Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Cz 2059/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2016-04-29

Sygn. akt III Cz 2059/15

POSTANOWIENIE

Dnia 29 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Roman Troll

SR (del.) Maryla Majewska - Lewandowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym dniu 29 kwietnia 2016 r.

sprawy z wniosku wierzyciela Syndyka Masy Upadłości Przedsiębiorstwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w G.

z udziałem dłużnika Skarbu Państwa - Starosty Powiatowego w T.

w przedmiocie skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bielsku – Białej R. Ł. w sprawie o sygnaturze akt KM 3620/11

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 29 maja 2015 r., sygn. akt I Co 1289/13

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i w tym zakresie sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Tarnowskich Górach do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Leszek Dąbek SSO Roman Troll

Sygn. akt III Cz 2059/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w postanowieniu z dnia 29 05 2015r. ograniczył egzekucję prowadzoną przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bielsku Białej R. Ł. w sprawie o sygn. akt Km 3620/11 do kwoty 7.232.287,67zł, nie podzielając stanowiska dłużnika, że koszty rekultywacji gruntu należy traktować jak każde inne pasywo obciążające przejęty majątek, gdyż Skarb Państwa nie nabył przedsiębiorstwa pozwanych w rozumieniu regulacji art. 55 2 k.c. bowiem nabycie przez niego składników majątkowych przedsiębiorstwa państwowego nastąpiło na podstawie art. 16 ustawy z dnia 21 08 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. 2010r nr 1-2, poz. 651), co wynika z treści aktu notarialnego.

Orzeczenie zaskarżył skarżący Skarb Państwa -Starosta Powiatowy w T., który wnosił „o zmianę zaskarżonego postanowienia” i zasądzenie od wierzyciela na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Zarzucał, że przy ferowaniu zaskarżonego rozstrzygnięcia naruszono prawo procesowe regulację art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granicy swobodnej oceny dowodów ze względu na brak wszechstronnego rozważenia zebranego materiału i jego jednostronną ocenę bez uwzględnienia zasad logiki i doświadczenia życiowego, wybiórcze potraktowanie zebranego materiału dowodowego polegające na przyjęciu, iż wydana w sprawie opinia biegłego z zakresu budownictwa i wyceny nieruchomości z dnia 14 03 2014r. stanowi podstawę do ograniczenia prowadzonej egzekucji do kwoty 7.232.287,67zł w sytuacji, gdy wynika z niej, iż wartość prawa użytkowania wieczystego wynosi 11.228.000zł oraz własności budynku administracyjno-biurowego

wraz z prawem użytkowania wieczystego wynosi 1.278.000zł powinna uwzględniać wymagalne i poniesione koszty rekultywacji w wysokości 14.359.000zł.

Ponadto zarzucał, że naruszono prawo materialne, regulacje art. 55 1 k.c. poprzez jego błędną wykładnie i jego niezastosowanie, polegające na przyjęciu, że dłużnik Skarb Państwa – Starosta (...) nie nabył od pozwanych zorganizowanego przedsiębiorstwa, lecz nabycie składników majątkowych nastąpiło na podstawie art. 16 ustawy z dnia 21 08 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2015r. poz. 782).

Wierzyciel Syndyk Masy Upadłości Przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczona odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej w G. wnosił o oddalenie zażalenia i zasądzenie na jego rzecz od skarżącego zwrotu kosztów postępowania, podzielając ocenę prawna Sadu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Sąd Rejonowy ferując zaskarżone orzeczenie wykonała w części zalecenia Sądu odwoławczego zawarte w sprawie o sygn. akt III Cz 1413/12 i w przewidzianym

w art. 839 § 1 k.p.c. trybie wydał zaskarżone postanowienie w przedmiocie ograniczenia egzekucji.

Rozpoznając w tym zakresie sprawę nie wyjaśnił jednak zasadniczego dla rozstrzygnięcia sprawy zagadnienia z jakim prawem związany jest obowiązek rekultywacji spornego gruntu, czy z przejętym przez Skarb Państwa prawem wieczystego użytkowania czy też z prawem własności tego gruntu lub z innym prawem (wpływa to na zakres odpowiedzialności Skarbu Państwa, gdyż koszty rekultywacji gruntu maja na niego wpływ tylko wówczas, gdy obowiązek ich ponoszenia był związany z przejętym przez Skarb Państwa prawem wieczystego użytkowania; odpowiedzialność Sąd odwoławczy podziela pogląd Sądu Rejonowego, że w sprawie ma zastosowanie regulacja art. 40 § 2 k.c., a nie jak zarzuca skarżący regulacja art. 55 2 k.c.).

Powoduje to, że istota sprawa w rozumieniu regulacji art. 386 § 4 k.p.c.

w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. nie została przez Sąd rozpoznana co już tylko z tego powodu czyniło zażalenie uzasadnionym i skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji

do ponownego rozpoznania.

Niezależnie od tego leżąca u podstaw zaskarżonego orzeczenia opinia biegłego została sporządzona w dniu 14 03 2014r. i jakkolwiek została ona podtrzymana

przez biegłego w jego wyjaśnieniach złożonych na posiedzeniu w dniu 17 11 2014r.

to w chwili przesłania w dniu 10 12 2015r. akt Sądowi Okręgowemu wraz z zażaleniem była już ona nieaktualna (art. 156 ust. 1 ustawy z dnia 21 08 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2015r. poz 1774, z późniejszymi zmianami).

Z tej przyczyny zawarte w niej informacje już w chwili wpływu akt do Sądu odwoławczego nie mogły stanowić podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, co dodatkowo czyni zażalenie uzasadnionym.

Reasumując zaskarżone rozstrzygnięcie jest wadliwe i dlatego zażalenie jako uzasadnione uwzględniono uchylając zaskarżone postanowienie i przekazując sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji na mocy art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

Sąd Rejonowy rozpoznając ponownie sprawę uwzględni zawartą powyżej ocenę prawną i podejmie z urzędu czynności w celu wyjaśnienia z jakim prawem majątkowym związany był obowiązek rekultywacji spornego gruntu.

W przypadku gdy obowiązek ten związany był z przejętym przez Skarb Państwa prawem wieczystego użytkowania zaktualizuje opinie biegłego i zadba o to żeby akta sprawy z ewentualnym zażaleniem zostały przekazane do Sądu odwoławczego

z aktualną opinia biegłego.

SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Leszek Dąbek SSO Roman Troll

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Kornelia Dziambor
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Leszek Dąbek,  Roman Troll ,  Maryla Majewska-Lewandowska
Data wytworzenia informacji: