Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 8 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Leszek Dąbek

Sędziowie SO Lucyna Morys – Magiera

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. S. (S.)

przeciwko A. P. (P.)

o alimenty

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. akt III RC 35/15

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Zabrzu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys – Magiera

Sygn. akt III Cz 1413/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 21 lipca 2015 roku Sąd Rejonowy w Zabrzu odrzucił zażalenie pozwanej na postanowienie z 11 marca 2015 roku, albowiem pomimo wezwania w zakreślonym terminie nie usunięto braków zażalenia. Orzeczenie wydano na postawie art. 370 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

Zażalenie na to postanowienia złożyła pozwana zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie oraz nadanie sprawie dalszego biegu, a także zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu wskazała, że zarówno opłatę od zażalenia, jak i podpis pod zażaleniem zostały złożone w terminie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd Rejonowy postanowieniem z 6 lipca 2015 roku uchylił postanowienie z 23 czerwca 2015 roku w przedmiocie odrzucenia zażalenia pozwanej datowanego na 16 czerwca 2015 roku. Dokonał tego po złożeniu przez pozwaną zażalenia datowanego na 29 czerwca 2015 roku. Jednocześnie 6 lipca 2015 roku zarządził wezwać pełnomocnika pozwanej do uiszczenia opłaty od zażalenia w kwocie 30 zł oraz usunięcia braków formalnych tego zażalenia poprzez jego podpisanie w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia zażalenia. Zarządził także doręczenie pozwanej do rąk jej pełnomocnika odpisu postanowienia z 11 marca 2015 roku informacyjnie. Zarządzenie w tym zakresie zostało wykonane niewłaściwie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2009 r., sygn. akt II UZ 43/09, LEX nr 583825), albowiem wezwano pełnomocnika pozwanej do usunięcia braków zażalenia „(...) wniesionego w dniu 11 marca 2015r. (...)” /k. 88/, podczas gdy w tym dniu wydano postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia /k. 24/, a złożone zażalenie na to postanowienia datowane jest na 16 czerwca 2015 roku, przy czym wpłynęło do Sądu Rejonowego w Zabrzu 17 czerwca 2015 roku /k. 67 – 70/. Jest ono jednak niepłacone i niepodpisane.

Dlatego też wezwanie do usunięcia braków formalnych i fiskalnych zażalenia wymagało wskazania, że dotyczy zażalenia datowanego na 16 czerwca 2015 roku, a nie wniesionego 11 marca 2015 roku, albowiem ta ostatnia data związana jest z wydaniem postanowienia, którego ono dotyczy. Nieprawidłowości w tym zakresie spowodowały, że nie zostały usunięte braki zażalenia, a pełnomocnik pozwanej został wezwany do usunięcia braków zażalenia, którego nie składał, ponieważ 11 marca 2015 roku żadnego zażalenia nie wnoszono. Ta nieprawidłowość nastąpiła na etapie wykonywania zarządzenia, ale także w zarządzeniu z 6 lipca 2015 roku brak jest wskazania daty zażalenia, którego dotyczy wezwanie do usunięcia braków /k. 84v./ - nie może to być jednak inne zażalenie niż to datowane na 16 czerwca 2015 roku, bo kolejne datowane na 29 czerwca 2015 roku spowodowało 6 lipca 2015 roku wydanie postanowienia uchylającego postanowienie z 23 czerwca 2015 roku o odrzuceniu zażalenia.

Ostatecznie więc Sąd Rejonowy, pomimo zastosowania prawidłowej kwalifikacji prawnej, dokonując nieprawidłowego wezwania do usunięcia braków fiskalnych i formalnych zażalenia, a następnie odrzucając zażalenie nie rozpoznał istoty sprawy, bo nie zwrócił uwagi na to, że strona pozwana została w sposób niewłaściwy wezwana do usunięcia braków zażalenia. Odrzucono więc zażalenie pomimo niewłaściwego wezwania do usunięcia jego braków formalnych. Zażalenie to nadal pozostaje nieopłacone i niepodpisane. Ponadto Sąd Rejonowy nie ustalił kiedy rzeczywiście doręczono odpis postanowienia z 11 marca 2015 roku stronie pozwanej, a jest to okoliczność istotna dla orzekania w przedmiocie zażalenia. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że pozwana wskazuje, iż dowiedziała się o wydaniu postanowienia 11 czerwca 2015 roku /k. 82/ w toku postępowania egzekucyjnego, ale ta okoliczność nie została zweryfikowana (chociażby poprzez ustalenie tego w aktach egzekucyjnych), a w aktach jest informacja, że odpis postanowienia z 11 marca 2015 roku doręczono pozwanej 9 kwietnia 2015 roki /k. 27 i 66/.

Dlatego też zażalenie na obecnym etapie okazało się zasadne, ale nie mogło doprowadzić do ustalenia, że braki zażalenia zostały usunięte, albowiem nadal one istnieją.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 397 § 1 i 2 k.p.c. oraz art. 108 § 2 k.p.c. należało orzec jak w sentencji.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy w pierwszej kolejności ustali kiedy dokładnie pozwana lub jej pełnomocnik otrzymali odpis postanowienia z 11 marca 2015 roku wobec rozbieżności informacji zgromadzonych w aktach i twierdzeniach pozwanej, a następnie w sposób prawidłowy wezwie pełnomocnika pozwanej do usunięcia braków formalnych i fiskalnych zażalenia datowanego na 16 czerwca 2015 roku.

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys – Magiera