Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 4 marca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia Sądu Okręgowego Andrzej Dyrda

Sędziowie Sądu Okręgowego Henryk Brzyżkiewicz

Artur Żymełka

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2020 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Spółdzielni Mieszkaniowej w P.

z udziałem M. R., E. B., D. S. i D. B.

o stwierdzenie nabycia spadku po L. K.

na skutek zażalenia wnioskodawcy

na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 1 kwietnia 2019 r., sygn. akt I Ns 601/17

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Artur Żymełka SSO Andrzej Dyrda SSO Henryk Brzyżkiewicz

Sygn. akt III Cz 972/19

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach umorzył postępowanie.

Rozstrzygnięcie to oparł na regulacji prawnej z art. 182 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. zgodnie z którym Sąd umorzy postępowanie zawieszone z przyczyn określonych w art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c., jeżeli wniosek o podjęcie postępowanie nie został zgłoszony w ciągu roku od daty postanowienia o zawieszeniu. Sąd uznał zasadnym umorzenie postępowania po myśli wskazanej powyżej regulacji prawnej albowiem wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania złożony 6 grudnia 2018r. nie mógł odnieść skutku..

Zażalenie od tego postanowienia wniósł wnioskodawca wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie od uczestników na rzecz wnioskodawczyni kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach postanowieniem z dnia 7 listopada 2017r. zawiesił postępowanie w oparciu o regulację prawną z art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c., a następnie umorzył postępowania zaskarżonym postanowieniem w oparciu o art. 182 k.p.c.

Zgodnie z art. 182 § 1 k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym do 21 sierpnia 2019r.), Sąd umarza postępowanie zawieszone na zgodny wniosek stron lub na wniosek spadkobiercy, jak również z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6, jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu roku od daty postanowienia o zawieszeniu.

W judykaturze ugruntowana jest teza, że umorzenie postępowania z mocy art. 182 § 1 k.p.c. może nastąpić tylko wówczas, gdy istniały podstawy do zawieszenia postępowania. Zatem umorzenie postępowania nie może nastąpić, jeżeli rzeczywista podstawa zawieszenia była inna niż przyjęta w uzasadnieniu tego postanowienia, lub jeżeli podstawa zawieszenia nie istniała (porównaj: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 1997r., II CKU 121/97, Prok.i Pr.-wkł. (...)).

W niniejszej sprawie, regulacja prawna zastosowana przez Sąd Rejonowy przy zawieszeniu postępowania była właściwa albowiem wnioskodawca nie wykonał prawidłowo zobowiązania. Prawidłowość zawieszenie została następnie skontrolowana w toku postępowania zażaleniowego, w którym Sąd Okręgowy w Gliwicach postanowieniem z dnia 22 listopada 2018r. oddalił zażalenie wnioskodawcy (sygn. akt III Cz 955/18). .

Od czasu wydania postanowienia zawieszającego postępowanie, do czasu wydania zaskarżonego postanowienia, upłynął ponad rok, co czyniło zadość warunkowi określonemu w art. 182 k.p.c. Termin ten należy liczyć od daty jego wydania, na co zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 25 października 1974 r. (III PRN 45/74), a zatem skoro zatem w dacie wydania zaskarżonego postanowienia (tj. 1 kwietnia 2019r.) upłynął okres roku od zawieszenia postępowania w sprawie (7 listopada 2017r.) prawidłowym było umorzenie tego postępowania.

Wniosek złożony po upływie rocznego terminu, co miało miejsce w niniejszej sprawie nie mógł mieć znaczenia dla prawidłowości umorzenia, pomimo, iż wydanie tego postanowienia nastąpiło po jego wniesieniu. Jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 16 stycznia 2018r. (III UK 18/17), w celu zapobiegnięcia umorzeniu postępowania zawieszonego na podstawie art. 176, art. 177 § 1 pkt 5 i art. 178 k.p.c. wystarczające jest złożenie wniosku o podjęcie zawieszone postępowania. Wnioskodawca tego jednak nie uczynił, a zatem, wobec upływu odpowiedniego czasu, zgodnie z art. 182 § 1 k.p.c., Sąd był uprawniony do umorzenia postępowania.

Wobec powyższego należało uznać, iż zażalenie wnioskodawcy było niezasadne i z tej przyczyny podlegało oddaleniu w oparciu o art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSO Artur Żymełka SSO Andrzej Dyrda SSO Henryk Brzyżkiewicz