Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 16 czerwca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia Sądu Okręgowego Leszek Dąbek

Sędziowie Sądu Okręgowego: Magdalena Balion - Hajduk

Marcin Rak

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2020 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku I. P. i T. K.

z udziałem J. T., M. O., I. B., A. K., D. K., K. K. (1), B. K., K. K. (2), A. S. i A. P.

o ustanowienie drogi koniecznej

na skutek zażalenia uczestniczki postępowania J. T.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 13 września 2019 r., sygn. akt I Ns 204/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Cz 1524/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Raciborzu w postanowieniu z dnia 13 09 2019r. udzielił wnioskodawcom I. P. i T. K. zabezpieczenia dochodzonego roszczenia o ustanowienie służebności drogi koniecznej – do czasu prawomocnego zakończenia postępowania - poprzez nakazanie uczestnikowi postępowania J. T. zdemontowania siatki ogrodzeniowej i umożliwienie przejazdu i przechodu przez nieruchomość stanowiącą działkę o numerze geodezyjnym (...) „zgodnie z alternatywą przedstawioną w opinii biegłego sądowego H. P. z dnia 25 08 2017r.”

oraz oddalił wniosek w pozostałej części, uznając, że w uwzględnionej części wnioskodawczynie uprawdopodobniły roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia.

Orzeczenie zaskarżyła uczestniczka postępowania J. T. w części udzielającej wnioskodawcom zabezpieczenia, która wnosiła o jego zmianę przez oddalenie wniosku i zasądzenie na jej rzecz od wnioskodawców zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych, bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania

Zarzucała, że przy ferowaniu postanowienia naruszono prawo procesowe, regulację

art. 730 ¹ k.p.c. poprzez błędne przyjęcie przez Sąd pierwszej instancji, iż w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do uwzględnienia wniosku.

W uzasadnieniu zażalenia między innymi podnosiła, że zamontowana „siatka ogrodzeniowa” w granicach nieruchomości nie narusza prawa własności wnioskodawców

i nie było jej zamiarem zakłócenie im dostępu do ich nieruchomości, lecz wynikało to

z tego, że wynajęcie nieruchomości przez I. P. „okazało się dla skarżącej bardzo uciążliwe”. Od czasu zamontowania siatki T. K. i lokatorzy mieszkający na nieruchomości wnioskodawców przejeżdżają i przechodzą do tej nieruchomości przez działkę o numerze geodezyjnym (...), należącą do uczestników postępowania B. K. i K. K. (2), co jest „ najkorzystniejszym rozwiązaniem dla ustanowienia służebności”.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z regulacją r art. 730 ¹ § 1 k.p.c. udzielenie zabezpieczenia jest uzależnione od uprawdopodobnienia roszczenia oraz posiadania interesu prawnego w udzieleniu żądanego zabezpieczenia i stosownie do art. 755 § 1 k.p.c. sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni.

Nieruchomość wnioskodawców nie ma prawnie uregulowanego dostępu do drogi publicznej, co w świetle regulacji art. 145 § 1 k.c. w dostateczny sposób uprawdopodobnia ich roszczenie (nie jest to kwestionowane w zażaleniu).

Udzielone zabezpieczenie obowiązuje tylko do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w niniejszej sprawie i ma charakter tymczasowy.

Dlatego jego udzielenie nie przesądza o przebiegu ustanowionej w przyszłości służebności i przy wytyczaniu tymczasowego szlaku drogowego należy

w głównej mierze brać pod uwagę dotychczasowy sposób komunikowania się nieruchomości wnioskodawców z drogą publiczną oraz istniejącą już na nieruchomościach infrastrukturą drogową.

Z materiału sprawy wynika, iż osoby mieszkające na nieruchomości wnioskodawców dotychczas korzystały z urządzonego i utwardzonego szlaku drogowego biegnącego po nieruchomości skarżącej, zaś tymczasowe wytyczenie go

po wskazanej przez skarżącą nieruchomości wymaga dopiero jego urządzenia,

z czym związane są określone koszty, które co należy podkreślić w kontekście ostatecznego ustalenia przebiegu dochodzeń służebności mogą okazać się zbędne.

Z tych względów należy - za Sądem Rejonowym - przyjąć, iż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie za odpowiedni sposób zabezpieczenia dochodzonego roszczenia należy uznać sposób wskazany w sentencji zaskarżonego postanowienia.

Czyni to zażalenie bezzasadnym w rozumieniu art. 385 k.p.c. w związku

z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., co z mocy zawartej w nim regulacji prowadziło do jego oddalenia.

Resumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397

§ 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion – Hajduk