Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

8 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Dyrda (spr.)

Sędziowie SO Barbara Braziewicz

SR(del.) Ewa Buczek - Fidyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 grudnia 2015 roku

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela Skarbu Państwa – (...)w W.

przeciwko dłużnikowi M. C.

o świadczenie pieniężne

w przedmiocie skargi dłużnika na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) T. A. podjęte w sprawie o sygn. akt Km 1362/13

na skutek zażalenia dłużnika

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1 postanowienia Sądu Rejonowego
w T.

z dnia 18 maja 2015 r., sygn. akt I Co 2318/13

postanawia :

oddalić zażalenie.

SSR(del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Andrzej Dyrda SSO Barbara Braziewicz

UZASADNIENIE

Zaskarżonym rozstrzygnięciem zawartym w punkcie 1 postanowienia z dnia 18 maja 2015r. Sąd Rejonowy w (...) odrzucił zażalenia M. C. na punkt pierwszy postanowienia z dnia 23 lutego 2015r. wskazując, że zażalenie było niedopuszczalne w świetle regulacji z art. art. 398 ^{2 3} k.p.c. w związku z art. 370 k.p.c. i art. 397 k.p.c.

Zażalenie na to postanowienie wniósł M. C. wnosząc o jego uchylenie podnosząc, że postanowienie to jest arbitralne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie, w odróżnieniu od apelacji, jako zwykły środek odwoławczy, przysługuje na te postanowienia sądu pierwszej instancji, które kończą postępowanie w sprawie lub też dotyczą rozstrzygnięć incydentalnych. O ile te pierwsze zawsze są zaskarżalne zażaleniem, o tyle te drugie, tylko w przypadkach enumeratywnie wskazanych w art. 394 § 1 k.p.c. Samo to wyliczenie, w nawiązaniu do redakcji przepisu, a w szczególności wyrażenia „a ponadto”, nadaje powołanemu uregulowaniu charakter normy szczególnej, wyłączając tym samym możliwość jej rozszerzającego interpretowania (porównaj postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 września 1997r.,I CZ 95/97).

Stosownie do regulacji prawnej określonej w art. 394 § 1 k.p.c., zażalenie przysługuje tylko na postanowienie Sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie oraz w sprawach określonych w katalogu art. 394 § 1 pkt 1 –11. W katalogu tym nie wskazano zażaleń na postanowienia wydane przez sąd pierwszej w toku rozpoznania skargi na orzeczenia referendarza sądowego w przedmiocie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, co wyklucza dopuszczalność zaskarżenia takiego postanowienia zażaleniem.

Zwrócić nadto należy, że zgodnie z art. 398 ²³ k.p.c. Sąd Rejonowy, rozpoznając skargę M. C. na orzeczenie referendarza sądowego i utrzymując w mocy postanowienie z dnia 13 sierpnia 2014r. którym (w zakresie punktu drugiego) oddalono wniosek skarżącego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, działał jako sąd drugiej instancji. Zwrócić należy uwagę, że art. 398 ²³ § 2 k.p.c. stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 398 ²² § 3 k.p.c., że sąd rozpoznający skargę działa jako sąd pierwszej instancji.

Przyjęte przez ustawodawcę powyższe ograniczenie nie skutkuje ograniczeniem konstytucyjnego prawa do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji, co Trybunał Konstytucyjny jednoznacznie stwierdził w wyroku z dnia 1 grudnia 2008r. (P 54/07).

Z tych też przyczyn, Sąd Okręgowy na podstawie art. 373 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. , orzekł jak w sentencji.

SSR (del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Andrzej Dyrda SSO Barbara Braziewicz