Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 7 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Gabriela Sobczyk

SR del. Roman Troll

po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej

z wniosku wierzyciela (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko dłużnikom M. K., I. K.

w przedmiocie skargi na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 3 postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) R. P. z dnia 16 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt Km 52/10

na skutek zażalenia dłużników

na postanowienie Sądu Rejonowego w (...)

z dnia 7 lipca 2015 r., sygn. akt I Co 240/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR del. Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Cz 1595/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w (...) w postanowieniu z dnia 7 07 2015r. oddalił skargę dłużników M. K. i I. K. na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 3 postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) R. P. z dnia 16 02 2015, w sprawie o sygn. akt Km 52/10r., przywołując regulację art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych, uznał, że w wypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego komornik pobiera opłatę egzekucyjną niezależnie od tego, jaką część świadczenia wyegzekwuje. Na każdym etapie postępowania dłużnik winien być motywowany do dobrowolnego zaspokojenia wierzyciela, a obciążenia dłużnika kosztami egzekucyjnymi za dobrowolne zaspokojenie wierzyciela czyli działania pożądane i zgodne z prawem należy traktować jako swoistą karę finansową. Podkreślił, iż w niniejszej sprawie egzekucyjnej Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (...) R. P. dokonał licznych czynności zmierzających do wyegzekwowania należności. Ponadto koszty enumeratywnie wymienione w zaskarżonym postanowieniu organu egzekucyjnego zostały w ocenie Sądu prawidłowo wyliczone.

Orzeczenie zaskarżyli dłużnicy M. K. i I. K. , którzy wnosili o jego zmianę poprzez uwzględnienie skargi oraz zasądzenie od wierzyciela solidarnie na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Zarzucali, że naruszono regulację art. 98 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie, a w konsekwencji ustalenie, że wezwanie dłużników
do zapłaty kosztów postępowania egzekucyjnego jest zasadne.

W uzasadnieniu podnosili, iż w sprawie ze skargi na czynności komornika
o kosztach postępowania sąd orzeka na podstawie art. 770 k.p.c., stosując odpowiednio w niezbędnym zakresie przepisy o zwrocie kosztów procesu, zatem jest uprawniony do stosowania art. 98 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
i rozstrzygnięcia, która ze stron powinna ponieść koszty postępowania. W ocenie skarżącego skoro wierzyciel wniósł o umorzenie postępowania to winien zostać uznany za stronę przegrywającą. Dłużnicy w żaden sposób nie przyczynili się
do powstania tak wysokich kosztów postępowania egzekucyjnego, a egzekucja została umorzona tylko i wyłącznie na wniosek wierzyciela.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

W toku prowadzonej egzekucji wierzyciel wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego, co stosownie do regulacji art. 825 pkt 1 k.p.c. obligowało Komornika do umorzenia postępowania egzekucyjnego umorzył, a następnie zgodnie z regulacją art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 08 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2015r. poz. 790 j.t.) i do pobrania od dłużnika przewidzianej w tej regulacji opłaty stosunkowej w wysokości 5% wartości świadczenia pozostającego do wyegzekwowania, chyba że wszczęcie postępowania egzekucyjnego było niecelowe, gdyż wtedy – stosownie do regulacji art. 49 ust. 4 tej ustawy - opłatę zobowiązany był uiścić wierzyciel.

Z materiału sprawy egzekucyjnej wynika, iż egzekwowana należność nie została uiszczona przez dłużników i w celu jej wyegzekwowania skierowano egzekucję do nieruchomości dłużników.

Komornik prowadząc egzekucję z nieruchomości sporządził w dniu 29 02 2012r. jej opis i oszacowanie, w którym wskazano ciążące na nieruchomości hipoteki a wartość nieruchomości została oszacowana na kwotę 503.214,96zł.

Dokonany opis i oszacowanie nie zostały skutecznie zaskarżony

przez skarżących przez co wskazaną w nim wartość nieruchomości należy uznać

za obowiązującą, wobec czego nie sposób przyjąć, że skierowanie egzekucji

do nieruchomości było niecelowe.

Z powodu braku licytantów prowadzona egzekucja okazała się w części bezskuteczna.

Dlatego Komornik ferując zaskarżone rozstrzygniecie trafnie ustalił koszty postępowania na kwotę 12 339,20 zł i wezwał dłużników do zapłaty należnych mu od skarżących, a nie pokrytych kosztów postępowania egzekucyjnego

w wysokości 10 298,44zł, które co należy podkreślić mogły zostać skorygowane w oparciu o regulację art. 49 ust. 7 powyższej ustawy ale wymagało to złożenia przez skarżących formalnego wniosku o jej obniżenie.

Przywoływane w zażaleniu regulacje art. 770 k.p.c. i art. 98 § 1 k.p.c. dotyczą zagadnienia zwrotu poniesionych przez strony kosztów postępowania egzekucyjnego (np. kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym, uiszczonych opłat czy poniesionych wydatków) i nie mają one zastosowania

w odniesieniu do należnych komornikowi od stron postępowania egzekucyjnego opłat za przeprowadzoną egzekucje (zostały one sposób szczególny uregulowane w Rozdziale 7 „Opłaty egzekucyjne” wskazanej na wstępie ustawy - art. 43 i nast. ustawy).

Z tej przyczyny Komornik – co do zasady - nie mógł ich naruszyć ferując zaskarżone orzeczenie, wobec czego podniesiony w zażaleniu zarzut ich naruszenia przez Sąd pierwszej instancji przy ferowaniu zaskarżonego orzeczenia jest nieuzasadniony.

Reasumując zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe i dlatego zażalenie dłużników jako bezzasadne oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 1 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk