Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 21 kwietnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: Sądu Okręgowego Leszek Dąbek

Sędziowie: Sądu Okręgowego Magdalena Balion-Hajduk

Sądu Okręgowego Marcin Rak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 kwietnia 2020 r. w Gliwicach

sprawy egzekucyjnej z wniosku O.-K. Banku Spółdzielczego w K.

z udziałem A. S., S. D., E. D.

w przedmiocie skargi dłużników z dnia 24 stycznia 2019 roku na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rybniku T. W. z dnia 31 grudnia 2018 roku, sygn. akt komorniczych Km 4986/13

na skutek zażalenia dłużników A. S., S. D., E. D.

na postanowienie zawarte w punkcie 1 postanowienia Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 17 maja 2019r., sygn. akt I Co 91/19

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i umorzyć postępowanie.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Cz 1240/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Rybniku w punkcie pierwszym postanowienia z dnia 17 05 2019r. odrzucił skargę dłużników, uznając, że nie uzupełnili w zakreślonym im terminie braków formalnych skargi (nie uiścili opłaty sądowej).

Orzeczenie zaskarżyli dłużnicy A. S.,

E. D. oraz S. D. , którzy wnieśli o ” jego uchylenie

i nadanie sprawy dalszego biegu oraz zasądzenie od [wierzyciela] na rzecz [dłużników] zwrotu kosztów postępowania według norm przypisanych”.

Zarzucili, że przy ferowaniu zaskarżonego postanowienia naruszono art. 130 ¹ § 1 ¹ k.p.c. „ poprzez wadliwe wezwanie dłużników do usunięcia braków skargi podlegające na nie wskazaniu w wezwaniu , której skargi Sąd domaga się uzupełnienia, nie przesłaniu wraz z wezwaniem do usunięcia pouczenia dotyczących skutków nieuzupełnienia braków formalnych skargi”. Nadto zarzucili „ błąd w ustaleniach faktycznych polegający na sprzecznym z zasadami logiki i doświadczeniem życiowym wnioskowaniu, jakoby braki nie zostały uzupełnione w terminie, podczas gdy dłużnicy nie zostali skutecznie wezwani do usunięcia braków formalnych skargi”.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Stosownie do regulacji art. 767 § 3 k.p.c. skarga na czynności komornika powinna między innymi czynić zadość wymaganiom pisma procesowego, w tym zgodnie z regulacją art. 126 § 1 pkt 4 i k.p.c. zawierać podpis strony, a zgodnie z regulacją

art. 25 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 28 07 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (w brzmieniu obowiązującym w chwili wniesienia skargi) od skargi na czynności komornika pobiera się opłatę stałą w wysokości 100zł, która zgodnie z regulacją art. 10 tej ustawy powinna była zostać uiszczona przy wniesieniu skargi do sądu. Nadto stosownie do art. 128 § 1 k.p.c. do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom.

Przedłożona przez dłużników skarga nie spełniała tych wymogów, wobec czego posiadała ona braki formalne i fiskalne, co obligowało Przewodniczącego Sądu Rejonowego do podjęcia czynności w celu ich usunięcia.

W wykonaniu tego obowiązku Przewodniczący w zarządzeniu z dnia 29 01 2019r. polecił wezwać dłużników do sanowania braków formalnych skargi.

W piśmie sporządzonym w wykonaniu tego zarządzenia nie określono jednak w sposób jednoznaczny skargi, której zobowiązanie dotyczyło oraz nie pouczono dłużników o skutkach nieuzupełnienia braków formalnych, przez co było ono nieprecyzyjne i co za tym idzie wadliwe.

Z tej przyczyny brak było podstawy do wydania zaskarżonego postanowienia, co do zasady czyni zażalenie uzasadnionym.

Równocześnie Sąd Rejonowy ferując postanowienie z dnia 17 05 2019r.

w punkcie drugim – na podstawie regulacji art. art. 759 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone skargą postanowienie Komornika z dnia 31 grudnia 2018 roku i zobowiązał go do wyliczenia tych kosztów w sposób umożliwiający jednoznaczne określenie, jakie koszty ma ponieść każdy z dłużników.

Orzeczenie to jest prawomocne i skuteczne, a to powoduje, że uwagi na brak przedmiotu zaskarżenia wydanie orzeczenia o zasadności skargi na czynności komornika stało się niedopuszczalne w rozumieniu art. 355 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. i z mocy te regulacji prowadziło do umorzenia postępowania (w części dotyczącej rozpoznania skargi).

Reasumując z podanych względów orzeczono jak sentencji w oparciu
o regulację 386 § 3 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSO Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion - Hajduk