III Cz 1341/17 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2017-10-18
Sygn. akt III Cz 1341/17
POSTANOWIENIE
Dnia 18 października 2017 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Tomasz Pawlik
Sędziowie: SO Leszek Dąbek (spr.)
SR del. Ewa Buczek - Fidyka
po rozpoznaniu w dniu 18 października 2017 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Banku (...) (...) w K.
przeciwko dłużnikowi J. R. (R.)
o świadczenie pieniężne
w przedmiocie skargi dłużnika na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Raciborzu S. K. (1) z dnia 11 maja 2016r. w sprawie o sygn. Km 1045/14
na skutek zażalenia dłużnika
na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1 postanowienia Sądu Rejonowego w Zabrzu
z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. akt VIII Co 1584/16
postanawia:
1. oddalić zażalenie;
2. oddalić wniosek wierzyciela o zasądzenie na jego rzecz od dłużnika zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
SSR del. Ewa Buczek – Fidyka SSO Tomasz Pawlik SSO Leszek Dąbek
Sygn. akt III Cz 1341/17
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Zabrzu w punkcie 1 postanowienia z dnia 19 12 2016r. oddalił skargę dłużnika J. R. na rozstrzygnięcia zawarte
w punktach 3, 4 i 5 postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Raciborzu –S. K. (2) z dnia 11 05 2016r. wydanego w spra-wie o sygn. akt Km 1045/14, uznając, że wobec umorzenia na wniosek dłużnika postępowania egzekucyjnego na mocy regulacji art. 823 k.p.c., Komornik słusznie pobrał od dłużnika – w oparciu o regulacje art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 08 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2015r. poz. 790 j.t.) - opłatę egzekucyjną w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwo-wania.
Orzeczenie, zaskarżył dłużnik J. R. , który wnosił o jego zmianę przez uwzględnienie skarg.
Zarzucał, że przy ferowaniu rozstrzygnięcia naruszono regulację art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 08 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2015r. poz. 790 j.t.) poprzez jej błędna wykładnie i niewłaściwe zastosowanie poprzez wadliwe przyjęcie, że Komornik w sposób prawidłowy ustalił opłatę stosunkową, podczas gdy strony poza prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym zawarły ugodę, której przedmiotem była spłata zadłużenia.
Sąd Odwoławczy zważył co następuje:
Do ustalenia przez Komornika kosztów postępowania egzekucyjnych doszło na skutek wcześniejszego umorzenia postępowania egzekucyjnego z mocy dawnej regulacji art. 823 k.p.c. w konsekwencji czego podstawę prawną
dla ustalenia opłaty egzekucyjnej stanowi wskazana w postanowieniu Komornika regulacja art. 49 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania.
Jej wysokość nie została w sposób skuteczny zakwestionowana
przez skarżącego (skarżący kwestionował w skardze oraz w zażaleniu samą zasadność obciążenia go przez Komornika obowiązkiem ponoszenia kosztów postępowania egzekucyjnego).
Przywoływany w skardze i zażaleniu fakt realizowania przez skarżą-cego poza prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym ugody zawartej z wierzy-cielem – co należy podkreślić nie został on przez niego w żaden sposób wykazany, więcej nie został nawet uprawdopodobniony – sam w sobie nie niweczy obowiązku komornika prowadzenia egzekucji (może on jedynie stanowić podstawę do wystąpienia przez niego z powództwem o pozbawienie tytuły wykonawczego wykonalności w oparciu o regulację art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.,
a następnie po uzyskaniu korzystnego orzeczenia sądu do wystąpienia do komor-nika z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego w oparciu o regu-lację art. 825 pkt 2 k.p.c. z czym w materiale sprawy nie mamy do czynienia).
Z tej przyczyny okoliczność ta nie ma wpływu na ocenę zasadności zaskarżonego rozstrzygnięcia o oddaleniu skargi.
Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym orzeczeniu
i zażalenie jest bezzasadne w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. w związku
z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., co z jej mocy prowadziło do jego oddalenia.
Resumując zaskarżone rozstrzygnięcie jest prawidłowe dlatego zażalenie dłużnika jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
Wniosek wierzyciela o zasądzenie na jego rzecz od dłużnika zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego oddalono, gdyż w toku tego postępo-wania nie poniósł on żadnych kosztów postępowania podlegających rozliczeniu.
SSR de. Ewa Buczek-Fidyka SSO Tomasz Pawlik SSO Leszek Dąbek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Tomasz Pawlik, Ewa Buczek-Fidyka
Data wytworzenia informacji: