Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 8 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Barbara Braziewicz

SR del. Żaneta Bloma - Wojciechowska

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko J. O.

o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu

na skutek zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 25 kwietnia 2014 r., sygn. akt VIII Co 337/14

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Zabrzu
do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

SSR del. Żaneta Bloma - Wojciechowska SSO Leszek Dąbek SSO Barbara Braziewicz

Sygn. akt III Cz 1233/14

UZASADNIENIE

(...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. wniósł o nadanie klauzuli wykonalności przedłożonemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przeciwko dłużnikowi J. O. oraz zasądzenie od dłużnika na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania klauzulowego, twierdząc, że dłużnik nie wywiązał się z łączącej strony umowy kredytu oraz że zawarł w niej pisemne oświadczenie o poddaniu się egzekucji.

Sąd Rejonowy w Zabrzu w postanowieniu z dnia 25 04 2014r. oddalił wniosek, uznając, że brak było podstaw do nadania klauzuli wykonalności przedłożonemu tytułowi egzekucyjnemu, gdyż załączona do wniosku umowa kredytowa nie zawiera podpisów stron a jedynie parafy osoby działającej w imieniu banku.

Orzeczenie zaskarżył wierzyciel (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. , który wnosił „o uchylenie zaskarżonego postanowienia” oraz zasądzenie na jego rzecz od dłużnika zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Zarzucał, że nie ma wątpliwości, iż dłużnik zawarł z bankiem umowę kredytu, która zawiera oświadczenie o poddaniu się egzekucji. W załączonej do wniosku umowie kredytu jak i w jej oryginale na każdej z 6 stron widnieje parafa potwierdzająca zapoznanie

się z treścią każdej ze stron umowy. Na stronie 7 umowy czytelny podpis dłużnika widnieje w miejscu oznaczonym „czytelny podpis pożyczkobiorcy pełnym imieniem i nazwiskiem”.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Stosownie do regulacji prawnej art. 96 ustawy z dnia 29 08 1997r. – Prawo bankowe (Dz.U. 2002r. nr 772, poz. 665, z późniejszymi zmianami) bankowe tytuły egzekucyjne wystawiane są na podstawie ksiąg bankowych oraz innych dokumentów związanych z dokonywaniem czynności bankowych, stąd też z mocy art. 95 tej ustawy mają moc dokumentów urzędowych.

Posiadając moc urzędową korzystają one zatem w części zaświadczającej –

w tym także w części stwierdzającej, iż roszczenie objęte bankowym tytułem wykonawczym wynika ze wskazanej w niej czynności bankowej - z domniemania zgodności z prawdą, tego co zostało w nim urzędowo poświadczone.

W postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności ze względu na jego formalny charakter - tam gdzie jest to możliwe - zakres badania sądu powinien być ograniczony do treści bankowego tytułu egzekucyjnego.

Dlatego skoro z treści bankowego tytułu egzekucyjnego wprost wynika, iż objęte nim roszczenia wynikają bezpośrednio ze wskazanej w nim czynności bankowej zdziałanej bezpośrednio z bankiem, to ze względu na wskazaną powyżej moc dowodową tego zaświadczenia, nie tylko nie jest konieczne, a wręcz zbędne, wykazywanie powyższej okoliczności za pomocą dołączania do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowym tytułom egzekucyjnym oryginałów umów.

Nie oznacza to jednak, iż zawarte w bankowym tytule zaświadczenie nie podlega weryfikacji sądu.

Wskazane powyżej domniemanie jest bowiem domniemaniem wzruszalnym

i o ile sąd podejmie wątpliwości co do jego prawdziwości, to może i powinien zażądać od wierzyciela wykazania tej okoliczności.

Może to nastąpić zarówno w drodze przedłożenia w oryginale stosownych dokumentów jak i ich prawidłowo uwierzytelnionych kserokopii (kserokopia –jako odwzorowanie oryginału - może być objęta pojęciem „odpisu”, z tym jednak, że warunkiem uznania jej za dokument jest umieszczenie na niej i zaopatrzone podpisem poświadczenie o jej zgodności z oryginałem; orz. SN z 27 02 1997r., III CKU 7/97).

Jak trafnie ocenił Sąd pierwszej instancji wymogów tych nie spełnia załączona do wniosku umowa.

Wbrew bowiem temu co zarzuca zażalenie, nie zawiera ona podpisów stron (podpis pożyczkobiorcy widnieje bowiem tylko pod „Potwierdzeniem danych do wniosku...”, a zamieszczone przez niego w umowie podpisy skrócone - „parafy”, nie spełniają wymogów podpisu; k – 14)

Nie może ona być zatem podstawą do poczynienia ustaleń dotyczących powyższej okoliczności oraz co należy również podkreślić zweryfikować zawartego w umowie oświadczenia dłużnika o poddaniu się egzekucji, co jednak nie uprawniało Sąd pierwszej instancji do automatycznego oddalania wniosku.

W takim bowiem przypadku – kiedy poweźmie on wątpliwości dotyczące wiarygodności treści zaświadczającej bankowego tytułu egzekucyjnego, bądź też dojdzie do wniosku, iż jest ona niewystarczająca albo uzna załączony do wniosku materiał za formalnie nieprawidłowy – powinien wezwać wierzyciela w trybie

art. 208 pkt 5 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. - do jego uzupełnienia (za wskazanym rozwiązaniem dodatkowo przemawiają względy praktyczne, gdyż stwarza ono wierzycielowi możliwość sanowania wadliwości zaoferowanego sądowi materiału,

a to z kolei pozwala uniknąć sytuacji, kiedy w przypadku prawomocnego oddalenia wniosku wierzyciel będzie zmuszony dochodzić roszczeń w procesie cywilnym).

Nie czyniąc tego Sąd pierwszej instancji naruszył powyższy przepis prawa procesowego, co miało wpływ na wynik sprawy, w konsekwencji czego zaskarżone rozstrzygnięcie jako przedwczesne jest wadliwe, co skutkować musiało jego uchyleniem i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Reasumując, zaskarżone orzeczenie jest wadliwe i dlatego zażalenie wierzyciela jako uzasadnione uwzględniono uchylając postanowienie i przekazując sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji na mocy art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

Sąd Rejonowy, rozpoznając ponownie sprawę uwzględni zawarta powyżej ocenę prawną i zobowiąże wierzyciela do przedłożenia wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia dokumentów, a następnie ponownie orzeknie w sprawie.

SSR (del.) Żaneta Bloma – Wojciechowska SSO Leszek Dąbek SSO Barbara Braziewicz