Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

POSTANOWIENIE

Dnia 7 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Magdalena Balion – Hajduk

Sędziowie SO Leszek Dąbek

SO Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela J. F.

przeciwko dłużniczce I. D.

o świadczenie pieniężne

w przedmiocie skargi dłużniczki na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w R. T. W. w sprawie o sygn. akt Km 2195/15 polegające na wszczęciu postępowania egzekucyjnego oraz zajęciu wynagrodzenia za pracę

na skutek zażalenia dłużniczki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 29 września 2015 r., sygn. akt I Co 963/15

postanawia:

1)  sprostować oczywistą niedokładność w części wstępnej zaskarżonego postanowienia poprzez wskazanie, że sprawa toczy się z wniosku wierzyciela J. F. przeciwko dłużniczce I. D. o świadczenie pieniężne w przedmiocie skargi dłużniczki na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rybniku T. W. w sprawie o sygn. akt Km 2195/15 polegające na wszczęciu postępowania egzekucyjnego oraz zajęciu wynagrodzenia za pracę;

2)  odrzucić zażalenie.

SSO Roman Troll SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 117/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 29 września 2015 roku Sąd Rejonowy w Rybniku oddalił skargę dłużniczki na czynności komornika sądowego polegające na wszczęciu postępowania egzekucyjnego i zajęciu wynagrodzenia. W uzasadnieniu wskazał, że egzekucja została wszczęta zgodnie z wnioskiem wierzyciela z 15 czerwca 2015 roku i w tym samym dniu komornik dokonał zajęcia wynagrodzenia za pracę dłużniczki, przywoływał regulację art. 408 k.p.c. i art. 799 k.p.c. wskazując, że komornik nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności tytułu wykonawczego, a wszystkie podjęte przez niego czynności znajdują swoje oparcie we wniosku wierzyciela i przepisach postępowania cywilnego.

Następnie postanowieniem z 29 września 2015 roku Sąd Rejonowy postanowił także oddalić wniosek dłużniczki o zawieszenie postępowania egzekucyjnego. W uzasadnieniu wskazał, że rozpoznając wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego powinien mieć wzgląd na interesy obu stron i stopień prawdopodobieństwa zasadności skargi, dlatego też na podstawie art. 821 § 1 k.p.c. oddalił wniosek.

Zażalenie na postanowienie z 29 września 2015 roku oddalające skargę na czynności komornika złożyła dłużniczka zaskarżając je w całości wnosząc o jego uchylenie oraz zasądzenia od wierzyciela na jej rzecz kosztów postępowania zażaleniowego. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzuciła naruszenie przepisów prawa oraz błędne ustalenie stanu faktycznego,
a w uzasadnieniu podała, że podjęte czynności przez komornika są bezprawne, bo nie jest winna żadnych środków finansowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużniczki dotyczy pierwszego z postanowień wydanych 29 września 2015 roku, a więc związanego z oddaleniem skargi na czynności komornika.

Zgodnie z art. 767 ⁴ § 1 k.p.c. zażalenie na postanowienie sądu wydane w sprawie
w przedmiocie rozpoznania skargi na czynność komornika przysługuje tylko w wypadkach wskazanych w ustawie. Zażalenie do sądu II instancji przysługuje na postanowienie sądu rejonowego „oddalającego skargę na czynności komornika i kończące postępowanie egzekucyjne” (uchwała Sądu Najwyższego z 28 listopada 1969 r., sygn. akt III CZP 83/69, OSNCP 1970/6/105) oraz na postanowienie sądu rejonowego „uchylające czynność komornika”, wydane w wyniku rozpoznania skargi na czynności komornika, gdy postanowienie to „zmierza do zakończenia postępowania - art. 394 § 1 in principio k.p.c. w związku z art. 13 § 2 i art. 767 § 3 k.p.c.” (postanowienie Sądu Najwyższego z 15 kwietnia 1986 r., sygn. akt III CRN 40/86, OSNCP 1987/7/102).

Dłużniczka zaskarżyła czynności komornika związane z wszczęciem postępowania egzekucyjnego i zajęciem jej wynagrodzenia za pracę. Zarówno wszczęcie postępowania egzekucyjnego, jak i zajęcie wynagrodzenia za pracę to czynności, które po rozpoznaniu skargi na czynności komornika nie podlegają zaskarżeniu zażaleniem. Oddalenie skargi w tym zakresie nie powoduje zakończenia postępowania w sprawie; nie są one też wskazane w poszczególnych przepisach jako zaskarżalne zażaleniem. Dlatego też, pomimo sporządzenia przez Sąd Rejonowy uzasadnienia postanowienia z 29 września 2015 roku o oddaleniu skargi na czynność komornika, należy uznać, że postanowienie to nie jest zaskarżalne zażaleniem,
a co za tym idzie jego zaskarżenie jest niedopuszczalne.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 373 k.p.c. w związku z art. 370 k.p.c., art. 397 § 1 i 2 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c., zażalenie dłużniczki na to postanowienie jako niedopuszczalne należało odrzucić (punkt 2 sentencji).

Jednocześnie, na podstawie art. 350 § 3 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c. i art. 13
§ 2 k.p.c., z uwagi na niedokładne oznaczenie przez Sąd Rejonowy w części wstępnej zaskarżonego postanowienia przedmiotu sprawy należało orzec jak w punkcie 1 sentencji.

SSO Roman Troll SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Leszek Dąbek