Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 30 grudnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący-Sędzia Sądu Okręgowego Leszek Dąbek

Sędziowie: Sądu Okręgowego Artur Żymełka

Sądu Rejonowego (del.) Kamilla Gos – Górska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 grudnia 2021 r.

sprawy ze skargi P. O.

z udziałem Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego w T.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Tarnowskich Górach pod sygn. akt I Ns 1477/12

postanawia:

1)  stwierdzić, że w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach pod sygn. akt I Ns 1477/12 nastąpiła przewlekłość postępowania;

2)  przyznać skarżącemu od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach kwotę 4500 zł (cztery tysiące pięćset złotych);

3)  oddalić skargę w pozostałej części;

4)  zobowiązać Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach do wyznaczenia posiedzenia rozprawy i kontynuowania na nim czynności dowodowych;

5)  nie obciążać Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach kosztami postępowania skargowego;

6)  zwrócić skarżącemu opłatę od skargi w kwocie 200 zł (dwieście złotych).

SSR (del.) Kamilla Gos- Górska SSO Leszek Dąbek SSO Artur Żymełka

Sygn. akt III S 314/21

UZASADNIENIE

Skarżący P. O. wniósł skargę na naruszenie jego prawa

do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie o podział majątku wspólnego, zarejestrowanej w Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach

pod sygnaturą I Ns 1477/12 żądając stwierdzenia wystąpienia w niej przewle-kłości postępowania, przyznania mu od Skarbu Państwa kwoty 20 000 zł, wydanie sądowi rozpoznającemu sprawę zaleceń do podjęcia w wyznaczonym terminie odpowiednich czynności zmierzających do możliwe jak najszybszego zakończenia postępowania oraz zasądzenia na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadniając skargę twierdził, że postępowanie zostało wszczęte 9 lat temu a w jego trakcie kilkukrotnie dochodziło do okresów bezczynności Sądu Rejonowego polegających m.in. na wyznaczaniu kolejnych terminów rozpraw w znacznym rozstrzale czasowym, zwłaszcza od 2017r. Skarżący wskazywał,

że sprawa ma dla niego istotne znaczenie albowiem dotyczy podziału majątku wspólnego, który znajduje się w posiadaniu wnioskodawczyni, która to czerpie z niego pożytki, niedzieląca się nimi ze skarżącym. Podnosił, że nie ma zapewnio-nych potrzeb mieszkaniowych z majątku wspólnego, a przedłużające się postępo-wanie naraża go na szkodę albowiem wnioskodawczyni była w posiadaniu środków finansowych w kwocie 300 000 zł wchodzących w skład majątku wspólnego. Powyższe w ocenie skarżącego skutkuje koniecznością poszukiwania ulokowania środków finansowych wchodzących w skład majątku wspólnego,

co wymusza a na nim podejmowanie dalszej inicjatywy dowodowej, którą sąd realizacje z opóźnieniem.

Udział w sprawie zgłosił Skarb Państwa – Prezes Sądu Rejonowego w T. , który wnosił o oddalenie skargi.

Podnosił między innymi, iż opóźnienie w podejmowaniu czynności były spowodowane znacznym obciążeniem sędziego referenta, w którego referacie znajduje się blisko 600 spraw czynnych (w okresie od 2019 do 2020 roku nawet 1200 spraw czynnych). Ponadto podniósł, że zarówno sędzia – referent, jak i sekretarz sądowy podejmowali czynności w wielu sprawach zakończonych, a także w sprawach uprzednio należących do referatów referendarzy sądowych. Wskazał, że czynności były i są podejmowane sukcesywnie, jednak z uwagi na znaczna ilość spraw nie jest możliwe zachowanie rozsądnych satysfakcjonujących strony terminów.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Z materiału zgromadzonego w aktach sprawy prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach pod sygnaturą I Ns 1477/12 wynika, że sprawa zawisła w dniu 25 09 2012r.

Od wszczęci postępowania do chwili wniesienia skargi, upłynęło już zatem ponad 9 lat (skarga została zarejestrowana w Sądzie Okręgowym w Gliwi-cach dniu 19 10 2021r.)

Zarzucane w skardze bezczynności Sądu w podejmowaniu czynności były sporadyczne i nie wpłynęły w sposób istotny na bieg postępowania.

Podejmowane w niej przez Sąd Rejonowy czynności nie były jednak należycie komasowane, co w konsekwencji w istotny sposób wydłużyło prowadzone w niej postępowanie (np. występowały w niej zbyt długie okresy pomiędzy poszczególnymi posiedzeniami rozprawy, ponad 4 miesiące).

Z uwagi za bardzo długi okres rozpoznawania sprawy oraz wskazane nieprawidłowości w procesowaniu skarga co do zasady jest uzasadniona, a to sto-sownie do regulacji art. 12 ust. 2 w związku z art. 2 ust 1 i 2 ustawy z dnia 17 06 2004r o skardze na naruszenie prawa stron do rozpoznania sprawy w postępo-waniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. z 2004r. nr 179, poz. 1843,

z późniejszymi zmianami) obligowało Sąd Okręgowy do stwierdzenia wystą-pienia przewlekłości postępowania.

Poza wskazanymi powyżej nieprawidłowościami sprawa była jednak w zasadzie sukcesywnie rozpoznawana przez Sąd Rejonowy a wystę-pujące opóźnienie w jej zakończeniu zostało w znacznej części także spowo-dowane: obszernością gromadzonego w niej materiału dowodowego, zmia-nami stanowisk uczestników postępowania oraz sukcesywnie wnoszonymi przez nich – w szczególności przez skarżącego – przez cały czas trwania postępowania nowymi wnioskami dowodowymi, co skutkowało koniecznością podejmowania przez Sąd dodatkowych czynności, które znacznie przedłużyły postępowanie.

Z tej przyczyny skarżący w znacznym stopniu ponosi winę za zaistniałe opóźnienie w jej zakończeniu i żądana przez niego od Skarbu Państwa kwota 20.000zł jest wygórowania, a w okolicznościach sprawy a za uzasadnioną należy uznać kwotę 4.500zł.

Powoduje to, że skarga tylko w części jest uzasadniona, a to prowadziło do jej oddalenia w pozostałym zakresie.

Zalecenia dotyczące podjęcia przez Sąd Rejonowy czynności zostały wydane z urzędu w oparciu o regulację art. 12 ust. 3 przywołanej powyżej ustawy.

Uiszczoną opłatę od skargi zwrócono skarżącemu na mocy regulacji
art. 17 ust. 3 tejże ustawy.

O kosztach postępowania skargowego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. oraz art. 8 ust. 2 ustawy, skarga została wniesiona przez skarżącego, który w znacznym stopniu ponosi winę za wy-stępujące opóźnienie w rozpoznaniu ocenianej sprawy, przez co w niniejszej sprawie zachodzi przewidziany w tej regulacji szczególnie uzasadniony wypadek, uzasadniający nie obciążanie Skarbu Państwa kosztami postępowania.

Reasumując, skarga co do zasady jest uzasadniona i dlatego stosując wskazane powyżej regulacje prawne orzeczono jak w sentencji.

SSR (del.) Kamilla Gos-Górska SSO Leszek Dąbek SSO Artur Żymełka