Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 15 maja 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: Sądu Okręgowego Leszek Dąbek

Sędziowie: Sądu Okręgowego Gabriela Sobczyk

Sądu Okręgowego Artur Żymełka

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 maja 2020 r. w G.

sprawy z powództwa G. S.

przeciwko A. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie zawarte w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. akt I C 1111/17

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

SSO Artur Żymełka SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Cz 933/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach w postanowieniu z dnia 11 01 2019r. oddalił w punkcie 1 wniosek pozwanej A. K. o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i w punkcie 2 odrzucił apelację pozwanej od wyroku z dnia 11 06 2018r..

W uzasadnieniu postanowienia ocenił, że pozwana została w sposób prawidłowy zawiadomiona o terminie rozprawy, podczas której został wydany wyrok. W konsekwencji powyższego uznał, że apelacja została wniesiona po terminie i jako spóźniona na podstawie art. 370 k.p.c. - podlega ona odrzuceniu.

Orzeczenie zaskarżyła pozwana A. K., która wniosła
o „ uchylenie zaskarżonego postanowienia przez sąd I instancji, ewentualnie o jego zmianę lub uchylenie przez sąd II instancji”.

W uzasadnieniu podnosiła, iż nie ponosi winy w uchybieniu terminowi do wniesienia apelacji, albowiem nie została zawiadomiona o terminie rozprawy podczas której został wydany wyrok. Wskazywała, że przesyłka zawierająca zawiadomienie została przesłana pod niewłaściwy adres.

W odpowiedzi na zażalenie powód G. S. wniósł o oddalenie zażalenia oraz zasądzenie od pozwanej na swoja rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Na uzasadnienie podał, że przesyłka zawierająca zawiadomienie o terminie rozprawy została wysłana pod właściwy adres, pod którym pozwana wielokrotnie podejmowała korespondencję.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

Zarządzeniem z dnia 12 03 2018r. m.in. wezwano pozwaną na termin rozprawy wyznaczony na dzień 11 06 2018r. na adres G., ul. (...). Przesyła zawierająca wezwanie została dwukrotnie awizowana, wskutek czego została zwrócona do sądu z adnotacją, że nie została podjęta w terminie.

W konsekwencji powyższego pozwana została prawidłowo wezwana na termin rozprawy w trybie art. 139§ 1 k.p.c. w dniu 15 05 2018r..

Apelację wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia pozwana wniosła do Sądu Rejonowego dopiero w dniu 02 11 2018r. (k. 142), twierdząc, że nie ponosi ona winy w niedochowaniu terminu do wniesienia apelacji, gdyż nie została prawidłowo wezwana na termin rozprawy, podczas której został ogłoszony wyrok.

Z dotychczasowego przebiegu postępowania wynika jednak, że pozwana podejmowała adresowane do niej na powyższy adres przesyłki (k. 29, 58, 108). Pozwana określała miejsce swojego zamieszkania wskazując adres G., ul. (...) (k. 30,54).

Stosownie do art. 135 § 1 k.p.c. doręczenia dokonuje się w mieszkaniu, w miejscu pracy lub tam, gdzie się adresata zastanie. Skoro pozwana podejmowała uprzednio adresowane do niej przesyłki, to znaczy, że były one prawidłowo doręczne. Doręczając przesyłkę osobie fizycznej w miejscu jej pracy nie jest konieczne wskazywanie na przesyłce firmy przedsiębiorstwa, w której jest zatrudniony adresat, albowiem stroną postępowania jest osoba fizyczna, a nie osoba prawna, bądź osoba reprezentująca osobę prawną.

Pozwana została pouczona o obowiązku zawiadomienia sądu o każdej zamienia swojego zamieszkania oraz o konsekwencji zaniedbania tego obowiązku (k. 27), pozwana nie zawiadomiła sądu o zmianie miejsca zamieszkania. Konsekwencją braku działania pozwanej było – stosowanie do art. 136 § 1 i 2 k.p.c. – pozostawienie wezwania w aktach ze skutkiem doręczenia w trybie art. 139 § 1 k.p.c..

Powoduje to, że w materiale sprawy brak jest podstaw do przyjęcia, iż skarżąca nie poniosła winy za niedochowanie terminu do wniesienia apelacji i w świetle regulacji art. 168 § 1 k.p.c. jej wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji jest bezzasadny.

W następstwie tego apelacja została wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia, co stosownie do regulacji art. 370 k.p.c., obligowało Sąd pierwszej instancji do odrzucenia apelacji.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym orzeczeniu
i zażalenie skarżącej jest bezzasadne w rozumieniu art. 385 k.p.c. w związku
z art. 397 § 3 k.p.c. i jako takie z mocy zawartej w nim regulacji podlegało
ono oddaleniu.

Reasumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie pozwanego jako bezzasadne oddalono w oparciu o przepis art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 3 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono stosując regulację art. 98 § 1 i 3 k.p.c., biorąc pod uwagę, że pozwana uległa w całości w postępowaniu zażaleniowym i dlatego powinna zwrócić powodowi poniesione przez niego w tym postępowaniu koszty zastępstwa procesowego. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego została określona na podstawie § 2 pkt 5 w zw. § 10 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 10 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

SSO Artur Żymełka SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk