Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 3 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Magdalena Balion - Hajduk

Sędziowie: SO Leszek Dąbek (spr.)

SR del. Ewa Buczek - Fidyka

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2017 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. S.

przeciwko(...) w G.

przy udziale interwenienta ubocznego(...) w Ł.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 4 wyroku Sądu Rejonowego w (...)

z dnia 18 stycznia 2017 r., sygn. akt I C 1029/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR del. Ewa Buczek – Fidyka SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 1221/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w (...) w postanowieniu zawartym
w punkcie 4 wyroku wydanego w dniu 18 01 2017r. zasądził od pozwanej (...) w G. kwotę 3 958,37 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, uznając że powód utrzymał się ze swoim żądaniem w 88,70 %,
co przy uwzględnieniu kosztów poniesionych przez powódkę w łącznej wysokości 4 895,79zł i kosztów poniesionej przez stronę pozwaną 3 400zł uzasadniało obciążenie pozwanej na podstawie art. 100 k.p.c. orzeczoną kwotą.

Orzeczenie zaskarżyła powódka M. S., która wnosiła o jego zmianę i zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 5 022,73 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, ponadto zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Zarzuciła, że przy ferowaniu zaskarżonego rozstrzygnięcia naruszono regulację

-

§ 2 pkt 5 w zw. z § 10 pkt 1 w zw. z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 10 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U z 2015r., poz. 507, z późń. zm.) poprzez ich niezastosowanie, a w konsekwencji uznanie, że wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika za prowadzenie sprawy przed sądem okręgowym wyniosło powódkę 1 200 zł, podczas gdy w myśl przepisów intertemporalnych zawartych w powołanym rozporządzeniu do postępowania w II instancji w niniejszej sprawie winny mieć zastosowanie przywołane wyżej przepisy określające wynagrodzenie pełnomocnika na kwotę 2 400zł;

-

§ 12 ust. 1 pt 1 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 09 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych poprzez ich zastosowanie, mimo iż do postępowania przed sądem okręgowym
w niniejszej sprawie winny mieć zastosowanie przepisy rozporządzenia
z dnia 22 10 2015r.

W uzasadnieniu zażalenia między innymi podnosił, że zarządzenie o przekazaniu sprawy sądowi II instancji, jak i doręczenie powódce apelacji nastąpiło po 1 stycznia 2016r., a zatem postępowanie drugo instancyjne zostało wszczęte już po wejściu
w życie przywołanego rozporządzenia.

Sąd odwoławczy zważył co następuje:

Postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte w dniu 13 06 2014r.,

tj. jeszcze pod rządami rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego

z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 490 z późniejszymi zmianami).

Przywołane w zażaleniu rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. poz. 1804) weszło w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. (§ 23) i stosownie zawartej w nim regulacji

§ 21 do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem jego wejścia w życie

do czasu zakończenia postępowania w danej instancji stosuje się przepisy dotychczasowe.

Oznacza to, że sprawach, w których środek zaskarżenia inicjujący postępowanie w sądzie wyższej instancji został wniesiony przed dniem 1 stycznia 2016r., wynagrodzenie radcy prawnego powinno być obliczone według obowiązujących dotychczas stawek minimalnych, wobec czego o zastosowanym reżimie prawnym nie decyduje – jak chce tego żalenie – data przekazania sprawy

z apelacją do sądu wyższej instancji, lecz data jej wniesienia do sądu pierwszej instancji .

Apelacja pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w (...) z dnia 15 09 2015r. została wniesiona do tego Sądu w dniu 22 10 2015r.

Nastąpiło to zatem jeszcze w okresie obowiązywania przywołanego powyżej rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., w konsekwencji czego Sąd pierwszej instancji trafnie ocenił, iż skarżącej należy sie od pozwanej zwrot poniesionych przez nią w postępowaniu apelacyjnym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości ustalonej w tym rozporządzeniu (§ 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 5),

tj. w kwocie 1.200zł.

Czyni to zażalenie bezzasadnym w rozumieniu art. 385 k.p.c. w związku

z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. co stosownie do zawartej w nim regulacji prowadziło do jego oddalenia.

Reasumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie powódki jako bezzasadne oddalono w oparciu o przepis art. 385 k.p.c.
w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.

SSR del. Ewa Buczek – Fidyka SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Leszek Dąbek