Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 17 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :

Przewodniczący - Sędzia SO Andrzej Dyrda

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 marca 2015 r.

sprawy z powództwa E. T. i A. T.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódek

na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 21 sierpnia 2014 r., sygn. akt I C 855/14

postanawia :

oddalić zażalenie.

SSO Andrzej Dyrda

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2014r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach uznał swoją niewłaściwość i w oparciu o art. 200 § 1 k.p.c. w związku z art. 30 k.p.c. sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu dla m.st. Warszawy w W., gdyż pozwana ma swoją siedzibę w W..

Postanowienie to zaskarżyły powódki zarzucając naruszenie: art. 33 pkt 1 konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego z dnia 28 maja 1999r. poprzez jej niezastosowanie, skutkujące przyjęciem, że to miejsce siedziby pozwanego a nie miejsce przeznaczenia lotu determinuje właściwość miejscową sądu oraz art. 30 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie i tym samym przyjecie, że w sprawie zachodzi właściwość ogólna, podczas gdy uregulowania szczególne dają podstawę do skierowania roszczeń do tutejszego sądu i co zostało uzasadnione w pozwie.

Na tych podstawach wniosły o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powódek kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Pozwem złożonym w niniejszej sprawie, powódki domagały się zapłaty odszkodowania z tytułu odwołania lotu w kwocie 500 €. Podstawą tego roszczenia stanowił art. 7 ust. 1 pkt a rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U.UE.L.2004.46.1, Dz.U.UE-sp.07-8-10).

Powódki tymczasem powołały się na właściwość wynikającą z art. 33 Konwencji o ujednoliceniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, sporządzoną w M. dnia 28 maja 1999 r. (tzw. konwencja montrealska, Dz.U.2007. Nr 37, poz. 235 ze sprostowaniem) zgodnie z którym powództwo w sprawie odszkodowania należy wnieść, według wyboru powoda, na terytorium jednego z państw stron bądź do sądu miejsca zamieszkania przewoźnika lub głównej siedziby jego przedsiębiorstwa albo miejsca, gdzie posiada on placówkę, za pośrednictwem której została zawarta umowa, bądź do sądu miejsca przeznaczenia przewozu.

Na podstawie wskazanej powyżej konwencji, odszkodowanie przewoźnika dotyczyło, zgodnie z art. 19 konwencji, szkody spowodowanej wskutek opóźnienia w przewozie pasażerów, której, zgodnie z art. 22 konwencji, odpowiedzialność przewoźnika w stosunku do każdego pasażera jest ograniczona do 4.150 Specjalnych Praw Ciągnienia. (na dzień 17 marca 2015r. kurs wymiany 1 SPR wynosił 0, (...) €, co przy uwzględnieniu średniego kursu NBP dla Euro – 4, (...) wynosiło 5,3690 zł). Wskazana przez nie konwencja nie odnosi się do szkody powstałej wskutek odwołania lotu, na którym to zdarzeniu strona powodowa opiera swoje roszczenie. Brak było zatem podstaw do zastosowania w niniejszym postępowaniu przepisów tej konwencji, a w szczególności art. 33, określającej właściwość sądu.

Wobec braku przepisów normujących właściwości sądu w rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie, konieczne stało się zastosowanie norm ogólnych.

Niemniej jednak, wobec domagania się przez powódki odszykowania z tytułu niewykonania umowy, oraz wniesienia pozwu do sądu innego niż wynikającego z reguły ogólnej, konieczne również było zbadania okoliczności, czy powódki, choć w sposób nieprawidłowy wskazując podstawę prawną, skorzystały z przysługującej im tzw. właściwości przemiennej.

Zgodnie z art. 31 k.p.c. powództwo w sprawach objętych przepisami oddziału niniejszego wytoczyć można bądź według przepisów o właściwości ogólnej, bądź przed sąd oznaczony w przepisach o właściwości przemiennej. Do wybrania, wedle której reguły, ma nastąpić wytoczenie powództwa, jest uprawniony powód.

Regułą ogólną jest w tym przypadku art. 30 k.p.c., zgodnie z którym powództwo przeciwko osobie prawnej lub innemu podmiotowi niebędącemu osobą fizyczną wytacza się według miejsca ich siedziby.

Zgodnie natomiast z art. 34 k.p.c., , powództwo o zawarcie umowy, ustalenie jej treści, o zmianę umowy oraz o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, a także o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy można wytoczyć przed sąd miejsca jej wykonania. W razie wątpliwości miejsce wykonania umowy powinno być stwierdzone dokumentem.

Określenie miejsca wykonania umowy następuje na podstawie regulacji materialno prawnej. Zgodnie z art. 454 § 1 k.c., jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Zgodnie natomiast z § 2 tego artykułu, jeżeli zobowiązanie ma związek z przedsiębiorstwem dłużnika lub wierzyciela, o miejscu spełnienia świadczenia rozstrzyga siedziba przedsiębiorstwa

Uwzględniając, że zobowiązanie ma związek z przedsiębiorstwem pozwanego, to siedziba pozwanego decyduje o sądzie właściwym do rozpoznania zgłoszonego roszczenia, zarówno na podstawie art. 34 k.p.c., ale również art. 30 k.p.c. Uwzględniając, że siedziba pozwanego ma miejsce w W. przy ul.(...), sądem właściwym jest Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy.

Ze wskazanych powyżej względów, Sąd Okręgowy oddalił zażalenie, w oparciu o art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSO Andrzej Dyrda