest znaczny, a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, podczas gdy właściwa ocena elementów natury tak podmiotowej, jak i przedmiotowej prowadzi do odmiennych wniosków.

Stawiając taki zarzut apelujący wniósł o uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy podzielił zarzuty i wnioski apelacji.

Należy zgodzić się ze skarżącym, że okoliczności sprawy wynikające z przyjętych przez sąd ustaleń faktycznych mogą budzić wątpliwości. Z wyjaśnień oskarżonej uznanych przez sąd meriti za wiarygodne wynika taki czas i taka ilość wypitego alkoholu, które na pierwszy rzut oka nie korespondują z wynikami badań oskarżonej na urządzeniach wskazujących, że była ona nietrzeźwa. Zasadnie zatem podniósł Prokurator, że kwestia ta nie została w sposób należyty wyjaśniona w toku postępowania sądowego.

Tymczasem okoliczności spożywania przez oskarżoną alkoholu rzutują w sposób bezpośredni na jej świadomość stanu w jakim się znajdowała siadając za kierownicą, a tym samym na stopień jej winy.

Nie są przekonujące wywody sądu pierwszej instancji, w których rozważał on stopień społecznej szkodliwości czynu, jakiego dopuściła się oskarżona. W użytych przez sąd sformułowaniach brak jest logicznej spójności np. pomiędzy stwierdzeniem, że ilość alkoholu w organizmie oskarżonej w sposób wyraźny przekraczała granice 0,25 mg/l, a jednocześnie, że była blisko tej granicy, lub, że ilość ta nie wpłynęła w sposób widoczny na zdolności motoryczne, a jednocześnie, że wpływ taki istniał.

W kontekście ostatniego, nie do końca zrozumiałego twierdzenia trafną jawi się uwaga apelującego, że występek z art. 178 a § 1 kk nie jest przestępstwem skutkowym, a więc do jego znamion nie należy doprowadzenie do jakiegoś zdarzenia drogowego.

Z naprowadzonych względów Sąd Okręgowy - podzielając zapatrywania apelującego, który skutecznie podważył prawidłowość toku rozumowania sądu pierwszej instancji - uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

W postępowaniu ponownym Sąd Rejonowy powtórzy czynności dowodowe dbając o wyjaśnienie wątpliwości nasuwających się w obecnym stanie dowodowym sprawy.

Dokona także wszechstronnej oceny wagi czynu oskarżonej i stopnia jej zawinienia, po czym rozstrzygnie co do meritum sparwy.