Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Ca 1941/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2015-04-09

Sygn. akt III Ca 1941/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk (spr.)

Sędzia SO Danuta Pacześniowska

Sędzia SR (del.) Ewa Buczek – Fidyka

Protokolant Aneta Puślecka

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2015 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.

przeciwko A. B. (1) (B.)

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 22 sierpnia 2014 r., sygn. akt I C 655/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.015,41 zł (pięć tysięcy piętnaście złotych 41/100) z ustawowymi odsetkami od kwoty 4.927,16 zł (cztery tysiące dziewięćset dwadzieścia siedem złotych 16/100) od dnia 7 maja 2013 r.;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 680 zł (sześćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 550 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSR (del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Danuta Pacześniowska

Sygn. akt III Ca 1941/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 22 sierpnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Rybniku oddalił powództwo B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. przeciwko A. B. (2) zapłatę kwoty 5.016,47zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu wraz z kosztami procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany zawarł 9 września 2008 roku umowę kredytu z (...) Bankiem S.A. w W.. Z tytułu tej umowy pozwany był dłużnikiem (...) Banku S.A. w W.. Powód zawarł z (...) Bankiem S.A. w W. umowę sprzedaży wierzytelności, na podstawie której powód kupił wierzytelności objęte Pakietem Wierzytelności A i Pakietem Wierzytelności B. Wierzytelności z obu pakietów przechodziły na rzecz powoda pod warunkiem dokonania płatności. Wierzytelności wymienione w Pakietach A i B miały określać załączniki nr 1A i 1B.

Sąd Rejonowy uzasadnił, że oddalił powództwo z powodu braku legitymacji powoda. Powód nie wykazał, że nabył wierzytelność przeciwko pozwanemu A. B. (1). Umowa sprzedaży wierzytelności miała charakter ogólny a przelew wierzytelności powinien określać wierzytelność indywidualnie tj. wskazać wysokość wierzytelności, z jakiego tytułu wynika wierzytelność i przeciwko komu (art. 509 § 1 i art. 510§ 1 k.c.). Dołączony wydruk poświadczony przez "specjalistę ds. administrowania wierzytelnościami i obsługi klientów" (k. 36) nie mógł być dowodem przelewu wierzytelności przeciwko pozwanemu. Ten wydruk nie mógł zastąpić załączników numer 1a ani 1b, o których stanowiła umowa sprzedaży wierzytelności ponieważ z tego wydruku nie wynikało, że jest to właśnie załącznik numer 1a lub 1b. Poza tym załącznik powinien być poświadczony za zgodność tak, by nie budziło wątpliwości, że jest integralną częścią umowy i powinien być wystawiony przez cedenta, który miał według umowy sprecyzować listę wierzytelności przelewanych na rzecz powoda.

Dołączony wydruk nie precyzował jakiej dotyczy pożyczki lub jakiego określonego bakowego tytułu wykonawczego. Wydruk ten ogólnie określał tylko kwotę jakiegoś długu, który był mniejszy niż żądana w pozwie kwota (k. 36). Dołączona nota odsetkowa nie mogła być dowodem żadnego długu ani stosunku prawnego (k. 37). Powód nie wykazał, że rzeczywiście stał się jedynym wierzycielem pozwanego z umowy pożyczki.

Ponadto Sąd Rejonowy wskazał, że wyciąg z ksiąg rachunkowych powoda nie był dowodem istnienia wierzytelności ponieważ zgodnie z art. 194 ust. 2 ustawy z dnia 27 maja 2004roku o funduszach inwestycyjnych , zgodnie z którym przepisów o mocy urzędowej dokumentu nie stosuje się do wyciągów w postępowaniu cywilnym. Zatem stanowił on tylko dowód tego, że osoba podpisana pod wyciągiem z księgi funduszu złożyła oświadczenie określonej treści. Nie zostało jednak udowodnione, że powód nabył wierzytelności od cedenta.

Powód apelacji zarzucił wyrokowi sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego materiału dowodowego przez bezpodstawne przyjęcie przez Sąd pierwszej instancji, iż powód nie wykazał, że nabył wierzytelność z tytułu zawartej przez pozwanego z poprzednim wierzycielem umowy z dnia 9 września 2008, pomimo że w aktach sprawy poza wyciągiem z ksiąg rachunkowych powoda, znajdują się wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności wraz z wyciągiem załącznika, umowa zawarta między pozwanym a poprzednim wierzycielem, zawiadomienia o przelewie, rozliczenie wierzytelności oraz bankowy tytuł egzekucyjny, wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego i postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego. Skarżący zarzucił także naruszenia art. 65 k.c. w związku z art. 509 k.c. przez ich błędną wykładnię, prowadzącą do uznania umowy cesji za nieskuteczną i naruszenie art. 233 k.p.c. przez wyjście poza zasadę swobodnej oceny dowodów i dowolne przyjęcie, że przedłożony przez powoda wyciąg z ksiąg rachunkowych powoda i umowa cesji praw z wyciągiem załącznika nie stanowią dowodu nabycia wierzytelności, mimo że okoliczność ta wynika wprost z przedłożonych dokumentów, naruszenie art. 6 k.c. w związku z 232 k.p.c. polegające na błędnym uznaniu, że strona powodowa nie przedłożyła dowodów na poparcie swoich twierdzeń oraz wniosków z których wywodzi skutki prawne, a także naruszenia art. 230 k.p.c. polegające na jego niezastosowaniu i uznanie okoliczności istnienia oraz wysokości zadłużenia pozwanego za niewykazane, podczas gdy pozwany nie kwestionował powyższego oraz naruszenia art. 328 § 2 k.p.c. przez pominięcie przy ocenie przedłożonych przez powoda dowodów w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego, wniosku o wszczęcie egzekucji, postanowienia o umorzenie postępowania, wniosków o przeprowadzenie dopuszczenie dowodu z akt postępowania klauzulowego i komorniczego oraz nierozpoznanie istoty sprawy. Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie zgodnie z żądaniem pozwu zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Podniesione przez powoda zarzuty są uzasadnione.

Pozwany w niniejszej sprawie nie wdał się spór, w rezultacie Sąd Rejonowy wydał wyrok zaoczny. Stan faktyczny ustalony przez Sąd Rejonowy znajduje odzwierciedlenie w przedstawionych przez powoda dokumentach. Sąd Rejonowy, oceniając jednak przedstawiony materiał dowodowy uznał, że powód nie wykazał, że nabył od (...) Banku wierzytelność przeciwko pozwanemu. Z tym stanowiskiem nie można się zgodzić. Sąd Rejonowy zastosował rygory dowodowe mające zastosowanie w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego, zapominając iż niniejsze postępowanie toczy się w trybie procesowym i strona może udowadniać swoje roszczenie za pomocą wszelkich środków dowodowych. Powód na wykazanie swojego roszczenia przedstawił nie tylko wydruk poświadczony przez "specjalistę ds. administrowania wierzytelnościami i obsługi klientów”, ale także zawiadomienie o przelewie wierzytelności z dnia 4 sierpnia 2011 roku kierowane przez (...) Bank do pozwanego, w którym (...) Bank informuje pozwanego o dokonaniu przelewu na rzecz powoda wszystkich wierzytelności wynikających z umowy kredytu ratalnego z dnia 9 września 2009 roku, zaś wysokość tej wierzytelności wynika z wyciągu ksiąg rachunkowych powoda według stanu na dzień 6 maja 2013r. Dokumenty te wobec biernej postawy pozwanego w sposób wystarczający wykazują roszczenie powoda zarówno co do zasady jak i co do wysokości.

W związku z tym Sąd Okręgowy na mocy art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok, uwzględniając powództwo w całości. O kosztach postępowania przed Sądem pierwszej i drugiej instancji Sąd orzekł na mocy art. 98 i 108 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty postępowania odwoławczego złożyła sie opłata od apelacji – 250 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda 300 zł.

SSR (del.) Ewa Buczek – Fidyka SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Danuta Pacześniowska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Puślecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Balion-Hajduk,  Danuta Pacześniowska ,  Ewa Buczek – Fidyka
Data wytworzenia informacji: